Sopwith Pup scale 1-3.

[tonspit]

VRAAG

Ik heb een vraag.
Ik wilde de riblets plaatsen in het middenstuk van de vleugel.
De bijgeleverde riblets zijn alleen voor de bovenkant van de vleugel gemaakt.

Nu zie ik op diverse fotos en tekeningen dat de riblets ook aan de onderkant zitten.
Weet iemand of er soms Pups zijn met halve riblets.
Ik zou niet weten waarom Reeves dit gedaan heeft.
Zo duur is het hout nu ook weer niet.

Ton

 

[ramses]

.
Hoi Ton,

Mooi instrumentenpaneel!

Volgens mij had ook de Sopwith Pup inderdaad halve riblets. De bovenkant van het profiel is veel boller dan de onderzijde en om de bekleding in profiel te houden zijn aan de bovenzijde meer ribben nodig dan aan de vlakkere onderzijde.

Op het internet kwam ik de halve riblets in ieder geval wel tegen op de Sopwith Camel en Sopwith Triplane vleugels.

Sopwith Triplane:

Sopwith Camel (halve riblets links-boven):

Groeten, Ramses

 

[strutter]

.
Volgens mij had ook de Sopwith Pup inderdaad halve riblets.

Correct Ramses, naast de Camel heeft ook de Sopwith Strutter dit zo.
Aan de bovenzijde zijn de riblets nodig het profiel te behouden, aan de onderzijde scheelt het niet zoveel met of zonder.

Heb nog een foto kunnen scannen van de Shuttleworth Pup voor je, hier zie je ook geen riblets aan de onderzijde.


Prachtige motor trouwens!

Groeten, Ralf

 

[tonspit]

Verder gegaan met het dashboard.
In de bouwdoos zijn een aantal delen van de kompashouder van hout gemaakt.
In werkelijkheid zijn deze van metaal.
Als ik ze van kunststof maak zijn ze gemakkelijker af te werken om ze op metaal te laken lijken.
Ik heb de onderdelen eerst getekend in autocad en vervolgens gefreesd.

Het materiaal dat ik gebruik heb is polystyreen.
Dit laat zich goed frezen en verlijmen.

Men plaats de te verlijmen onderdelen tegen elkaar en gaat met een kwastje , dat in methyleen chloride gedoopt is , langs de te verlijmen naad.
De methyleen loopt in de naad en lost de polystyreen op.
Zo krijgt men een sterke en schone verbinding.

Nu de rest van de onderdelen maken.

Ton

 

[Mark Oostveen]

Mooie techniek... Ga ik proberen te onthouden [emoji2]

Overigens overbodig te vermelden misschien, schitterende kist, prachtig bouwwerk.

Succes verder.

 

[tonspit]

Vandaag de eerste delen gemaakt van de pulsometer.
Het onderste deel is uit PVC gedraaid en het transparante deel uit acrylaat.

Het transparante deel heb ik gedeeltelijk met olie gevuld en vervolgens in het huis geperst .

Nu kan ik verder met de overige onderdelen voor de pulsometer.

Ton

 

[strutter]

Ton, als je het mij vraagt heb jij zelf het woord 'vliegende schaalreplica' uitgevonden. Mooi hoor.
Heb nog eens bij de filmpjes van Valach 120 gekeken en daar zit wel een heel fraai geluid in zeg

Groeten, Ralf

 

[tonspit]

Ralf,

Bedankt voor het compliment.
Ik doe mijn best maar het kan altijd beter.

De bevestiging voor de pulsometer gemaakt.
Nu nog de afsluiter met aansluitingen maken , dan kan hij bevestigd worden.

Ton

 

[tonspit]

Vandaag de motorcontroller gemaakt.
Er moeten nog enkele details gemaakt worden , dan kan hij ook gemonteerd worden.

Op onderstaande foto is de beugel te zien waar de controller op gemonteerd word.

Ton

 

[Martin Barbier]

Detaillering in de overtreffende trap ! Schitterend

 

[tonspit]

Ik heb alle delen klaar voor de pulsometer klaar.
De koppelingen heb ik gedraaid uit messing dopmoeren.
Tussen de moeren heb ik een stuk messing staf gedraaid.
De afsluiter is van PVC gedraaid en messing gelakt.

De leiding is gemaakt van electriciteit draad met een diam. van 1,6 mm.

Ton

 

[femmo]

Waanzinnig mooi.....wat is een pulsometer.....??

 

[tonspit]

Bedankt Femmo.

Wat de werking van een pulsometer precies is weet ik ook niet goed.
Hij is verbonden met de oliepomp.

Misschien weet iemand anders meer te vertellen over de pulsometer.

Ton

 

[tonspit]

Ik heb de achterlijst gebogen voor het vleugel middenstuk.
Na enkele proeven met verschillende diameters en plaatsing van de schijven kon ik de draad buigen.

Na de twee eerste bochten de draad vastgezet met een paar triplex platen.
Dan de volgende schijven plaatsen en de volgende bochten buigen.

De draad is vrij stug en ik gebruik een houtklos om de draad om de schijven te drukken.

Nu past de draad mooi op de tekening.
Op zijn plaats lijmen was de bedoeling.
Maar tot mijn schrik merk ik dat de draad niet past.
Er is een verschil tussen het middenstuk en de tekening.
Waarschijnlijk komt dit doordat Reeves nieuwe ribben heeft gemaakt en de tekening niet heeft aangepast.

Dus opnieuw maken.
Ook de hoogteroeren en het zijroer worden met deze draden gemaakt.
Vandaag nagedacht om ze op een andere manier te maken.
Misschien uit dunwandige RVS buis. Als ik ze goed gebogen krijg.

Ook denk ik aan glasvezel draad.
Als ik dat in de staart kan gebruiken scheelt dat 40 gram.
Dat is niet veel maar het scheelt wel ongeveer 350 gram in de neus.
Als ik de eindlijsten van de vleugel ook voorzie van glasvezel draad scheelt dat ook 85 gram , dus een totale besparing van 475 gram.

Ton

 

[Henri Kaper]

Misschien is dit een idee? Carbon vezel met dunne epoxy in 2 mm alu buis getrokken en dan in vorm gebogen over een kartonnen mal > Zwei Antik Segler #660

 

[jan brilman]

Na enkele proeven met verschillende diameters en plaatsing van de schijven kon ik de draad buigen

Ja, draad buigen is echt een kunst; 'Übung macht den Meister'.

Ik heb (dus) met veel plezier de draadbuiger van HBM gebruikt.

Succes!


jan.

 

[tonspit]

Henri,

Bedankt voor de tip.
Ik ga dit zeker proberen.

Je buigt de buis dus nog als de epoxy nog niet uitgehard is.

Ton

 

[Ernst Grundmann]

Waanzinnig mooi.....wat is een pulsometer.....??

De rotatiemotoren die toen gebruikt werden hadden een zogeheten "total loss" smeer systeem. Hiervoor werd vrijwel uitsluitend wonderolie gebruikt. Er werd olie de motor in gepompt die uiteindelijk via de uitlaat de motor weer uit ging. Al dan niet gedeeltelijk verbrandt. Als het vliegtuig weer op de grond stond moest niet alleen de brandstof tank gevuld worden maar ook de olie tank! Er was dus een behoorlijk grote olie tank aan boord.

De olie pomp was meestal een zuigerpompje aangedreven door de motor. Dat pompje zorgde voor een pulserende oliedruk. De piloot moest kunnen zien dat de pomp werkte en aangezien de pomp maar een geringe druk leverde was een drukmeter niet erg bruikbaar. Daar was die pulsometer voor bedacht.
Die pulsometer is aangesloten op de olieleiding naar de motor. De piloot kan zien dat het olie niveau in het kijkglaasje iets omhoog komt en dat het pulseert. Zo weet hij dat er oliedruk is en dat de motor smering krijgt.

Het werkte en was voldoende voor toen. Natuurlijk werd later die primitieve "oliedruk meter" of beter "indicator" vervangen door een echte oliedruk meter. Die werd helemaal noodzakelijk toen de motoren van een gesloten smeer systeem onder druk werden voorzien.

 

[jan brilman]

Aha!


jan.

 

[Ernst Grundmann]

De pulsometer werd overigens vrijwel alleen bij het starten en warmlopen van de motor gebruikt. In de lucht, bij hoge toeren, is dat pulseren slecht te zien. Daar komt bij dat het vliegtuig trilt en alle kanten op beweegt. Dus vlak voor de take-off werd het kraantje meestal dicht gedraaid. Alleen als er iets "mis" was en de piloot kon even "vlak" blijven vliegen kon hij het kraantje open zetten om te kijken of de oliedruk nog wel in orde was. Tenminste in orde leek.

Deze informatie heb ik van de fantastische mensen van de Shuttleworth Collection in Old Warden. In de loop van de jaren ben ik daar tientallen keren geweest en heb daar heel veel met deze mensen gesproken. Echte "ouderwetse" monteurs die tot achter hun oren onder de olie konden zitten nadat ze zo'n motor proef hadden gedraaid. Letterlijk oude mensen die de oude technieken nog beheersen en die gelukkig ook nog een aantal jonge monteurs hebben kunnen vinden om de kennis aan door te geven.
Ook een geïnteresseerde bezoeker zoals ik willen ze te woord staan en alles uitleggen. Ik heb wel eens een uur met zo'n man staan praten en hem zo van zijn werk gehouden. Toen ik me daar voor verontschuldigde wuifde hij dat weg. Volgens hem was het ook onderdeel van zijn werk om kennis door te geven.
Heerlijk dat er nog steeds zulke mensen bestaan.