Een pendelroer met:
- de kwart-koorde-lijn haaks op de vliegrichting en
- een symmetrisch profiel en
- scharnierend rond die kwart-koorde-lijn
zou geen draaimoment ondervinden (althans volgens de theorie).
Leg je de scharnier-as een tikki meer naar voren (b.v. 23% koorde), dan creëer je een licht vaan-effect (zelfcorrigerend).
Bij een optimaal zwaartepunt (zo ver mogelijk naar achteren) zijn de noodzakelijke uitslagen klein. Bij mijn Alpina 4001 is 5-6 mm omlaag/omhoog gemeten aan de voorlijst de maximale uitslag, en daar reageert hij meer dan goed op (ik heb er ook een beetje expo op geprogrammeerd).
Als je dan de servo aankoppeling zo ver mogelijk naar achteren legt (tov. de scharnier-as) verklein je speling en noodzakelijke stelkracht.
Een 4-5 kg servo, liefts digitaal (hoge precisie en houd-kracht) doet dat ook veel.
- Maak je pendelroer iets dikker dan de standaard 9% (bv. 10 à 11%)
- Bouwwijze: schuim/fineer met diagonaal glas. Kool kan ook, maar is wellicht een tikkie overdone. Het is in ieder geval heel erg duur want vanwege gewicht heb je heel dun doek nodig en die is veeeel duurder dan standaard dikte doek. Niet kool en glas combineren, want vanwege het grote verschil in elasticiteit doet het glas dan niets meer.
- Een balsa ligger op het dikste deel van het profiel, bij voorkeur balsa-triplex, 2 lagen rechtop, 1 laag in de lengte, beide zijkanten van die ligger een 25 grams glasmatje (diagonaal!).
- Glas tussen schuim en fineer, en als buitenste laag.
Dit alles bij elkaar resulteert in een penderoer dat je met een raket kapot moet schieten, maar 250 km/h overleeft het probleemloos.
Wat dodelijk is (bij dit soort snelheden) is niet zozeer de sterkte, maar speling in de constructie Die laat de initiele flutter toe. En dan loopt het uit de hand ....
Ivm. gewicht gewoon de allerlichtste schuimkwaliteit gebruiken (Gamma is goed genoeg) als de rest maar goed is.
Succes,
Dirk.
).
)