Misschien een onderwerp waar al veel over geschreven is hier op het forum (a hoewel ik niet zo snel een draadje kon vinden) is het vinden en vliegen in Thermiek.
Ik heb onlangs weer een paar leuke 2e hands boekjes gekocht (via Amazon) en in een van die boekjes (A Complete guide to Radio Control Gliders) stond een heel leuk verhaal over dit onderwerp.
De schrijver George Stringwell komt op een veld van een club waarvan de leden zeggen dat er geen thermiek zit en dat hij zeker niet langer dan 10 minuten boven zal blijven (ze vliegen met grote thermiek zwevers en gebruiken een startlijn van 150 m). George sluit een weddenschap af voor een paar bier en blijft bij zijn eerste de beste vlucht gelijk langer dan 30 minuten boven. De leden van de club vragen zich vervolgens vertwijfeld af hoe doet die George dat nou ?
Welnu als je het boek leest is het vrij simpel....als eerste kijkt George naar het veld en hij neemt hij in zich op waar wel eens thermiek los zou kunnen komen, zoals een asfalt weg, een geploegd of een stoppel veld. Ook kijkt hij welke gebieden hij beter kan vermijden zoals water, velden met gewassen en grasland.
Maar er is meer....George kijkt ook naar gebieden die uit de wind en in de volle zon liggen, deze gebieden warmen sneller op dan de gebieden erom heen en dus heb je grote kans dat er thermiek los komt (hij noemt dit wind shadow thermal en dit kan dus ook een stukje grasland zijn)
...en hij kijkt naar kleine bosjes, een dal in het terrein of andere onregelmatigheden in het veld, want thermiek onstaat door temperatuur verschillen op de grond (bijvoorbeeld tussen een grasveld en een geploegd veld)
Maar er is nog meer....ook het tijdstip van de dag speelt een rol, gebieden die overdag 'slecht' zijn kunnen tegen de avond juist heel goed worden zoals bos
en dan last but not least.....de wind, op een relatief rustige dag geeft de wind perfekt de thermiek aan, als de wind om je heen gaat liggen en de temperatuur voelt warmer aam kun je er bijna zeker van dat er een bel precies boven je zit, als je een koude wind voelt kan je er van uitgaan dat de bel achter je zit (down wind)...
Tot zover George, de cursieve tekst is min of meer een vertaling van zijn boek. Ik zelf vond het een heel duidelijk en interessant verhaal, vandaar dat ik dacht laat ik het eens op het forum zetten.
Als je bovenstaande in je op neemt en eens terug denkt aan een aantal wedstrijden zul je zien dat het aardig klopt....bijvoorbeeld:
DLG dag in Vlaardingen in 2006 (mijn eerste ervaring met DLG), de leden zeiden dat het een heel moeilijk veld was om thermiek te vliegen en Bas vliegt met zijn Turbo keer op keer huizen hoog. Hij stond op de rand tussen het bos en het stoppelveld en daar kwam dus steeds de thermiek los...
Of de 'Fly-off' in Malden, zo aan het eind van de dag, alle vliegers zochten de uitstraling van het omliggende bos op en ze vlogen bijna allemaal 3 minuten...
Of de laatste wedstrijd op het Rosendaalse veld, in het begin was het aan de kant van de brandtoren goed maar later op de dag (toen het nog harder begon te waaien) juist aan de andere kant van het startveld (waar Loet stond) achter het gat....
Nog een laatste anekdote tenslotte, Maarten van Dijk, een van onze beste A2 vliegers heeft eens een wedstrijd gewonnen omdat hij wist van het voorgaande jaar (het was hetzelfde veld en dezelfde windrichting) waar de thermiek los kwam zo aan het eind van de dag...
Zo dit was even een lang stuk over thermiek vinden, misschien dat ik een volgende keer iets zal schrijven over in de thermiek blijven....met mijn A2's vind ik dat simpel (kwestie van af stellen het is namelijk onbestuurd) maar met mijn DLG vind ik dat nog vrij lastig....
Cheers
Bart
Ik heb onlangs weer een paar leuke 2e hands boekjes gekocht (via Amazon) en in een van die boekjes (A Complete guide to Radio Control Gliders) stond een heel leuk verhaal over dit onderwerp.
De schrijver George Stringwell komt op een veld van een club waarvan de leden zeggen dat er geen thermiek zit en dat hij zeker niet langer dan 10 minuten boven zal blijven (ze vliegen met grote thermiek zwevers en gebruiken een startlijn van 150 m). George sluit een weddenschap af voor een paar bier en blijft bij zijn eerste de beste vlucht gelijk langer dan 30 minuten boven. De leden van de club vragen zich vervolgens vertwijfeld af hoe doet die George dat nou ?
Welnu als je het boek leest is het vrij simpel....als eerste kijkt George naar het veld en hij neemt hij in zich op waar wel eens thermiek los zou kunnen komen, zoals een asfalt weg, een geploegd of een stoppel veld. Ook kijkt hij welke gebieden hij beter kan vermijden zoals water, velden met gewassen en grasland.
Maar er is meer....George kijkt ook naar gebieden die uit de wind en in de volle zon liggen, deze gebieden warmen sneller op dan de gebieden erom heen en dus heb je grote kans dat er thermiek los komt (hij noemt dit wind shadow thermal en dit kan dus ook een stukje grasland zijn)
...en hij kijkt naar kleine bosjes, een dal in het terrein of andere onregelmatigheden in het veld, want thermiek onstaat door temperatuur verschillen op de grond (bijvoorbeeld tussen een grasveld en een geploegd veld)
Maar er is nog meer....ook het tijdstip van de dag speelt een rol, gebieden die overdag 'slecht' zijn kunnen tegen de avond juist heel goed worden zoals bos
en dan last but not least.....de wind, op een relatief rustige dag geeft de wind perfekt de thermiek aan, als de wind om je heen gaat liggen en de temperatuur voelt warmer aam kun je er bijna zeker van dat er een bel precies boven je zit, als je een koude wind voelt kan je er van uitgaan dat de bel achter je zit (down wind)...
Tot zover George, de cursieve tekst is min of meer een vertaling van zijn boek. Ik zelf vond het een heel duidelijk en interessant verhaal, vandaar dat ik dacht laat ik het eens op het forum zetten.
Als je bovenstaande in je op neemt en eens terug denkt aan een aantal wedstrijden zul je zien dat het aardig klopt....bijvoorbeeld:
DLG dag in Vlaardingen in 2006 (mijn eerste ervaring met DLG), de leden zeiden dat het een heel moeilijk veld was om thermiek te vliegen en Bas vliegt met zijn Turbo keer op keer huizen hoog. Hij stond op de rand tussen het bos en het stoppelveld en daar kwam dus steeds de thermiek los...
Of de 'Fly-off' in Malden, zo aan het eind van de dag, alle vliegers zochten de uitstraling van het omliggende bos op en ze vlogen bijna allemaal 3 minuten...
Of de laatste wedstrijd op het Rosendaalse veld, in het begin was het aan de kant van de brandtoren goed maar later op de dag (toen het nog harder begon te waaien) juist aan de andere kant van het startveld (waar Loet stond) achter het gat....
Nog een laatste anekdote tenslotte, Maarten van Dijk, een van onze beste A2 vliegers heeft eens een wedstrijd gewonnen omdat hij wist van het voorgaande jaar (het was hetzelfde veld en dezelfde windrichting) waar de thermiek los kwam zo aan het eind van de dag...
Zo dit was even een lang stuk over thermiek vinden, misschien dat ik een volgende keer iets zal schrijven over in de thermiek blijven....met mijn A2's vind ik dat simpel (kwestie van af stellen het is namelijk onbestuurd) maar met mijn DLG vind ik dat nog vrij lastig....
Cheers
Bart
Laatst bewerkt:
.
. kon er nog net uit komen en weer vol tegen de wind in kachelen. toch leuk 
