Trendsetter eind jaren 70

Paul E

Paul E

Gespot tijdens mijn vakantie. Ze zijn er dus nog, en er wordt nog mee gevlogen!

full

full

full

full

full


Welk model het is? Ik weet het... maar een ander laten raden houdt het forum levendig!

De apparatuur waarmee het model gevlogen werd was ook vintage: Brandt Elektronik Microprop PCM professional (helaas geen foto's), hoewel ik het vermoeden heb dat de apparatuur iets jonger is dan het model.

Paul
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Het toestel maakt mij niet zo erg veel uit, maar de foto's zijn echt schitterend, als je de foto's zelf heb gemakt mag je dan gerust trots op zijn, elke foto leeft gewoon, echt mooi.
 
jeroens zei:
Dit is een Dassel, die "gewoon" te koop is ;-).
Martin Weberschock heeft er nu de mallen van.......

Met dit Model werd een zwitser wereldkampioen in Belgie, 1979
Klik om te vergroten...

Een zwitser??? :shock:

Was het niet een oostenrijker uit Tirol. :D


Johannes
 
Dassel

Dat is inderdaad "das Dassel". Dit is er nog eentje van de orginele serie, geen nabouw van Weberschock.

Das Dassel werd gebouwd en gevlogen door het oostenrijkse AME team (gebroeders Sitar, Fridolin Fritz, Anton Wackerle) in 1979 op de (2e!) wk F3B te Amay (B). Anton Wackerle werd daar wereldkampion.

Model is composiet, echter niet op de manier de wij tegenwoordig gewend zijn. De vleugels zijn schalenbouw, maar geen sandwich als we gewend zijn. Lak, glas en epoxy in de mal, op maat gemaakte schuimkern uit geëxtrudeerd polystyreenschuim (Roofmate, styrodur o.i.d) erbij leggen, en mallen sluiten. Constructie vergelijkbaar met een gebagde vleugel, echter veel strakker. Door deze wijze van bouwen heeft de Dassel geen hoofdligger. De ailerons worden vanuit de romp aangestuurd met een torsiestang. Door de druk op de roeren bij hoge snelheden tordeerden de stangenen en werden de uitslagen kleiner, bij lage snelheden gebeurde dit niet en had je de volle uitslag. Een soort van automatische dual rate dus!

Besturing: Hoogteroer, richtingsroer, ailerons. Om de vleugels zo "clean" en zo eenvoudig mogelijk te houden beschikte het model niet over remkleppen of flaps. Om te remmen werd de cockpitkap met een servo open gezet.

De foto's heb ik 1 augustus gemaakt te Berwang (Oostenrijk).
Heb daar met de eigenaar van de kist gesproken en uitgebried de constructie kunnen bewonderen. Model is bij één van de oorspronkelijke AME leden van zolder gekomen...

Paul
 
Voor alle duidelijkheid, AME is de afkorting van "Arbeitsgemeinschaft für Modellsegelflug Entwicklung"

De gebroeders Sitar heb ik in de beginjaren van hun modelvlieg carrière leren kennen. Fridolin Fritz studeerde aerodynamica in Graz niet ver van mijn geboorteplaats. Mijn eerste ontmoeting met het AME team was op mijn thuisberg tijdens een hellingzweef wedstrijd. Zij verschenen met het model Pfeil aan de start.
Het was een bizarre ervaring. Werner Sitar vloog de Pfeil en het hele deelnemers veld stond met open mond te kijken hoeveel rakken hij vloog.
Voor mij was het direct duidelijk dat alles wat wij geoptimaliseerd hadden niet optimaal was. Zij konden rekenen en dat was te zien!

Van Fridolin heb ik ontzettend veel geleerd over aerodynamica, hij was altijd openhartig en was nooit te beroerd om mijn stortvloed aan vragen te beantwoorden.
Met Werner Sitar had ik een speciale band, het klikte tussen ons en op een keer kwam hij mij thuis opzoeken om zijn nieuw modelvliegtuig Dassel laten zien.
In die tijd was hij in militaire dienst als Piloot en vloog met een L-19, dus kwam hij ook regelmatig naar Zeltweg mijn geboorteplaats.
De Dassel makte toen op mij een enorme indruk. Werner vertelde mij alles over hoe ze het toestel hebben gemaakt. Maar hij nodigde mij ook uit om een keer ermee te vliegen. Op ons modelvliegveld mocht ik met de Dassel vliegen.
Het was een geweldige ervaring, en dan te bedenken dat Werner mij zijn zender heeft toevertrouwt wetende dat ik mode 2 vlieg en hij mode 1.
Maar ik had de Dassel keurig op de grond gezet niet ver van onze voeten.

Johannes
 
Een echte Dassel, kijk dan heb je wat.
Iets anders dan het model dat de Engelse fabrikant Solent Sailplanes in de 80-er jaren in haar programma heeft gehad. De Dassel werd hier omgedoopt in de Sitar special. Helaas was dit een "slap" aftreksel van het origineel. De vleugel was een gewone met abaci ingedekte schuimvleugel. De glasvezel versterkte polyester romp was stevig maar ook zwaaaaar. Algemene kwaliteit van de bouwdoos was niet al te best. Ik heb de Sitar Special nog steeds op zolder liggen, wachtend op een opknapbeurt. Als ik die foto's zie kriebelt het nu toch weer.

Frans
 
Pfeil

@Ariel

Mij is verteld dat de Pfeil was ook het model was waarmee het AME team in de jaren '70 het wereldsnelheidsrecord voor RC-zwevers hebben verbeterd.

En wat nog leuker is, er bestaat ten minste nog 1 Pfeil. Ik heb deze gezien en in handen gehad. Moet nog een hoop aan gebeuren, maar ook deze moet weer gaan vliegen!
Is overigens maar een klein kistje, die Pfeil. Ik schat de spanwijdte op ca 1.7 m

Paul
 
Pfeil vloog volgens mij 393 km / uur.
Het AME team was toen grensverleggend bezig.
Zij waren de eerste die alles uit mallen produceren terwijl de rest toen nog met schuinvleugels bouwde....

(en ja het was een oosternrijker ;-) )

Als jochie toen mijn ogen uit gekeken hoe professioneel zij toen al alles aanpakte.
 
En de vleugelmallen hebben ze van aluminium gemaakt, volledig computergestuurd gefreesd!
Ze waren echte trendsetters!

Johannes
 
Paul E zei:
Dat is inderdaad "das Dassel". Dit is er nog eentje van de orginele serie, geen nabouw van Weberschock.

Das Dassel werd gebouwd en gevlogen door het oostenrijkse AME team (gebroeders Sitar, Fridolin Fritz, Anton Wackerle) in 1979 op de (2e!) wk F3B te Amay (B). Anton Wackerle werd daar wereldkampion.



Paul
Klik om te vergroten...

Amay is een keerpunt geweest in de modelbouwzweverij.
Het treffen werd gekenmerkt door een grote diversiteit aan machines (concepten)
Je had er zowel de Bird of Time (Dave Thornburg) als de Dassel.
Twee extremen in een notedop.
Ik heb het van dichtbij gezien.
Als ik me goed herinner gooide de Algebra (Sean Banister) en de Optima (Ralf Decker) ook grote ogen.
 
Inderdaad zij hebben met de Pfeil snelheiden bereikt dik boven de 420 km/h.

Maar deze snelheiden zijn niet officieel erkend.
Werner heeft mij uitvoerig verteld hoe ze te werk gingen om het snelheidswereldrecord te realiseren.

Voor hun recordpoging kozen ze de locatie Seegrube bei Innsbruck.
De metingen werden volledig elektronisch verricht.
Maar zij moesten het meettraject horizontaal doorvliegen, zowel van links als van rechts en dat binnen een vooraf vastgestelde tijd volgens het record protocol.
Ook moesten minimaal twee erkende waarnemers aanwezig zijn om de controleren of alles wel correct verloopt.

De grootste prestatie van deze recordvlucht was niet het bereiken van de hoge snelheid maar het mikken op de twee meetvensters die verschrikkelijk klein waren.

amep.jpg
bildvomadler.jpg


AME Team Werner met Pfeil


Johannes
 
aurectar zei:
Amay is een keerpunt geweest in de modelbouwzweverij.
Het treffen werd gekenmerkt door een grote diversiteit aan machines (concepten)
Je had er zowel de Bird of Time (Dave Thornburg) als de Dassel.
Twee extremen in een notedop.
Ik heb het van dichtbij gezien.
Als ik me goed herinner gooide de Algebra (Sean Banister) en de Optima (Ralf Decker) ook grote ogen.
Klik om te vergroten...


Het was ook de geboorte van de 60" HLG golf die nu naar DLG is geëvolueerd.
Dave Thornburg toonde daar zijn zwever die hij toen nog als een speer gooide. Hij kwam niet erg hoog en had moeite met het vinden van de aansluiting met thermiek.
Tot Hans van Rij er bij kwam met zijn uitgebreide Vrije Vlucht ervaring en hem overtuigde wat later te gooien, niet op het moment dat de wind wegvalt want dan zit je nog net vóór de bel maar als hij weer normaal wordt.
Als de wind weer aanwakkert zit je er achter.

Ook was Amay de plek en het moment waar de ideeën over de multitask electro wedstrijden (F3E later tot F5B omgedoopt) vorm begonnen te krijgen, met Peter Blommaart als grote promotor.

Rick
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top