Trimmen in thermiekstand

spedter

spedter

Vraagje..
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Ik merk dat ik met mijn CX5 veel met mijn hoogteroer speel als ik zit te draaien in een belletje.
Trek veel up in een bel wanneer ik wind mee draai en zodra ik de bel weer instuur laat ik mijn up los.
Ben eigenlijk comtinue bezig met het hoogte roer.
Vandaar ook mijn vraag.
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Laat je hem rechtuit vliegen en trim je de kist dan?
Of trim je hem vlak in de bel?
 
Ik heb geen oplossing, wel hetzelfde probleem. Heb met de Tantalus relatief veel up nodig in de thermiek, zeker als het ruiger of steiler gaat. Getrimd in rustige lucht rechtuit. Ik probeer tegenwoordig vlakkere bochten te vliegen en vooral constanter qua snelheid, maar dat valt nog niet mee.
 
spedter zei:
Vraagje..
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Ik merk dat ik met mijn CX5 veel met mijn hoogteroer speel als ik zit te draaien in een belletje.
Trek veel up in een bel wanneer ik wind mee draai en zodra ik de bel weer instuur laat ik mijn up los.
Ben eigenlijk comtinue bezig met het hoogte roer.
Vandaar ook mijn vraag.
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Laat je hem rechtuit vliegen en trim je de kist dan?
Of trim je hem vlak in de bel?
Klik om te vergroten...
Dit blijft een controversiële discussie.

Theoretisch zou je gewoon in de bel met vaste uitslagen een rondje moeten draaien terwijl je windafwaarts drift met dezelfde snelheid als de bel.

Vanuit het idee dat het vliegtuig in een luchtmassa vliegt en niet weet hoe snel het gaat ten opzichte van de grond.

Tegelijkertijd zijn er veel piloten die toch continue bijsturen, en met verbeterde vliegresultaten. Mijn verklaring waarom dit werkt is dat een thermiekbel niet een stille luchtmassa is, en er allerlei gradienten aanwezig zijn.

Continue bijsturen is dan nodig. Sommigen gebruiken hoogte, anderen camber, anderen beide.

Advies: oefenen, oefenen, oefenen.
 
l shems zei:
Dit blijft een controversiële discussie.

Theoretisch zou je gewoon in de bel met vaste uitslagen een rondje moeten draaien terwijl je windafwaarts drift met dezelfde snelheid als de bel.

Vanuit het idee dat het vliegtuig in een luchtmassa vliegt en niet weet hoe snel het gaat ten opzichte van de grond.

Tegelijkertijd zijn er veel piloten die toch continue bijsturen, en met verbeterde vliegresultaten. Mijn verklaring waarom dit werkt is dat een thermiekbel niet een stille luchtmassa is, en er allerlei gradienten aanwezig zijn.

Continue bijsturen is dan nodig. Sommigen gebruiken hoogte, anderen camber, anderen beide.

Advies: oefenen, oefenen, oefenen.
Klik om te vergroten...

Dit is dus ook zoals ik het doe.. [emoji848]
Het gaat niet verkeerd hoor, maar ben benieuwd hoe anderen dat doen.
Ik trim hem dus eigenlijk wanneer ik in de bel zit.
Thermiekstandje gebruik ik eigenlijk niet om rechtuit te vliegen namelijk, behalve als ik echt wil floaten, maar dat zijn van die dagen dat het zo goed als windstil is en er geen of nauwelijks thermiek is..
 
idd er zijn vele persoonlijke manieren. wat ik doe, kan ik samenvatten als de romp ongeveer horizontaal houden, en soms flink sturen met hoogteroer als het moet om dat zo te houden. reden; de snelheid verandert als die hoek anders is, net als rechtuit vliegen (naar beneden, versnelt. naar boven, snelheid loopt weg). verder, reageer ik soms met richting of rol. ik hoop dat ik het een beetje duidelijk over krijg maar als het vliegtuig schuin ligt, en een eoa pufje krijgt en de neus een beetje omhoog doet, heel even tijdelijk een klein beetje richting of rol, de bocht in. als het vliegtuig even de staart optilt, heel even een klein beetje rechter leggen (terwijl het hoogteroer even hetzelfde laten als gemiddeld in die bocht al). het effect is, dat het vliegtuig directer op de plek komt waar het moet zijn; in de thermiek vlak om de kern. mss klinkt dit vaag voor een ander, maar ik weet wel dat ik er goed mee kan thermieken.

PS (ik weet je ervaring level niet goed) in een bocht moet je een beetje hoog geven gedurende de bocht (of het cirkelen), alleen al omdat het vliegtuig dan een soort kegel beschrijft, en je aldus een beetje hoog moet geven om dat oppervlak te volgen. of camber idd (dan lopen beide vlakken ook goed door de kegel zeg maar)

verder is er ook lastige, of "krukasthermiek" waarbij e.e.a. niet zo best werkt. of, iemand heeft 50 meter boven je fantastische thermiek, en klimt weg en je (ik) kan niks vinden. dit kan, en ligt niet aan de piloot dan. is juist ook wel het mooie van thermiek
 
Laatst bewerkt:
lecraM zei:
idd er zijn vele persoonlijke manieren...………….
Klik om te vergroten...

Ik denk dat je het goed hebt samengevat in jouw reactie. :)

Soms zit je in een bel van 1 m/s en draai je heel rustig omhoog en de volgende keer zit je in een bel van 2.5 m/s en moet je regelmatig corrigeren en dit is ook een beetje afhankelijk van de aantal beaufort op dat moment. Ook kan je gezien de verschillende vliegeigenschappen van modellen geen eenduidig advies geven waarmee iedereen dus happy zal zijn.

Het goed centreren van de bel is natuurlijk heel belangrijk en wij doen dat (meestal) visueel. Een variometer helpt daarbij maar eigenlijk geniet ik er nog meer van als die uit staat.

Wel is mijn ervaring dat linksom draaien in de bel beter is dan rechtsom, dus tegen de draairichting van de bel in. Je kan dan de vliegsnelheid wat omlaag brengen want tenslotte wordt je zwever gedragen door de thermiek en de correcties kan je daardoor ook kleiner houden. De kunst is eigenlijk om al in een vroeg stadium de juiste correctie te geven want wacht je te lang dat vraagt dat later een grotere correctie.

Maar het verschilt echt per model want bij sommige modellen kan je de zender los laten en stijgt en zweeft hij vanzelf naar grote hoogte. :)
 
idd. nog wat noemenswaardige thermiek dingen, zijn dat bellen laag veelal klein en "schattig" zijn. maar op grote hoogte heel sterk en wijd kunnen zijn. (dezelfde bel, voegt samen met andere, tot soms monsterlijke sterkte).
en, dat het kan voorkomen, dat je de top van een thermiekbel bereikt (de kern stijgt veelal sneller dan de gehele bel, en een vliegtuig vaak ook), waar heel stabiele toestanden heersen. en het vliegtuig ook met weinig veranderingen mooi doorklimt.
 
Laatst bewerkt:
lecraM zei:
idd. nog wat noemenswaardige thermiek dingen, zijn dat bellen laag veelal klein en "schattig" zijn. maar op grote hoogte heel sterk en wijd kunnen zijn. (dezelfde bel, voegt samen met andere, tot soms monsterlijke sterkte).
Klik om te vergroten...

Omdat in de thermiek vliegen bijna nooit hetzelfde is blijft het een uitdaging om er het maximale uit te halen zeker op lage hoogte. Mee draaien met een bel terwijl je amper stijgt maar met de hoop dat het wat wordt, dan is het vaak zo dat je het landingsgebied niet meer haalt dus ga je op safe of neem je toch een risico?. :)

De opgewarmde lucht kan spontaan gaan opstijgen omdat de lucht het punt nadert dat het echt wil gaan opstijgen maar ook omdat de warmere luchtmassa schuift over het terrein totdat het een object tegenkomt en dan losraakt van het oppervlakte. Een bosje of bomenrij is ideaal om er af en toe even langs te vliegen. Ook een moment van windstilte en dan opeens een aantrekkende wind is een indicatie dat de bel los is gekomen, vlieg 100 á 50 meter met de wind mee en vaak zit je in de bel.

Op lage hoogte de thermiek oppakken vraagt om een andere draaicirkel dan op grotere hoogte. Je eerste 3 cirkels zijn in de regel om te bepalen waar de thermiek het sterkste is waarbij je soms de cirkel wat zal moeten verleggen. Het beste is dan om alles handmatig te corrigeren en niet te gaan trimmen totdat je echt goed in de bel zit en weer hoogte hebt. Soms draai ik een hele kleine cirkel waarbij ik het richtingsroer gebruik i.p.v. het hoogteroer, alles afhankelijk hoe de bel zich ontwikkeld. De laagste hoogte waarop ik ooit thermiek op pakte was op 3 meter boven een rij bosjes in de duinen met een Flamingo van MPX. Mijn vliegmaat had thermiek ik moest landen maar ik pikte nog net de thermiek op en maar blijven uitmelken, wat later riep hij "waar kom jij vandaan?" :)

Soms trim ik het hoogteroer 1 tandje op maar liever laat ik de snelheid zo ver teruglopen als mogelijk maar dat hij nog net lekker draait en ook nog goed reageert op de rolroeren. Als ik dan kijk in mijn log dan zie ik dat ik in de thermiek 10km p/u langzamer vlieg dan buiten de thermiek, is het turbulenter dan vlieg ik hem wel wat sneller.

Maar iedereen heeft zo zijn eigen manier van vliegen in de thermiek en diegene die meer ervaring hebben met hetzelfde model, voor hun lijkt het vaak een makkie. Maar experimenteer gewoon in de thermiek en analyseer je vlucht elke keer weer en leer van je fouten.
 
idd goeie. er is echt iets te zeggen voor het alleen trager worden in de thermiek, wat sneller erbuiten (als er thermiek is). er is iets te zien aan een getrimd vliegtuig;
als de zwever ineens sneller gaat vliegen, is de bel aan het aantrekken, of/en je vliegt sterker wordende lift in. het loont als je dan iets vertraagt. omgekeerd komt het voor en gaat men een keer meemaken, dat het vliegtuig niet vaar voren wil en je veel moet drukken. dan is het omgekeerde en neemt de lift af, of vlieg je een gebied van toenemend dalen in. dan loont het, juist extra aan te duiken en snel erdoor komen, weinig tijd in het dalende gebied doorbrengen. (tevens treden er subtiele dynamische winsten op, als men dit heel goed doet. mss ander onderwerp)
 
De meeste zijn blij als ze met hun model in de thermiek zitten, maar als je wat hoogte hebt vlieg er eens uit en zoek de bel opnieuw op want voor 90% zeker is die thermiekbel er nog. Let dan vooral op hoe je model bij de thermiek reageert en zonder je model bij te trimmen centreer je de bel weer. Wat je ervan leert gebruik je weer voor later.

lecraM zei:
omgekeerd komt het voor en gaat men een keer meemaken, dat het vliegtuig niet vaar voren wil en je veel moet drukken. dan is het omgekeerde en neemt de lift af, of vlieg je een gebied van toenemend dalen in. dan loont het, juist extra aan te duiken en snel erdoor komen, weinig tijd in het dalende gebied doorbrengen. (tevens treden er subtiele dynamische winsten op, als men dit heel goed doet. mss ander onderwerp)
Klik om te vergroten...

Veel beginnende piloten vergeten of herkennen het niet dat er rond een thermiekbel een daalgebied zit waar je eerst doorheen moet. Alleen is het moeilijk te bepalen of je recht naar de bel toe vliegt of er langs vliegt en vaak vliegt men er dan maar van weg en gaat men op zoek naar rustiger lucht. Juist dan moet je doorzetten en blijven zoeken naar de thermiek als de hoogte het toelaat. Zeker met een DLG, die je zo weer start, is het herhalen van die stappen een goede les om thermiek te vinden.

Resumerend zou ik zeggen, als een model goed in balans is dan is trimmen in een bel niet noodzakelijk maar het op tijd corrigeren van het model met kleine uitslagen veel belangrijker. Alleen als de bel het toelaat bijvoorbeeld omdat er weinig turbulentie is, dan zou je ervoor kunnen kiezen om met de trim een wat rustiger vliegbeeld in het model te kunnen brengen.

Maar zoveel modelvliegers, zoveel meningen over hoe het anders kan. :)
 
idd en, er is ook iets met verschillende piloten, verschillende kisten in de thermiek, dat er een soort klontvorming optreedt van modellen, lijkt het. dit komt vermoed ik door een ring struktuur van beweging van de stijg(en daal)wind, en dat effect dat vele luchtbelletjes een soort van groepen vormen, onder water (groep vorming bedoel ik iig)
 
Leuk om de reacties te lezen.
Ik herken veel en kan wel zeggen dat ik geen beginnende vlieger ben, maar dat neemt niet weg dat er misschien altijd nog wat te leren valt.
Eigenlijk door het dlg-en ben ik beter gaan vliegen!
Je dlg geeft alles zo goed aan namelijk en ook door veel te vliegen, wedstrijden te vliegen, waar je veel tips krijgt van vliegers, kan ik aardig mee komen.
Maar wat ik al eerder zei, er valt altijd nog wat te leren volgens mij en 1 van die dingen is het goed vliegen in een bel.
Maar als ik het zo lees doe ik eigenlijk niet veel anders dan jullie vermelden. [emoji848]

Mijn conclusie voor nu..
Ik trim mijn thermiekstand(en) in de bel zodat hij lekker draait.
Sowieso blijf je toch trimmen met een dlg met elke keer weer ander type weer[emoji28].

Dank voor de input!!
Leuk!
 
spedter zei:
Eigenlijk door het dlg-en ben ik beter gaan vliegen!
Je dlg geeft alles zo goed aan namelijk en ook door veel te vliegen, wedstrijden te vliegen, waar je veel tips krijgt van vliegers, kan ik aardig mee komen.
Klik om te vergroten...

Dat wil ik wel geloven dat je daardoor beter bent gaan vliegen en inderdaad, men is feitelijk nooit uitgeleerd ook al vlieg je al jaren.

Als jij jouw model goed beheerst in de thermiek is dat ook een stukje kennis en vaardigheid wat in een wedstrijd jou weer een voordeel oplevert tegen over andere deelnemers. Heb je het thermiekvliegen eenmaal goed onder de knie dan is het elke keer weer genieten maar een minder vlucht hoort er gewoon bij.

Trim jouw model zoals het jou uitkomt, jij kent het model immers als geen ander, werkt het niet dan probeer je gewoon een andere trimming. ;) .
 
spedter zei:
Vraagje..
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Ik merk dat ik met mijn CX5 veel met mijn hoogteroer speel als ik zit te draaien in een belletje.
Trek veel up in een bel wanneer ik wind mee draai en zodra ik de bel weer instuur laat ik mijn up los.
Ben eigenlijk comtinue bezig met het hoogte roer.
Vandaar ook mijn vraag.
Hoe trimmen jullie je kist in thermiekstand?
Laat je hem rechtuit vliegen en trim je de kist dan?
Of trim je hem vlak in de bel?
Klik om te vergroten...
Goede vraag. te beginnen trim ik dat hetzelfde als in elke andere vliegstand; cg ok, hoogteroer neutraal, zacht handstartje en dan een mooie,constante glijvlucht is wat ik doe en wil zien, vervolgens stel ik wat snap flap in, dat is het volgende; een mix van hoogte roer en je ailerons/flaps. geef je up dan gaan de flaps iets naar beneden voor meer lift, bij down blijven ze in de vastgestelde thermiekstand. Deze snap flap-mix is erg aan te raden. Overigens is het voor f3k/dlg begrippen vrij normaal om relatief veel up te trekken in de thermiek. Verder kan het constante gespeel met je hoogteroer zoals je beschrijft, te maken hebben met de beschreven vliegstijl. Ikzelf doe exact het tegenovergestelde van wat je beschrijft; up trekken tegen de wind in en lekker laten gaan wind mee, vooral wind mee geen up of teveel up trekken is voor mij de truc om efficient met de energie om te gaan en goed om te zetten in hoogte.
Het blijft lastig om een ''gouden'' formule te vinden die werkt voor iedereen, echter ben ik ervan overtuigd dat een aantal dingen universeel bruikbaar zijn, hetzij in een iets andere setting, maar in de kern hetzelfde. de snap flap mix is daar een goed voorbeeld van, speel met de hoeveelheden, kijk en vergelijk, neem de tijden op. dan wordt vanzelf duidelijk welke exacte setting het beste voor JOUW vliegstijl werkt. ik weet niet of het voor iedereen geldt, maar voor mij kwam een echte verbetering na vele experimenten en onlogische instellingen. try it and know for sure;)
 
Snapflap heb ik er in.
Ook in thermiekstand wanneer ik down stuur. Die zal ik er uit halen bij deze vluchtfase. Stom eigenlijk dat ik daar niet aan heb gedacht. Lijkt me idd niet nodig bij thermiekstanden. Ga ik doen.
Zelfde instellingen als Rollo en ben daar tevreden mee.
Wel grappig dat jij het tegenovergestelde doet in een bel.
Ga ik ook eens proberen.
Zal wel wennen zijn denk ik.
Thanx!!
 
specialpainter.nl zei:
Goede vraag. te beginnen trim ik dat hetzelfde als in elke andere vliegstand; cg ok, hoogteroer neutraal, zacht handstartje en dan een mooie,constante glijvlucht is wat ik doe en wil zien, vervolgens stel ik wat snap flap in, dat is het volgende; een mix van hoogte roer en je ailerons/flaps. geef je up dan gaan de flaps iets naar beneden voor meer lift, bij down blijven ze in de vastgestelde thermiekstand. Deze snap flap-mix is erg aan te raden. Overigens is het voor f3k/dlg begrippen vrij normaal om relatief veel up te trekken in de thermiek. Verder kan het constante gespeel met je hoogteroer zoals je beschrijft, te maken hebben met de beschreven vliegstijl. Ikzelf doe exact het tegenovergestelde van wat je beschrijft; up trekken tegen de wind in en lekker laten gaan wind mee, vooral wind mee geen up of teveel up trekken is voor mij de truc om efficient met de energie om te gaan en goed om te zetten in hoogte.
Het blijft lastig om een ''gouden'' formule te vinden die werkt voor iedereen, echter ben ik ervan overtuigd dat een aantal dingen universeel bruikbaar zijn, hetzij in een iets andere setting, maar in de kern hetzelfde. de snap flap mix is daar een goed voorbeeld van, speel met de hoeveelheden, kijk en vergelijk, neem de tijden op. dan wordt vanzelf duidelijk welke exacte setting het beste voor JOUW vliegstijl werkt. ik weet niet of het voor iedereen geldt, maar voor mij kwam een echte verbetering na vele experimenten en onlogische instellingen. try it and know for sure;)
Klik om te vergroten...


Hoeveel mm snap flap heb jij er op zitten, Vincent?

Gr Lyckele

ps vandaag weer lekker gevlogen :yes:

B88BB522-ECE2-43E8-969E-761A7154A3C5.jpeg
 
mss is dat wat ik noemde dat in een gegeven bel, de verschillende modellen en piloten, vaak in een groep vormen, ook in een verband met waarom buizerds en zo, best veel dalen hebben van zichzelf. 1 m/s dacht ik (buizerd). ik heb weleens gezweefd met een pylon kistje (graupner munga) en haalde ook iets van 1 m/s. nooit echt thermiek gehad :) dat zou me supermoeilijke uitdaging lijken, 100 meter klimmen met dat kistje (vanaf elastiek start). (wel fantastisch hellingzweven, iemand vroeg oprecht of er nou wel of niet een motor in zit.) . maar de reden van die buizerds en thermiek, is wsl dat ze heel goed zijn in thermiek vinden en benutten. hebben ze een "standaard" bel dan maakt het niet uit of ze 1 m/s dalen of 0,5 van zichzelf, ze komen toch wel bovenin. zogezien is dat een gevolg van dat de kern sneller stijgt dan de gehele bel, ongeveer 1 m/s (minstens) . de buizerd hoeft dan niet "biologische" energie in betere daal performance te steken. het is opmerkelijk dat soms de thermiekcirkels elkaar doorsnijden. dan is er ook weer niet een heel groot verschil in de precieze plek van de bochten.
 
Laatst bewerkt:
Daalsnelheid wordt relevant bij weinig thermiek.

0.3 m/s is haalbaar met een DLG.

Met thermiek van 0.5 ga je dan echt wel omhoog, terwijl een slecht getrimde kist zo boven de 0.5 zit, en dan daalt.

Maar als je het hebt over een 'bel' waarvan je duidelijk het midden kan vinden, zit je zo aan 2-3 m/s! En Dan maakt het niet zo veel uit.

Trimmen is dus alleen relevant in weinig lift.

Ik trim met full camber het hoogteroer zodat ie net net stallt, en dan één tikje down. Theoretisch zou ik dan op de optimale snelheid zitten voor minimale daalsnelheid.
 
idd mee eens. (mijn) pulsar haalt ook superweinig dalen, 25 ~ 30 cm/s. heb de REF versie, gebruik de flap als thermiek stand (en rubberstart stand), paar mm naar beneden. het is niet al te best voor de liftverdeling, maar de resulterende washout en zo zijn niet verkeerd in de thermiek.

tip: (ken jij allang wsl): avond thermiek boven bossen. dat is heel wijde, gladde, gestaag stijgende thermiek, met niet echt een bel of kern (wat ik meestal merkte). dan komt het ook op cm/s aan.

ik begin nu te denken, dat als men op een dag cirkelt in een standaard bel, en een andere kist/piloot komt van onderen al cirkelend dichterbij, dat (!) die kist, niet in hetzelfde tempo gewoon heel langzaam voorbij kruipt omhoog al cirkelend. mss wel beetje voorbij maar niet in dezelfde bel veel hoger. of, bijvoorbeeld, dat als een buizerd cirkelt en goed klimt, en, men cirkelt eronder en loopt in op de buizerd, dat het enorm moeilijk zal zijn om er voorbij te stijgen in dezelfde bel. ik denk dat het eerder zo is dat de buizerd mss een etage lager (of hoger zelfs) cirkelt en samen ongeveer omhoog gaan.

edit: nu ik dit langzaam verwerk (deze inzichten) kan ik meer persoonlijke raadselen oplossen die ik had; soms moet je heel erg ploeteren om omhoog te komen, en even later kan blijken dat je even verslapt was met concentratie en nog steeds gestegen (dan wel). top bereikt van de bel, dan maakt ineens de netheid niet meer uit (zie buizerd 1m dalen). of, ik vind met moeite een bel. en een ander met een veel zwaardere "lompere" kist cirkelt gewoon mee.
ik denk ook dat wat velen "gecentreerd" noemen, in feite niet allen gecentreerd is maar ook in de top van de bel aangekomen. en relaxdere omstandigheden. "kist wordt net boter in een pan" zei iemand weleens
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top