Uit de oude doos: DB Barnstormer en Bi-Stormer

Rolroerdifferentiëring toepassen zou soelaas kunnen bieden.

 

Mooie uitleg over de belettering en gebruikte materialen.
Ik gebruik geen Prit, maar 3M spray Mount. Dat is een niet permanente layoutlijm. Gebruik ik wegens beroepsdeformatie. Werkt bijzonder prettig en verspuit egaal over je te verlijmen oppervlak. Neemt ook gemakkelijk weer los. De weinige lijmresten kunnen met wasbenzine worden afgenomen.
Het is allemaal erg netjes geworden. In september heeft onze club de Fly-In, en heb je wellicht wel zin om ze beiden mee te sjorren naar 'ons' evenement. Wat het zijn juweeltjes geworden. Vliegende showmodellen.

De geringe effectiviteit van van de parasol-rolroeren is te verwachten. Ook al had je geen V-stelling. Club collega had vergelijkbare oppervlaktes (schaal) op z'n big-scale Spirit of St. Louis zitten. Vlakke plank vleugel en heeft de kist er op verloren. Een Kwik-Fly vleugel heeft een goede verhouding voor een dergelijk soort aileron-vleugel.

Voor rolroer groottes zijn vuistregeltjes. Maar ik zou me er toch maar niet meer druk om maken.
Het down moeten geven is toch iets van instelhoeken, maar nog meer dan je uiterlijk zou willen zien op je model. Toen de kist ontworpen werd, waren er hoogst waarschijnlijk veel minder sterke motoren in gedachte. De kist zweeft altijd zo blijkt. De Curtiss Jenny was ook een barnstormer na WOI. Het vermogen volstond om er mee te vliegen. (typisch USA). Werkeloze zzp-piloten trokken van dorp naar dorp voor betaalde rondvluchten (en een mooie juffer aan de arm, natuurlijk). Wellicht vliegt het model reeds met een 2,5 cc? Een goed ontworpen kist dus.

Gr Bas

 

Allereerst proficiat met een hele mooi kist !
Kleurenschema past prachtig, chapeau!

Het plaatsen van de vulringen gebeurt in het centergedeelte van de vleugel, blijven de tussenvleugelstruts ongewijzigd?
Zo ja, dan hou je op die plek de 'oude' instelhoek. Wellicht nog iets meer aan vulling proberen?
Misschien zou je toch ook nog iets meer motordomping kunnen proberen, wie weet helpt je dat ook iets. Niet geschoten is altijd mis.

Ik wil hem graag eens in het echt vliegend zien, ik vind hem prachtig (en een Laser 80 zou goed passen gezien je ervaring met de Saito 91 )

Oh, ja, Tiger Moths zweven ook nog heel goed door zonder motoraandrijving hoor .

Groeten, Ralf

 

prachtig


erg mooi afgewerkt in die kleuren ook

 

Bedankt allemaal voor jullie complimenten, een keer een vintage treffen lijkt mij leuk, Ik heb ook nog een Lazy Ace, die hoort ook in het rijtje thuis.
Waar kan ik meer info over dit treffen vinden?

Wat betreft de Barnstormer, die vliegt prima hoor, zolang je maar niet de rolroeren gebruikt.
Ik heb diverse kisten zonder rolroeren en die vliegen ook goed, beter als veel jongeren denken die nooit een 3 kanaals trainer gevlogen hebben.
Het punt is dat hij met alleen het gebruik van rolroeren niet de bocht om wil (is gewoon te stabiel denk ik)
Gebruik ik richtingsroer dan doet hij het prima.
Gebruik ik rol en richting samen dan helt hij veel te sterk in de bochten (doet mijn Curtiss Jenny ook).
Dit gedrag hoort bij een vintage kist met veel V-stelling.
Als ik de rolroeruitslag moet aanpassen zal ik de servo's moeten wisselen:

Deze hebben een vierkante uitgaande as, dus je kan de hevel lastig een tandje verzetten.
Ik laat het dus maar zo, die oude OS FS-60 heeft met zijn 12x6 prop toch het vermogen niet voor acro vliegen.
Deze kist is gewoon een kist om rustig rondjes te tuffen op de tekening staat .40 to .49 2takt motor, dus daar was hij nooit voor ontworpen ook denk ik.

De Bi-stormer is een ander verhaal, die is ontworpen voor .49 tot .71 motoren, en daar staat nu dus een Saito 91 op, nog de oude versie met een 1 kamer potje als demper.
Maakt ook een prachtig geluid als hij halfgas langs komt pruttelen.
Je kunt de hele dag vliegen zonder meer als half gas te geven.
Zelfs een looping kan met half gas.

Afgelopen zondag was ik door het knutselen met de vulringen vergeten te tanken.
(beginnersfoutje )
Ik dacht er pas aan toen de motor wel heel stil werd.
Maar de kist vloog gewoon door zonder veel snelheid te verliezen.
Kon zonder gebruik van het hoogteroer terugvliegen naar het veld en moest toen een 360 graden bocht maken om op de juiste hoogte voor de landing te komen.
Verloor in een ruime 360 graden bocht maar 15 meter hoogte denk ik, dat ben ik niet gewend van een dubbeldekker!

Ik heb de rolroer uitslagen nu vergroot naar 40 mm omhoog (aanbevolen was 3/4" = 19 mm) en 25 mm naar beneden (aanbevolen 1/2" = 12 mm), het dubbele dus terwijl de roeren al 25% vergroot zijn.
Lijkt veel maar 40 mm is nog maar 20 graden uitslag omhoog.
Ik denk dus dat de aanbevolen uitslagen vrij klein zijn, maar in die tijd bestond er ook geen expo!
Dat heb ik er nu wel ingezet.

Volgende keer (misschien woensdag) verder testen met de instelhoek van de vleugels.
Mijn best vliegende dubbeldekker , de Hog-Bipe van SIG heeft een vergelijkbaar vleugel profiel en heeft 0 graden op het stabilo en ook 0 graden op de boven en onder vleugels.
Wat langere bouten en dikkere ringen meenemen en experimenteren maar.
Als je nu een Taxi of een Charter ziet rondvliegen is de instelhoek meestal ook kleiner als in 1975.
De struts zijn puur voor de show (al maken ze wel een mooi suizend geluid als je naar beneden komt met de motor stationair) en zitten gewoon in de vleugels gestoken.
Die hebben met de vulringen dus wel wat speling aan de achterzijde, maar dat is later wel op te lossen.

Groeten Willem

 

Het is een mooie ''vliegmachine'' geworden Willem en naar wat ik lees is het een feest om ermee te vliegen, proficiat.
Nog even een vraagje, hoe bevalt het taxiën, kun je iets merken van de uitslag van het staart wiel, gerelateerd aan dat van het richting roer?
Vele succesvolle vluchten gewenst.

 

Het taxien gaat inderdaad goed.
Wel is de richtingsroer uitslag vergroot van 31mm (volgens tekening) naar 45 mm, veel meer kan niet omdat het roer dan tegen het hoogteroer aankomt.
Denk dat de uitslag nu 30 graden per kant is en het wiel 15 graden per kant uitslaat.

Bij het uitlopen na de landing luistert hij nog slecht naar richting (veertjes te slap??).

Woensdag heel lekker vliegweer met weinig wind (wel wisselend van richting)
Opstijgen gaat prima, rustig 1/4 gas geven totdat de kist rolt en de staart loskomt, dan 3/4 gas beetje up en hij is na een paar meter los.
Opstijgen met volgas gaat dus niet, geef je geen hoogte bij volgas dan gaat hij op zijn neus staan, geef je up en volgas dan doet hij een space shuttle na en stijgt bijna recht omhoog.

Nog een keer alles goed nagemeten, het bleek dat de cabbana's die ik gekocht had met de tekening van DB van erg zacht aluminium zijn en bij het transport makkelijk verbuigen. (het meegekochte landingsgestel is betere kwaliteit)
Zijn nu denk ik van ongelegeerd aluminium 3 x 20 mm.
Nieuwe maken van duraluminium is de beste oplossing denk ik.
Nu beide vleugels en stabilo zuiver op 0 graden instelhoek gezet, dus achter onder de boven vleugel 2 vulstukjes van 6 mm lite-ply.

bij de interwingstruts dus wel een kiertje aan de achterzijde, moet ik dan opvullen.
(zit toch te denken om hier een laagje vilt tussen te doen)


Samengevat:
V stelling boven vleugel van 4 naar 0 graden.
V stelling onder vleugel van 4 naar 2 graden
Uitslag hoogteroer + 19 / -19 mm (volgens tekening)
Uitslag richtingsroer van 31 mm naar 45 mm per kant
uitslag rolroeren van +19 mm/ -12mm naar + 40mm / -25mm
Down en side thrust motor volgens tekening.
Zwaartepunt met volle tank volgens tekening (met lege tank dus 10 mm te ver naar achteren)

En man wat vliegt de kist nu fijn!
Ik kan (vlakke) bochten maken met alleen richtingsroer maar ook (stijle) bochten met alleen rolroer, maakt hem weinig uit hij luistert gewoon goed!
Natuurlijk maak je de mooiste bochten met een kombinatie van de 2.
Trek ik het gas helemaal dicht dan blijft hij gewoon door vliegen, heel langzaam dalend met knuppels los (zoals je wil voor de landing).
De duiktest (gas dicht neus 45 graden omlaag) komt hij heel langzaam met de neus omhoog.
(voor een beginner zou het zwaarte punt iets naar boven kunnen).
Grote loopings kun je vliegen zonder snelheidsverlies en zonder veel correctie met rolroeren.
Rollen doet hij nog vrij langzaam, beetje down nodig tijdens rugvlucht.

Laatste probleem is dat de motor nog 2100 rpm stationair loopt, denk nog wat te arm stationair en te rijk volgas.
en met die toeren blijft hij dus nog bijna gewoon doorvliegen.
Iets minder toeren zou het landen makkelijker maken (landen met "sleepgas" is echt niet nodig!),


Wat nog te doen?
Nieuwe cabbana's maken van sterker aluminium, achterste dan 6 mm langer maken.
Motor nog wat netter afstellen , zit nu een merk??? plug is (geen Saito of OS plug in) die vervangen door OS F plug.

Ben blij met deze prachtige kist.
Wel wat aan moeten passen aan de 21e eeuw maar Boddo heeft een goed ontwerp gemaakt!

Groeten Willem

 

Doordat het staart wiel een kleinere uitslag maakt dan het roer zijn ook de krachten en vibraties naar het roer en servo veel minder. Je kunt daardoor de verbinding ook stugger maken zonder dat dit veel invloed uitoefent op de servo. Indien nodig, hij zal effectiever op het wiel reageren, kun je de verhouding naar 1/3 proberen te verleggen. Vlieg ervaring met het toestel zal uitkomst brengen.

 

Wat heb ik genoten van je bouwverslag! Super en ook nog heel leerzaam, dank je.
Bert Berghoef

 

Dank je Bert.

Nog een nagekomen ontdekking, de motor was gebruikt en ik had bij het vervangen van de lagers de gloeiplug laten zitten.
Bleek bij controle dat er geen koperen ring onder de plug zat!!
Nu met een nieuwe OS-F plug MET afdichtring loopt hij prima stationair.

Groeten Willem

 

Waar ken ik dat toestelletje toch van..... ;-)

 

Wat leuk, idem! Ik was ook rond de 10 toen mijn vader de Tyro Major en daarna de Skyrider bouwde. Daar heb ik mee leren vliegen en ik heb ze beide ook nog een keer zelf gebouwd.
De Tyro zie je in mij avatar en heb ik nog altijd vliegend. Persoonlijk vind ik het echt een fijn beginners kistje. Die kun je al koffie drinkend vliegen, crashen is praktisch onmogelijk hoe gek je ook doet.
De Skyrider ben ik bijna mee klaar, moet alleen nog de rolroer-servo's in de vleugel afwerken en bespannen. Helaas ben ik wegens ziekte een ruim decennium uit de running geweest maar heb sinds een jaartje de draad gelukkig weer op kunnen pakken. Inmiddels ook begonnen aan de Big Lift, die vonden mijn vader en ik vroeger ook al geweldig maar hij is er nooit meer aan toe gekomen.
Als ik de Skyrider klaar heb zal ik hier een plaatje posten. Ben wel benieuwd of er hier op het forum nog meer mensen zijn die (nog) een Skyrider vliegen...

 

Wat in de avatar van vmp lijkt wel heel erg sprekend op een Super 60 . . .



Geweldig beginnersmodel.


jan.

 

Ah leuk! Lijkt inderdaad veel op de Tyro Major. Ook vleugel/stabilo/landingsgestel met elastieken bevestigd. Zeer crash-proof