Ziezo... ook weer fix... ja Klaas en Henk... eenvoud siert.
De knopendoos is hier het universum van het huis... inclusief de blikken wanden van onze ijskast... sorteerdozen bij langs... allemaal niet, of "ah, ha, hummm".
Magneetjes dus... daar zaten nog 5 stuks van 1 x 10 mm op de 'Bosch'...
Met plastilineklei de tussenruimte gemeten. 2 mm, in praktijk bleek dit 1,5.
Getest met wat ringetjes van verschillende dikte.
10 mm ringetjes wilden echter niet goed tacken op het magnetisch veld!
Door de magneetdikte...
De dikte van een afbreekmesje groter formaat had de beste opdikkendheid en aantrekkende werking zonder afstoten!
Dus even twee van die snij plaatjes met schuurtonnetje mishandeld om ze te kunnen verlijmen met medium Zapp CA. En natuurlijk bot...
Tussentijds meten met de schuifmaat... afmetingen afstemmen, aftekenen...
De blauwe tape blijft het trouwe hulpstofje...
Masker maken om te plakken. Gaatjes met een pons, maten op de tapes gemarkeerd...
Waarom frummeltape op de magneet? Om met een pincet grip te hebben... magneet wil alle kanten uit...
Waarom een masker? Dan heb je de plakpositie goed in beeld, en geen last van CA waas over het plastic...
Met het latje nog even checken of het voldoende in positie is gekomen.
Want dit moest wel in 1 keer goed op positie komen te staan...
Het kijkvenster is te kwetsbaar CD-doos plastic...
Voldoende op stand...
Dan de lippen om te locken. Carbon stafjes over de lengte zou de zaak toch iets te stijf gaan maken. Maakt het losnemen listiger.
Dus plaatjes gesneden in de ‘ruitvorm van de projectie met de spiegel afschuining...’ juist... gestapeld, zodat een sleuf op plaatdikte ontstaat.
Alles eerst aangestipt met CA, dan proefpassen... en dat was ook echt nodig. Maar een volledige verlijming met CA is met deze plaat ook nog los te breken. Zo dicht en vast is het. Ondanks grondig grof schuren van het lijmoppervlak... en ontvetten...
En dan de tweede aftekenen. Door contrastkleur te stiften is het wat makkelijker aftekenen. De tweede plaat ging wat stroever... klemde stevig...
En dan is het zoeken waar het dan net aan klemt...
Met het verven komt dan weer opdikking en verklemming om de hoek.
Dan kunnen de lippen losgebroken worden en met een stukje glasdoek worden opgehoogd.
De panelen zitten nu als gegoten.
Voldoende flex om ze uit te nemen via de bovenste roller...
Bijboot sjeest er nog steeds mooi van af...
Donderdag blikje 2K CWS lak ophalen. Alles is er nu uit... tijd om de boel
daar binnen netjes in het wit te steken met RAL...
De aangebrachte betengelingen gaan in het dekgroen...
Gr Bas