Kloppertjes zei:
Maar er klopt iets niet. Nummertje één op het lijstje van de stoker als ie 's ochtens op z'n lok komt is het poetsen van de machine. In het echt zullen ze zelden zo smerig geweest zijn. Zeker het rood van de wielen is iets te donker geworden. Door alle druipers van olie en vet zijn er namelijk altijd mooi schoongeveegte stukken rood te zien.
Blijkbaar weet jij niet hoe smerig stoomlocs vroeger hebben rondgereden. Het waren toen nog geen museumlocs. :roll:
Het klopt dat het personeel (óók de machinist) tijdens het opstoken van een stoomloc vaak het ergste smeer, vet en olie te lijf gingen met een poetsdoek. Maar na de nodige kilometers begint het vet, metname op de wielen en drijfstangen, zichtbaar af te zetten.
Het was vaak wel zo dat een bepaalde stoomloc jaren met vast personeel gereden werd. Deze onderhielden de machine stukken beter dan het wisselende personeel. Maar na verloop van tijd, en zeker bij de laatste dienstjaren, waren de meeste machines bijna onherkenbaar smerig.
Wel is het zo dat bij grote revisies (om de 8 jaar of na de nodige kilometers) een loc opniew in de lak werd gezet. Afhankelijk van soort dienst (en km's), bahnbetriebswerk én personeel waren sommige al binnen enkele maanden onherkenbaar smerig.
Bij het weatheren van mijn DB 94-er is het nooit de bedoeling geweest om een net opgestookte, compleet gepoetste loc na te bootsen.
Ik kan je zelfs honderden foto's laten zien waarbij het afgezette vuil nog erger is dan mijn geweatherde machine.
Metname de wielen en drijfstangen zagen er vroeger bij honderden stoomlocs er eentonig grijs en vuil uit! Geen of nauwelijks zichtbare roden wielen. Als voorbeeld een foto van een 50-er begin jaren 1970:
:idea: Mijn tip: bekijk maar eens wat tijdschriften, boeken én internet met DB/DR stoomtractie uit de jaren 1950, '60 en beginjaren '70.
Je zal versteld staan wat er toen allemaal rondreed! :wink:
Groet,
Johan.
wil namelijk met krijt het doen maar weet niet precies 
. Maar ik zie dat het met 
