Mijn eerste poging tot RC-varen... 1976, denk ik.
Dat was inderdaad 'een poging'. Niet meer. Ik had een 1:16 RC Tamiya tank en daar wilde ik wat meer mee dan alleen rijden.
Dus... Een tekening op ruitjespapier gemaakt van een LST (Landing Schip, Tank) waar het ding in en uit zou kunnen rijden.
En, niet gehinderd door enige kennis, balsa, triplex beuken latjes en twee Robbe motoren met vertraging gehaald bij de lokale modelbouw winkel (v.d. Stad in Nijmegen) en aan de slag gegaan. Lekker makkelijk, dacht ik: een soort langwerpige schoenendoos met 2 motoren in het achterschip en een klep aan de voorzijde.
Je snapt het al: geen spanten, geen onderling verband en de schroeven staken 'gewoon' uit het achterschip. En oh ja... shit: moeten er ook geen roeren onder? Kortom: na een half jaar kl@ten ging het hele handeltje, met uitzondering van de motoren, assen en schroeven in de kliko. Geen meter mee gevaren, het spulletje was zo gammel als wat.
Tweede poging: bij diezelfde v.d. Stad stond een Schütze van Robbe. Voor 1/4 gebouwd: motoren zaten er wel in, en een paar spantjes, maar de rest: niet. Wél een doos met alle onderdelen erbij en de beschrijving. Die heb ik toen wél succesvol afgebouwd. En, net als velen hier: het was niet mijn fraaiste model. Een aantal jaren mee gevaren en op een gegeven moment 'verbouwd' naar Schnellboot.
Met 4 torpedobuizen. Voor de jaarwisseling een aantal vuurpijltjes gekocht en de torpedobuizen zó gemaakt dat ik de vuurpijltjes er in kon schuiven en het lontje in een gloeispiraal van een brandstofmotor kon steken. Met één kanaal op de zender kon ik de torpedobuis 'kiezen', met een ander kanaal de gloeispiraal aan de stroom hangen. En verhip: dat werkte! En die 'torpedo's' werden iets verzwaard, zodat ze onder water gingen en daar explodeerden. Oké, zo ongeveer onder de eigen boot, maar een kniesoor die daarop let...
Daarna, rond 1985, kocht ik m'n eerste schip 'in de doos'. Compleet nieuw dus. In 'Hobby Bulletin' had ik de recensie van Herman Busman (Wie kent 'm nog?) gelezen van de Seabex One en meteen sloeg de hebberigheid toe. "Die wil ik ook!"
Dus, na een lange oefening in Duitsland die wat meer geld opbracht dan het normale salaris (de 'oefentoelage' van de Landmacht was eindelijk van een een paar gulden per oefendag naar een wat fatsoenlijker niveau gebracht) naar Volgers in Harderwijk gegaan waar de Seabex op de plank stond.
600 hele guldens. En met een doos van 1,5 meter lang kwam ik thuis.
En daar stond mijn normaal zo liefhebbende echtgenote, nu als reïncarnatie van Cerberus, de hellehond uit de Griekse mythologie.

"WAT HEB JIJ DAAR EN WAT HEEFT DAT GEKOST???"
(Een voor sommigen onder ons een bekend fenomeen)
Enfin, na enig gemor was ze overstag, maar sprak de gedenkwaardige woorden:
"De eerstkomende 4 jaar geen nieuwe schepen meer!"
Wat ze toen niet wist: er moest nog een beslagset bij, (150 gulden) 4 x schottel (per stuk 95 gulden) motoren, (per stuk een tientje) verlichting...
Kortom: die 600 gulden gingen ruim nóg een keer over de toonbank gedurende de volgende twee jaar. Steeds in kleine stapjes, want ondertussen was het gezin uitgebreid met 2 kinderen en het hobby-budget was klein...
Met de Seabex One heb ik veel gevaren en veel plezier gehad. Maar op een gegeven moment waren die schottels (de ouwe rood/witte exemplaren) gewoon óp. De onderste helft van één van de units donderde tijdens een vaart uit het schip. De 'staart' van de units zat met een nogal lullige ABS 'clipverbinding' vast aan de bovenste helft. Tja, en dat ABS werd na een tijd bros...
Die 'staart' ligt dus in het Uddelermeer ergens te wachten tot het ding in het jaar 3141 opgegraven wordt door een stelletje archeologen die vervolgens, met stomheid geslagen, zich afvragen wat dit voor vreemde contraptie is...
Uiteindelijk heb ik beide voorste Schottels vervangen door een home-made boegschroef en na een aantal jaren is het schip verkocht en heeft nog jaren gevaren bij een club in het Ruhrgebiet In Duitsland.
Ondertussen was ik vaste scheepsrecensent van het blad Hobby-Bulletin en later Modelbouw Aktueel geworden en had de vrouw des huizes niets meer te mopperen over hobby-aankopen...
Sterker nog: de hobby leverde zelfs (een bescheiden hoeveelheid) geld op...