Welke muziek heb je nu opstaan?

Randy Rhoads, 1956-1982 (wikipedia)

 

Op mijn eerste, tweedehands, flink bekraste LP: gitaarsolo vanaf 2.03

 

Haiduk shred

 

mumford&sons, elbow, george esra,
bazart, anouk alleen gehoord,
en natuurlijk golden earring, hier was het afsluitend nummer nieuw voor mij,
speciaal was eerste helft daarna hmm?
en toen was de dag vol.
heb mijn jasje maar weer eens kunnen uitkloppen en mijn hartje kunnen ophalen. ontspanning.
tussen door dieuwertje blok interviewde jan,
jubilerende jan ging met veel mensen op de foto.
leuk toch.

Willum

 

Led Zeppelin... vroeger een onderdeel van mijn vaste dieet (nog steeds met regelmaat).

Nu dit maar weer eens aangezet... Bill Bruford... waar heeft hij nièt gedrumd...
Bass partijen zijn van Jeff Berlin. Niet van Chris Squire ;-)

 

In ieder geval wel op zijn eigen solo albums... ;-)

 

Yes... Genesis... en hele waslijst...

Hier wat anders over gitaarsessies gesproken.. up tempo... 'fusion oren only'
Enige gelaagdheid zit wel in de muziek... das lastig voor niet getrainde oren..
Is de 'zangeres zonder naam' je muze... dan vooral niet luisteren...

 

Het deed me wel aan Weather Report denken.

Nu hier een rustig begin van de zondagochtend: de Noorse componist / pianist Ola Gjeilo

 

Even rustig wakker worden...

 

Whether Report had ik ook nog ff aan. Trof een mooie registratie van een live concert... Joe Zawinul... bijzonder.

Oewah! Das is geared-up speed dixy!

 

Afgezien van de titel: het deuntje van deze instrumental blijft bij mij altijd de hele dag hangen.



Phil Collins op drums.

 

The rhythm is fabulous......

 

Heren! Dat is geen ketelmuziek?


Haha Morrocan Roll... heb die LP nog steeds...

 

Mwah... Rond de 190 bpm.
Moet je als normaal mens niet willen, ik krijg problemen ergens tussen de 145 en 150. Ook niet echt langzaam, nee.
Dus ja, hij is technisch wel errug goed...
Maar ook supermuzikaal.
Op een tempo dat wel door normale mensen te volgen is:

En op z'n meligst:

 

Met ketel... bedoede ik stoom. Whoeha...

Die banjojongens hebben een geweldige techniek Bruno.

 

Grensoverschrijdende banjonades... Béla Fleck

 

Deze was van Unorthodox Behaviour (die hoes met de luxaflex). Moroccan Roll heb ik ook, maar die vind ik toch wat minder als album.

 

Hier Frits, nog een klein pareltje... wederom voor gefuseerde oren... (wegens hoog gehalte aan gefrituurde noten)



En deze moet ik eens even inluisteren... vooral erg technisch...