Micha zei:
Nog even het volgende, als je links handig bent en je moet de feitelijke controle van je vliegtuig met je rechterhand doen dan kan dit niet goed zijn. Als links handige zijn je fijn-motorische functies nu eenmaal beter gecoördineerd in je linkerhand.
Dat lijkt me een volkomen juiste bewering.
Micha zei:
Als je als links handige met mode 2 wil vliegen zou je wel het volgende kunnen doen.
Je neemt een model dat alleen met rol en hoogte roeren is uitgerust dan kan de instructeur mode 1 vliegen en de linkshandige leerling mode 2 linkshandig, je kan dan de "vrij" van de instructeur als slave met 100% mixen met de rolbesturing. (hoe je het precies aanpakt hangt natuurlijk van de zender af)
Als je als linkshandige meer voor mode 1 voelt heb je minder last hiervan.
Als je echter voor je modelvlieg carrière veel videospelletjes hebt gespeeld met je joystick in je linkerhand dan kan ik me voorstellen dat je voor een linkshandige mode 2 kiest, met de bovenstaande set-up kan je dan toch bij een instructeur terecht.
Kijk en dat laatste kan ik even niet volgen. Wil je die zender steeds ombouwen, voordat de instructeur kan ingrijpen en vice versa? :wink:
Tuurlijk doel je op een draadverbinding tussen twee zenders met deze verschillende lay-outs.
Ik vind dat geen goede manier van lesgeven, want het is bijna onmogelijk om de leerling op deze manier enig 'gevoel' (kan eigenlijk helemaal niet bij RC, hoogstens bij LB) bij te brengen. Ik laat de leerling de eigen zender vasthouden, met de duimen OP de sticks. Ik vlieg de kist door de sticks wat lager tussen duim en wijsvinger vast te pakken. De leerling voelt nu wel, welke stuurbewegingen nodig zijn om het model onder controle te krijgen (en houden).
Overigens ben ik ooit met Mode 2 begonnen, maar ik kwam erachter dat Mode 1 een veel betere manier van sturen is. :wink:
Ik heb het stuk gelezen over de wetenschappelijke bewijsvoering voor de stelling, dat Mode 2 superieur zou zijn.
Tja, de aanname bijvoorbeeld dat een ononderbroken controle over rol- en hoogteas noodzakelijk is, om een modelvliegtuig te besturen is naar mijn opvatting onjuist.
Een goed modelvliegtuig heeft binnen het grootste deel van zijn snelheidsbereik vrij neutrale stuureigenschappen. Men stuurt alleen als een standverandering noodzakelijk is. Dit duidelijk maken is een van de eerste taken van een instructeur. Wel moet men natuurlijk op ieder gewenst moment tot sturen kunnen overgaan, de sticks zijn dus wel voortdurend onder de duimen of tussen de vingers.
Wat me nog steeds opvalt, is dat leerlingen de controle over 1 as van een stick vrij snel doorhebben. Tegelijkertijd worden er met de andere as van de stick voortdurend ongecontroleerde bewegingen gemaakt. Afhankelijk van de Mode is dit gas of hoog-laag. Met het splitsen van de twee hoofdfuncties over linker en rechter stick beperkt het probleem zich dan tot het onbedoeld bedienen van de motor. Dat euvel is snel verholpen door de ratel strak genoeg af te stellen. Dan valt de onwillekeurige beweging ineens wel op.
Met dit in gedachten vind ik de opmerking, dat "modern fighters do NOT have two sticks, one for pitch and one for roll" aangeeft dat juist daar dus een mogelijkheid ligt, deze ontwerpen nog te verbeteren.... :wink:
Overigens pretendeer ik hiermee geen wetenschappelijke bewijsvoering te leveren, want ik heb op mijn genoemde onderzoeksresultaten zelfs nooit kwantitatieve en kwalitatieve analyses losgelaten. Maar ik verdenk de schrijver van het 'Mode2 is beter dan Mode 1' stuk van een gelijke werkwijze.
Het begin van de tweede alinea van Argument 1 vind ik een wat onprettige toon aanslaan. Refereren aan 'the real world' doet altijd een angst voor het onconventionele, het originele vermoeden...
Het argument dat de meeste topvliegers Mode2 gebruiken zegt niets over het superieur zijn van deze Mode. Wie dat wil beweren, moet eerst twee even grote groepen (en daar gaat zojuist geciteerde bewijs voor genoemd argument de prullenbak in, want er zijn in de -zo u wilt : echte- wereld veel meer Mode2 dan Mode1 piloten) met exact gelijke aanleg leren RC-vliegen met resp. Mode 1 en 2 en deze vervolgens in wedstrijden tegen elkaar laten uitkomen. De resultaten hiervan zouden een indicatie kunnen zijn voor een eventueel kwaliteitsverschil tussen beide besturingsmethoden.
Ik verwacht een 50-50 resultaat..... :wink:
