deel 10
Hallo allemaal
Hier is dan eindelijk deel 10
Ik hoop dat iedereen een leuke Kerst heeft gehad. Zoals gezegd wordt hier wel wat gevierd maar niet zoals in Europa. Op kerstavond gaan heel veel mensen naar het centrum om daar een beetje rond te lopen en te eten terwijl ze allerlei vreemde kleren dragen. Ze hebben echter geen idee wat het nu eigenlijk betekent.
Voor de rest zijn het gewone werkdagen en gaat alles gewoon door........:-(
Eerder had ik al eens geschreven over de situatie op de wegen hier. Die varieert van prachtige (snel)wegen tot zandpaden en alles wat daar tussenin zit. Dat geldt ook voor wat erop rijdt. De personenauto's zijn over het algemeen redelijk tot erg modern. Zo ook de lange afstandsbussen die tussen de steden rijden. Maar de trucks zijn echt verschrikkelijk slecht. Daar tussendoor rijden dan allerlei kleine truckjes en driewielers in de meest verschrikkelijke staat van onderhoud.
Het rijden hier is dan ook echt opletten geblazen. Wegen veranderen continue en de staat waarin ze verkeren is ook iedere keer anders. Dan gaat dus ook die bonte verzameling van voertuigen allemaal over hetzelfde stukje asfalt waarbij slechts weinigen zich aan de regels houden. Natuurlijk zijn de snelwegen wel beter, maar met name het rijden over de secundaire wegen is een soort "stuggle for live"
China staat dus ook niet voor niets bovenaan de ranglijst van meest gevaarlijke landen mbt. verkeer. Dagelijks zie je wel ongelukken waar 9 van de 10 keer een truck of een taxi is betrokken. Dat zijn ook typisch beroepen die uitgeoefend worden door ongeletterde en ongetrainde chauffeurs die vroeger het rijk alleen hadden maar nu plotseling van alles op hun weg zien.
Het besef van veiligheid bestaat ook echt nauwelijks bij die mensen, met name de truckchauffeurs, en het zijn alleen de kosten die tellen. Nu het weer winter is merken we goed dat logistiek weer een echt probleem is, waarbij transporten gewoon 3-5 dagen langer duren, als je geluk hebt. Die trucks hebben geen ABS of retarders en rijden op banden die gewoon geen grip hebben. Als ze bergaf gaan worden de remmen gekoeld door er water op te sprayen wat ze in grote tanks meenemen. Nu er weer sneeuw ligt in de bergen zijn er weer behoorlijk dramatisch taferelen te zien. Daar komt bij dat er geen rijdentijdenwet is, waardoor chauffeurs erg lang doorrijden, vaak geholpen door allerlei middeltjes.
De banden die ze hier gebruiken moeten aan drie kwaliteiten voldoen: goedkoop, goede weerstand tegen lekrijden, en eeuwig lang meegaan. Gezien de staat van de wegen krijg je dus banden met keihard rubber die helaas nul grip hebben. Het is niet dat ze geen goede, veilige banden kunnen maken, er is gewoon geen klant die ze wil. Ook de personenauto's hebben vaak van dergelijke gedrochten die zo weinig grip hebben dat de eerste beste noodstop op de snelweg resulteerd in een ongeplande pirouette, ondanks de aanwezige ABS. Na die ervaring heb ik er maar snel geimporteerd Michelins onder mijn auto laten monteren ;-)
In schril contrast staat de veiligheid die geldt voor de intercity bussen. Om chauffeur te worden moeten ze allerlei testen ondergaan en minstens 10 jaar schadevrij gereden hebben. Tevens moeten ze een bewijs van goed gedrag van de lokale politie hebben. De meeste buslijnen rijden niet 's nachts vanwege de veiligheid en de bussen zelf hebben alle veiligheids systemen die je ook in Europa ziet. Veel fleet operators voorzien de bussen van GPS tracking waardoor ze niet alleen kunnen zien waar die zich bevinden, maar ook krijgen ze realtime informatie van snelheid enzo. Veel bussen hebben camera's systemen die iedere zoveel minuten beelden van zowel passagiers als de chauffeur doorsturen naar de basis. Uiteraard zijn ze ook voorzien van tacho systemen.
De volgende foto's zijn een aantal voorbeelden uit de verzameling van zowel mijzelf als mijn chef. Allemaal zaken die we ooit eens ergens op de wegen hebben gezien. Het is maar een heel klein deel van wat je in werkelijkheid ziet omdat het vaak niet handig is om te stoppen om eens lekker uitgebreid te gaan staan fotograferen
Een van de vele varianten driewielers die echt overal tussendoor gaan
Taxi waarin een collega zat. Ging frontaal op een auto die er net voor afsloeg
Gelukkig zit er een stalen rek, ipv gordels. Werkt veel beter.....:-( Ik heb met die collega de rest van de dag in het ziekehuis gezeten voor allerlei checks en behandelingen. Degene die het veroorzaakt is wel automatisch aansprakelijk voor alle kosten, maar daar heb je wat aan als die niet verzekerd is en geen geld heeft. Overigens heeft de bewuste collega het taxibedrijf gedwongen om gordels te laten monteren, die ze dan ook trots kwamen laten zien nadat de auto gerepareerd was. Niemand wil hier problemen hebben met buitenlanders....
Bij een tol station, standaard manier van laden
Regelmatig remmen koelen in de bergen....
Mooie wegen in binnen-mongolie
Even later zag het er zo uit, deze bende duurde 50 km en 3 uur......
Nog wat later zo. We wisten niet hoe diep het was. Hebben maar even gewacht totdat er een truck kwam
Woestijn in binnen-mongolie. De lucht was enorm helder
Standaard vervoer van de boeren en vuilnismannen. Levensgevaarlijk aangezien ze altijd overbeladen zijn en nauwelijk remmen hebben. Worden aangedreven door een eenpitter die op alles wat olieachtig is loopt en meer vervuiling dan aandrijving produceert
Iets milleuvriendelijker
Dit soort service stations zie je overal langs de wegen
Dit was een truck van China Post. Die rijden overigens bijna uitsluitend met DAF's (Eindhovuuuh ;-))
Ergens in de bergen rond Xi'an
Dagelijks beeld
Dichtbij waar ik woon. Deze trein bevoorraad een aluminiumfabriek. Een mooi beeld, waar ik helaas geen foto van heb, was een keer dat er voor de slagboom een Porsche Cayenne stond te wachten. Een mooi voorbeeld van de contrasten hier. Overigens heb ik hier meer Cayenne's en Hummers gezien dan in Nederland......
Uiteraard wordt er ook nog wat gevlogen ;-)
Na de vliegtraining in Datong waren er nog maar een paar weken over om wat te oefenen. Omdat de vliegclub toch wel echt een probleem begon te worden ivm de bomen zijn we uitgeweken naar het oude vliegveld in Pucheng. Dat was wel iedere keer ruim anderhalf uur rijden, maar dan hadden we toch echt de ruimte.
Tot mijn verbazing zag het er helemaal anders uit als een half jaar daarvoor..........(PRC staat niet voor: People's Republic of China, maar voor: People's Republic of Change....;-))
Er waren ondertussen plannen om flink te investeren in het complex. De slaapgelegenheden waren al verbouwd maar er waren ook plannen om een verharde baan aan te leggen (er moest nog wel even een boerendorpje verplaatst worden, dat duurde nog wat weken.......)
Ondertussen was er al een fabrikant van ultralights gevestigd, maar ook een trainingsschool voor deze ULV's. Tevens was er plotseling een flinke werkplaats waar tests werden voorbereid voor een nieuwe jet die in ontwikkeling is in Shanghai, nl. de ASJ21. Het bleek dat ze in Pucheng tests doen om het overtrek gedrag van dit model te onderzoeken. Daarvoor hadden ze radiobestuurde schaalmodellen die ze met zo'n oude YUN-5 omhoog brachten om die vervolgens te droppen.
Een groot deel van de studenten van de ULV school bleken leden van een soort paramilitair politie onderdeel te zijn, te vergelijken met de amerikaanse SWAT teams. Dat is een behoorlijk geheimzinning clubje en die stonden ook wel een beetje raar te kijken dat er plotseling een buitenlander vol belangstelling stond te kijken hoe ze hun instructies kregen. Gelukkig kwamen ze niet op het idee om mij weg te sturen.
Ook de testclub van de ASJ had in het begin wel wat moeite, maar aangezien ze zelf allemaal enthousiast modelvliegers waren was mijn aanwezigheid niet echt een probleem. Ik moest wel minstens 20 meter afstand houden en beloven geen foto's te maken. Alsof er iets is wat ze doen wat in het westen niet bekend is, yeah right.......
De uiteindelijke toestemming om daar zoveel te vliegen als we wilden, kwam op wel weer een heel typisch chinese manier: speciaal bezoek aan de manager van het complex, nederig vragen ofdat die kan helpen met de training door toesteming te geven, juiste kado meenemen (slof sigaretten van 160 EURO !!!) en hem verder gewoon heel belangrijk laten voelen. Uiteraard geen enkel probleem daarna.........
Ik heb, om voor de hand liggende redenen, weinig foto's van die periode. Maar wel een paar die een goede indruk geven hoe het daar is.
Wat een ruimte.....
De YAK mocht ook weer eens mee
Er gingen er uiteindelijk 7 stuks in......
Deze persoon heeft een bedrijf wat hele mooie RC schaalmodellen maakt
De hele bende bij elkaar........
Het was bijna zover, de Radar Cup zat er aan te komen.......
Groet
Roald