vid: SebArt Miss Wind 50: leuke trainer?

  • Topicstarter Topicstarter hezik
  • Startdatum Startdatum
De gevoeligheid voor (cross)wind zit hem gewoon in de afmeting van de kist. Dat is dus ook zo met de verticale daalsnelheid. Hoe kleiner de kist, hoe dichterbij je moet vliegen, hierdoor wordt de ruimte binnen de box kleiner en vooral ook lager. Hierdoor ga je automatisch langzamer vliegen om te compenseren dat je dichterbij vliegt, dat gaat prima, tot dat je naar beneden gaat dan gaat het, relatief, veel sneller dan een full size F3A model.

De remmen, zoals wij ze nu op de Miss Wind 50 gebruiken, kunnen dat aardig compenseren.
Het motorvermogen wat in de Miss Wind 50 zit helpt ook goed mee om de wind, vanuit alle richtingen, te overwinnen. Daar heeft de Wind 110 veel moeite mee. Misschien eens een 9 cell pack proberen voor de Wind 110?
 
Ik denk niet dat de 8 cellen het probleem zijn, maar het vermogen wat de Hacker levert.

De accu's die ik gebruik kunnen 150A continu leveren. De Hacker komt tot maximaal een keer 80A, en dan wordt ie al veel te warm. De Turnigy die jullie gebruikten deed dat stukken beter. Zelfs als het extra vermogen wat Paul's Wind leek te hebben tov de Hacker, uit de lipo's komt vanwege een hoger nominaal voltage, dan nog bleef die motor ook fors koeler. Daar zou je dus nog een grotere prop op kunnen zetten.

Als ik er al in zou investeren, wat ik niet ga doen, dan zou ik er de Axi 8S F3A aandrijving op zetten, of de Hacker binnenloper voor 8s.

Probleem van beide oplossingen is dat je er naar mijn mening niets mee oplost. Goed, bij een harde wind recht op de vlieglijn kun je een looping wel met constante snelheid vliegen, maar voor de rest gaat de vliegsnelheid er alleen maar door omhoog. Ook verklein je het normaliter bruikbare gedeelte throttle curve, door er een gebied aan toe te voegen wat eigenlijk alleen nuttig is in zo'n loopingdeel bij hele harde wind.

Hoe dan ook, dit draadje gaat over de MissWind, wat dus uiteindelijk wel een goede F3A trainer blijkt te zijn, dat is iets wat zo langzamerhand wel buiten kijf staat.

Toch zou ik, als ik nu opnieuw moest kiezen, weer de Wind pakken. Vanwege het grotere formaat en daaraan gekoppeld minder last van wind.
 
Derk heeft uit volle overtuiging voor de Miss Wind 50 gekozen, hij had ook de Wind 110 van Paul kunnen lenen. Hij heeft 5 keer het programma getrained met Job op de vrijdag voor de NK finale. Op zaterdag heeft hij niet getrained, omdat ik de autosleutels meegenomen had naar Duitsland. Hoewel er toen nog steeds problemen waren met de te hoge verticale daalsnelheid, iets wat pas na de wedstrijd opgelost is, middels de dubbele rolroer remmen, was het genoeg om de overige deelnemers op meer dan 10% afstand te zetten. Nu met de remmen raak je niet zoveel punten meer kwijt in de keer figuren en is het vliegbeeld meer vergelijkbaar met een full size F3A kist.

Wat ik bedoelde te zeggen met de spin entry van de Wind 110 is onafhankelijk van het zwaartepunt. Bij de windverhouding van die dag moest ik de spin t.o.v. de grond achteruit vliegend inzetten. Vandaar mijn opmerking dat de vleugel belasting wel erg laag was.
 
De 1e opmerking is een beetje een drogargument, ook met de WindS 110 had Derk de tegenstand wel op meer dan 10% afstand gevlogen ;)

Maar goed, nogmaals, bij die windcondities (1~3bft) geloof ik zonder meer dat de MissWind .50 een betere keuze is.

Bij de condities waar wij bij vlogen (5~6bft), lijkt het mij sterk.

Mijn WindS 110 weegt 4kg schoon aan de haak, inclusief accu's etc, en de spin entry was die dag geen probleem voor mij. De problemen begonnen pas _na_ die entry :)

Hoe dan ook, als Sebart nu nog eens een Miss Wind .110 zou uitbrengen in dezelfde prijsklasse.. (wat ie natuurlijk nooit zal doen)

De vleugelbelasting-opmerking blijft mij wel verbazen. Ik begin er de laatste tijd juist achter te komen waarom Sebart de wingfences erop wil hebben, bij een lage vliegsnelheid wil ie, als je onderin een lusdeel je rudder wat teveel gebruikt, wel eens een vleugel laten vallen, die raakt dan dus z'n draagvermogen kwijt. Daar zouden die fences tegen helpen, alleen zijn ze onpraktisch (in een vleugelzak) en godschruwelijk lelijk uitgevoerd. 't is geen verschil in vleugelgewicht, als ik 'm bv. bruut uit een verticale daallijn trek, laat ie geen vleugel vallen.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Dick zei:
Het zwaartepunt ligt bij die van ons op 13cm van de punt van de bovenvleugel.
Klik om te vergroten...
Dick/Bert, ik ben nog steeds met de MissW aan het stoeien om er een ordentelijk vliegend ding van te maken.
Oorspronkelijk (zoals hij uit de doos kwam) had ik als instelhoek -4 voor de bovenvleugel en +1 voor de ondervleugel tov het stabilo. Dat vroeg heel veel up trim.
De zetting van de ondervleugel veranderd en de bovenvleugelsteunen aangepast waardoor ik nu -3 en +2 heb. Dat gaat beter. Na ook het zwaartepunt op 130mm te leggen is een en ander ook beter geworden. Bij 140mm wordt hij te zwabberig.
Echter moet ik nog steeds veel up en down geven voor level flight. In de rol is dan ook meer hoog-laag correctie nodig dan ruddercorrectie. Dat voelt allemaal heel raar, meskant is een makkie, maar bij het rollen naar level moet de staart een flinke smak krijgen voordat hij weer op de vleugel gaat dragen.
Kunnen jullie kijken wat bij jullie de instelhoeken zijn? Gevoelsmatig zou ik de verschillen tussen de twee vleugels willen verkleinen en de som niet netto negatief willen laten zijn.
 
Daarnaast wil ik voor aspirant C vliegers opmerken dat ik nog niets gevlogen heb waarmee zo makkelijk ge-integreerde figuren te vliegen zijn, bijvoorbeeld rollen in loopingsegementen zoals ze in het huidige P11 (beperkt) voorkomen. Maar ook dat het toestel is als een Formule 1 wagen, perfect op het circuit, maar doodvermoeiend om er 1000 km rechtuit op de snelweg mee te rijden. Het is dus nogal een 'bevliegelijk' toestel en zit niet als comfortabele ingelopen schoenen.
 
Waarmee je bedoelt te zeggen dat hij eigenlijk niet heel erg geschikt is voor C?
Namelijk geen geïntegreerde figuren, enkel axiaal rollen en makkelijk recht vliegen zijn vereiste, wat mss wel betekend dat een zware krachtige calmato sport meer geschikt is voor de C dan het overgrote deel F3A toestellen... ;)
 
Een en ander is natuurlijk vanuit mijzelf geredeneerd. Ik had er drie jaar geleden niet comfortabel mee kunnen vliegen en was toen beter af met een grote wat trager reagerende kist.
Ik denk dat dat wel voor meerdere personen zal gelden. Jonge vliegers met een indoor achtergrond zullen er mogelijk juist heel anders over denken. Die vinden naar analogie met indoor een wat meer 'responsive' toestel denk ik erg prettig.
Ik moet bij dit toestel heel erg attent zijn op de vleugelligging. Bij het minste of geringste is er een ongewenste beweging om de langsas ontstaan waardoor de loopsegmenten een koerswijziging tot gevolg hebben. Ik vind dat niet zo'n prettige eigenschap.
Misschien komt het ook wel doordat ik mode 1 vlieg en ik mij te veel van nature met de combinatie rudder-hoog/laag bezig houd.
 
De tweedekker heeft door de grote toespoor van de vleugels wat minder expo nodig op het hoogteroer, het richtingsroer kan juist wat meer gebruiken. Invals hoeken zal ik van het weekeinde eens gaan na meten. De interplane struts zijn bij ons gewoon uit de doos. Het hoogteroer staat gewoon neutraal getrimmed, wel met zero gravity vliegstijl.

Heb je ook al met de remfunctie gespeeld Hans?
 
Bert zei:
De tweedekker heeft door de grote toespoor van de vleugels wat minder expo nodig op het hoogteroer, het richtingsroer kan juist wat meer gebruiken.
Klik om te vergroten...
Was inderdaad ook mijn ervaring. Mijn eerste keerlus met nog een grote expo en weinig uitslag op hoogte was ook even schrikken, had onderin de loop even weinig tot geen reaktie.

Bert zei:
Het hoogteroer staat gewoon neutraal getrimmed, wel met zero gravity vliegstijl.
Klik om te vergroten...
Bij mij staat hij op nog substantieel up en moet dan vliegend ook substantieel up houden voor level flight.

Bert zei:
Heb je ook al met de remfunctie gespeeld Hans?
Klik om te vergroten...
Nog niet maar dat ga ik zeker doen, maar eerst dit probleem tackelen.
 
Als referentie lijn de lijn door het stabilo genomen: Bovenvleugel -2,5, ondervleugel +2,5 graden en stabilo dus 0 graden. Dit is dus voor "zero gravity" afstelling, geschat is dat je voor rechtop vliegen 1mm up nodig hebt en voor rugvlucht 1mm down, bij volgas.
 
Ha Bert, mijn dank. Ik zal het geheel nog een beetje extra kantelen.

Het is duidelijk dat alle struts wel hetzelfde zijn, ik had oorspronkelijk +1 onder en -4 boven, maar er variaties zijn in of in de stabilo-uitsparing of het zadel van de ondervleugel.
 
Heb de knoop doorgehakt en het zadel van de ondervleugel zodanig gewijzigd dat deze nog maar een instelhoek heeft van 0,5 graad.
De struts doorgezaagd en de bovenvleugel zodanig gekanteld dat deze slechts -0,5 graad instelhoek heeft.
Vind hem vooral de 'makkelijke' dingen beter doen. Loop(segmenten) meer autoriteit en direct gedrag op hoogte. Ook de transitie van meskant naar level in de rol gaat nu veel beter, zonder bumpjes in de lijn als hij naar horizontaal draait.
 
zonder de instelhoek gewijzigd te hebben henry ?
en met welke aandrijving ?

gerard.
 
Gerard, ik heb wel naar de instelhoek gekeken, maar daar heb ik niets aan gedaan. De aandrijving is de voorgeschreven hacker-aandrijving.
 
Als je met zo'n "kistje" de figuren net zo groot wilt maken als met echte F3A kist vergeet het maar. Dan moet er minstens een .63 YS op, om van het tweetakt gekrijs af te komen, maar wel met een bonk lood in de staart en je hebt een verrekijker op je zonnebril nodig.
En met de figuren naar verhouding, aanmerkelijk kleiner dus, dan lukt dat ook met mijn Oxalys met een OS 50FX, die met 20% Nitro 11.500 rpm met een 13x6 draait. Die dan met roeruitslagen op ailerons en elevator van 10-15 graden gevlogen moet worden met het zwaartepunt vlgs. tekening. Bij volle uitslagen kan een goede vlieger er met gemak mee 3D'en!!

Dan nog even iets over de genoemde gewichten. De spanwijdte van de Oxalys is maar 1,40 mtr., de Os 50FX met stille uitlaat is super licht, Elevator met zeer dunne kabels op één servo, 200cc tankje, accu 1100 mAh. standaard Futaba's, weegt precies 2400 gr. Alles zover mogelijk naar achteren zonder een grammetje lood. Het is een fabeltje dat dit soort modellen op 2200gr. te krijgen is.

P.S. Iedereen heeft Derk toch met het Missy, de finale in Utrecht zien vliegen of heb ik dat mis. Hij was geweldig tevreden met alles waar een meskant(tje) in zit.
 
FX, YS, nitro, allemaal dingen die niet van belang zijn bij een superieure electro-aandrijving:cool: (zelfs als je een hobby city setup kiest)
 
Liever de hobbycity city dan een hacker, in vergelijking meer power :twisted:

De gewichten die Sebart opgeeft zijn MAKKELIJK haalbaar bij de Wind, Angel, SU29 50E en 140E, dus vast ook bij de miss Wind. Alles zoals het hoort, electro!

pietjeduc zei:
P.S. Iedereen heeft Derk toch met het Missy, de finale in Utrecht zien vliegen of heb ik dat mis. Hij was geweldig tevreden met alles waar een meskant(tje) in zit.
Klik om te vergroten...
Dat geïntegreerde figuren goed gaan is iets anders dan meskant, er is meer voor nodig.
En als dat het enige was dat de miss wind kan dan had hij er niet mee gevlogen. ;)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top