Hermes / Bouw van een plank

DirkSchipper · 16 apr 2011

Hee Ron,

Leuk dat dit weer doorgaat.
Het ziet er allemaal goed uit vind ik.
Ik denk dat je vrijwel op je eindontwerp zit.

Nog één opmerking over "piekje omhoog aan de tip geloof ik niet".
Dat piekje is er echt!
En als ik je uitleg waarom sla je je tegen je kop (niet te hard doen, doet zeer).

De tip van jouw Hermes is een stukje zeer sterk achterwaarts gepijlde vleugel. Daar gebeurt precies wat ik met die drie plaatjes uit post #38 heb uitgelegd (specifiek het tweede plaatje in die rij).

Om het op te lossen heb je drie mogelijkheden:
1. geen tip-afronding, maar rechte tip (met evt. afgerond stuk 10 mm balsa)
2. Strak van het begin van de tip-afronding naar een even dik symmetrisch profiel (maar met profili een PW51 symmetrisch).
3. Laatst paar cm de tip omhoog krullen tot een V-stand van 50 à 60 graden.

Om je het verschil te laten zien voor oplossing 2 heb ik van mijn Genesis 2 plaatjes gemaakt:

- Plaatje-1 : gewoon doorlopend profiel

- Plaatje-2 : vanaf begin tipafronding naar symmetrisch strakken.

In werkelijkheid is "die piek omhoog" sterker, want in beide plaatjes zil ook nog oplossing-3.

Gr. Dirk.

Ron Gijzen · 4 mei 2011

Hermes / kernen vleugel

Nog even in reactie op opmerking Dirk over de CL-piek aan de tips:
Ik was het ff vergeten, maar ik had al de welving verwijderd uit het profiel aan de tips.
De buitenste 125mm verlopen dus van gewoon PW51 naar PW51 met 0% camber.
De Cl piek die XFLR laat zien is dus ONDANKS die 0% camber. Overigens was het verschil met gewoon PW51 maar zéér klein. Tip verdraaiing wil ik niet ivm mogelijke weerstandtoename op hoge snelheid.

Goed..bouwen dus!

Eerst mooi nieuw snijdraadje gekocht bij skyking, voor details zie hier: gravitycutter-15

Om de hoge sterkte van de snijdraad te kunnen benutten was het nodig een sterkere snijboog te maken. Deze is van 15mm CV-buis en werlt met 10kg trekbelasting op de draad:

Ik gebruik een accu als spanningsbron en heb daarom een extra stukje snijdraad tussen een paar spijkertjes gespannen om als variabele weerstand te dienen. Door het krokodillebekje te verplaatsen kan ik de gewenste weerstand (en dus stroom door de draad) instellen.
Ik snij met 1,5-1,7A, dat gaat vrij langzaam.

Allereerst de 6 blokken schuim op maat gesneden waar de kernen uit moeten komen.
Dat oranje karton zijn de malletjes voor de blokken. Met een schuurklos nog een beetje gecorrigeerd zodat de 1/4 koord-lijn ook echt een rechte lijn is als de blokken tegen elkaar aan liggen:

De templates heb ik uit 1,5mm triplex gehaald, gelakt met porienvuller, geschuurd en gelkeurd met graviet (dik potlood):

De templates rechts zijn voor het snijden van ronde uitsparingen voor de AA-batterijen de ballastbuis en de kabelboom.
Ik heb de draad steeds met een radius van 2mm aan de neuslijst laten beginnen, in de hoop dat de draad dan niet zo blijven haken en bijna vanzelf de template zou volgen. Maar dat viel tegen. Bij het begin van het profiel moet de draad recht omhoog (of omlaag) bewegen, terwijl de balk in horizontale rochting aan de draad trekt, dat werkt dus gewoon nooit. Ik moet dus met m'n vingers aan beide zijden op het goede moment een zetje geven op dit punt, om een mooie neuslijst te krijgen. Handwerk, en eigenlijk prutswerk. Heet iemand hier een oplossing voor? Ik hoor ook wel een het magische woord 'formica' vallen voor templates maar in de bouwmarkt staan ze me alleen maar glazig aan te kijken als ik daar naar vraag.

Hier het snijden van de uitspairngen voor (van li naar re) :
ballast, accu en kabelboom

Resultaat al met al toch wel naar m'n zin:

Hier wordt de kern voor de ligger uit de vleugel-kernen gesneden (wordt dus later dunner geschuurd, omwikkeld met diagonaal glas en boven en onder voorzien van UD carbon):

Kernen even los naast elkaar, met de 4 AA-cellen, de ontvanger (links) en de kabelboom:

Detail van middendeel met accu's:

De deling tussen de twee middelste vleugeldelen.
In elke helft zitten twee AA-cellen. De uitstekende draadjes gaan naar een laad-stekkertje (weggepropt in het schuim), naar de kabelboom (bruine draad) en naar een later nog in te bouwen stekker. Ruimte opgevuld met kinderklei, na het lamineren komt hier de schakelaar.

Uitsparing voor ontvanger vanaf de onderzijde (die is vrij vlak) in de kern gefreesd:

En daar zit dan de ontvanger (ik wil achteraf een klein gaatje boren in de huid zodat ik het knopje kan bedienen om eventueel opnieuw te kunnen 'binden' (2,4GHz) en om de failsafe te kunnen programmeren:

Kabelboom door de kernen heen trekken, gaat eigenlijk te zwaar, ik zal de gaten wat op moeten schuren:

Het begin is er in elk geval!

GdeGroot · 5 mei 2011

Ron Gijzen zei:
Verwacht voorlopig niet al te snelle posts van mijn kant. Het schijnt dat ik een nieuwe keuken moet gaan plaatsen.

Mooi, de keuken is klaar en Ron kan verder met z'n project

Een halogeen travo met 220 dimmer ook werkt geweldig.
De snijboog van 15 mm CV-leiding vind ik een uitvinding. Je kan dus de boog opspannen tot 10 kg op de draad? Dat is niet verkeerd.
Denk niet dat mijn snijdraad dit gaat houden.

Ron Gijzen zei:
De templates heb ik uit 1,5mm triplex gehaald, gelakt met porienvuller, geschuurd en gelkeurd met graviet (dik potlood):

Na het zagen licht op schuren en een alu-plakband er overheen plakken, werkt super. Scheelt gewoon een bult werk

Waarom de ontvanger helemaal links in de vleugel?
Gaat dat goed met het gewichts verschil?

Lekker door bouwen Ron, wordt een mooi plankje :yes:

Gerhard

Ron Gijzen · 5 mei 2011

GdeGroot zei:
Een halogeen travo met 220 dimmer ook werkt geweldig.
-> ik vind 220V op een ongeisoleerde draad die je vasthoud nogal gevaarlijk. Een storing in de dimmer leid tot electrocutie.

Denk niet dat mijn snijdraad dit gaat houden.
-> Zie de trektesten in het draadje over de gravity cutter in de DLG-sectie. Een NiCr draad van 0.4-0.35mm haalt typisch 15-20kg treksterkte.

Na het zagen licht op schuren en een alu-plakband er overheen plakken, werkt super. Scheelt gewoon een bult werk
-> goed idee, zal ik 's proberen

Waarom de ontvanger helemaal links in de vleugel?
-> Ik wil zo veel mogelijk carbon in de vleugel gebruiken, dus de ontvanger zo ver mogelijk richting tip als de dikte toelaat. Tips worden van glas.

Gaat dat goed met het gewichts verschil?
-> ca. 5 gram lood in rechter-tip is voldoende. Ik balanceer de kern gewoon vlak voor h et baggen.

Lekker door bouwen Ron, wordt een mooi plankje
->

(reactie boven tussengevoegd)

Wubbe · 5 mei 2011

Maar...

Maar waarom zit de ontvanger nou zo ver van het midden?
Het meeste gewicht moet toch rond het zwaartepunt (ik ga ervan uit dat schuim lichter is dan een ontvanger

)

DirkSchipper · 5 mei 2011

Wubbe zei:
Maar waarom zit de ontvanger nou zo ver van het midden?
Het meeste gewicht moet toch rond het zwaartepunt (ik ga ervan uit dat schuim lichter is dan een ontvanger )

Ron schrijft in zijn berichtje:
-> Ik wil zo veel mogelijk carbon in de vleugel gebruiken, dus de ontvanger zo ver mogelijk richting tip als de dikte toelaat. Tips worden van glas.

Hij wil de (korte 2,4GHz) antenne bij het carbon weg hebben (carbon schermt af).
De tips worden van glas (dat schermt niet af).

Van die 5 gram links en rechts extra naar buiten licht hij niet wakker ...

Dirk.

Ron Gijzen · 25 mei 2011

Hermes / ballast en ligger

Omdat de romp zeer klein wordt en ik het model zwaar wil kunnen vliegen heb ik ballast in de vleugel nodig. Dit plaatst de massa ook mooi centraal, dus weinig massatraagheid om de rotatie-assen.
Verwijderbare ballast in de vleugel wordt me te lastig dus ik lijm het gewoon permanent in de kern, vlak voor de ligger. De massa-variatie ga ik doen door bv 2 rompen te bouwen; een zware en een héél zware.
Lood gieten in 2 koperen buisjes van 12x150mm:

Op lengte gemaakt en op de weegschaal:

Ingelijmd in de middelste vleugelkernen met epoxy en een beetje schuim-middel:

Dan de ligger.
Ik heb de ligger berekend voor ca. 5cm doorbuiging aan de tippen bij zo'n 50kg totale vleugelbelasting, elliptisch verdeeld.

Daar is ongeveer deze hoeveelheid UD-carbon voor nodig (strookjes 50mm breed):

Onderaan de foto zie je de mal, een plank met twee opstaande randjes op 50mm afstand, en een hoek van 2 graden in het midden (de V-stelling).

Het UD-carbon had ik nog over van een eerder project (dat dus niet doorging).
Het is niet iodeaal omdat er nogal stevige nylon dwars-draadjes in zitten die een potentiële breuk-initiatie vormen (vraag maar aan Berrie...). Qua sterkte is de ligger echter zó overgedimensioneerd dat ik er waarschijnlijk wel mee weg kom.

Hier is het carbon verzadigd met epoxy, gesandwiched tussen scheurweefsel en onder vacuum:

Na een uur of 8 2 stroken snijden van 7mm breed aan de tip en 15mm breed in het midden.
Het scheurweefsel kan weg en laat een mooi ruw oppervlak achter.

Massa van de spar caps (je kunt de nylon draadjes nog zien):

De schuimkern van de ligger moet worden verlaagd om ruimte te maken voor de caps.
Beide cap-strips liggen onder in het bed met de kerner bovenop. Met kun je nu aftekenen hoeveel schuim moet worden weggesneden (iets te veel is nieterg, iets te weinig wel -> bult op vleugel):

Snijden met de draad op het oog -gaat best netjes als je niet tegelijk een foto probeert te maken:

Stuk 9mm multiples in de middelste 28cm van de kern, om wegknikken van de onder druk staande cap-strip te voorkomen.

Even checken of de bovenste cap strip nergens boven het vleugeloppervlak uitsteekt:

Schuimkern van ligger omwikkelen met weefsel.
93grams carbon in het midden, 105grams glas buiten (ivm 2,4GHz ontvanger in de tip).
Alles diagonaal natuurlijk.

Dun laagje PE-folie op het onderste bed en alle onderdelen klaar om met epoxy in te rollen:

Kern en ligger als 1 geheel in het onderbed onder vacuum. Enkele spelden voorkomen dat de kernen verschuiven ten opzichte van het onderbed.

Nu de kernen nog netjes plamuren en afwerken de huid kan gelamineerd!

jorn · 26 mei 2011

Mooi hoor, ben erg benieuwd naar het eind resultaat.

DirkSchipper · 26 mei 2011

Hoi Ron,

Dit ziet er buitengewoon netjes uit. Je vordert lekker.

Ik heb één bedenking:
De kist is bedoeld om (zeer) hard mee te kunnen vliegen, dus erg zwaar. Daarom ook die (normaal gesproken) idioot grote hoveelheid ballast. Die heb je ook vast ingelijmd, en ik snap ook waarom je dat doet. Maar, je haalt je daar wel een mogelijk probleem mee op de nek ...

Wat doe je als het zwaartepunt niet goed ligt (naar achteren moet)? Ballast eruit zal lastig zijn .... En gezien de grote massa van het geheel zal correctie-lood voor- of achterin relatief veel moeten zijn.

Dirk.

Ron Gijzen · 26 mei 2011

Hermes / ballast en kleur

Bedankt voor de complimenten.
De kern met ligger weegt nu 650gram en het zwaartepunt ligt ongeveer op de goede plek.
Er zal nog zo'n 200gram aan huid en servo's bijkomen, dus 850gram voor de vleugel.
Voor 45gram/dm2 vleugelbelasting heb ik 1500gram totaalgewicht nodig. De romp zal dus 650gram gaan wegen.
Aan weefsel en epoxy heb ik denk ik aan 150gram wel genoeg voor een stevige romp, blijft dus 500gram over voor ballast in de romp, zo te verdelen dat het zwaartepunt ongeveer op 45mm achter de voorlijst komt.
500gram is een staaf lood van 22mm diameter en ca. 11cm lang.
De romp zal onder de vleugel ca. 27mm uitwendig zijn, alleen afgeplat omdat de vleugel erin verzonken ligt. De koorde is echter 22cm dus ik heb enige marge. om die 500gr kwijt te raken. Ik verwacht geen problemen om met 1500gram het zwaartepunt op de goede plek te krijgen.
De zwaarste romp gaat ca.1kg wegen, voor 60gram/dm2 vleugelbelasting. Dat wordt misschien inderdaad een beetje persen om in die kleine romp te krijgen...
Misschien als ik eerst de romp vanaf het zwaartepunt tot de neus vol giet met loodballetjes en daarna de staart bijvul tot het zwaartepunt goed ligt?
Mmm, inderdaad toch niet helemaal 'altijd goed'.
Ik zal er wat beter naar kijken voor ik de lengte van de romp bepaal, met name de neus moet voldoende ver uitsteken en inhoud hebben.

Inmiddels ook een testje met verf gedaan.
De kleur van de vleugel moet fluoriscerend oranje worden, maar ik heb ergens gelezen dat dat nogal gevoelig is (verbleekt) voor UV.
Ik verf nog steeds met rammelbusjes van de bouwmarkt, dus:

De blanke lak is acryl, de fluor en de witte primer zijn nitro-cellulose.

Testje gedaan op een stukje schuim+carbon + glas en een paar weken in de zon gehangen:

Je ziet dat in het midden, waar de strook schilderstape is teruggerold, het oranje nog zijn oorspronelijke diepe kleur heeft en dat het aan weerszijden daarvan behoorlijk lichter is geworden.
Dit is gedaan over carbon, behalve rechtsboven, daar is een driehoekig stukje te zien waar alleen glas zit. Ondanks de primer komt dus toch nog de ondergrond er doorheen.
Het verbleken is geleidelijk aan gegaan en gaat nog steeds door.

Toch denk ik dat het acceptabel kan zijn.
21 dagen = 250 zonne-uren = ca. 100 vliegdagen à 2,5 uur zonblootstelling per keer.
Ik vlieg er max 10 dagen per jaar mee dus dan duurt het 10 jaar voor het zo verbleekt is -> lang zat. Misschien wel zaak om de vleugelhoesjes eroverheen te laten als hij in het gras ligt te wachten

Of heeft iemand een tip om dat verbleken tegen te gaan?

GdeGroot · 26 mei 2011

Zo zie je niks gebeuren, en zo is Ron weer volop bezig

Even een vraag wat die verf betreft.
De blanke lak is acryl, dat neemt de epoxy goed op.
Maar de fluor en de witte primer zijn nitro-cellulose.
Lossen die wel goed op in de epoxy?

Ik heb mij laten vertellen dat je alleen acrylverf moet gebruiken.

Groet, Gerhard

Peral · 26 mei 2011

Ron Gijzen zei:
Misschien als ik eerst de romp vanaf het zwaartepunt tot de neus vol giet met loodballetjes en daarna de staart bijvul tot het zwaartepunt goed ligt?

:shock: :shock:
Of een romp van puur lood, gegoten in zand??;-)
Is weer een mooi project Ron!!

Berrie · 27 mei 2011

Ron Gijzen zei:
Het is niet iodeaal omdat er nogal stevige nylon dwars-draadjes in zitten die een potentiële breuk-initiatie vormen (vraag maar aan Berrie...).

Dat mag, ik kan er inmiddels open over praten.....

Ik ben erg benieuwd naar hoe dit apparaat gaat vliegen joh!! Effe stevig doorbouwen aub.

Ron Gijzen · 27 mei 2011

GdeGroot zei:
De blanke lak is acryl, dat neemt de epoxy goed op.
Maar de fluor en de witte primer zijn nitro-cellulose.
Lossen die wel goed op in de epoxy?
Ik heb mij laten vertellen dat je alleen acrylverf moet gebruiken.

In principe komt de blanke acryl-lak niet in contact met de epoxy, er zit altijd nog een laag oranje en wit tussen.
Wìl je dan dat de lak oplost in de epoxy? Klinkt een beetje eng. Als het maar hecht lijkt me.
Voorheen spoot ik altijd met alkyd-rammelbusjes en dat hechtte prima. Ik denk eigenlijk dat als je de verf eerst voldoende laat uitharden dat het niet echt uitmaakt waar je mee spuit.
Op het test-stukje zit de verf goed vast in elk geval.

SRS · 27 mei 2011

Of heeft iemand een tip om dat verbleken tegen te gaan?

Alleen dat deel overspuiten met een UV bestendige blanke (matte) lak. Ik lees dat je al blanke lak gebruikt, maar die is niet UV bestending. Nu weet ik niet of de blanke lak leverbaar is (in een spuitbus) in UV bestendig, maar als het goed is heb ik hier thuis nog wel blanke lak die wel UV hard is. (Als je wil kan ik vanavond wel even kijken)

Ik spuit met de airbrush, en Liempde is niet zover

EDIT: UV vast is wel te verkrijgen in spuitbus.

http://www.motip.nl/?page=23&id=991

lecraM · 30 mei 2011

wow weer supergaaf en inspirerend. ik heb nu 3 kist ontwerpen op stapel* en het lijkt haast te doen als jij het doet

*een 3m poly kunststof welfklep zwever zeg maar, een 2m kunststof quadroflap pijl nuri, en een 2m "mini AVA" achtige vleugel met gelamineerde carbon D-box en ligger, balsa ribben met carbon capstrips en een carbon strip eindlijst. die laatste zou ik als eerste willen bouwen nu.

Ron Gijzen · 8 jun 2011

Hermes / lamineren vleugel

SRS, bedankt voor de tip over UV-bestendige blanke lak in een spuitbus.
Ik heb de exacte bus van de Motip-site niet kunnen vinden in de bouwmarkt en de automaterialen zaak. Beide winkels hadden dezelfde bus Motip acryl blanke lak, er staat niets op over UV- bestendigheid, maar die heb ik nu maar gekocht en gebruikt.
Ik vraag me wel af of 'UV-bestendig' ook inhoud 'UV-blokkerend'. Nou ja, ik heb meteen een proefstukje meegespoten en dat hangt nu in de zon.

De kern was nog niet helemaal af: hier twee stukjes schuim weggesneden waar straks de bouten voor de romp-vleugelbevestiging moeten komen:

Gevuld met epoxy+katoenvlokken;

Kern gebalanceerd met wat lood in de rechter tip (ontvanger zit links):

Flaps, ailerons en de 'sponning' losgesneden van de kern.
De sponning wordt ingepakt in tape en voorzien van lossingswas (wordt verwijderd na lamineren zodat de afdichtlippen in die ruimte kunnen scharnieren).

Letters op plakplastic plakken, uitknippen en op de mylar plakken als spuitmal:

De mylars (0.35mm polyester) voorzien van markeringen en in de was gezet:

Spuiten van de mylars (blank, fluor oranje, witte primer):

Weefsel gesneden.
De lay-up van buiten naar binnen is:
27grams glas (ortho)
105grams glas (diag)
80grams HTS carbon spread-tow (diag)
De tips hebben 105-grams glas ipv carbon vanwege de 2,4GHz ontvanger in de linker tip.
54grams glas rond de achterlijst van de vleugel en de voorlijst van de flaps/ailerons.
93grams carbon+ 105grams glas op de neuslijst (midden)
61grams kevlar+105grams glas op de neuslijst (tips)
61grams kevlar (diag) als scharnieren
Paar extra carbon rovings in de buitenste tippen (150mm)

Strookjes op de kern vastgezet met spuitlijm (rubbercement fotolijm van Lero):

Mylars op de werkbank, klaar voor lamineren:

Hier ging het een beetje mis.
Ik ging meteen de mylars inrollen met epoxy, nog vóór ik het 27grams glas erop had gelegd. Dit was niet handig om twee redenen;
1) op de natte mylars is het bijna ondoenlijk om het soepele 27grams weefsel strak neer te leggen. Overal plooitjes omdat het 'plakt' in de poexy
2) hier en daar trok de roller de verf van de mylar af. Als er glas tussen had gezeten was dit niet gebeurd.
Tja, niets meer aan te doen, dus toch maar verder gegaan:

Kern lichtjes ingerold met epoxy (stofjes weg), beetje epoxy+microballoons op de achterlijst en kern gesandwiched tussen de mylars. Dichttapen en in de vacuumzak:

Uitharden in het bed om twist te voorkomen:

Afpellen van de myars, onder toeziend oog van mijn assistenten:

En de ruwe vleugel, gelukkig niets meer te zien van de plooitjes in het 27grams glas:

jorn · 8 jun 2011

Mooi! Zit er nog tip verdraaiing in? Of is het gewoon recht toe recht aan?

Berrie · 8 jun 2011

Geweldig die assistentes!!Staan ze nu al klaar met de viltstiften om je plank op te leuken?

Ron Gijzen · 31 jul 2011

Hermes / afwerking vleugel

Hoi Jorn,
Geen tipverdraaiing. InXFLR zag ik dat 1 graad verdraaiing geen noemenswaardige verbetering geeft bij lage snelheid. Meer tipverdraaiing wil ik niet omdat dit extra weerstand geeft op hoge snelheid.

Na een lange pauze (vakantie en nog wat dingetjes) eindelijk weer een update van het afwerkjen van de vleugel.

Schuren / polijsten en controleren van de voorlijst.
Volgens mij is dit hèt zwakke punt van vacuum-gebagde vleugels, voorals als de layup wat dikker is.

Inkrassen/schuren van de scharnierlijnen van flaps en roplroeren, tot op het kevlar.

Exacte positie scharnierlijn overnemen naar bovenzijde met 2 speldprikken, en uitsnijden van strookje huid 2 à 3mm breeed net vóór de scharnierlijn.

Loszagen flaps en rolroeren tot op de scharnierlijn:

Flap kan nu geopend worden en de kern uit de opening verwijderd (dit strookje was met tape beplakt en in de was gezet).

Scharnier voorzichtig watv losser maken door heen en weer wiebelen en iets verder schuren

Aftekenen uitsparing voor servos in huid en in het schuim:

Pockets wegfrezen met de dremel langs het rode lijntje. Gaat wel uit de hand, maar je moet natuurlijk wèl ff goed opletten anders...

Gat smelten voor de RDS-as

RDS pockets, verlijmd rondom een malletje van 2mm aluminium.
Het plaatmateriaal is een stuk of 10 lagen (afval)carbon en 1 laag 0.4mm PTFE. Het PTFE is éénzijdig geëtst en dus te verlijmen.

Wegplukken van materiaal uit de flaps om de rds-pockets in te kunnen verlijmen:

Inlijmen van de pockets. De 2mm malletjes in de pockets om zeker te weten dat de opening 2mm blijft. plaatjes aan de buitenzijde om de huid zo goed mogelijk vlak te houden

Materiaal voor de 4 RDS-yokes. 2x 4mm multiplex gesandwiched met wat glas. De gaatjes zijn geboord met hgetzlefde malletje als waar de gaatjes mee in de servo-hevels worden geboord. De kleine gaatjes zijnvoor 1.5mm stalen pennetjes die het servokoppel overdragen van de servo naar de RDS-as.

Servo en RDS-as (met 25 graden knik) liggen op de pocket.
In de pocket zijn twee aluminium plaatjes met M3 gaatjes tussen de onder- en bovenhuid van de vleugel verlijmd (om de servo vast te zetten).

Verlijmenvan de dichtlippen (gap seals). De seals zelf zijn gemaakt door een laagjes glas en carbon, tussen 2 stroken plastic, op een hengel-segment te leggen en dit segment vervolgens tussen 2 hoekprofielen in te duwen. Het resultaat is een gootje van composiet (eenU-profiel met een ronding onderaan met verlopende radius). Hieruit zijn de seals geknipt (elk ca. 50 boog-graden).
Eerst met tape vastgezet aan de buitenkant, dan teruggeklapt een aan de binnenzijde ingesmeerd met een rups epoxy. Daarna teruggeklapt en in de vleugel gefriemeld. Getaoed als op de foto en laten harden.
Zie anders bouwverslag van de Aiolos (onder F3B) als dit niet duidelijk is.

Servo en RDS-systeem ingebouwd. Kort stukje inbussleutel op geel buisje is hulpmiddel; om het schroefje in het draadgat te frummelen. Gaat niet makkelijk maar het gaat.
Schroefjes geborgd met wat MS-polymeer kit. Ook de RDS-yokes met een beetje kit vastgezet aan de servo-hevels. Sommige 1.5mm pennetjes schuiven namelijk nogal licht in de servo-hevel en dan kàn het gebeuren, als het roer neutraal staat, dat de hele servo-hevel gewoon in het verlengde van de servo-as dieper depocket in schuift en 'los'komt van de servo. Dit gebeurde me laatst met m'n andere model, waarschijnlijk tijdens transport in de automet wat gerammel. Nu dus met wat elastische kit geborgd.

aan-uit schakelaar moet vanaf de onderzijde in de vleugel komen, zodat alleen het knuppeltje iets er boven uit steekt.
Daarom eerst een kamertje gieten in het schuim waar de schakelaar in past.
Het witte blokje is de kamervorm, uitgevoerd in PTFE.

Hier omgieten van de mal, om dus het kamertje te maken:

Schakelaar geplaatst een aangesloten.
Tevens laad-stekkertje vastgezet.

Uitstekend delen ingegoten in verdikte epoxy met wat kleurstof (is onderzijde vleugel, verdwijnt in de romp).

Onderaanzicht van vleugel (middendeel)

En hier met de servo-dekseltjes er weer op getaped:

Gaten boren voor de vleugelbevestiging.
Ik ga de vleugel vastzetten met 2 inbusjes M5.
Hiervoor komen er aluminium busjes in de vleugel met een verzonken gat.
De plekken in de vleugel waar ik nu boorn is het schuim vervangen door epoxy+katoenvlokken zodat de belasting goed wordt overgedragen naar de huid (zie eerdere post).

Alu bevestigings-inserts zijn ingelijmd.
Ook is hier de aan-uitschakelaar te zien. Kleine halfronde spoilertjes moeten voorkomen dat de schakelaar per ongeluk wordt bediend als de vleugel onderstenoven ligt of in een zak schuift.

Vleugel is hiermee vrijwel gereed. Ik heb m'n zender al even aan gehad en alle flapjes kunnen héén en weer gewiebeld.
Nu eerst verder met een tijdelijk rompje + fin om met testvluchten te bepalen hoe groot de fin moet zijn.