Zwei Antik Segler
- Topicstarter Ariel
- Startdatum
Terence, bedankt voor het compliment!
Het bouwen van de HAST was voor mij volop genieten!
Dat stukje onbekendheid maakte het extra uitdagend wat mijn nieuwsgierigheid uitermate prikkelde. Ik kon er gewoon niet vanaf blijven en heb bijna elke week aan gewerkt.
Ja, ik kan echt genieten, ........ genieten van wat stukjes triplex en grenen latjes...... en daarmee ben ik erg blij!!!
Het is zeker lang geleden dat ik in Oostenrijk een maiden heb gedaan.
Dat was in 1982 met deze robbe DG-100.
dg-100-schade-herstelwerkzaamheden-begonnen-6
Nu precies 30 jaar later weer een maiden op dezelfde berg als doen.
Dat is puur toeval, dus niet gepland.
Had jij deze vraag niet gesteld zou ik me dat niet gerealiseerd hebben.
Wel bespeur ik een verlangen van, terug naar de roots,....... het zijn de berge die mij roepen!
Johannes
En die bergen roepen mij ook elke dag, kom nou kom nou, afijn nog twee weken voor mij.
Nogmaals veel plezier en succes met de maiden
groet
Terence
Laatst bewerkt door een moderator:
Ariel
PH-SAM
HAST
Toevallig had ik nog een rugzak liggen waar de transportkist precies inpast.
In de zijvakken is nog voldoende ruimte voor proviand en drinkflessen.
Wat extra gewicht onderaan het draagstel is wel prettig omdat het zwaartepunt dan ook lager komt te liggen.
Maar ja, op de terugweg bergaf ben ik het extra gewicht kwijt als alles goed verloopt.
De rugzak weegt volledig bepakt ca. 12,5 kg.
Dat is best wel zwaar om de berg op te sjouwen.
Toevallig had ik nog een rugzak liggen waar de transportkist precies inpast.
In de zijvakken is nog voldoende ruimte voor proviand en drinkflessen.
Wat extra gewicht onderaan het draagstel is wel prettig omdat het zwaartepunt dan ook lager komt te liggen.
Maar ja, op de terugweg bergaf ben ik het extra gewicht kwijt als alles goed verloopt.
De rugzak weegt volledig bepakt ca. 12,5 kg.
Dat is best wel zwaar om de berg op te sjouwen.
Johannes
Laatst bewerkt door een moderator:
das zeker n heel gewicht om te sjouwen johannes, kun je er helemaal niet met n auto komen dan ?
meschien wil die oosterijkse heidi wel helpen sjouwen die woond daar in de bergen johannes :grin::wink:
meschien wil die oosterijkse heidi wel helpen sjouwen die woond daar in de bergen johannes :grin::wink:
Ariel
PH-SAM
Vanaf onze camping tot het Almwirtshaus mag je met de auto rijden. Dat is ook de eindbestemming en afhankelijk van de windrichting is het nog een stukje lopen, maximaal 10 minuten.
Maar deze berg wil ik graag met mijn fiets bedwingen zoals vroeger.
Één keer wil ik nog ervaren hoe dat voelt ruim 20 km fietsen met een hoogteverschil van ca. 1050 m en met een korte klim van 20% en het grootste gedeelde ca. 10%.
Er rijd voor de zekerheid is een bezemwagen mee,
....was vroeger absoluut niet nodig. 
Of er nu nog een Heidi rondloopt op deze berg is mij niet bekend,
vroeger wel!
Johannes
ok dus je hebt zeker kans haar tegen te komen ,ze is inmiddels wel ietwat ouder denk ik johannes:rolling:
en anders heb je zeker de bezemwagen nog
erg veel plezier daar in iedergeval en erg veel suc6 met je maiden eneuuuuuuu houd hem heel he zodat we er in nederland ook nog plezier van hebben ,want ik hoop hem toch zeker ns op n vgt tegen te komen
:wink:
en anders heb je zeker de bezemwagen nog
erg veel plezier daar in iedergeval en erg veel suc6 met je maiden eneuuuuuuu houd hem heel he zodat we er in nederland ook nog plezier van hebben ,want ik hoop hem toch zeker ns op n vgt tegen te komen
:wink:
Henri Kaper
verslagschrijvers
Zet 'm op, Johannes! 
Fotor
Forum veteraan
Dapper! Ik ben gisteren voor het eerst een stuk Alp op gefietst, en het viel me vies tegen! Ik heb een goede 300m geklommen, daar ben ik omgekeerd om al te erge spierpijn te voorkomen (wat dan weer wel goed gelukt is). Ik spin regelmatig, maar in het eggie de berg op is toch wel iets anders.Maar deze berg wil ik graag met mijn fiets bedwingen zoals vroeger.
Één keer wil ik nog ervaren hoe dat voelt ruim 20 km fietsen met een hoogteverschil van ca. 1050 m en met een korte klim van 20% en het grootste gedeelde ca. 10%.
DirkSchipper
Forum veteraan
Fietsen is niet mijn ding. Lopen (wandelen) wel. Ik ben gisteren met vrouwlief een top op- en afgelopen. Bijna 700 hoogtemeters, en in tegenstelling tot fietsen is afdalen ook nog inspannend. Ik had een rugzak van pakweg 8 kg.
1050 m omhoog fietsen is qua inspanning net zo zwaar als lopend. Het zijn de hoogtemeters die tellen. En zo'n topzware rugzak maakt het niet comfortabeler. Ik wens je sterkte. Hoop dat je goed getraind bent.
Enne ... eerst goed uitrusten voor je gaat vliegen! Na zo'n inspanning maak je makkelijk fouten, en dat zou zonde zijn.
Dirk.
1050 m omhoog fietsen is qua inspanning net zo zwaar als lopend. Het zijn de hoogtemeters die tellen. En zo'n topzware rugzak maakt het niet comfortabeler. Ik wens je sterkte. Hoop dat je goed getraind bent.
Enne ... eerst goed uitrusten voor je gaat vliegen! Na zo'n inspanning maak je makkelijk fouten, en dat zou zonde zijn.
Dirk.
Hè? Dubbelpst? Wat nu weer...
Oei... Johannes...
Je sjouwt je zo wel een breuk die alp-traum omhoog...
Ja twee weken intensief oefenen en je bent wel weer fit... edoch...
Vroegah... toen je nog de Hobie Hawk's kon kopen... was die standaard verpakt in een lichte piepschuimen doos. Paste daar als gegoten in. Daar kon je ook speciale draagtassen voor verkrijgen... daar stopte je de box weer in. Licht en safe.
Kan je niet een limited edition 'vakantie' box sculpturen uit roofmate?
Gr Bas
Je sjouwt je zo wel een breuk die alp-traum omhoog...
Ja twee weken intensief oefenen en je bent wel weer fit... edoch...
Vroegah... toen je nog de Hobie Hawk's kon kopen... was die standaard verpakt in een lichte piepschuimen doos. Paste daar als gegoten in. Daar kon je ook speciale draagtassen voor verkrijgen... daar stopte je de box weer in. Licht en safe.
Kan je niet een limited edition 'vakantie' box sculpturen uit roofmate?
Gr Bas
Ariel
PH-SAM
Ik fiets bijna elke dag naar mijn werk als het tenminste niet regent. De afstand van huis naar werk is ca. 3 km en dat moet voldoende voorbereiding zijn.
Wel heb ik het tempo wat opgevoerd zodat de longen harder moeten werken.
Voor deze rit zou ik inderdaad een lichtere box kunnen maken maar ik laat het zo.
Johannes
Wel heb ik het tempo wat opgevoerd zodat de longen harder moeten werken.
Voor deze rit zou ik inderdaad een lichtere box kunnen maken maar ik laat het zo.
Johannes
Ariel
PH-SAM
Vakantieverslag
De HAST was vliegklaar en zou zijn eerste vlucht op mijn thuisberg in Oostenrijk maken, maar hij heeft nog steeds niet gevlogen!
Back to the roots ...
19 augustus 2012
Vakantie! Ruim 12 uur hebben mijn vrouw, twee dochters en ik met de auto gereden en zijn eindelijk op de plaats van bestemming aangekomen. Het is een knusse camping aan de rivier de Mur.
Bij het zien van deze rivier kwamen de jeugdherinneringen langzaam naar boven drijven. Zwemmen heb ik in de Mur geleerd, het net zolang geprobeerd tot het ineens lukte.
Deze rivier had een enorme aantrekkingskracht en verleidde mij en anderen tot gevaarlijke spelletjes. Nu terugkijkend ben ik verbaast dat ik deze rivier overleefd heb. Het waren andere tijden! "Die Mutprobe" was een belangrijk onderdeel in het wereldje van de opgroeiende jeugd.
20 augustus 2012
De lange reis was vermoeiend, maar na een nacht lekker slapen was die vermoeidheid verdwenen.
Op vakantie lijkt het ontbijt altijd lekkerder te smaken dan thuis. Vandaag rustig aan gedaan, wat heerlijk gewandeld en huishoudelijke zaken op orde gebracht.
Vol spanning volgde ik de weerberichten voor de komende dagen. De weersverwachtingen moesten wel enigszins aan de eisen voldoen voordat ik de eerste vlucht met de HAST kon plannen.
21 augustus 2012
Eerst hebben wij met ons gezin lekker ontbeten en daarna ben ik met de fiets vertrokken voor een Aichfeld ronde.
Mijn eerste tussenstop was Zeltweg, mijn geboorteplaats. Die stad is door de jaren heen enorm veranderd. Mijn geboortehuis is al lang geleden afgebroken. Het was een barak, maar mijn ouders waren blij dat ze überhaupt een dak boven hun hoofd hadden. Er heerste woningnood, omdat in de oorlogsjaren vele woningen de bombardementen niet hebben overleefd. Tot mijn tiende jaar heb ik in deze barak gewoond.
Mijn ouders hadden maar één doel en dat was een eigen huis bouwen in een naastgelegen dorp, zodat ze deze stad konden verlaten. Ze werkten keihard om deze droom te verwerkelijken.
Wat moet dat een zware tijd voor mijn ouders geweest zijn. Zes kinderen verzorgen en binnen vijf jaar een eigen huis bouwen, zonder moderne hulpmiddelen. Het is ze gelukt en vele gebeurtenissen staan nog haarscherp in mijn geheugen gegrift.
Nog één keer fiets ik langs een aantal locaties waar ik graag speelde. Alles is veranderd. Het hek om het militaire vliegveld staat er nu strak bij en is enorm hoog en heeft geen gaten zoals toen.
Mijn volgende tussenstop was het modelvliegveld in Maria Buch. Samen met een aantal vrienden hebben wij de basis gelegd voor de modelvliegclub UMVC Maria Buch. Het was een geweldige tijd. Vriendschap en samenhorigheid stonden hoog in het vaandel. Heerlijk, om weer vrienden van toen te ontmoeten.
Vakantie houden met ons gezin in mijn geboortestreek is voor mij altijd een dilemma. De vele uitnodigingen van oude vrienden wil ik niet afslaan maar aan de andere kant besef ik ook dat de vakantie een familie aangelegenheid is. We zien elkaar al zo weinig.
Het was weer de hoogste tijd om terug te fietsen naar de camping, want mijn meisjes zaten al op mij te wachten.
22 augustus 2012
Vandaag te veel wind voor de HAST en het weerbericht voor donderdag was nog steeds niet ideaal. Dus vandaag met mijn beste vriend Peter afgesproken voor een rondvlucht met de
Piper PA18-95 Super Cub. Helaas bleek de Piper niet vliegklaar in verband met een defecte boordradio.
Elk jaar maken wij, Peter en ik één of meerdere rondvluchten en meestal met de Diamond DA20 Katana. De Katana vliegt heerlijk en heeft een hoge kruissnelheid vergeleken met de Piper PA18-95.
Deze rondvluchten zijn voor mij de ultieme ontspanning, los van de dagelijkse sleur, het prachtige landschap opsnuiven dat langzaam onder het toestel wegglijd. Dit zijn dan ook de momenten dat ik weer moet terugdenken aan die tijd dat Peter en ik, 17 jaar jong ons zweefvliegbrevet gehaald hebben. Wat was het toch een prachtige tijd ...
Peter is doorgegaan met vliegen en ik heb mijn brevet laten verlopen toen ik naar Nederland verhuisde.
Ach, heerlijk om met een vliegtuig tussen de bergen te vliegen. Altijd kijkend naar het landschap in de hoop een nieuwe geschikte helling te ontdekken voor het hellingzweven.
Ook deze dag naderde zijn einde, maar wel nog lekker kunnen nagenieten en de opgedane indrukken langzaam laten bezinken.
23 augustus 2012
Zoals verwacht was er ook vandaag te veel wind op de berg. Deze dag werd besteed aan familiebezoek en later hebben wij nog gezwommen in het meertje bij de camping.
24 augustus 2012
Gisteren was te veel wind en vandaag was het bladstil, bleek na een kort telefoongesprek met het Almwirtshaus. Ik hoopte nog dat er misschien later in de dag voldoende wind zou komen. Overtuigt was ik niet en daarom besloot ik de berg omhoog te fietsen zonder de grote rugzak met de HAST erin. Het plan was om boven op de bergtop te wachten op wind. Bij voldoende wind zou mijn vrouw de HAST met de auto komen brengen.
Met de kleine rugzak ca. 4,5 kg begon ik aan de uitdaging fietsen van Großlobming tot Altes Almhaus. Zoiets van ... "jetzt geht's los!"
Tot Kleinlobming was het een makkie, maar toen begon de kwelling, de beruchte Meranstraße met een stijging van ca 20%. Op dit steile stuk is stoppen niet verstandig, want dan kan je zomaar met de fiets omvallen. Dus doorgaan tot het gaatje en niet opgeven!
Na ca. 2,8 km is het einde van de Meranstraße in zicht. Bij de Birkerhöhe op ca. 1121 meter hoogte is een aansluiting naar de Gaberl Bundesstraße en deze is een stuk minder steil, maximaal 10%. Een geschikte plek om even wat te drinken en foto’s maken.
Dit stuk was afzien, het zweet brandde in mijn ogen en er was niet veel tijd om te rusten. En het ging verder richting Gaberl.
Na een tijdje stug doorfietsen bereikte ik uiteindelijk de bergpas Gaberl. Een enorme opluchting want het moeilijkste was nu achter de rug. Dit is het hoogste punt van de Gaberl Bundesstraße.
Vele motorrijders kennen deze weg en sommige kunnen de verleiding niet weerstaan om met hun racemonster een recordtijd neer te zetten.
Ik verliet het asfalt en via een onverharde weg ging het verder richting Altes Almhaus. Deze weg is vrij vlak, alleen de laatste 600 meter zijn wat steiler.
Het is gelukt, ik heb mijn eindbestemming bereikt! Oh, wat is het hier toch veranderd. De commercie is ook doorgedrongen tot deze afgelegen locatie.
Er was inderdaad geen wind en nu had ik alle tijd om bij te komen van de fietstocht.
Het mocht niet zo zijn, na twee uur rondwandelen nog steeds geen wind. Dus maar wat foto’s van de vlieglocatie gemaakt.
Die Stubalpe is prachtig! Vele uren hebben wij hier vroeger met onze zwevers gevlogen. Er ligt ook een groot stuk grasland voor het landen.
Thermisch is het een ongunstige locatie. Ik kan me niet herinneren dat wij hier ooit thermiek hadden. De bodemstructuur is hier uitermate ongunstig voor het ontstaan van thermiek. De bodemlagen zijn leemachtig en erg vochtig. Ook de grondwaterspiegel is zeer hoog en zo ontstaat er veel verdampingskou, waardoor de luchtlagen aan de grond niet goed kunnen opwarmen. Maar hellingwind komt hier regelmatig voor. Dat het vandaag zo bladstil is, is een uitzondering.
Uiteindelijk moest ik helaas weer onverrichterzake terug naar huis fietsen.
25 augustus 2012
Het eerste wat mijn dochters mij vroegen doen ik wakker werd was ... heb je spierpijn? Nee, was mijn antwoord! Hun reactie was: hoe kan dat nou? Dat komt door de goede voorbereiding en ik heb langzaam gefietst.
Nu deed ik 1 uur en 42 minuten over de afstand van Großlobming tot Altes Almhaus. Vroeger minder dan één uur.
De vakantie naderde zijn einde en de HAST had nog niet gevlogen. Na een telefoongesprek met het Almwirtshaus begon ik me te realiseren dat mijn droom van de eerste vlucht met de HAST op mijn thuisberg langzaam vervloog.
26 augustus 2012
Een koufront met regen trok over onze streek en vliegen zat er weer niet in. Deze gelegenheid heb ik benut om oude vrienden te bezoeken en even bij te praten.
27 augustus 2012
Dag van de thuisreis!
De reis naar huis is goed verlopen en ik heb nog dezelfde avond met gemengde gevoelens de HAST transportkist terug in het wandrek geplaatst. Toch was het een fantastische vakantie en wij hebben erg genoten en veel plezier gehad.
Hoe verder?
Eerst deze teleurstelling verwerken en dan een nieuw plan maken!
Johannes
De HAST was vliegklaar en zou zijn eerste vlucht op mijn thuisberg in Oostenrijk maken, maar hij heeft nog steeds niet gevlogen!
Back to the roots ...
19 augustus 2012
Vakantie! Ruim 12 uur hebben mijn vrouw, twee dochters en ik met de auto gereden en zijn eindelijk op de plaats van bestemming aangekomen. Het is een knusse camping aan de rivier de Mur.
Bij het zien van deze rivier kwamen de jeugdherinneringen langzaam naar boven drijven. Zwemmen heb ik in de Mur geleerd, het net zolang geprobeerd tot het ineens lukte.
Deze rivier had een enorme aantrekkingskracht en verleidde mij en anderen tot gevaarlijke spelletjes. Nu terugkijkend ben ik verbaast dat ik deze rivier overleefd heb. Het waren andere tijden! "Die Mutprobe" was een belangrijk onderdeel in het wereldje van de opgroeiende jeugd.
20 augustus 2012
De lange reis was vermoeiend, maar na een nacht lekker slapen was die vermoeidheid verdwenen.
Op vakantie lijkt het ontbijt altijd lekkerder te smaken dan thuis. Vandaag rustig aan gedaan, wat heerlijk gewandeld en huishoudelijke zaken op orde gebracht.
Vol spanning volgde ik de weerberichten voor de komende dagen. De weersverwachtingen moesten wel enigszins aan de eisen voldoen voordat ik de eerste vlucht met de HAST kon plannen.
21 augustus 2012
Eerst hebben wij met ons gezin lekker ontbeten en daarna ben ik met de fiets vertrokken voor een Aichfeld ronde.
Mijn eerste tussenstop was Zeltweg, mijn geboorteplaats. Die stad is door de jaren heen enorm veranderd. Mijn geboortehuis is al lang geleden afgebroken. Het was een barak, maar mijn ouders waren blij dat ze überhaupt een dak boven hun hoofd hadden. Er heerste woningnood, omdat in de oorlogsjaren vele woningen de bombardementen niet hebben overleefd. Tot mijn tiende jaar heb ik in deze barak gewoond.
Mijn ouders hadden maar één doel en dat was een eigen huis bouwen in een naastgelegen dorp, zodat ze deze stad konden verlaten. Ze werkten keihard om deze droom te verwerkelijken.
Wat moet dat een zware tijd voor mijn ouders geweest zijn. Zes kinderen verzorgen en binnen vijf jaar een eigen huis bouwen, zonder moderne hulpmiddelen. Het is ze gelukt en vele gebeurtenissen staan nog haarscherp in mijn geheugen gegrift.
Nog één keer fiets ik langs een aantal locaties waar ik graag speelde. Alles is veranderd. Het hek om het militaire vliegveld staat er nu strak bij en is enorm hoog en heeft geen gaten zoals toen.
Mijn volgende tussenstop was het modelvliegveld in Maria Buch. Samen met een aantal vrienden hebben wij de basis gelegd voor de modelvliegclub UMVC Maria Buch. Het was een geweldige tijd. Vriendschap en samenhorigheid stonden hoog in het vaandel. Heerlijk, om weer vrienden van toen te ontmoeten.
Vakantie houden met ons gezin in mijn geboortestreek is voor mij altijd een dilemma. De vele uitnodigingen van oude vrienden wil ik niet afslaan maar aan de andere kant besef ik ook dat de vakantie een familie aangelegenheid is. We zien elkaar al zo weinig.
Het was weer de hoogste tijd om terug te fietsen naar de camping, want mijn meisjes zaten al op mij te wachten.
22 augustus 2012
Vandaag te veel wind voor de HAST en het weerbericht voor donderdag was nog steeds niet ideaal. Dus vandaag met mijn beste vriend Peter afgesproken voor een rondvlucht met de
Piper PA18-95 Super Cub. Helaas bleek de Piper niet vliegklaar in verband met een defecte boordradio.
Elk jaar maken wij, Peter en ik één of meerdere rondvluchten en meestal met de Diamond DA20 Katana. De Katana vliegt heerlijk en heeft een hoge kruissnelheid vergeleken met de Piper PA18-95.
Deze rondvluchten zijn voor mij de ultieme ontspanning, los van de dagelijkse sleur, het prachtige landschap opsnuiven dat langzaam onder het toestel wegglijd. Dit zijn dan ook de momenten dat ik weer moet terugdenken aan die tijd dat Peter en ik, 17 jaar jong ons zweefvliegbrevet gehaald hebben. Wat was het toch een prachtige tijd ...
Peter is doorgegaan met vliegen en ik heb mijn brevet laten verlopen toen ik naar Nederland verhuisde.
Ach, heerlijk om met een vliegtuig tussen de bergen te vliegen. Altijd kijkend naar het landschap in de hoop een nieuwe geschikte helling te ontdekken voor het hellingzweven.
Ook deze dag naderde zijn einde, maar wel nog lekker kunnen nagenieten en de opgedane indrukken langzaam laten bezinken.
23 augustus 2012
Zoals verwacht was er ook vandaag te veel wind op de berg. Deze dag werd besteed aan familiebezoek en later hebben wij nog gezwommen in het meertje bij de camping.
24 augustus 2012
Gisteren was te veel wind en vandaag was het bladstil, bleek na een kort telefoongesprek met het Almwirtshaus. Ik hoopte nog dat er misschien later in de dag voldoende wind zou komen. Overtuigt was ik niet en daarom besloot ik de berg omhoog te fietsen zonder de grote rugzak met de HAST erin. Het plan was om boven op de bergtop te wachten op wind. Bij voldoende wind zou mijn vrouw de HAST met de auto komen brengen.
Met de kleine rugzak ca. 4,5 kg begon ik aan de uitdaging fietsen van Großlobming tot Altes Almhaus. Zoiets van ... "jetzt geht's los!"
Tot Kleinlobming was het een makkie, maar toen begon de kwelling, de beruchte Meranstraße met een stijging van ca 20%. Op dit steile stuk is stoppen niet verstandig, want dan kan je zomaar met de fiets omvallen. Dus doorgaan tot het gaatje en niet opgeven!
Na ca. 2,8 km is het einde van de Meranstraße in zicht. Bij de Birkerhöhe op ca. 1121 meter hoogte is een aansluiting naar de Gaberl Bundesstraße en deze is een stuk minder steil, maximaal 10%. Een geschikte plek om even wat te drinken en foto’s maken.
Dit stuk was afzien, het zweet brandde in mijn ogen en er was niet veel tijd om te rusten. En het ging verder richting Gaberl.
Na een tijdje stug doorfietsen bereikte ik uiteindelijk de bergpas Gaberl. Een enorme opluchting want het moeilijkste was nu achter de rug. Dit is het hoogste punt van de Gaberl Bundesstraße.
Vele motorrijders kennen deze weg en sommige kunnen de verleiding niet weerstaan om met hun racemonster een recordtijd neer te zetten.
Ik verliet het asfalt en via een onverharde weg ging het verder richting Altes Almhaus. Deze weg is vrij vlak, alleen de laatste 600 meter zijn wat steiler.
Het is gelukt, ik heb mijn eindbestemming bereikt! Oh, wat is het hier toch veranderd. De commercie is ook doorgedrongen tot deze afgelegen locatie.
Er was inderdaad geen wind en nu had ik alle tijd om bij te komen van de fietstocht.
Het mocht niet zo zijn, na twee uur rondwandelen nog steeds geen wind. Dus maar wat foto’s van de vlieglocatie gemaakt.
Die Stubalpe is prachtig! Vele uren hebben wij hier vroeger met onze zwevers gevlogen. Er ligt ook een groot stuk grasland voor het landen.
Thermisch is het een ongunstige locatie. Ik kan me niet herinneren dat wij hier ooit thermiek hadden. De bodemstructuur is hier uitermate ongunstig voor het ontstaan van thermiek. De bodemlagen zijn leemachtig en erg vochtig. Ook de grondwaterspiegel is zeer hoog en zo ontstaat er veel verdampingskou, waardoor de luchtlagen aan de grond niet goed kunnen opwarmen. Maar hellingwind komt hier regelmatig voor. Dat het vandaag zo bladstil is, is een uitzondering.
Uiteindelijk moest ik helaas weer onverrichterzake terug naar huis fietsen.
25 augustus 2012
Het eerste wat mijn dochters mij vroegen doen ik wakker werd was ... heb je spierpijn? Nee, was mijn antwoord! Hun reactie was: hoe kan dat nou? Dat komt door de goede voorbereiding en ik heb langzaam gefietst.
Nu deed ik 1 uur en 42 minuten over de afstand van Großlobming tot Altes Almhaus. Vroeger minder dan één uur.
De vakantie naderde zijn einde en de HAST had nog niet gevlogen. Na een telefoongesprek met het Almwirtshaus begon ik me te realiseren dat mijn droom van de eerste vlucht met de HAST op mijn thuisberg langzaam vervloog.
26 augustus 2012
Een koufront met regen trok over onze streek en vliegen zat er weer niet in. Deze gelegenheid heb ik benut om oude vrienden te bezoeken en even bij te praten.
27 augustus 2012
Dag van de thuisreis!
De reis naar huis is goed verlopen en ik heb nog dezelfde avond met gemengde gevoelens de HAST transportkist terug in het wandrek geplaatst. Toch was het een fantastische vakantie en wij hebben erg genoten en veel plezier gehad.
Hoe verder?
Eerst deze teleurstelling verwerken en dan een nieuw plan maken!
Johannes
Laatst bewerkt door een moderator:
DirkSchipper
Forum veteraan
Jammer Johannes. 
Maar zo te zien toch een fijne vakantie gehad.
In ieder geval een leuk en uitgebreid verslag. Aan je conditie heeft het niet gelegen. 20% op de fiets is fors!
Ik wacht het verslag van de 'andere' maiden hier wel af.
Dirk
Maar zo te zien toch een fijne vakantie gehad.
In ieder geval een leuk en uitgebreid verslag. Aan je conditie heeft het niet gelegen. 20% op de fiets is fors!
Ik wacht het verslag van de 'andere' maiden hier wel af.
Dirk
Ariel
PH-SAM
Nieuwe poging
Het vliegen met de HAST op mijn thuisberg is helaas niet gelukt.
Ik heb over nagedacht en besloten om eind volgende week een nieuwe poging te wagen maar dan op de Wasserkuppe.
Dit lijkt mij een waardig alternatief.
De exacte datum staat nog niet vast want ik ga pas rijden als het geschikt weer is.
Johannes
Het vliegen met de HAST op mijn thuisberg is helaas niet gelukt.
Ik heb over nagedacht en besloten om eind volgende week een nieuwe poging te wagen maar dan op de Wasserkuppe.
Dit lijkt mij een waardig alternatief.
De exacte datum staat nog niet vast want ik ga pas rijden als het geschikt weer is.
Johannes