Mooi filmpje 1:1 zweverij (ter inspiratie)

Hoi Johannes

Ze hebben ook een film gemaakt wat ze nog meer doen. Daar wordt onder andere een K-13 gerepareerd en kunststof sandwich constructie gerepareerd:

Echt mooi om te zien hoe kundig die mensen zijn. ik vlieg zelf op terlet en loop er regelmatig binnen en vind het prachtig om te zien wat ze allemaal kunnen:cool:

Jan-Willem
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ariel zei:
Op deze schets is te zien hoe de lagen weefsel worden aangebracht.
Bij deze methode blijven de vezels na het vlakschuren over een maximale lengte intact.

reparatieromp.jpg




Het repareren van een gebroken composiet romp of vleugel vereist vakmanschap!!!

Je kan niet zomaar wat koolstof weefsel aanbrengen zonder te weten hoe de originele romp is opgebouwd.
Een reparatie wordt nog complexer als een sandwich materiaal in de constructie zit.
Maar ook dat is prima te repareren mits je weet hoe!

Johannes
Klik om te vergroten...

Ik weet wel wat er bij komt kijken. In m'n vorige leven ben ik ook vliegtechnicus geweest en reparaties/modificaties uitgevoerd.

Bij de volgorde die ik zou prefereren is het uit den boze om de constructieve vezels kapot te schuren. Er wordt dan gewerkt met een toplaag van glas die wel geschuurd mag worden. Het levert vaak een optisch minder aantrekkelijke resultaat op maar mechanisch is het een betere oplossing.

Uit onderzoek (ik dacht bij Fokker en TUDelft ergens in jaren 80) op trekbanken, etc. blijkt dat dit soort aan de oppervlakte gerepareerde composiet constructies maar een deel van de oorspronkelijke sterkte hebben. Ik heb er geen exacte getallen of referenties meer voor maar ga er van uit dat een optimaal uitgevoerde reparatie 60% van de oorspronkelijke sterkte kan hebben. Die Arcus reparatie op de video vermoedelijk nog minder. Misschien heeft Rick toegang tot mensen op TUDelft die hier meer van af weten.

Met de bovenstaande methode wordt er een zwakke plek gecreëerd. Het enige wat de romp met het reparatie lapje verbindt is een dun laagje epoxy matrix. De vezels van de bovenste twee lagen hebben geen contact met de romp. Ze zijn weliswaar over een grote lengte intact maar ze liggen daar uiteindelijk voor spek en bonen. De gerepareerde stuk van de video ziet er schitterend uit maar bij een volgende grondzwaai zal het de zwakste plek zijn.

Groet, Sinan
 
Met een ander plaatje waarbij de dikte van het laminaat is ingegeven wordt het misschien duidelijker dat de door Terlet toegepaste methode, de onderste, een beter resultaat geeft.

full


Wanneer je begint met de kleinste lap, zul je (in dit voorbeeld met 3 lagen) op twee plekken maar 2 dragende lagen hebben. Verder is het contact tussen de reparatie en de originele laag slechter.

Met de goede, onderste methode wordt de hechting tussen oud en nieuw netjes over de gehele overlap verdeeld. Door het taps lopen van de hechtlaag zal daarin ook weinig spanningsconcentratie optreden.

Een goede reparatie zal naar mijn idee beter kunnen (en misschien wel moeten) zijn dan de 60% die wordt gesuggereerd, maar ik zal het eens navragen.

Rick
 
Laatst bewerkt door een moderator:
In het kader van werk ontwijkend gedrag heb ik ook een beetje onderzoek gedaan.

In alle luchtvaart literatuur gaat men uit van kleine patch eerst volgorde. In de botenbouw doen ze het omgekeerd, zoals op de video.

Ook heb ik gezien dat de eindsterkte van de reparatie het origineel wel kan benaderen als er gebruikt wordt gemaakt van vacuüm, verhoogde temperatuur, juiste volgorde van de patches (kleine eerst) en doublers (ook aan de binnenkant).

Groet, Sinan

Edit: Een overzicht van verschillende reparatiemethoden:
http://www.sme.org/uploadedFiles/Events/Webinars/dorworth_presentation.pdf
 
Laatst bewerkt:
PapaHotel zei:
In het kader van werk ontwijkend gedrag heb ik ook een beetje onderzoek gedaan.

In alle luchtvaart literatuur gaat men uit van kleine patch eerst volgorde. In de botenbouw doen ze het omgekeerd, zoals op de video.
Klik om te vergroten...

Ontwijkend gedrag is vaak goed.

Ik vond dit artikel dat gelijke strekking heeft als jouw statement hierboven.

http://www.compositesaustralia.com.au/wp-content/uploads/2011/12/14-Mar-2009-Scarf-Repair.pdf

Zelf ben ik er nog niet uit en zal eea eens navragen bij onze composieten mensen. De Terlet methode is per slot toch EASA goedgekeurd.
Waarschijnlijk hebben beide methoden hun sterke en zwakkere kanten en zit er veel in de details.

Rick
 
Mooie slotzin

"Wovon andere nur träumen können "


In ieder geval mensen met oneindig veel plezier tijdens zo'n vlucht


Terence
 
Ik zal dit filmpje vanavond aan m'n vader laten zien.

Hij is eind jaren 40 in zo’n toestel met elastiek van een heuvel gelanceerd. De instructeur heeft één demovluchtje gemaakt en daarna mochten een aantal leerlingen solo instappen. Ze krijgen de wijze woorden dat ze het zachtjes en vlak moesten landen omdat het anders kapot kon gaan.

Hij heeft er nog altijd nachtmerries van.

Sinan
 
Echt een heel leuk filmpje!

Het deed me gelijk denken aan de paramotorvlucht van mijn dochter Kim die ze op haar 10e verjaardag deed. Het was een verrassing. Ik ging vliegen en de rest van het gezin ging mee. Op het laatste moment vertelde we haar dat ze in een tandem ook zou gaan vliegen.
Op de foto is (voor mij dan ;-)) duidelijk de mengeling van opwinding en totale paniek zichtbaar.
Het was voor Kim, maar zeker ook mij een vlucht om nooit meer te veregeten!
full
full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
The magic of first flight... Geweldig filmpje! Brings back memories:

4 jaarjes oud, in de Maule, toenmalge sleepkist van de TZC.



De piloot is een vriend van de famillie. Luchtdoop was een a 2 jaar eerder met mn vader in de ASK 21 PH-712, ook van de TZC.

En een paar jaar geleden moest mijn vriendin er ook aan geloven: De eerste keer in een echt vliegtuig, de SF25 Falke van de TZC, samen met mijn vader. Thumbs up!

 
You must log in or register to reply here.
Back
Top