De regel is dat opschalen van een toestel makkelijker leidt tot een lagere vleugelbelasting dan het verkleinen van toestellen.
Een 200% toestel mag 4 keer zoveel wegen als de 100% voor dezelfde vleugelbelasting, een 50% toestel mag maar 1/4 wegen van de 100% versie.
Een indoor flatfoam freestyle acrotoestel (pffff... what's in a name) weegt typisch ergens rond 150gr (en heeft een typische spanwijdte van 80 à 90 cm). Een 50% toestel (dus met spanwijdte ong. 45 cm) mag om op dezelfde vleugelbelasting uit te komen (en bijgevolg ong. dezelfde absolute vliegsnelheid) "maar" 37,5 gr wegen. En dan is de relatieve of schaal vliegsnelheid (aantal afgelegde toestellen per tijdseenheid) nog hoog.
Ik heb een paar jaar geleden een mini Yak55 gebouwd die ergens rond 55 cm span kwam, met een gewicht van rond 50 gr. Moet je merkbaar sneller vliegen dan een standaard formaat indoor acrotoestel. Is misschien wat vreemd, maar kleinere toestellen zijn minder geschikt voor indoor vliegen (want hebben meer plaats nodig omwille van hun meestal hogere vliegsnelheid).
Momenteel ligt er een indoor 45 cm span experimentje (acro, geen 3D) op de bouwtafel, maar ik weet niet of het ooit wat wordt.
Ga je naar gewelfde vleugelprofielen (voor schaalmodellen) ipv de standaard vlakke plaat vleugelprofielen dan worden de vliegsnelheden er bij de gegeven vleugelbelastingen wel beter op. Maar zulke toestellen lenen zich dan niet meer voor acrovliegen...
't Is maar wat je wil natuurlijk.