Als het water te groen wordt, Mr. Visser inschakelen.!
Pokkeboot....
- Topicstarter brutus
- Startdatum
Ik heb al eens met andere bougies geëxperimenteerd, en ook met andere electrode-afstanden, zelfs een keer het grootste deel van de massa electrode weggeslepen (om een lange energierijke vonkboog te krijgen waar oliedruppels geen invloed op hebben) maar dat maakte weinig uit.
Overigens: de boel af laten koelen en daarna herstarten, liet wel zien dat een motor het niet heel leuk vind met een te late ontsteking te starten.... Een haartje vervroegen verbeterde dat maar bracht het hikken weer terug.
Hij neigt ook meer naar afslaan met een late vonk, kwam ik achter....
Ik denk dat eigenlijk het enige wat écht helpt, hogere toerentallen is, maar dát wil ik nu juist zo veel mogelijk voorkomen....
Vanmiddag stond de zon gunstig, en het ding blaast inderdaad rookkringetjes (hele dunne), maar het lukte me niet om dat op video te krijgen
Dat is "geen kunst", met veel toeren valt een misslag niet op.
Heb een collega er ook wel eens op gewezen een gereviseerde motor op een laag toerental te testen, toen hij onbelast tegen overtoeren aan het draaien was en opgetogen riep "hij doet het", op langzaam liep de 4 pitter er maar op 2. . . .
Motoren blijven lastige dingen.
Heel bekend verschijnsel, dan geeft hij van die natte scheten in de uitlaat.
Zeker als het zo klein wordt....
En waar ik nog het hardste tegenaan loop, is het feit dat ik bij gelijkblijvend toerental een variabele belasting heb.
Ofwel bij gelijkblijvende "zuig" een variërende gasklep opening, ofwel een variabel vacuum....
Lastig om dan te zeggen wat het mengsel doet....
Je hoort het bijna niet ook, of hij rijk staat of niet: Naald staat 16 klikjes open en één klikje rijker of armer is het totale bereik waarbinnen hij wil blijven lopen.
Allemaal erg kritisch dus....
Nou, gek genoeg, niet.... hij ontsteekt, maar heeft "geen puf" en gaat gewoon weer uit na starten, als een nachtkaars. Meer gas helpt ook niet... net alsof hij dan gewoon totaal geen vermogen wil ontwikkelen....
Wellicht ga ik nog eens experimenteren met een insert in de gasklep, om de luchtsnelheid IN de klep te verhogen.
Er is nl "iets" wat een onregelmatigheid veroorzaakt: niet iedere omwenteling krijgt hetzelfde mengsel, en dáár moet ik een oplossing voor zien te vinden.
Wellicht dat een insert in de gasklep zorgt voor een betere menging van lucht en brandstof en op die manier het mengsel regelmatiger blijft.
Misschien een gekke suggestie maar zou je een soort van brandstofinjectie kunnen maken? Zo iets als YS ook gebruikt. Is niet simpel lijkt mij maar ik heb het idee dat je dan het mengselprobleem onder controle kan krijgen.
Is geen gekke suggestie.... maar ik denk dat een YS achtig systeem heel moeilijk zelf te maken is.... Het gaat wel om uitermate kleine hoeveelheden brandstof, en hoe hoger de brandstofdruk, hoe kleiner de doorlaat opening. En die is NU al zo vreselijk klein....
Daarnaast, het YS systeem is alleen actief in de bovenste 2/3 van het toerengebied. Rond stationair werkt het gewoon volgens dezelfde principes als een gewone gloeipluggert.... En ik draai dus, je raad het al, altijd in die lage toeren....
Maar ondertussen (ik blijf niet stilzitten) ben ik natuurlijk wel aan het nadenken, want goed is het niet, maar WAT is er nu precies niet goed?....Ik heb het carburateurtje wat ik nu gebruik (van een AP 061) nog wat beter bekeken, en er viel mij iets op in de gasklep: Normaliter heeft een gasklep één boring als luchtinlaat, en is deze boring afgezien van de noodzakelijke openingen voor de spraybar en sproeiernaalden, glad van binnen.
Dat blijkt bij dit ding niet het geval te zijn: het is meer een soort van holle bus, binnendiameter "M4"(er zit schroefdraad in), met een dwarse boring als luchtdoorlaat die slechts 2,8 mm is.
Dat houd dus in, dat waar bij een "normale" carburateur aan weerszijden van de gasklep een smoring plaats vind maar de luchtdoorlaat verder "recht en glad" is, bij dit ding aan weerszijden diezelfde smoring plaatsvind, maar er tussenin de lucht zich in een soort van kamertje bevind, waar de luchtsnelheid dus heel laag is, en waar zich eventueel vloeistof kan verzamelen. En die vloeistof kan dan weer druppelsgewijs in de motor terecht komen....
Hoewel ik nu al veel geprobeerd heb en vaak bedrogen uit kwam (het voelt dus een beetje aan als vasklampen aan strohalmen) zou het me niet verbazen, als dit in elk geval een factor is in het onregelmatige lopen.
Hoe dan ook, ik ben nu bezig dat kamertje op te vullen met epoxy, zodat ik een gladde luchtdoorlaat zonder hoeken en gaten krijg.
Baat het niet, dan schaadt het ook niet....
Daarnaast, het YS systeem is alleen actief in de bovenste 2/3 van het toerengebied. Rond stationair werkt het gewoon volgens dezelfde principes als een gewone gloeipluggert.... En ik draai dus, je raad het al, altijd in die lage toeren....
Maar ondertussen (ik blijf niet stilzitten) ben ik natuurlijk wel aan het nadenken, want goed is het niet, maar WAT is er nu precies niet goed?....Ik heb het carburateurtje wat ik nu gebruik (van een AP 061) nog wat beter bekeken, en er viel mij iets op in de gasklep: Normaliter heeft een gasklep één boring als luchtinlaat, en is deze boring afgezien van de noodzakelijke openingen voor de spraybar en sproeiernaalden, glad van binnen.
Dat blijkt bij dit ding niet het geval te zijn: het is meer een soort van holle bus, binnendiameter "M4"(er zit schroefdraad in), met een dwarse boring als luchtdoorlaat die slechts 2,8 mm is.
Dat houd dus in, dat waar bij een "normale" carburateur aan weerszijden van de gasklep een smoring plaats vind maar de luchtdoorlaat verder "recht en glad" is, bij dit ding aan weerszijden diezelfde smoring plaatsvind, maar er tussenin de lucht zich in een soort van kamertje bevind, waar de luchtsnelheid dus heel laag is, en waar zich eventueel vloeistof kan verzamelen. En die vloeistof kan dan weer druppelsgewijs in de motor terecht komen....
Hoewel ik nu al veel geprobeerd heb en vaak bedrogen uit kwam (het voelt dus een beetje aan als vasklampen aan strohalmen) zou het me niet verbazen, als dit in elk geval een factor is in het onregelmatige lopen.
Hoe dan ook, ik ben nu bezig dat kamertje op te vullen met epoxy, zodat ik een gladde luchtdoorlaat zonder hoeken en gaten krijg.
Baat het niet, dan schaadt het ook niet....
Laat ik allereerst het verhaal van gisteren wat proberen te verduidelijken aan de hand van een tekeningetje:
Zoals te zien op de (haastige) tekening, is het draadgat in de gasklep tamelijk groot t.o.v. de luchtinlaat, en vormt het daardoor een relatief grote kamer (in werkelijkheid slechts een paar tientallen kubieke mm) en kan er in de ruimte links, waar weinig luchtstroom is, olie of brandstof ophopen.
Het dingetje rechts op de tekening is de brandstoftoevoer, het gecalibreerde gat waar de sproeiernaald in gedraaid word om de brandstoftoevoer te regelen.
Deze spraybar staat vast in het carburateurhuis, en als de gasklep verdraaid wordt, schuift hij dus ook een heel klein beetje naar binnen of naar buiten, en daarmee de sproeiernaald. Als er dus gas gegeven word, word ook de brandstoftoevoer (miniem) verder geopend.
Ik heb die schadelijke ruimte met epoxy opgevuld, waardoor er een "gladde" luchtdoorlaat ontstaat en deze ophoping van olie voorkomen wordt.
Althans, dat hóóp ik....
Het is nog wat vroeg om te gaan juichen, maar de eerste test na het dicht gieten van de holle ruimte in de gasklep LIJKT de motorloop een stuk verbeterd te hebben.
De opvallendste verandering was nog niet eens in het loopgedrag, gek genoeg. Wat al onmiddellijk bij het starten en warmdraaien opviel, was dat de sproeiernaald VÉÉL minder kritisch was. Waar voorheen eigenlijk de motor alleen bleef lopen in een gebiedje van drie klikjes, en alle drie tamelijk rijk (te oordelen aan de blauwe kleur van de uitlaatgassen) kon ik nu werken binnen een bereik van minstens 7 a 8 klikjes, en wat meer is, de kleur van de uitlaatgassen leek zich redelijk te voegen naar de naaldafstelling.
Waar ik gisteren nog tijdens het varen meestal blauwe rook had, en soms ook niet, zonder aan de naald te komen, had ik vandaag met ieder klikje armer geleidelijk aan steeds dunnere rook, en de rook bleef ook veel constanter van kleur.
Dat zou er in mijn bekrompen gedachtenwereld toch minstens op moeten duiden dat de carburatie nauwkeuriger en constanter is geworden.
Ik heb daar uiteraard ook een video van gemaakt, die staat nu te uploaden, en (naar mijn mening, maar het oog van de meester maakt het paard vet) is het rollen van de boot ten gevolge van een horkerige motorloop duidelijk verminderd, terwijl de ontsteking toch weer terug staat op het oude tijdstip. Tenminste, vergeleken met de video "manouvering practise" lijkt de romp duidelijk rustiger in het water te liggen.
Het zo nu en dan overslaan, is er echter nog niet geheel mee verholpen (maar het lijkt wel sterk verminderd), en dat vind ik dan wel weer jammer.
Zodra de video geupload is plak ik hem hier bij.
Maar langzaam aan, alle verbeteringen
Zoals te zien op de (haastige) tekening, is het draadgat in de gasklep tamelijk groot t.o.v. de luchtinlaat, en vormt het daardoor een relatief grote kamer (in werkelijkheid slechts een paar tientallen kubieke mm) en kan er in de ruimte links, waar weinig luchtstroom is, olie of brandstof ophopen.
Het dingetje rechts op de tekening is de brandstoftoevoer, het gecalibreerde gat waar de sproeiernaald in gedraaid word om de brandstoftoevoer te regelen.
Deze spraybar staat vast in het carburateurhuis, en als de gasklep verdraaid wordt, schuift hij dus ook een heel klein beetje naar binnen of naar buiten, en daarmee de sproeiernaald. Als er dus gas gegeven word, word ook de brandstoftoevoer (miniem) verder geopend.
Ik heb die schadelijke ruimte met epoxy opgevuld, waardoor er een "gladde" luchtdoorlaat ontstaat en deze ophoping van olie voorkomen wordt.
Althans, dat hóóp ik....
Het is nog wat vroeg om te gaan juichen, maar de eerste test na het dicht gieten van de holle ruimte in de gasklep LIJKT de motorloop een stuk verbeterd te hebben.
De opvallendste verandering was nog niet eens in het loopgedrag, gek genoeg. Wat al onmiddellijk bij het starten en warmdraaien opviel, was dat de sproeiernaald VÉÉL minder kritisch was. Waar voorheen eigenlijk de motor alleen bleef lopen in een gebiedje van drie klikjes, en alle drie tamelijk rijk (te oordelen aan de blauwe kleur van de uitlaatgassen) kon ik nu werken binnen een bereik van minstens 7 a 8 klikjes, en wat meer is, de kleur van de uitlaatgassen leek zich redelijk te voegen naar de naaldafstelling.
Waar ik gisteren nog tijdens het varen meestal blauwe rook had, en soms ook niet, zonder aan de naald te komen, had ik vandaag met ieder klikje armer geleidelijk aan steeds dunnere rook, en de rook bleef ook veel constanter van kleur.
Dat zou er in mijn bekrompen gedachtenwereld toch minstens op moeten duiden dat de carburatie nauwkeuriger en constanter is geworden.
Ik heb daar uiteraard ook een video van gemaakt, die staat nu te uploaden, en (naar mijn mening, maar het oog van de meester maakt het paard vet) is het rollen van de boot ten gevolge van een horkerige motorloop duidelijk verminderd, terwijl de ontsteking toch weer terug staat op het oude tijdstip. Tenminste, vergeleken met de video "manouvering practise" lijkt de romp duidelijk rustiger in het water te liggen.
Het zo nu en dan overslaan, is er echter nog niet geheel mee verholpen (maar het lijkt wel sterk verminderd), en dat vind ik dan wel weer jammer.
Zodra de video geupload is plak ik hem hier bij.
Maar langzaam aan, alle verbeteringen
Laatst bewerkt:
.
Dank je!
Zelf vind ik het ook allemaal best pittig, want dit motortje gedraagt zich toch wel behoorlijk anders dan alles waar ik me tot nog toe mee bezig gehouden heb, en met name de dingen als die rolneiging bij onregelmatige loop, is iets waar ik nog nooit bij stil gestaan had van te voren, en wat véél meer invloed heeft dan ik had kunnen vermoeden.... Op de (vaste) testbank loopt het allemaal zo mooi, maar als het in het water ligt, zie je ieder onhoorbaar onregelmatigheidje onmiddellijk....
Maar ik vind het uitermate fascinerend, en ben zelf net zo benieuwd of het me gaat lukken of niet....
Zelf vind ik het ook allemaal best pittig, want dit motortje gedraagt zich toch wel behoorlijk anders dan alles waar ik me tot nog toe mee bezig gehouden heb, en met name de dingen als die rolneiging bij onregelmatige loop, is iets waar ik nog nooit bij stil gestaan had van te voren, en wat véél meer invloed heeft dan ik had kunnen vermoeden.... Op de (vaste) testbank loopt het allemaal zo mooi, maar als het in het water ligt, zie je ieder onhoorbaar onregelmatigheidje onmiddellijk....
Maar ik vind het uitermate fascinerend, en ben zelf net zo benieuwd of het me gaat lukken of niet....
Bert, Zou het mogelijk kunnen zijn dat er brandstof langs de schroefdraad van de spraybar lekt en ongecontroleerd in de luchtstroom terecht komt? Of is het fuel in kanaaltje separaat van de rest? Ik roep misschien maar iets, probeer een beetje mee te denken. Gr. Klaas.
Meedenken word héél erg gewaardeerd Klaas, geneer je niet! Niks is verhelderender dan iemand die gaten schiet in mijn theoretisch geneuzel! 
Maar helaas, in dit geval: Nee, dat is niet mogelijk: de spraybar is een onderdeeltje uit één stuk, met een enkele doorgaande boring van slangpilaar tot uitstroomopening. Geen schroefdraad-afdichtingen die kunnen lekken.
Ik heb echter dan weer geen flauw idee wat die brandstof precies doet na het verlaten van de sproeier: vernevelt het dan? of stroomt het langs de bolling naar beneden? of volgt het de (in het gat stekende) naald?
Verdampt de brandstof gewoon "door verdamping" of is de luchtstroom krachtig genoeg om de brandstof echt te vernevelen?
Werkelijk geen flauw idee van.
Bij gewone gloeiplug motoren en hun carburateurs heb ik vaak genoeg bij vol gas lopende motor aandachtig in dat gat staan turen en weet ik redelijk wat er gebeurt bij vol gas: de brandstof stroomt dan vrij krachtig uit de spraybar en word dan in de venturi opening door de luchtstroom in een (niet heel erg fijne) nevel uiteengeslagen.
Maar bij stationair lopende motor heb ik hier nog nooit een fatsoenlijke observatie kunnen doen (de gasklep zit dan nu eenmaal danig in de weg), en om eerlijk te zijn, heb ik ook geen echt hout snijdende theorieën over.
Als ik gewoon uitga van een brandstof/lucht verhouding van rond de 1:14 (anders loopt de motor niet, zo simpel is dat) en een brandstofverbruik van 20 ml per uur onbelast weet ik dat het luchtverbruik, onbelast, rond de 160 gram per uur moet liggen (met een marge van ongeveer 15 gram naar beide zijden). Maar dat is een aanname, geen zekerheid.
Laat ik nog eens wat meer aannames doen:
als ik uitga van een inlaat doorlaat oppervlak van 1 mm2 (wat wel ongeveer in de buurt zit) en een luchtconsumptie van 160 gram per uur (130 L per uur) zou er per arbeidscyclus ongeveer 2,9 cc aan lucht naar binnen getrokken worden.
Dit gebeurt in 1/2 omwenteling, ofwel 1/50ste seconde.
Dat is dus 2,9 meter per 0,02 sec ofwel 144 m/s.... Ik heb best wel moeite die waarde te geloven, want dat is ongeveer 400 km/u
Bij de gloeiplugmotoren die ik tot nog toe doorgerekend heb kwam ik mischien aan 180~200 km/u luchtsnelheid in de venturi....
Toch, de getallen liegen niet echt: die brandstof gáát er in (dat weet ik héél erg zeker), dus die lucht MOET er ook in gaan....
Tsja.... dat zou betekenen dat de luchtsnelheid in het meng-gedeelte van de gasklep nog steeds rond de 60 a 70 km/u ligt, en ik denk dat daar ook wel voldoende verneveling plaats vind....
Om eerlijk te zijn: ik zit me te verbazen terwijl ik dit type, ik wist van tevoren ook niet waar dit naartoe zou leiden.
Maar helaas, in dit geval: Nee, dat is niet mogelijk: de spraybar is een onderdeeltje uit één stuk, met een enkele doorgaande boring van slangpilaar tot uitstroomopening. Geen schroefdraad-afdichtingen die kunnen lekken.
Ik heb echter dan weer geen flauw idee wat die brandstof precies doet na het verlaten van de sproeier: vernevelt het dan? of stroomt het langs de bolling naar beneden? of volgt het de (in het gat stekende) naald?
Verdampt de brandstof gewoon "door verdamping" of is de luchtstroom krachtig genoeg om de brandstof echt te vernevelen?
Werkelijk geen flauw idee van.
Bij gewone gloeiplug motoren en hun carburateurs heb ik vaak genoeg bij vol gas lopende motor aandachtig in dat gat staan turen en weet ik redelijk wat er gebeurt bij vol gas: de brandstof stroomt dan vrij krachtig uit de spraybar en word dan in de venturi opening door de luchtstroom in een (niet heel erg fijne) nevel uiteengeslagen.
Maar bij stationair lopende motor heb ik hier nog nooit een fatsoenlijke observatie kunnen doen (de gasklep zit dan nu eenmaal danig in de weg), en om eerlijk te zijn, heb ik ook geen echt hout snijdende theorieën over.
Als ik gewoon uitga van een brandstof/lucht verhouding van rond de 1:14 (anders loopt de motor niet, zo simpel is dat) en een brandstofverbruik van 20 ml per uur onbelast weet ik dat het luchtverbruik, onbelast, rond de 160 gram per uur moet liggen (met een marge van ongeveer 15 gram naar beide zijden). Maar dat is een aanname, geen zekerheid.
Laat ik nog eens wat meer aannames doen:
als ik uitga van een inlaat doorlaat oppervlak van 1 mm2 (wat wel ongeveer in de buurt zit) en een luchtconsumptie van 160 gram per uur (130 L per uur) zou er per arbeidscyclus ongeveer 2,9 cc aan lucht naar binnen getrokken worden.
Dit gebeurt in 1/2 omwenteling, ofwel 1/50ste seconde.
Dat is dus 2,9 meter per 0,02 sec ofwel 144 m/s.... Ik heb best wel moeite die waarde te geloven, want dat is ongeveer 400 km/u
Bij de gloeiplugmotoren die ik tot nog toe doorgerekend heb kwam ik mischien aan 180~200 km/u luchtsnelheid in de venturi....
Toch, de getallen liegen niet echt: die brandstof gáát er in (dat weet ik héél erg zeker), dus die lucht MOET er ook in gaan....
Tsja.... dat zou betekenen dat de luchtsnelheid in het meng-gedeelte van de gasklep nog steeds rond de 60 a 70 km/u ligt, en ik denk dat daar ook wel voldoende verneveling plaats vind....
Om eerlijk te zijn: ik zit me te verbazen terwijl ik dit type, ik wist van tevoren ook niet waar dit naartoe zou leiden.
Heb je de tank onder druk staan of laat je de motor de brandstof aanzuigen ?
Bij al mijn boten (en raceauto's) liep er vanaf de uitlaat een slangetje naar de brandstoftank om een constante druk te krijgen in de tank.
Liep de motor langzaam dan stond er minder druk in de tank dan wanneer hij snel liep.
Hierdoor ben je minder afhankelijk van de aanzuiglucht in de venturi.
Bij al mijn boten (en raceauto's) liep er vanaf de uitlaat een slangetje naar de brandstoftank om een constante druk te krijgen in de tank.
Liep de motor langzaam dan stond er minder druk in de tank dan wanneer hij snel liep.
Hierdoor ben je minder afhankelijk van de aanzuiglucht in de venturi.
Je mag toch aannemen dat de brandstof langs de sproeiernaald stroomt en daar door de langsstromend lucht afgeblazen wordt. Onderweg naar de cilinder verdampt de methanol en de olie slaat neer als smering. Er is dus geen sproeier in de zin van een gaatje, waardoor de brandstof verneveld wordt. Je zou haast denken dat er af en toe een druppel(tje) van de sproeiernaald valt en een extra zware arbeidsslag veroorzaakt. Meer kan ik zo direct niet bedenken. Gr. Klaas.
Vroeger heb ik wel eens bij mijn gewone motor (Jawa) geëxperimenteerd met de uitlaatdruk boven de inlaat van de carburateur zodat je meer verneveling kreeg.
Pijpje vanaf de uitlaat iets boven de venturi monteren (soort "turbocharger") en ik had gelijk een betere verbranding.
Naderhand een gaasje over de inlaat van de venuri om een betere werveling van lucht te krijgen wat ook goed werkte.
Voorheen altijd vette bougies....vooral in Amsterdam met al die stoplichten....met die aanpassing(en) was dat over.