ASK-13 van APModels

Poeh... dit heeft dus echt helemaal niets meer met de ASK te maken en het mag ook verwijderd worden als dat nodig is.
Ik ben begonnen als machinist bij de NS.
In die tijd ETS gedaan, toen bij Audio Sonic als monteur gaan werken.
Daarna bedrijfsleider geworden bij Intertoys en Bart Smit (handig voor modelbouw).
Daarna Muco Alkmaar opgestart en daarna weer een speelgoedwinkel gered van de ondergang.
Toen was ik de winkeltijden zat en ben ICT-er geworden.
Manager bij Getronics (outsourced bij de Postbank) maar dat vond ik te simpel dus ben ik bij Andersen Consulting gaan werken (nu Accenture) en CNA en CNE (Novell) expert geworden en manager van de helpdesk.
Toen werd ik weer teruggevraagd door Getronics en ben ik manager geworden bij de Schipholgroup.
Maar ik was het materialisme van de IT-ers zo zat dat ik me heb laten ontslaan (mede door mijn ziekte, toen al) en ben weer lekker met de handjes gaan werken.
Monteur bij Liebherr (koelkasten en magnetrons) en omdat dat te makkelijk was ben ik naar Bosch gegaan (alle witgoed).
Daarna ben ik gevraagd door een ex-collega van Getronics om mee te helpen met pinnen over IP.
Dus ik was de 3e man in het bedrijf, software geschreven voor de pinapparaten, gezorgd voor alle beveiligingssleutels destijds samen met Interpay.
Ook verkoop van die dingen gedaan en een TD opgezet en aangezien er bij elk postkantoor onze apparaten stonden ook de mensen van de postbank helpdesk opgeleid.
Bedrijf hebben we toen aan Pinlinq verkocht en ik kon weer overnieuw beginnen.
Toen ben ik bij AEG Powersolutions terechtgekomen (noodstroom systemen).
Mijn vaste klanten waren Brabant Water en Rijkswaterstaat, daar mocht alleen ik aan werken.
En verder heb ik wat systemen mee helpen ontwikkelen in China, waar veel van de nieuwere systemen gemaakt worden.
Vandaar ook dat ik vaak in Azie en vooral Shenzhen kwam en nu dus weet waar dingen die als "duits" verkocht worden gemaakt worden.
Maar toen ik de manager van AEG vertelde dat ik toe was aan een levertransplantatie hebben ze er alles aan gedaan om me te dumpen.
En dat is ze gelukt op een vieze manier.
Alleen wat ik toen al te ziek (achteraf gezien) om het aan te vechten.
Nu, na 2 jaar ziekte ga ik eind mei de IVA in.
Alleen ben ik nu weer aan het vechten met het UWV want mijn werkgever heeft na een vaststellingsovereenkomst geen opzegtermijn of geld uitbetaald waardoor ik een gat van 3 maanden in mijn laatste jaar heb zitten.
En dat trekt de uitkering enorm naar beneden.
Dus dat is nu even waar ik mee bezig ben.

GJ

 

Ik ben eventjes sprakeloos.


jan.

 

Ik niet Jan, want Gert-Jan 'vliegt' door de banen heen zoals een prestatiezwever door de lucht.

 

Aan het model herkent men de persoon.


jan.

 

Ik hou van afwisseling en dingen die makkelijk of saai zijn gooi ik snel weer aan de kant.
Mijn werk en mijn vliegtuigen zijn inderdaad een afspiegeling van mezelf, dat had ik nog niet eens zo bekeken.
Maar dit is wel een periode van bijna 40 jaar he.
Begon op mijn 17e en ben nu 54.


GJ

 

Doen, zeker bij hoge windsnelheden.

 

Blijkbaar een kat met zeven levens.
Sterk.

 

Gisteravond toch even stukjes van H.12 (Balance and stability, als ik me niet vergis) uit Simons bestudeerd.

Deel van de kennis was ver weggezakt, moet ik bekennen, maar nu weer helemaal bij.

Mn. de uitleg over de invloed van de kromming van het vleugelprofiel (downwash), en het naar voren en achteren verschuiven van het zwaartepunt: glashelder.

Interessant voor Gert-Jan ( ): de paragraaf over flying with zero tail load.

Mooi boek.

Aanrader.


jan.

 

Ik heb het boek van Martin Simons niet en zal het ook niet kopen.
Het voegt voor mij niets toe aan de hobby (voor anderen misschien wel).
Ik ben een praktijkman en theorie, alleen als het echt nodig is.
Ik, maar ook vele anderen om me heen, hebben proefondervindelijk vastgesteld dat een kist met een achterlijk zwaartepunt beter loopt en sneller is.
De theorie erachter boeit mij niet, het is gewoon zo en dat is bijvoorbeeld in F5B of zelfs F5J goed te zien en ook te meten.

Aan de andere kant ben ik wel benieuwd wat er geschreven staat maar Rick zal dat in het andere draadje waarschijnlijk wel haarfijn uitleggen.
Rick geloof ik wel, een van de weinigen hier op het forum die echt weet waar ie het over heeft.

GJ

 

Met het zwaartepunt zaten we al een aardig stuk in de goede richting wat de grove afstelling betreft.
Het is geen prestatie zwever maar een goedmoedige lobbes waar Jan veel schik van gaat hebben verwacht ik.

Ik vloog ook altijd graag met een achterlijk zwaartepunt.
Voor Jan lijkt me goedmoedige eigenschappen beter.

Gewoon vliegen met wat stukjes lood.
Net zo lang op de staart plakken tot je hem vervelend vind worden.
Dan er iets afhalen, zwaartepunt vaststellen.
Juiste hoeveelheid lood er voor uithalen.
Dan weer een keer met tape en lood aan de gang.
In verschillende weers en thermiek omstandigheden testen.
Zo groei je naar een voor jouw perfect zwaartepunt.
De bladzijden van al die boeken moet je gebruiken om 5 minuten epoxy op aan te maken.

 

Wellicht wat zonde. Vast ook heel leerzaam.

Eens met het eerste deel van je verhaal.

 

Ik heb ooit eens 2 dezelfde kisten gehad.
De eerste was om te experimenteren.
Steeds verder naar achteren tot ie niet meer te vliegen was en crashte.
Toen de 2e gepakt want ik wist tot hoever ik kon gaan.
Misschien ook een optie?
En Bertus, jij zit helemaal op mijn lijn.
Van de bladzijden kan je ook vliegtuigjes vouwen, daar worden ook prestatie wedstrijden mee gehouden.

GJ

 

Of de bladzijden vluchtig doorbladeren, vergeten wat je niet snapt of flauwekul vind maar er uit halen wat je nuttig acht (een beetje hoe je het forum moet gebruiken).....dan hoef je ook niet eerst een kist te verspelen voordat je weet hoe die vliegt

 

de bladzijden vluchtig doorbladeren
​

Dat deed ik vroeger in de supermarkt wel eens met de Playboy, maar dat heeft bij Simons weinig zin.

Dat moet je echt bestuderen.


jan.

 

Vooral de plaatjes Jan.

 

Ik ben nog aan het ploeteren met mijn buste; voor de hogeschool van het gezichten schilderen:




jan.

 

Overigens.

Ik heb een Jeti MVario 2 in de 13 zitten en ik heb geprobeerd de handleiding te begrijpen, maar ben er huilend bij weggelopen.

Onbegrijpelijk.

Als er morgen iemand is die weet hoe dat gaat houd ik me aanbevolen.

(Heb wel zo'n Jeti-box op de zender.)


jan.

 

De Vario is heel simpel.
Dat lukte mij zelfs zonder gebruiksaanwijzing.
Je prikt de vario uitgang in de ontvanger en de ext1 uitgang op de vario prik je in een vrij kanaal op je ontvanger dat je met een schakelaar kan bedienen.
Met die schakelaar schakel je je vario in of uit.
Dan ga je naar je Jetibox.
Daar moet je hem kunnen zien, je ziet een RX, TX en Vario menu.
Daar kan je allerlei dingen instellen, wanneer ie moet piepen (stijg, daalsnelheid) eventuele maximale hoogte en nog veel meer.

Succes!
Gert-Jan

 

Gert-Jan, dank voor de tips en de hulpvaardigheid, maar dit gaat 'm echt niet worden.

Vandaag ook niet echt nodig gehad.

Want ja, wie moest er vandaag vliegen met de 13?

Nou, ikzelf dus maar.

(Ariel vliegt de andere mode, maar wilde er wel even naast komen staan om eea. in de gaten te houden.)

Vliegen met de 13: redelijk onwennig nog, kan niet anders zeggen. Fine-tunen is ook nog niet klaar . . .

Ben waarschijnlijk ook (nog?) iets te nerveus aan de sticks.

(Ik was op de meeting in Roden. Daar stond een stevige 3 Bft, later richting 4. En het was behoorlijk turbulent. Alles bij elkaar niet ideaal . . . )

Maar de eerste sleep ging redelijk. Landing . . mwoah.

De tweede start: veel van geleerd!

De wind stond tamelijk schuin over het veld, en ik weet nog dat ik na het aankoppelen op zeker moment dacht: we staan niet helemaal recht tegen de wind in.

Iemand zei: "Pas op, windvlaag van links!"

(Van links??? Hoezo van links? Dat slaat toch alleen ergens op als je niet tegen de wind in start?)

Ik dacht onbewust (herinner ik me uit de 1:1 zweverij): starten met crosswind: Houd de tip laag!!! Maar ja . . .

Je zit in de voorbereiding en denkt niet: wacht, start afbreken, even kijken hoe we eigenlijk staan.

Dus, we starten komen los, en vrijwel direct slaat de wind onder de vleugel, ik leg 'm recht en na twee seconden lig ik weer recht achter de sleper (ergens in de verte hoorde ik zacht applaus ).

Op 200 meter hing ik ineens op een plek achter de sleper die ook niet aanbevelenswaardig is (door een bel? Turbulentie? Onkunde?).

Bijna een positie zoals Bertus die nog wel kent van het avontuur met de DG-800.

Anyway, afgekoppeld, gestoeid met de knuppels en de trim, en vrij snel daarna stond ik weer aan de grond.

Alles nog heel, en weer een ervaring rijker.

Volgende keer maar weer met wat rustiger weer . . .


jan.