Ik kan het toch even niet laten om te reageren, dus dit is mijn 2e te vele post in dit draadje.
Natuurlijk doe ik alles zelf verkeerd.
Helemaal correct, maar daar kun je niets aan doen als het je niet is geleerd om goed te doen.
Dat leren moet je trouwens bij het modelvliegen wel zelf doen.
Training hand / oog coördinatie voor het besturen van een radiografisch modelvliegtuig, leer je niet door een boekje over modelvliegen te lezen.
En ook niet door het aanhoren van veel theorie.
Leeftijd is erg bepalend hoe snel iets opgepakt wordt.
Bij jeugd vanaf zo'n 12 jaar, die willen heel veel in korte tijd.
Daarbij is het vaak voldoende om het één keer te vertellen en één keer voor te doen hoe het gestuurd moet worden, dus hoe de sticks op de zender bewogen moeten worden.
Om daarna meteen de lucht in te gaan, waarbij het gestuurde figuurtje vaak al bij de 2e poging goed genoeg is om door een ringetje te halen.
Naarmate de leeftijd hoger is van de student, gaat dat leer traject steeds langer duren.
Waarbij een figuurtje in kleine stukjes geknipt moet worden of te wel de basis training gaat wat langer door op een lager niveau, om het in de vingers te krijgen.
Wat ben ik toch dom, heel erg dom
Nee het is onwetendheid.
Een doorstart op het einde van de baan doe je door eerst gas bij te geven en dan eventueel aan het hoogteroer te trekken.
Dat moet je leren.
Als je daar nog bewust over na moet denken wat de handelingen zijn, dan is dat fout.
Daar mag je niet over na denken, dat moet een reflex zijn.
Nadenken kost tijd, bij een doorstart ontbreekt die denktijd.
Reageren in 1/6 seconde (reflex) of pas na 3 seconden denken is nogal een verschil.
En zeker als na 3 seconden denken pas de eerste handeling komt en daarna pas de 2e.
Dan is het kistje al zeker 3 seconden met de motor de grond om aan het woelen.
Dit is allemaal met de komst van het piepschuim goed te trainen zonder dat er schade aan een kistje ontstaat als het een keertje mis gaat.
Een Easystar of nog kleiner, een stepone zijn daar uitstekend voor geschikt.
Bij voorkeur in het begin windstil weer, maximale vlieghoogte tijdens de training 1 meter.
Achtjes draaien, links en rechtsom en dan is dat makkelijk vliegende piepschuim een stuk lastiger in de lucht te houden.
Het lijkt terug naar af, dat is het niet, het is een training.
Op het eind van een (fijne) vliegdag met grote mensen modelvliegtuigen die hard kunnen gaan en soms ook aardig aan de maat zijn.
Zijn we bij ons op de club geregeld in staat om dat met piepschuim af te sluiten in de vorm van een ontspannen reflexen training.
Toen ik het over brevet had vroeg hij, is er dan een bureau dat het afneemt?
Nee, gewoon clubleden.
Toen moest ie lachen, dus als het niveau van de club laag is dan heb je je brevet makkelijker, dus heeft het geen waarde.. inderdaad!
Het gaat over veiligheid, de controle houden over het modelvliegtuig, niet dat de figuren uit een wedstrijdprogramma vlekkeloos worden beheerst.
En dat brevet gedeelte is net zo iets als wedstrijdvliegen, het op commando een figuurtje fladderen.
Qua veiligheid kunnen er nog wat veld en lucht perikelen bij komen.
Veld is vaak dat je ergens niet boven mag vliegen en bij lucht is er vaak iets van een convenant in het spel.
.