De perikelen van WdeW;
- Topicstarter WillydeWoofer
- Startdatum
- Status
Nu nog een schifting maken in instructeurs en laten beginnen bij de basis, wat kan iemand en wat niet.
Waar heeft ie moeite mee en dat aanpakken.
En niet door laten kloten met iemand die niet competent is (mijn mening).
En ook laten zien of uitleggen hoe men een model afstelt, hoe de servo's aangesloten moeten worden, incl hevelverhouding.
NIet de uitslagen terugbrengen op de zender naar 60% of zo en dan mechanisch niets doen.
Basis, basis, basis..
GJ
WillydeWoofer
Forum veteraan
Ik kom er even tussen, want je doet een aanname.
Jij snapt niet, dat ik iets niet zou snappen!
Dat snap ik niet.
En ik moet overigens persoonlijk ook aanzienlijk minder lachen dan jij.
Dit was mijn laatste les-bijdrage, want het begint danig uit de hand te lopen.
Er komt wel weer een ander perikel.
WillydeWoofer
Forum veteraan
WillydeWoofer
Forum veteraan
Wil gaat even een poosje bezinnen wat Wil wil.
Voorlopig steekt hij er even geen geld en energie meer in.
Hij gaat in ieder geval op termijn verder met vliegen. Hoe dan ook, waar dan ook.
Voorlopig steekt hij er even geen geld en energie meer in.
Hij gaat in ieder geval op termijn verder met vliegen. Hoe dan ook, waar dan ook.
Was n aanname van GJ. Ik snap er ook niks meer van.
hobbyist
Forum veteraan
Ja dat is ook de bedoeling het moet niet te makkelijk gaan.
Hij moet leren anticiperen (vooraf rekening houden met wat er kan gebeuren).
Dat gaat nooit gebeuren met een stabiel vliegend vol functioneel kistje.
En iedereen die denkt dat kan ik ook, laag bij de grond fladderen met verpakkingsmateriaal, moeten dat maar eens proberen.
Laatst bewerkt:
Ik zou net het omgekeerde doen,
Een easystar ( crashen is toch altijd op de neus ) nemen, een pot lijm, veel accu's, een touw en een stoel.
Met dat touw bind je hem een week vast op die stoel en je laat hem een week (alleen!) continu vliegen.
Hij zal wel alles leren dan omdat hij in alle situaties gaat terecht komen.
Zo simpel is het.
Nu wordt hij alleen maar banger en gefrustreerder, totaal zinloos.
P.'s. Af en toe voederen en drinken geven.
Een easystar ( crashen is toch altijd op de neus ) nemen, een pot lijm, veel accu's, een touw en een stoel.
Met dat touw bind je hem een week vast op die stoel en je laat hem een week (alleen!) continu vliegen.
Hij zal wel alles leren dan omdat hij in alle situaties gaat terecht komen.
Zo simpel is het.
Nu wordt hij alleen maar banger en gefrustreerder, totaal zinloos.
P.'s. Af en toe voederen en drinken geven.
Licht eraan hoeveel wind er staat en waar je vliegt.
Heb wel eens met indoorkistjes buiten gevlogen met windkracht 2-3, dat heeft dan niets meer met vliegen te maken maar zorgen dat horizontaal blijft en dat ie niet wegwaait.
Echt vliegen leer je niet.
Echt vliegen leer je door buiten je grenzen te gaan en dat kan een goede instructeur simuleren.
Mijn aanname en ik vermoed dat dat ook wel de waarheid is is dat er:
Geen lesstructuur is.
Geen communicatie is tussen de lesploeg, dus niet alle lesneuzen de zelfde kant op staan, waarom?
Omdat er anders geen discussie ontstaat tussen instructeur en examinator en ander iemand anders wel de desbetreffende instructeur aan zou spreken als ie bij 2 personen meerder modellen laat crashen.
Verder staat het bestuur (want de club zijn ook leden) niet open voor kritiek want mijn aanbevelingen worden een beetje weggewuifd.
Als straf voor mijn opmerkingen moet Wil aangelijnd rondvliegen terwijl het probleem niet bij Wil zit maar bij de lesploeg.
Dus hondje straffen als baasje hem leert op de stoep te poepen.
Er is dus een leskist met 2e zender.
Ik raad Wil aan om die te gebruiken, dan kost het hem niks als de instructeur weer eens niet ingrijpt.
Dan zijn jullie dus ook weer binnen de kortste keren een leskist armer, misschien is dat dan een manier om iets in de club te veranderen?
Stel om te beginnen eerst eens iemand aan die lessen gaat coordineren en ook de instructeurs en examinatoren probeert op 1 lijn te krijgen, dat zou al helpen.
Dan de syllabis van de KNVvL erbij en mensen stap voor stap dingen bijbrengen.
Vliegen is maar bijzaak, de basis is veel belangrijker.
Als ik heli erbij neemt.
Er zijn veel helivliegers die rond kunnen vliegen.
Maar veel vliegers zijn niet zo goed in de basis, hoveren.
Bij heli vliegen is hoveren de basis, dat oefen je tot in den treuren.
Plus het controleren van je model voordat je gaat vliegen en nadat je gevlogen hebt.
Als je die basisdingen niet strikt aanleert is het steeds maar weer crashen, kopen, crashen, etc
GJ
Laatst bewerkt:
Even wat recht zetten;
- Afgelopen Zondag stond ik er bij en keek er na (de crash van Wil)
- Na 2 perfecte vluchten ging het in de start zomaar opeens weer mis. Voor iedereen geheel onverwacht. Een schrikreactie op een windvlaag en Wil trekt weer vol up. Gevolg; een looping en recht de grond in.
- Had misschien voorkomen kunnen worden als Wil aan de kabel had gezeten maar nogmaals, het kwam geheel onverwacht.
- Zijn instructeur heeft met Wil vervolgens afgesproken om voorlopig aan de kabel te vliegen. Dat geeft weer vertrouwen!
- Wil mist niet de basis. Dat is volkomen onzin! Wil weet best wel dat je niet vol up moet trekken in de start en de landing! Het is gewoon de schrikreactie.
- Training zal dus ook gericht moeten zijn op het overkomen van die schrikreacties. Dat gaat zeker lukken want het is ook gelukt om de momenten dat de kist niet goed zichtbaar was te "overleven". Dat gaat inmiddels wel goed..gewoon doorvliegen.
- Het ligt niet aan Wils instructeur. Vervelende stellingname...als de leerling niet kan vliegen zal het wel aan de instructeur liggen. Ik denk dat Wils instructeur al die jaren met heel veel geduld en vooral rust begeleiding heeft gegeven. Daarvoor alleen volle lof! (Wil; kop hem maar in!) Het is juist gebleken dat anderen die iets minder gevoelig instructie gaven juist een averechts effect hadden.
- Een keer met een andere instructeur vliegen is altijd een goed idee. Het afleren van paniekreacties en "brainlock" is geen eenvoudige zaak. Dus wie weet raakt een ander juist wel de gevoelige snaar!
- Dan tot slot; het vervolgens afkraken van andere vliegers en zelfs een komplete club draagt weinig bij aan deze discussie. Gewoon jammer dat een leuk draadje zoals dit, dat door velen met heel veel plezier wordt gelezen (waaronder ikzelf , Wil ga zo door) op deze wijze wordt verkracht!
Dus mijn advies aan Wil; aan de kabel, vliegen met instructeurs die jou begrijpen en vooral rust geven! Gewoon doorgaan en genieten van elke geslaagde vlucht. Dat brevet komt dan zomaar opeens vanzelf (knipoog)
- Afgelopen Zondag stond ik er bij en keek er na (de crash van Wil)
- Na 2 perfecte vluchten ging het in de start zomaar opeens weer mis. Voor iedereen geheel onverwacht. Een schrikreactie op een windvlaag en Wil trekt weer vol up. Gevolg; een looping en recht de grond in.
- Had misschien voorkomen kunnen worden als Wil aan de kabel had gezeten maar nogmaals, het kwam geheel onverwacht.
- Zijn instructeur heeft met Wil vervolgens afgesproken om voorlopig aan de kabel te vliegen. Dat geeft weer vertrouwen!
- Wil mist niet de basis. Dat is volkomen onzin! Wil weet best wel dat je niet vol up moet trekken in de start en de landing! Het is gewoon de schrikreactie.
- Training zal dus ook gericht moeten zijn op het overkomen van die schrikreacties. Dat gaat zeker lukken want het is ook gelukt om de momenten dat de kist niet goed zichtbaar was te "overleven". Dat gaat inmiddels wel goed..gewoon doorvliegen.
- Het ligt niet aan Wils instructeur. Vervelende stellingname...als de leerling niet kan vliegen zal het wel aan de instructeur liggen. Ik denk dat Wils instructeur al die jaren met heel veel geduld en vooral rust begeleiding heeft gegeven. Daarvoor alleen volle lof! (Wil; kop hem maar in!) Het is juist gebleken dat anderen die iets minder gevoelig instructie gaven juist een averechts effect hadden.
- Een keer met een andere instructeur vliegen is altijd een goed idee. Het afleren van paniekreacties en "brainlock" is geen eenvoudige zaak. Dus wie weet raakt een ander juist wel de gevoelige snaar!
- Dan tot slot; het vervolgens afkraken van andere vliegers en zelfs een komplete club draagt weinig bij aan deze discussie. Gewoon jammer dat een leuk draadje zoals dit, dat door velen met heel veel plezier wordt gelezen (waaronder ikzelf , Wil ga zo door) op deze wijze wordt verkracht!
Dus mijn advies aan Wil; aan de kabel, vliegen met instructeurs die jou begrijpen en vooral rust geven! Gewoon doorgaan en genieten van elke geslaagde vlucht. Dat brevet komt dan zomaar opeens vanzelf (knipoog)
Laatst bewerkt:
Ik heb met Wil gevlogen, hij mist wel degelijk de basis.
Een schrikreactie beheersen is namelijk basisprocedure.
Je doet dan iets uit automatisme en dat moet erin geramd zitten.
Dat probleem met de kist niet meer zien en dan crashen heb ik opgelost en niet de instructeur.
En ik blijf er ook bij, als een model op minimaal 10 meter hoogte is kan je de zender overpakken en het model redden, als je dat niet kan dan helpt een kabel ook niet.
En ook.. als iemand al 5 jaar met iemand lest dan had ie al zelfstandig moeten kunnen vliegen, ook al vlieg je dan niet voor brevet.
Ik zie voor Wil op deze manier een nog kostbare en waarschijnlijk eindeloze weg.
Enige oplossing is in mijn ogen, andere instructeur, Wil in situaties brengen waarin hij zich niet gemakkelijk voelt en dan ook zorgen dat die situaties als automatisme worden opgevangen.
En ik kraak geen andere vliegers af, ik zeg wat ik zie, dat is een constatering en niet afkraken.
Enige dat ik afkraak is de manier van hoe er lesgegeven wordt en er niet ingegrepen wordt door het bestuur.
Maar daar gaat aan gewerkt worden, wel een paar modellen te laat maar OK.
GJ
Een schrikreactie beheersen is namelijk basisprocedure.
Je doet dan iets uit automatisme en dat moet erin geramd zitten.
Dat probleem met de kist niet meer zien en dan crashen heb ik opgelost en niet de instructeur.
En ik blijf er ook bij, als een model op minimaal 10 meter hoogte is kan je de zender overpakken en het model redden, als je dat niet kan dan helpt een kabel ook niet.
En ook.. als iemand al 5 jaar met iemand lest dan had ie al zelfstandig moeten kunnen vliegen, ook al vlieg je dan niet voor brevet.
Ik zie voor Wil op deze manier een nog kostbare en waarschijnlijk eindeloze weg.
Enige oplossing is in mijn ogen, andere instructeur, Wil in situaties brengen waarin hij zich niet gemakkelijk voelt en dan ook zorgen dat die situaties als automatisme worden opgevangen.
En ik kraak geen andere vliegers af, ik zeg wat ik zie, dat is een constatering en niet afkraken.
Enige dat ik afkraak is de manier van hoe er lesgegeven wordt en er niet ingegrepen wordt door het bestuur.
Maar daar gaat aan gewerkt worden, wel een paar modellen te laat maar OK.
GJ
Vreemde reflex... gas dicht en up?
WOT fixen! Vierkante kist! En er weer verder mee lessen... en met niets anders.
Bouwen doet bezinnen?
Uitslagen aanpassen... en zorgen dat dat staat afgesteld volgens manual...
Kleine uitslagen...
Een WOT is niets anders dan een Ugly Stik... kan je volledig RC1 programma zowat mee vliegen...
Een goede kist... wel voor iemand die wel snel en goed oppikt.
En anders aan een Charter of een Westerly... heb je ook nog een mooie klassieker!
'reculer pour mieux sauter'... was al geschreven en komt uit het Frans...
En de vliegclub? Ik denk dat die instructeurs wel hun best doen...
Maar schrikreflexen... conditionering is soms lastig af te leren.
Lastig! Maar als het niet er uit te bannen is... zou ik me beraden.
Waarom raakt Wil z'n kist kwijt?
Gezichtsscherpte of perceptie in het brein?
Vorm van het model? Kleurweergave? Codering boven en onder... dit zijn hulpmiddelen.
Het zien van een modelkist verschilt niet veel met het kunnen lezen van tekst op
een lichtbak.... (overigens is er veel onderzoek in gedaan in leesbaarheid van lettervormen... 'contrast'...)
WOT fixen! Vierkante kist! En er weer verder mee lessen... en met niets anders.
Bouwen doet bezinnen?
Uitslagen aanpassen... en zorgen dat dat staat afgesteld volgens manual...
Kleine uitslagen...
Een WOT is niets anders dan een Ugly Stik... kan je volledig RC1 programma zowat mee vliegen...
Een goede kist... wel voor iemand die wel snel en goed oppikt.
En anders aan een Charter of een Westerly... heb je ook nog een mooie klassieker!
'reculer pour mieux sauter'... was al geschreven en komt uit het Frans...
En de vliegclub? Ik denk dat die instructeurs wel hun best doen...
Maar schrikreflexen... conditionering is soms lastig af te leren.
Lastig! Maar als het niet er uit te bannen is... zou ik me beraden.
Waarom raakt Wil z'n kist kwijt?
Gezichtsscherpte of perceptie in het brein?
Vorm van het model? Kleurweergave? Codering boven en onder... dit zijn hulpmiddelen.
Het zien van een modelkist verschilt niet veel met het kunnen lezen van tekst op
een lichtbak.... (overigens is er veel onderzoek in gedaan in leesbaarheid van lettervormen... 'contrast'...)
Laatst bewerkt:
hobbyist
Forum veteraan
Modelvliegen is oog/hand coördinatie trainen, nieuwe reflexen aanleren.
Ik vlieg met enige regelmaat indoor spul buiten en dan hoeft het echt niet windstil te zijn.
En dat met name om de reactiesnelheid in onverwachte situaties in de vingers te houden.
Het schuimpje gaat de kant op die ik bepaal en of dat nu horizontaal/verticaal of op de kop is, dat boeit niet, het blijft weg uit de bomen, hoog struikgewas en uit waterpartijen.
Om reflexen te trainen en aan te leren is de windsnelheid prima te vervangen door een veel lagere vlieghoogte.
Elk foutje wordt afgestraft met de grond aan tikken.
Het fijnste schuimpje waar ik soms mee vlieg is een Epptasy 180 gram, windsnelheid niet zo van belang.
Als niemand meer durft met de grote kistjes, omdat het te hard waait en te turbulent is heb ik het veld alleen.
WillydeWoofer
Forum veteraan
Een enigszins nieuw perikel, waar jullie mij mee kunnen helpen;
Ik stijg keurig op. Kom net boven de toppen van de bomenrij.
Van links komt plotseling een windvlaag. Ik ben te laat met weer recht leggen. Meteen gaat het toestel ook nog achterover. Resumé: hij draait schuin achterover weg.
Vraag: hoe los je dat op? Hoe krijg je weer controle.
P.s. Discussies over examinatoren, instructeurs en clubs hebben we nu genoeg gehad. Iedereen moet maar zien wat hij daar mee doet.
Ik stijg keurig op. Kom net boven de toppen van de bomenrij.
Van links komt plotseling een windvlaag. Ik ben te laat met weer recht leggen. Meteen gaat het toestel ook nog achterover. Resumé: hij draait schuin achterover weg.
Vraag: hoe los je dat op? Hoe krijg je weer controle.
P.s. Discussies over examinatoren, instructeurs en clubs hebben we nu genoeg gehad. Iedereen moet maar zien wat hij daar mee doet.
paniekreactie, stress, twee duimen omlaag...
gas dicht en up..
ikzelf heb vroegah vaak met groot materieel gewerkt, daar was altijd regel 1 dat iedere beweging in een noodsituatie vooraf bedacht moet zijn, of gecontroleerd.
auto op je af van voren, stuur opzij, en je ramt zomaar een bus van zijn wieltjes.
fractie van een tel, maar wel voldoende om de paniekreactie even uit te meten.
niets doen is dan vaak weer even beter.
per situatie anders.
@WillydeWoofer :
als een toestel zoiets zelf doet, is het ook voor een gevorderd vlieger even zeven kleuren stront uit de broek scheppen.
zo heftig gebeurt niet vaak.
kan zijn dat er een beweging in het toestel kwam, waar je van schrok, waardoor er een extra roerinput bij kwam.
dit weten we nu niet, maakt ook niet uit. soms doen ze het.
vanaf hier is het nu simpel praten: maar toestel wat achterover gaat (dus op zn kop ligt), eerst recht draaien, poten omlaag.
dan kun je weer sturen zoals in de vingers zit.
dan gas op, en sturen.
of als eerste gas erop, ligt eraan hoe dicht bij hij zit, of de neus omlaag of omhoog gaat.
neus omlaag geeft vaart, en die heb je nodig om te vliegen.
meestal als een toestel zo extreem heftig op een windvlaag reageert, vloog hij een beetje stall kritisch.
beetje langzaam, dan hebben de roeren niet het overwicht wat je graag wilt hebben
vanuit de heli heb ik mezelf altijd aangeleerd eerst terug te gaan naar een basispositie, dus poten omlaag, staart naar me toe, en dan pas weer druk maken over hoogte of richting.
tenzij hij naar mensen gaat of de grond heel dicht bij is.
maar in de regel is een basispositie, en dan verder.
gas dicht en up..
ikzelf heb vroegah vaak met groot materieel gewerkt, daar was altijd regel 1 dat iedere beweging in een noodsituatie vooraf bedacht moet zijn, of gecontroleerd.
auto op je af van voren, stuur opzij, en je ramt zomaar een bus van zijn wieltjes.
fractie van een tel, maar wel voldoende om de paniekreactie even uit te meten.
niets doen is dan vaak weer even beter.
per situatie anders.
@WillydeWoofer :
als een toestel zoiets zelf doet, is het ook voor een gevorderd vlieger even zeven kleuren stront uit de broek scheppen.
zo heftig gebeurt niet vaak.
kan zijn dat er een beweging in het toestel kwam, waar je van schrok, waardoor er een extra roerinput bij kwam.
dit weten we nu niet, maakt ook niet uit. soms doen ze het.
vanaf hier is het nu simpel praten: maar toestel wat achterover gaat (dus op zn kop ligt), eerst recht draaien, poten omlaag.
dan kun je weer sturen zoals in de vingers zit.
dan gas op, en sturen.
of als eerste gas erop, ligt eraan hoe dicht bij hij zit, of de neus omlaag of omhoog gaat.
neus omlaag geeft vaart, en die heb je nodig om te vliegen.
meestal als een toestel zo extreem heftig op een windvlaag reageert, vloog hij een beetje stall kritisch.
beetje langzaam, dan hebben de roeren niet het overwicht wat je graag wilt hebben
vanuit de heli heb ik mezelf altijd aangeleerd eerst terug te gaan naar een basispositie, dus poten omlaag, staart naar me toe, en dan pas weer druk maken over hoogte of richting.
tenzij hij naar mensen gaat of de grond heel dicht bij is.
maar in de regel is een basispositie, en dan verder.
Daar heb je zeker een punt, en dat in combinatie met snelle en idioot sterke servo’s..
Afgelopen weekend stond een kereltje van 19 te vertellen dat hij voor een toestel met 1.60 span servos met 20 kg trekkracht moest hebben..... en je krijgt het zon een niet aan zn verstand dat dit overdreven is.....
Toen ik hem vroeg hoeveel ampere deze servo’s uit zijn ontvangeraccu zou trekken stond ie me aan te kijken alsof ik chinees sprak,
En dat met een Lifepo ontvangeraccu accu met 3A bec....... en zich maar afvragen waarom zn toestellen steeds neerstorten
Dat zelfde kereltje stond met een tang een servo uit zn Funjet te trekken om vervolgens met 1/4 fles secondenlijm en activator een nieuwe erin te plakken. (Rook kwam er van af), dat er 2 verschillende servo’s met dus verschillende snelheid en verschillende servohevel lengte maakte toch niets uit en merk je niks van..
Inderdaad, ik niet maar de Funjet wel en meneer snapte niet dat ondanks een nnieuwe servo de kist nog de grond in ging
Echt waar, in 1 seizoen gewoon 7 kisten de grond in en nog steeds niks aannemen, en het ook nog vreemd vinden dat niemand hem meer wil helpen
Ik denk dat ik in zo’n geval (indien hoog genoeg) de rol/looping zou doorzetten, maar dat is speculeren
Aan de knuppels reageer je in paniek misschien anders...... ik weet wel dat naarmate je meer ervaring opdoet in de loop der jaren ik steeds minder schrik van wobbels of wegzakken door windvlagen of stuurfouten ( zoals verkeerd rudder bij meskant
..... echt zo’n oooooohhh kuttttt moment )W.W.niet treuren ik heb iemand les gegeven en dat was minuut per minuut laten vliegen wel aan de kabel.
Heeft 4 jaar geduurd voor hij alleen kon landen en opstijgen de rest van het vliegen ging redelijk goed(was nog geen spraken van brevet vliegen.
Als ik een goede raad mag geven probeer zoveel mogelijk via de kabel te vliegen met eventueel een schuimpje zoals ze
zeggen Multiplex Mentor of balsa sig four star dit zijn twee zeer goede en vergevingsgezinde toestellen die gemakkelijk tot windkracht 4 kunnen gebruikt worden.Dus geduld het komt allemaal wel goed.mvg marc
WillydeWoofer
Forum veteraan
Dank je voor de mooie woorden Marc. Deze week maak ik de FourStar 40 vliegklaar. De set up van de Wot komt er in.
De tweede zender komt er ook aan. Theo en Hobbyist kunnen me helpen met het koppelen.
Voor alle duidelijkheid: ik vlieg nu 2-3 jaar zelfstandig. Bij de Hawks mag het sinds vandaag niet meer.
Maar bij mijn andere club kan ik solo vliegen zoveel als ik maar wil.
Laatst bewerkt:
- Status