Wat is de beste ontvangeraccu?

Ja 2 of 3 maakt weinig of niets uit hé..

Blijven doordraaien over onbelangrijke dingen heeft ook geen zin..

Take it easy ;-)

Mijn vraag ging met name over de gewenste capaciteit. Ik begrijp dat 1300mAh voor mij zeker voldoende zou zijn.

En dat zowel een lipo/BEC- als een NiMh oplossing prima is.

Bedankt voor alle reacties.
 
Idd, welkom in 2021. 4s 450mAh LiPo en UBEC 8A (of meer) met keuze uit 5V en 6V werkt erg goed, ook voor grote servo's in bijvoorbeeld brandstof boten van een meter. Zeer betrouwbaar. Stekkersysteem: xt30 (géén: jst)
 
Laatst bewerkt:
Gooi dan die elektronische regelaar, ontvanger en afstandsbediening ook maar gelijk in de vuilnisbak

Allemaal elektronica, kan allemaal stuk gaan.

Lipo plus BEC werkt prima.

Welkom in 2021
Je moet e.e.a. natuurlijk niet ridiculiseren. Na meer dan 35 jaar reparatie-ervaring en het aanhoren van de meest gruwelijke modelvlieg-ervaringen durf ik met gemak vast te stellen, dan 99% van alle storingen in de piloot zitten. Bij die ene 1%, waarbij de apparatuur de schuldige is, komt weer 99% voor rekening van de ontvanger-voeding. Dit betreft dus de accu, de bec, de kabels en de stekkers.

De meest betrouwbare voeding vind ik nog steeds een gepuntlast of gesoldeerd 4-cellen Ni-pakket met een zo kort en dik mogelijke kabel naar de ontvanger. Vanaf daar krijgt elke servo via z'n eigen kabel rechtstreeks stroom uit die accu. Een normale servokabel (0,14² of 0,15²) is berekend op zo'n 2,5 ampere en is dus al snel ontoereikend als accukabel. In de tijd, dat er nog led-testertjes werden verkocht om de ontvangeraccu spanning te bewaken had ik als stelregel: als 1 servo beweegt mag bij een (tamelijk) volle accu de spanning op de ontvanger maximaal 0,1 volt dalen en als alle servo's tegelijk bewegen is 0,2 volt nog normaal. Wordt dit 0,2 tot 0,4 volt, dan ga je snel sparen voor een nieuwe accu want deze is matig. In de praktijk klopte dit wel ongeveer. Als de spanningsvariaties groter worden krijg je, dat servo's elkaar gaan staan pesten. Onze 2,4 GHz ontvangers werken intern op 3,2 volt, dus die hebben niet snel last van spanningsinstabiliteit. Daarnaast kunnen ze, net als vroeger de pcm-ontvangers, uitsluitend kiezen tussen het volgen van de zender of hold/failsafe mode aannemen. Foutieve pulsen naar de servo's sturen is er niet bij. Servo's vereisen echter wél een zo stabiel mogelijke spanning en als dat niet zo is worden ze nerveus, gaan brommen of trillen en dit resulteert vaak in een sneeuwbal-effect. Eén servo trilt en neemt dus meer stroom op, de voedingspanning wordt nog wat instabieler en de volgende servo's beginnen ook. Vaak resulteert dit uiteindelijk in ongecontroleerde servo-uitslagen. Bij een hogere voedingsspanning treedt e.e.a. eerder op, dus bij een 5 cellen Ni-accu heb je hier eerder last van.

Bij een ontvangervoeding met een bec-systeem heb je enerzijds een stukje elektronica, dat probeert zijn uitgangsspanning zo stabiel mogelijk te houden en anderzijds een beperking in het aantal amperes, dat het kan leveren. Als dit laatste wordt overschreden heb je grote problemen en wordt het model onbestuurbaar. Voor een standaard-configuratie met zo'n 6 tot 8 standaard-servo's (= circa 3 á 4 ampere max.) is een bec vanwege de gewichtsbesparing tamelijk ideaal. Bij grote modellen, waarbij je servo's gebruikt, die krachtiger zijn en dus meer stroom opnemen zou ik toch eerder kiezen voor één of twee 4-cellen Ni-accu's.

Wat je ook in de gaten moet houden is, dat servo's een groot deel van de vliegtijd stil staan. Een grote stroomopname krijg je alleen als om één of andere reden alle servo's tegelijkertijd gaan bewegen. Het kan dus zijn, dat je gedurende langere tijd probleemloos kunt vliegen en dat er opeens problemen optreden. Door vooraf even rond te poken met meerdere servo's tegelijkertijd kun je vaak een ontoereikende ontvangervoeding opsporen. Servo's, die normaal nooit brommen of trillen moeten dat op dat moment ook niet gaan doen.
 
Ik heb deze UBEC nog liggen, die lijkt me wel geschikt i.c.m. een 2S 1300 lipo.
IMG_20210715_123959.jpg
 
Absoluut. Ook slechte ervaringen mee (MicroMagic, "waterdicht" en binnen een tel kaduuk). Afknippen, onmiddellijk weggooien. De xt30 (of xt60) is de "schakelaar".
 
Laatst bewerkt:
  • Like
Reactions: Cnn
Je moet e.e.a. natuurlijk niet ridiculiseren. Na meer dan 35 jaar reparatie-ervaring en het aanhoren van de meest gruwelijke modelvlieg-ervaringen durf ik met gemak vast te stellen, dan 99% van alle storingen in de piloot zitten. Bij die ene 1%, waarbij de apparatuur de schuldige is, komt weer 99% voor rekening van de ontvanger-voeding. Dit betreft dus de accu, de bec, de kabels en de stekkers.

De meest betrouwbare voeding vind ik nog steeds een gepuntlast of gesoldeerd 4-cellen Ni-pakket met een zo kort en dik mogelijke kabel naar de ontvanger. Vanaf daar krijgt elke servo via z'n eigen kabel rechtstreeks stroom uit die accu. Een normale servokabel (0,14² of 0,15²) is berekend op zo'n 2,5 ampere en is dus al snel ontoereikend als accukabel. In de tijd, dat er nog led-testertjes werden verkocht om de ontvangeraccu spanning te bewaken had ik als stelregel: als 1 servo beweegt mag bij een (tamelijk) volle accu de spanning op de ontvanger maximaal 0,1 volt dalen en als alle servo's tegelijk bewegen is 0,2 volt nog normaal. Wordt dit 0,2 tot 0,4 volt, dan ga je snel sparen voor een nieuwe accu want deze is matig. In de praktijk klopte dit wel ongeveer. Als de spanningsvariaties groter worden krijg je, dat servo's elkaar gaan staan pesten. Onze 2,4 GHz ontvangers werken intern op 3,2 volt, dus die hebben niet snel last van spanningsinstabiliteit. Daarnaast kunnen ze, net als vroeger de pcm-ontvangers, uitsluitend kiezen tussen het volgen van de zender of hold/failsafe mode aannemen. Foutieve pulsen naar de servo's sturen is er niet bij. Servo's vereisen echter wél een zo stabiel mogelijke spanning en als dat niet zo is worden ze nerveus, gaan brommen of trillen en dit resulteert vaak in een sneeuwbal-effect. Eén servo trilt en neemt dus meer stroom op, de voedingspanning wordt nog wat instabieler en de volgende servo's beginnen ook. Vaak resulteert dit uiteindelijk in ongecontroleerde servo-uitslagen. Bij een hogere voedingsspanning treedt e.e.a. eerder op, dus bij een 5 cellen Ni-accu heb je hier eerder last van.

Bij een ontvangervoeding met een bec-systeem heb je enerzijds een stukje elektronica, dat probeert zijn uitgangsspanning zo stabiel mogelijk te houden en anderzijds een beperking in het aantal amperes, dat het kan leveren. Als dit laatste wordt overschreden heb je grote problemen en wordt het model onbestuurbaar. Voor een standaard-configuratie met zo'n 6 tot 8 standaard-servo's (= circa 3 á 4 ampere max.) is een bec vanwege de gewichtsbesparing tamelijk ideaal. Bij grote modellen, waarbij je servo's gebruikt, die krachtiger zijn en dus meer stroom opnemen zou ik toch eerder kiezen voor één of twee 4-cellen Ni-accu's.

Wat je ook in de gaten moet houden is, dat servo's een groot deel van de vliegtijd stil staan. Een grote stroomopname krijg je alleen als om één of andere reden alle servo's tegelijkertijd gaan bewegen. Het kan dus zijn, dat je gedurende langere tijd probleemloos kunt vliegen en dat er opeens problemen optreden. Door vooraf even rond te poken met meerdere servo's tegelijkertijd kun je vaak een ontoereikende ontvangervoeding opsporen. Servo's, die normaal nooit brommen of trillen moeten dat op dat moment ook niet gaan doen.

Interessante informatie betreffende spastische servo's. Kan ik wat mee!
 
Met dat schakelaartje schakel je de ontvanger stroom in en uit. Oftewel, je zet je besturing aan of uit.
 
Volgens mij schakelt het schakelaartje niet de ontvangerstroom, maar schakelt de BEC uit, dan is het geen probleem
Zonder BEC geen werkende ontvanger en servos, toch? Het maakt in deze weinig uit hoeveel stroom die schakelaar moet voeren, ze zijn gewoon heel gevoel aan storing (er is slechts 1 contact) en dat gaat een keer fout. Ik heb in mijn F3J modellen enkel MPX stekkerschakelaars met drievoudige goud contacten.

Nog een mooi puntje uit het betoog van Corrien: "Vanaf daar krijgt elke servo via z'n eigen kabel rechtstreeks stroom uit die accu." Probeer idd zoveel mogelijk voeding van de servos buiten om de ontvanger te laten lopen. Vaak zie je één servostekkertje van de accu naar de ontvanger lopen en die verdeelt het dan naar de servos. Kan mss. voor een schuimpje, maar ook dat is vragen om ooit een keer een probleem. Robuuster is de voeding (+/-) van servos rechtstreeks vanaf een stekkerschakelaar af te tappen en enkel de puls draad van de ontvanger naar de servo te voeren.
 
Ik gebruik in de snellere en kostbaardere modellen geen schakelaar meer en ook geen dubieuze stekkers.
Ik heb ooit 1 keer 2000 Euro schade gehad omdat ik even tijdelijk een Hobbyking servostekkertje tussen ontvangeraccu en ontvanger had gehangen.
Op een gegeven moment stuurde hij niet meer en ging ie cirkelend de grond in.
Ik schakel nu meestal de ontvanger in door goede stekkers (goudcontacten 2 of 3,5mm) aan te sluiten.
BEC van een regelaar gebruik ik ook zelden, zeker niet bij stromen boven de 35A, dit op aanraden van de ontwerper van Markus regelaars.

GJ
 
In de autowereld heb ik dat ook nooit begrepen. Al heel snel moest men naar LiPo maar omdat de elektronica nog alleen 6v was moest er een ubec tussen terwijl de good old NiMh ontvanger pakket prima functioneerde. Ja, er werd een 40 gram gewicht mee bespaard, wow.....

Ooit zelf de stap naar 2S LiFe gemaaktt was ik snel genzezen. 1x een accu in rook opgegaan omdat het balancedraadje van zijn plek kwam en over grond sleepte en dan nog maar niet te spreken over de onhandigheid met gebalanceerd laden en 2 accu's stonden na een winterstop bol....

Direct weer een zgn 2/3A 5-cellen NiMh ontvangerpakket gehaald welke ook nog eens veel goedkoper is en heb er 3 jaar mee gedaan.
 
Je hoeft LiFe niet gebalanceerd te laden, dus heb je ook geen balancerdraad nodig.
Om de spanning terug te brengen gewoon passieve onderdelen gebruiken, 2 of 3 diodes.
Dat deden alle wedstrijdvliegers en niemand heeft ooit problemen gehad.
Een BEC wil nog wel eens een storing geven of erger, ermee stoppen.

GJ
 
Vol, dus niet op storage voltage weggelegd. Sommige LiPo’s (en een enkele LiFePo) heb ik al ruim tien jaar. Zorgvuldig mee omgaan en je hebt er decennia plezier van.
Ik heb er ook op storage weggelegd en komen na de winterstop hoogzwanger uit de opslag.
Graag merk en type nummer, om een appel en peren vergelijking te voorkomen.
 
Back
Top