stunthenk
PH-SAM
Op de LB dag van 11 september jl. was er voor het eerst een wedstrijdje voor Lijnbestuurd Carrier. Voor velen was dit de eerste keer dat ze deze aparte klasse in actie zagen, en de interesse was groot. Vandaar deze poging om uit te leggen wat LB Carrier is, en wat de opties zijn als je het ook eens wilt proberen.
De kern van het Carrier vliegen is makkelijk uit te leggen. Er zijn 4 taken uit te voeren: 1. Opstijgen van het voorste deel van het dek; 2. Aansluitend 7 ronden zo snel mogelijk vliegen (dit stelt een onderschepping voor) 3. Nadat de wedstrijdleider naar het midden van de cirkel is gekomen en de piloot het sein heeft gegeven dat hij er klaar voor is, wordt 7 ronden zo langzaam mogelijk gevlogen (dit stelt een patrouille voor) 4. Nadat de piloot weer het sein heeft gegeven dat hij er klaar voor is, moet op het dek worden geland.
De regels komen er in het kort op neer dat er een model moet worden gebruikt van een vliegtuig wat op een vliegdek heeft geopereerd, dus zowel starts als landingen heeft uitgevoerd. De kleuren moeten een herkenbare marine beschildering zijn. De vleugeloppervlakte mag max. 29 vierkante decimeter zijn, en de lijnlengte max. 18,3 meter. Er mogen alleen de volgende functies bediend worden: hoogteroer, motordrossel en vanghaak neerlaten. Het model mag tijdens de vlucht niet met meer dan 30 graden met de neus omhoog vliegen, en moet daarvoor een duidelijke streep op het kielvlak hebben. Het model mag niet stilstaan in de lucht of achteruit vliegen. Er moet een veiligheidskabel tussen de motor(en) en de tuimelaar aangebracht zijn. De modelconstructie is verder vrij.
De complete regels van de officieel Basic Carrier Deck klasse geheten komen uit Engeland en zijn hier te vinden: http://www.cheffers.co.uk/bcdrules.html
Wat is er nodig om te beginnen?
Allereerst moet je een lijnbestuurd model veilig kunnen vliegen. Dit kan je het beste leren met een hiervoor geschikte trainer met een 2,5 tot 3,5 cc motor, zoals de Ace Trainer of een variant daarop, zoals de Mustang Ace.
Hier zijn er nog twee, waarvan één met een plankvleugel, nog eenvoudiger.
Achteraan staat een Suppi, ontwerp van Paul Tupker. Ace trainer tekeningen zijn tegen kostprijs bij mij te verkrijgen. Ton, bedankt voor de foto's!
Als je eenmaal vertrouwd met een trainer kunt vliegen, komt er de complicatie van een motordrossel bij. De traditionele manier om dat te doen, en met een derde lijn en een speciale tuimelaar. Hier is een voorbeeld op een eenvoudig model.
Deze tuimelaars zijn eenvoudig zelf te maken, en zijn commercieel verkrijgbaar on de de naam 'J Roberts three line bellcrank', onder andere bij de firma Brodak in de V. S.
https://brodak.com/control-line-parts/bellcranks/brodak-c-21-3.html
Dit is het zelfde model maar dan op z'n pootjes staand. zonder meer de eenvoudigste aanpak om LB Carrier te proberen.
Zo te zien is het al veel gebruikt!
Er hoort een handvat bij om de 3e lijn te bedienen, dat kun je aanpassen van een standaard handvat.
Waarbij de 3e lijn door de middelvinger wordt bediend. Het spreekt voor zich dat de bediening van de drossel soepel en zonder speling moet verlopen. Er zijn ook sjiekere 3-lijns handvaten to koop.
https://brodak.com/control-line-parts/handles-1/c-20-red-handle.html
De nieuwe trend in Carrier vliegen is echter met elektro aandrijving. Voordeel daarvan is dat je niet de carburateur van een glowmotor zeer fijn hoeft af te stellen, en het gasgeven veel preciezer gaat. De grote pionier -en expert- op dit gebied is Jan Odeyn. Van hem heb ik dat een geschikt formaat van een motor voor een gemiddeld Carrier model 35-42 met een KV waarde van 1450 kan zijn. Daar hoort dan een 40 AMP ESC bij, en de stroomvoorziening door een 1800 Mah 40c 3 cel LiPo. Propeller is dan 9x5 of 10x5.
Er worden 2 manieren gebruikt om de motor te bedienen. De eerste is om twee geïsoleerde lijnen te gebruiken, en de stuurstromen met een regelbare weerstand op het handvat te bedienen. De lijnen zijn van het merk SPRO Pike Fighter en zijn 7 draads roestvrij stalen lijnen van 0,4 mm dik (net zoals reguliere lijnen voor LB stunt) maar dan geïsoleerd met een nylon laagje. Ze hebben een opgegeven treksterkte van 20 lbs. ofwel 9,1 kg, sterk zat. Een 20 meter klosje kostte mij 11,75 Euro, daar heb je dus 2 van nodig.
Jan had ook hiervoor een standaard handvat aangepast.
Op grond hiervan heb ik mijn eigen handvat gemaakt.
De voeding is van een 9 volt blokbatterij, en het is belangrijk dat de schuifweerstand een goed bedienbare knop heeft, met een elastiekje om hem naar 0 te trekken. Aan de andere zijde zit het meest essentiële onderdeel van het systeem, regelaar op basis van een Arduino die door Bruno-Arduno is geprogrammeerd, met een aan/uit schakelaar, en een LED om de Aan status aan te geven.
De alternatieve manier om de motor te bedienen is met een zender; ik laat me vertellen dat een eenvoudige pistoolzender voldoende is. Maar het is wel LIJNbesturing, toch?
En dit is een voorbeeld van een lichtgewicht, elektrisch aangedreven Carrier model.
Later meer.
De kern van het Carrier vliegen is makkelijk uit te leggen. Er zijn 4 taken uit te voeren: 1. Opstijgen van het voorste deel van het dek; 2. Aansluitend 7 ronden zo snel mogelijk vliegen (dit stelt een onderschepping voor) 3. Nadat de wedstrijdleider naar het midden van de cirkel is gekomen en de piloot het sein heeft gegeven dat hij er klaar voor is, wordt 7 ronden zo langzaam mogelijk gevlogen (dit stelt een patrouille voor) 4. Nadat de piloot weer het sein heeft gegeven dat hij er klaar voor is, moet op het dek worden geland.
De regels komen er in het kort op neer dat er een model moet worden gebruikt van een vliegtuig wat op een vliegdek heeft geopereerd, dus zowel starts als landingen heeft uitgevoerd. De kleuren moeten een herkenbare marine beschildering zijn. De vleugeloppervlakte mag max. 29 vierkante decimeter zijn, en de lijnlengte max. 18,3 meter. Er mogen alleen de volgende functies bediend worden: hoogteroer, motordrossel en vanghaak neerlaten. Het model mag tijdens de vlucht niet met meer dan 30 graden met de neus omhoog vliegen, en moet daarvoor een duidelijke streep op het kielvlak hebben. Het model mag niet stilstaan in de lucht of achteruit vliegen. Er moet een veiligheidskabel tussen de motor(en) en de tuimelaar aangebracht zijn. De modelconstructie is verder vrij.
De complete regels van de officieel Basic Carrier Deck klasse geheten komen uit Engeland en zijn hier te vinden: http://www.cheffers.co.uk/bcdrules.html
Wat is er nodig om te beginnen?
Allereerst moet je een lijnbestuurd model veilig kunnen vliegen. Dit kan je het beste leren met een hiervoor geschikte trainer met een 2,5 tot 3,5 cc motor, zoals de Ace Trainer of een variant daarop, zoals de Mustang Ace.
Hier zijn er nog twee, waarvan één met een plankvleugel, nog eenvoudiger.
Achteraan staat een Suppi, ontwerp van Paul Tupker. Ace trainer tekeningen zijn tegen kostprijs bij mij te verkrijgen. Ton, bedankt voor de foto's!
Als je eenmaal vertrouwd met een trainer kunt vliegen, komt er de complicatie van een motordrossel bij. De traditionele manier om dat te doen, en met een derde lijn en een speciale tuimelaar. Hier is een voorbeeld op een eenvoudig model.
Deze tuimelaars zijn eenvoudig zelf te maken, en zijn commercieel verkrijgbaar on de de naam 'J Roberts three line bellcrank', onder andere bij de firma Brodak in de V. S.
https://brodak.com/control-line-parts/bellcranks/brodak-c-21-3.html
Dit is het zelfde model maar dan op z'n pootjes staand. zonder meer de eenvoudigste aanpak om LB Carrier te proberen.
Zo te zien is het al veel gebruikt!
Er hoort een handvat bij om de 3e lijn te bedienen, dat kun je aanpassen van een standaard handvat.
Waarbij de 3e lijn door de middelvinger wordt bediend. Het spreekt voor zich dat de bediening van de drossel soepel en zonder speling moet verlopen. Er zijn ook sjiekere 3-lijns handvaten to koop.
https://brodak.com/control-line-parts/handles-1/c-20-red-handle.html
De nieuwe trend in Carrier vliegen is echter met elektro aandrijving. Voordeel daarvan is dat je niet de carburateur van een glowmotor zeer fijn hoeft af te stellen, en het gasgeven veel preciezer gaat. De grote pionier -en expert- op dit gebied is Jan Odeyn. Van hem heb ik dat een geschikt formaat van een motor voor een gemiddeld Carrier model 35-42 met een KV waarde van 1450 kan zijn. Daar hoort dan een 40 AMP ESC bij, en de stroomvoorziening door een 1800 Mah 40c 3 cel LiPo. Propeller is dan 9x5 of 10x5.
Er worden 2 manieren gebruikt om de motor te bedienen. De eerste is om twee geïsoleerde lijnen te gebruiken, en de stuurstromen met een regelbare weerstand op het handvat te bedienen. De lijnen zijn van het merk SPRO Pike Fighter en zijn 7 draads roestvrij stalen lijnen van 0,4 mm dik (net zoals reguliere lijnen voor LB stunt) maar dan geïsoleerd met een nylon laagje. Ze hebben een opgegeven treksterkte van 20 lbs. ofwel 9,1 kg, sterk zat. Een 20 meter klosje kostte mij 11,75 Euro, daar heb je dus 2 van nodig.
Jan had ook hiervoor een standaard handvat aangepast.
Op grond hiervan heb ik mijn eigen handvat gemaakt.
De voeding is van een 9 volt blokbatterij, en het is belangrijk dat de schuifweerstand een goed bedienbare knop heeft, met een elastiekje om hem naar 0 te trekken. Aan de andere zijde zit het meest essentiële onderdeel van het systeem, regelaar op basis van een Arduino die door Bruno-Arduno is geprogrammeerd, met een aan/uit schakelaar, en een LED om de Aan status aan te geven.
De alternatieve manier om de motor te bedienen is met een zender; ik laat me vertellen dat een eenvoudige pistoolzender voldoende is. Maar het is wel LIJNbesturing, toch?
En dit is een voorbeeld van een lichtgewicht, elektrisch aangedreven Carrier model.
Later meer.
