Project Carrier 2020

Het wordt weer tijd om een nieuw Carrier Deck model te bouwen! Gebaseerd op de Wildcat van vorig jaar, en de lessen die daar uit gehaald zijn, moet het nu een tweemotorige zijn! Voordeel daarvan is dat je meer van het vleugeloppervlak aanblaast met je props, waardoor het model nauwkeuriger te vliegen moet zijn, nadeel is natuurlijk het gewicht. Want, qua vleugeloppervlak zit ik met de Wildcat al tegen het toegestane maximum van 29 dm2 aan. Ik ga dus uit van de bewezen vleugel en staart van de Wildcat, met een andere romp, en twee motoren in de vleugel ingebouwd. Nu heeft een zekere Jan O. uit B. al de Carrier dekken onveilig gemaakt met een ZEER succesvol model van de Grumman Tigercat, dus wat zou gemakkelijker zijn dan dit model eenvoudigweg na te bouwen? Maar, helaas, zo zit ik niet in mekaar, dus hoewel ik absoluut niet te beroerd ben om zwaar op de adviezen van Jan te leunen, zal het nieuwe model er dus echt anders uit moeten zien! En, aangezien ik nog een flinke voorraad donkerblauw Oracover heb, moet het ook een U.S. Navy onderwerp zijn. Ik kom uit op de North American AJ Savage!



Natuurlijk zal er iets aan het uiterlijk vereenvoudigd moeten worden, anders roept Robert meteen weer 'Too scale'! Te denken valt aan het lager plaatsen van het stabilo, dan kan het kielvlak lichter worden uitgevoerd. Ook ga ik weer grotendeels de zelfde opbouw van de romp gebruiken, dus een 12 mm dikke holle kernromp, en de rest van de vorm in 3 mm balsa. De motoren worden de zelfde 3536 Turnegy"s (kan ik die nog wel bestellen in Corona China?) met 8x6 props en de regelaars kunnen van 40A naar 30A. Volgens Jan moet dat met de zelfde 1800 maH batta's kunnen vliegen als de enkele 3536 met een 11x6 prop. Daar snap ik niks van, maar dat hoeft ook niet. De gasregeling wordt weer verzorgd door de onovertroffen Bruno Arduino constructie in het handvat, en Bruno heeft ook al de snoertjes gemaakt die in de vleugel moeten. Max heeft alweer de tuimelaar voorzien van zijn exellente haaienvis kunststof leadouts, dus met zulke vrienden kan dit project niet mislukken. De potloodtekening is al gemaakt, het hout is ingekocht, de ribben zijn gemaakt en ik heb er zin in, dus houd dit forum de komende weken in de gaten!

 

Ik ben maar traditioneel begonnen met de ribben. Bij de Wildcat heb ik alle ribben in één stuk tussen twee mallen gemaakt. Dat heeft als nadeel dat iedere rib kleiner is dan de volgende, zodat de rechtervleugel dunner/kleiner wordt dan de linker. Nu is dat nog niet zo erg, maar voor de middenrib en, bij dit model de ribben onder de motorgondels ook uit 3mm maak, maar dan 2 stuks naast elkaar. Dus bij dit model heb ik voor een andere aanpak gekozen: ik heb de voorste delen, die allemaal gelijk zijn, zijn tussen twee triplex mallen gemaakt.

De achterste delen zijn stuk voor stuk langs de middenribmal van vorig jaar gesneden, elk op de juiste lengte.
Op de foto zijn ook al de 6x6 vuren hoofdliggers te zien, met de ribbetjes op hun plaats gezet. Dit deel wordt plat op de plank gebouwd, en daarna in het midden deels doorgezaagd en geknikt, zodat de juiste hoek ontstaat. Dit heeft één klein nadeel, namelijk dat de ribben straks in een kleine hoek staan. Als de lijm is uitgehard moet de voorkant van de 6x6 vuren voorlijst wat worden bijgeschaafd, omdat het vleugelprofiel aan de voorkant mooi rod moet worden.
Daarna worden de plankjes 1,5 mm indekking er stuk voor stuk tegenaan gelijmd, waarbij de andere vleugelhelft buiten de tafel naar beneden hangt.

Hier is de eerste helft klaar.

Vervolgens kunnen de achterste ribhelften op hun plaats worden gelijmd, te beginnen met de tip- en wortelrib, zodat de juiste hoogte van de achterlijst uitgemeten kan worden.

Op deze foto is ook te zien dat elke rib een tabbetje heeft gekregen om een betere verbinding met het voorste deel te maken.

 

Imiddels is de bovenkant van de vleugel af, en is er een tuimelaarplatform uit 3mm triplex gezaagd, wat straks aan de onderkant wordt bevestigd.

Eigenlijk een eenvoudig ding, zo'n vleugel. Als de onderkant ook af is, wordt de achterlijst rond geschuurd, en de laatste stukjes indekking toegevoegd, evenals de 3 mm vleugeltippen. En dan op naar de motorgondels!

 

De XA2J "Super Savage" heeft een laag stabilo, maar dat is mosterd na de maaltijd....
Groet,
Wolfgang

 

Lelijk kielvak.... Laten we mijn versie dan maar de XA1,5J noemen... Een tussenvariant.

 

Nu het vliegweer voorlopig voorbij is, ben ik weer wat verder gegaan met de Savage. Eerst maar een stabilo met hoogteroer gemaakt, van 5mm balsa, met 5x5 vuren latjes ter versterking.

Dan is de romp aan de beurt. Ik maak de romp weer, net als de Wildcat en de Aguilon, van een framepje van 3x10 mm balsa, met een 3x10 vuren lat in het midden voor de sterkte. Net als bij de Wildcat is het weer een kernromp, het profiel van het zijaanzicht (te zien op de tekening) wordt van 3 mm balsa gemaakt.

De neus is massief 10mm, evenals een blokje bij de staart, waar de begrenzer van de vanghaak aan geschroefd gaat worden. Er is een beuken blokje met balsa versterking om de starthaak aan te bevestigen. Het geheel is in vorm geschuurd, en voorzien van de eerste 1,5 mm balsa zijkant.

Er moeten nog een paar plaatselijke versterkingen in, met name voor de bevestiging van de neuspoot, en dan kan de andere zijkant er tegenaan. Eerst maar even kijken hoe de boel er uit gaat zien (zonder motorgondels, natuurlijk)

 

Voordat de romp dichtgemaakt kon worden, moesten er eerst een aantal versterkingen en aanpassingen worden gemaakt. Ik heb eerst een gat voor de accu gemaakt (de plaats voor de accu was al gemaakt, zie het rechthoekige vak vlak achter het neusblok op de foto hierboven). Aan de andere kant heb ik een plaatje 1 mm triplex gebruikt om een stevig wandje te maken. De stukjes klitteband die de accu vast gaan houden heb ik op het triplex geniet, dat ging verrassend gemakkelijk. In het balsa van de rompzijkant heb ik spleetjes gemaakt waar het klitteband door kan.

De accu is zo deels in de romp ingelaten en steekt er deels uit.

De bevestiging voor de neuspoot bestaat aan de bovenkant uit een beuken klosje met een 3 mm messing pijpje er in (2 mm inwendig, de neuspoot wordt van 2 mm staaldraad gemaakt) en aan de onderkant uit een plaatje 4mm multiplex met een M3 inslagmoer er aan de achterkant ingelijmd, wat in de rompconstructie is ingelaten. Dit geheel is weer afgedekt met een groter 1 mm triplex plaatje. Al dit gedoe in de neus betekent wel dat de linker rompzijkant wat bobbelt, maar dat is niet erg. Het beuken blokje achter de vleugel, waar de vanghaak aan geschroefd wordt, is rijkelijk met 10 mm balsa versterkt.

Vervolgens heb ik de rompbovenkant en het kielvlak en richtingsroer gemaakt. Ik heb deze onderdelen van resten 3 mm gemaakt, waardoor het een beetje een puzzeltje is geworden, maar daar merk je niets meer van als straks de bekleding er op zit!

Ik wou meteen ook nog een romponderkant maken, maar ik had alleen nog lichte, zachte plankjes 3 mm en dat vind ik te kwetsbaar voor dit onderdeel. Dus ik moet morgen eerst even naar de plaatselijke modelbouwwinkel!

 

Hallo Henk, The rule says: The arrester hook no longer than a third of model length. So it gets very long. This makes it easier to catch the arrest wires.
These 100 points catapult you into the top quarter in the competition.
Groet Robert

 

De bouw raakt zo langzamerhand in de eindfase. De onderdelen van de romp zijn klaar, de romp, staart en vleugel zijn klaar om bekleed te worden. De enig overgebleven grotere delen, de motorgondels, heb ik eenvoudig weg maar uit 10 mm balsa gemaakt. De opgebouwde methode leek me, gezien het kleine formaat dan de onderdelen, teveel gedoe. De volgende stap is om de bedrading in orde te krijgen, er is al een setje van de vleugeltip naar de romp om met de regelaars verbonden te worden. Er moeten ook nog 30A regelaars en een extra motor komen. Op de foto staat mijn reserve 40A regelaar. Volgens de specificatie is een 30A regelaar 12 gram lichter dan de 40A, dus voor 2 stuks is het dan wel de moeite waard om kleiner te gaan.
Wat er nog overblijft om te maken zijn motorschotten, motorkappen, kastjes voor de regelaars en metalen onderdelen zoals onderstelpoten, vanghaak en natuurlijk de stootstang. Fluitje van een cent!

 

De laatste onderdelen: ik was eerst van plan om het hoofdonderstel losneembaar te maken. Later bedacht ik dat ik dat normaal gesproken met trainer modellen doe, omdat die nogal eens harde landingen maken. Maar dat is met een elektro Carrier model helemaal niet de bedoeling! Die moet je aan dek 'vleien'! Dus kan ik toe met een veel eenvoudiger constructie. Ik heb de 2 mm pianodraad onderstelpoten elk op een stukje 1,5 mm triplex genaaid (met binddraad) en met epoxy gefixeerd. Die plaatjes kunnen straks, vlak voor het bekleden, met epoxy tegen de motorgondels worden gelijmd.

De voorpoot op de voorgrond is nog wel losneembaar. Die krijgt als de landing niet helemaal vlekkeloos verloopt nog het meest op z'n donder en zal dus rechtgebogen en misschien zelfs vervangen moeten worden.
Dan waren de motorkappen aan de beurt. Ik wilde ronde motorkappen, en die moesten ook nog eens losneembaar worden. Ik heb eerst motorschotten van 2 mm triplex gemaakt, met een extra gat om de motorbedrading af te kunnen voeren.

Er zijn twee beuken pennetjes in gelijmd om de motorkap te positioneren. Aan de achterkant zijn de motorschotten versterkt met 4mm triplex, voor de inslagmoeren.

De motorkappen worden op een achterplaat van 1 mm triplex gemaakt, met gaten voor de motor, de bedrading en de beuken pennen. Hierop is een tijdelijk steunkruis gelijmd, van 1,5 mm balsa.

Bovenop het steunkruis is een 3 mm balsa ring gelijmd, en vervolgens zijn 3mm balsa latjes, deels taps vanwege het verloop van de diameter van de motorkap er tegenaan gelijmd. Dit bouwsel is aan de bovenkant mooi gelijk en glad geschuurd, en daarna is er een topring van 5mm balsa op gelijmd.

Het geheel is mooi glad en in vorm geschuurd, waarna het tijdelijke steunkruis er uit is gebroken en de motorkap op het motorschot kon worden gezet.

Het geheel kan nu op de motorgondel worden gelijmd, waarbij de 4 mm plaatjes precies tegen het 10 mm balsa van de motorgondel passen., en de beuken pennetjes ook nog eens in het balsa steken, voor een nog betere verbinding.

Nu nog even een tweede motorkap maken....

 

De tweede motorkap is ook klaar, en de motorkappen worden tegen de motorschotten gehouden met magneetjes.

Nog een leadout guide gemaakt uit epoxyplaat, en wat ruimte in de binnenste motorgondel gemaakt waar de leadouts door kunnen.

Ten slotte gaten gemaakt voor al de bedrading, en die voor de motorbesturing alvast geplaatst. Hiermee is de Savage klaar om bekleed te worden. Nadat de ontbrekende elektronica is aangekomen, moet er nog een ruimte in de rompneus, achter de accu, worden open gemaakt voor de regelaars.

 

Henk, wordt de vleugel onder en boven bespannen?

 

Van de onderkant alleen de indekking, net als bij de Wildcat.

 

Omdat het weer UITSTEKEND bouwweer is, kleurt de wereld hier steeds blauwer!

De vleugel en de motorgondels zijn eerst bekleed, en daarna met 5 minuten epoxy in elkaar gelijmd. Waar de lijm moest komen is de oracover weggelaten of weggesneden. De onderkant blijft natuurlijk kaal, om zoveel mogelijk weerstand op te wekken voor de langzame vlucht.....

De romp is aan één kant geheel bekleed, aan de andere kant is de neus nog kaal gelaten omdat er nog een plek voor de regelaars moet worden gemaakt. De romprug/het kielvlak en richtingsroer kunnen pas op hun plaats worden gelijmd als de vleugel op de romp is gelijmd. De bovenkant van de romp achter de vleugel is hierom nog niet bekleed maar er zitten al wel randen oracover aan de rompzijkanten.

De tuimelaar en leadouts zijn al gemonteerd. Volgende stappen zijn om een stootstang, vanghaak en bijbehorend mechaniek te maken.

 

De laatste dagen ben ik op jacht geweest naar de nodige spullen om de Savage af te maken. Zo heb ik een metertje witte Oracover op de kop getikt, zodat de Savage zich als echt US Navy model kan identificeren. De sterren en strepen heb ik eerst op papier getekend, daarna er oracover onder gelegd en de boel met een scherp scalpel uitgesneden.

Ja, het ligt hier op de kop, maar het maakt bij het uitsnijden niet uit.... Met het boutje op lauw lieten de uitgesneden letters en symbolen zich mooi op de bekleding hechten.

De PH is nog in ere van de oorspronkelijke Nederlandse vliegtuigregistratie; de 2 vond ik in een doos met restjes Solarfilm; blijkbaar ooit twee stuks uitgesneden en maar één gebruikt! de strepen van de Amerikaanse kokardes moeten nog een rood streepje in het midden krijgen, het gaat hier immers om een toestel van na 1947.

 

Weer een stapje verder: Ik heb compartimentjes voor de regelaars in de neus gemaakt, vlak achter de accu. De opgebouwde constructie van de neus maakte dat gemakkelijk, en per toeval hadden de compartimentjes precies de breedte van de regelaars. Omdat de regelaars liefst ook nog op z'n plaats moeten blijven zitten, heb ik een 1 mm triplex dekseltje er overheen gemaakt, met koelgaten.

Maar omdat ik er ook bij wil kunnen, kan ik het deksel ook open zetten. Aan de onderkant zit een strookje klitteband, met twee nietjes op een strookje 1mm triplex vastgemaakt. De andere helft van het klitteband zit idem op een plaatje triplex wat tegen de romp is gelijmd. Aan de bovenkant scharniert het deksel gewoon aan de Oracover bekleding.

Nu de 'drahtsalat' zoals onze oosterburen zeggen, nog (laten) voorzien van de juiste aansluitingen, en wat fatsoeneren.

 

Weer wat stapjes gemaakt. Een vanghaak vasthouder/loslater in elkaar gesoldeerd:

Een haak erbij gebogen en met een dubbelgevouwen plaatje blik tegen het beuken blokje geschroefd.

En toen ontstond er een probleempje: ik had verder achterin de romp een balsa blokje gelijmd om de vanghaak vasthouder/loslater aan vast te kunnen schroeven, maar hij moest verder naar voren geplaatst worden. Dus heb ik de v.h.v./l. op een plaatje 1 mm triplex gelijmd, een rechthoek oracover weggesneden en de v.h.v./l. daar op het balsa vastgelijmd. Deze lijmverbinding zal wel sterk genoeg zijn om de v.h.v./l. op z'n plaatst te houden.

 

Vandaag, met de regen gezellig tegen de ruiten tikkend, weer wat stappen gemaakt. Cockpit silhouet bekleed, neuspoot geplaatst, wielen aan onderstelpoten gezet, en toen kon de vleugel aan de romp worden gelijmd. Roeren aan het stabilo gemaakt met de genaaide scharnieren methode, en het stabilo aan de romp gelijmd. En dan begint het al aardig op een Savage te lijken! (of in ieder geval op een Carrier model....)

 

De Savage is zo goed als af, in ieder geval goed genoeg om er een staatsieportret van te maken! Het kielvlak is op de romp gelijmd, de laatste stukjes blauwe oracover zijn op het kale hout geplakt en de triplex motorschotten hebben een likje blauwe verf gekregen. De stootstang, van 6mm carbonbuis heeft uiteinden van fietsspaak gekregen die in de tuimelaar en de roerhoorn passen. Voor de foto heb ik de motoren, met 8x6 duwprops, regelaars en de accu geplaatst. De besturing loopt zo soepel, dat de roeren omlaag hangen!

Is ie niet mooi? De inrichting om de vanghaak te bedienen is ook afgedekt met wat blauw, maar er ontbreekt nog een touwtje van de stootstang naar het mechaniek, zodat straks op vol DOWN de haak losschiet.

Helemaal vliegklaar is de Savage nog niet, want er moeten nog stekkertjes op de kale draden worden gesoldeerd, en ik moet nog wat van de stroomdraad van de regelaars naar de motoren op de kop zien te tikken. Ik heb van elk van de drie kleuren ongeveer 35 cm nodig. Die gaan door de vleugel heen worden geleid. En alle bedrading moet natuurlijk zodanig worden weggestopt dat het de rechter propeller niet in de weg zit.

Ik heb nu de 2200 maH accu geplaatst, en het zwaartepunt ligt te ver naar voren. Als dat met de alternatieve 1800 maH accu ook nog zo is, kan het zijn dat ik de regelaars en de accu van plaats verwissel (hmm, dan zou ik eerder 45 cm. aan motordraden nodig hebben, dan 35...). Het zal wel niet nodig zijn om voor de accu een plaatsje nog verder naar achteren te vinden, maar dat kan in principe ook nog. Tenslotte moet er nog tiplood worden toegevoegd, aan de rechter, dus buitenste tip, te beginnen met 40 gram.

 

Je kunt beginnen om de regelaars achter de hoofdliggerin de vleugel te plaatsen en direct aan te sluiten op de motor. De accu draden moeten dan lang genoeg zijn om de accu aan te kunnen sluiten, dan heb je geen verlengdraden nodig. Als het zwaartepunt dan nog steeds te ver naar voren zit kun je de accu verder naar achteren schuiven omdat er geen regelaars meer in de weg zitten.

Het verlengen van draden kun je beter niet doen.