Vlgs. mijn (niet altijd even bescheiden) mening is een turbulentiedraad bij een DLG niet erg optimaal.
Helemaal een s met Arno (ook wat het begin van de zin betreft :lol: :lol
Hier dan mijn ,ook al niet zo'n bescheiden, mening :wink: :
Het is erg leuk dat er hier over turbulentiesystemen gediscusieerd wordt: hoe meer inzicht hoe beter, maar ik denk dat Wubbe zijn probleem in een andere hoek moet zoeken.
De kunst bij een geworpen model is dat het aan het einde van de worp in de juiste stand en met de juiste vliegsnelheid voor de vervolgende zweefvlucht moet eindigen.
Te steile stand en te lage restsnelheid: gevolg: ondersneden aanduiken en veel hoogteverlies.
Te veel restsnelheid: een grote 'pomp', evenzo met veel aanduiken en en hoogteverlies, of (als ie op zijn zijkant staat een zgn powerduik, een soort zijdelingse looping).
Remedie's: a) expirimenteren met zwaartepunt en instelhoeken.
b) op het juiste moment sturen, dus als de zweefsnelheid bereikt is ook naar de zweefstand sturen.
c) een iets rollende of spiraalbeweging tijdens de stijgvlucht inbouwen zodat het model niet ''looped'' en een beetje op zijn kant eindigt met een beetje oversnelheid.
Wat turbulentie betreft nog even: voor miniDLG's is wellicht het gebruik van een scherpe profielneus een goede optie: heb dit toegepast op mijn mini maar ben nog niet aan vliegen met dit dingetje toegekomen.