Bouw DLG

Heren,

Ik was al in 'gesprek' met Peytr over mijn Mini voordat het onderwerp hier ter sprake kwam. Even een verslag van mijn experimenten tot zover.
Als ik hem uitbalanceer volgens Winlaengs (een zwaartepunt-uitreken-programmaatje, nauwkeuriger dan de duikproef) en ik doe een handstart dan zweeft hij redelijk. Ik moet wel steeds een beetje 'up' geven, anders duikt ie.
Als ik de duik-proef doe, dan stijgt hij wel heel snel (neuslastig dus).
Wat vreemd is, dat hij uit de hand nog redelijk vliegt, maar als ik een echte DLG worp doe hij heel snel beneden is. Ik haal vliegtijden van 10 seconden :cry:

Het volgende staat op de planning:
- Meer gewicht in de staart zodat bij een instelhoek van ong. 0[sup:6db4453d7c]0[/sup:6db4453d7c] vliegt
- Dan de duikproef nogmaals doen
- Proberen en testen

Mocht dit allemaal niet baten dan gaat er met turbulentiedraden gewerkt worden. Of ik maak gewoon een vleugel met een bredere koorde, zoals Peytr al aangegeven heeft. Op de OFA manier is dat vrij snel te regelen. Eerst ga ik :xmas: vieren in Oostenrijk (de Micro gaat wel mee, natuurlijk)
 
Wubbe zei:
Als ik hem uitbalanceer volgens Winlaengs (een zwaartepunt-uitreken-programmaatje, nauwkeuriger dan de duikproef) (/quote]

Hi Wubbe,

No way................................... dat een programmaatje nauwkeurig is als je eigen observatie:):)
Een dergelijke programaatje gaat uit van de ideale situatie en berekent een zwp om het voor dat programma ideale "stabiliteits-evenwicht" te verkrijgen. (sorry maar voor deze kreet heb ik ff geen goed nederlands woord)
Nu komen er dus een aantal vragen. 1. voor welke soort toestel rekent dit progje ? (ff extreem. voor een trainer of een hight tech speed kist)
2. hoe nauwkeurig is jouw model gebouwd 3 hoe is het vleugeloppervlak 4 zijn er verdraaiingen (= varieërende invalshoek) etc.etc.
Eendergelijk programma geeft dus (kan geven) een indicatie; meer niet !

Het zou leuk zijn om eens ff wat profiel details te plaatsen en ons te laten weten wat het momentele invalshoekverschil tussen vleugel en stab is. Verder natuurlijk de oppervlaktes van vleugel en stab en het huidige zwp.


Arno
Klik om te vergroten...
 
Ok, daar gaat ie dan:

Hij is geïnspireerd op de OFA 1, maar dan met een enkele V-stelling.
De vleugel heeft een spanwijdte van 880 mm
De koorde aan de wortel is 120 mm
De koorde aan de tip is 95 mm
Profiel AG03 aan de wortel
Profiel AG11 aan de tip.
Tip is afgerond

En zo ziet ie er uit:
na%20schaven%20en%20boren.jpg

Maar dan bespannen met Oracover...

De vleugel is recht.
Instelhoek is ook 0
Het bouwverslag staat hier

Leon
 
Zo! Bedrijvig draadje!

@Bart
Zou je kunnen concluderen dat alle mini's met een koorde van 150 mm en
kleiner, en met een (Drela) profiel met 5-6% dikte, 1-2.5% welving
wel eens een turbulentie draad nodig zouden kunnen hebben ?
Klik om te vergroten...

Nee, juist niet. Mijn vleugeltje is 8% dik en 2,4% welving, bij 10cm koorde aan de tip! Da's heel wat anders dan een beschaafd Drela profieltje op een koorde tussen de 15 en 10 cm.

Zoals ook Arno en anderen al aangegeven hebben is een turbulator een ding waarmee je in het gunstigste geval een vleugel die niet goed presteert bij erg lage Re getallen net weer zijn werk kunt laten doen. In mijn geval is dat aantoonbaar zo, maar de dunne Drela profielen doen het bij lage Re getallen erg mooi (hij ontwikkelde ze ervoor), zonder deuken in de low drag bucket. Bij hogere snelheden levert een turbulator inderdaad additionele weerstand.

Mark Drela gaat overigens wel extreem, en niet alleen met de kleintjes.

Zijn Bubble dancer weegt 880 gram bij 3 meter spanwijdte. De valkuil zit em in de lage vliegsnelheid waardoor het Re getal erg laag wordt. Voor zijn Supergee geldt iets dergelijks, telkens ontwikkeld hij er de juiste profielen voor. Ze hebben allemaal een betrekkelijk lage Cl max, een heel glad verloop van de low drag bucket en een zeer geleidelijke overtrek. Voorwaarde is natuurijk wel dat de vleugel zuiver gebouwd is.

@Arno (I)

Met betrekking tot de kwalificatie "No way....":


Wanneer je precies weet wat je observeert is je eigen observatie exacter dan een berekende indicatie. Wanneer je probeert een vergelijking met meerdere onbekenden op te lossen door er een te varieren en dan het gedrag te observeren is indicatieve berekening en vaststelling van een van de onbekenden vooraf beter. Dat is wat Leon beschrijft.

Wat ik bedoel is het volgende: De duikproef werkt feilloos, mits het hele kistje (vwb EWD en derg.) klopt. Je kunt zodoende met de duikproef, bij een net gebouwd kistje uit een pakket of een goede ARF, snel weten of je wat naar voren of naar achteren kunt.
Bij een eigen ontwerpje is dat vaak niet het geval. Een veel te hoge EWD geeft dan vrijwel hetzelfde beeld bij de duikproef als een te voorlijk CG. Het grote probleem is de EWD nauwelijks betrouwbaar te berekenen is en zich bij een trimzetje vanaf twee meter (bij te lage snelheid) vaak niet laat herkennen ( het kistje vliegt dan op druk en glijdt niet, de daalsnelheid kan redelijk zijn). Gevolg is dan mogelijk dat je CG en EWD gaat verhaspelen.

Door een gemiddelde stabiliteit te kiezen (in termen van afstand CG/ NP) heb je voldoende vastigheid om de rest van je kist proefondervindelijk goed te krijgen. Daarna kun je inderdaad door proefvliegen (al dan niet met duikproef) tot een optimalisatie van je CG komen.
De optimale CG ligging is overigens enigzins subjectief.

@Arno (II)

Om bij een profiel met minder als 3% welving de stroming af te laten breken moet je nogal wat doen.
Klik om te vergroten...

Ook met veel minder welving, maar enige dikte werkt een profiel bij lage Re getallen niet meer. Het lukt tegenwoordig (lichte RC) met groot gemak om mini's van een meter rond de honderd gram te houden. De vliegsnelheid wordt dan (o groot geluk) erg laag. Nadeel is dat we daarmee wel aan het domein van de vrijvliegers krabbelen (Re < 30.000) en dat 'gewone' profielen grote separation bubbles of totale loslating vertonen. Zoals gezegd zijn de dunne AGs min of meer vrij van die problemen.
 
Zijn Bubble dancer weegt 880 gram bij 3 meter spanwijdte. De valkuil zit em in de lage vliegsnelheid waardoor het Re getal erg laag wordt. Voor zijn Supergee geldt iets dergelijks, telkens ontwikkeld hij er de juiste profielen voor. Ze hebben allemaal een betrekkelijk lage Cl max, een heel glad verloop van de low drag bucket en een zeer geleidelijke overtrek. Voorwaarde is natuurijk wel dat de vleugel zuiver gebouwd is.
Klik om te vergroten...

dit laatste klopt precies en is dan ook de reden waardoor de Supergee II nauwelijks op wedstrijden wordt ingezet (ook niet door de Amerikanen) De Supergee is super bij een superlaag vlieggewicht. En dit is net net zijn undoing bij normale vliegomstandigheden......
Daarvoor is het ding te licht en wordt weggeblazen c.q. heeft geen penetratievermogen!

@Arno (I)

Met betrekking tot de kwalificatie "No way....":
Klik om te vergroten...

Met "No way" wilde ik aangeven dat een rekensommetje om het zwp van je kist te bepalen niet alleszeggend is; bij lange na niet.
Zoals reeds eerder aangegeven is het een indicatie die je moet zien te combineren met andere zaken (b.v. de duikproef) om zo tot een optimaal vliegbeeld te komen.


Ook met veel minder welving, maar enige dikte werkt een profiel bij lage Re getallen niet meer. Het lukt tegenwoordig (lichte RC) met groot gemak om mini's van een meter rond de honderd gram te houden. De vliegsnelheid wordt dan (o groot geluk) erg laag.
Klik om te vergroten...


Deze toestellen ken ik alleen van de plaatjes maar ik meen dat daar toch ook gewerkt wordt met redelijk dikke (grote mazimale kromming)
profielen....
 
@arno
Nog een vraagje; wat is het gewicht van dit toestelletje ?
Klik om te vergroten...

Volgens de keukenweegschaal 120 gram.
Volgens winlaengs heeft ie een oppervlakte van 9,21 dm[sup:1238dd29b9]2[/sup:1238dd29b9].
Dat komt dus op 13 [sup:1238dd29b9]g[/sup:1238dd29b9]/[sub:1238dd29b9]dm[sup:1238dd29b9]2[/sup:1238dd29b9][/sub:1238dd29b9].

Leon
 
Hi Wubbe,

Ik kan eigenlijk niets bijzonders ontdekken wat het door jou beschreven vlieggedrag zou kunnen veroorzaken.....
Waar ligt het zwp nu ? Als ik naar de vleugel kijk zou ik zo zeggen het zwp moet ergens rond de 45 mm voorkant vleugel (midden) liggen. De afmetingen van het stabilo heb je ons nog niet verraden maar kijkend naar het bouwdraadje lijkt dit een redelijk normale maat die wel past bij die vleugel.
Het enige wat ik minder vindt is het gebruik van folie als bespan materiaal; dat kon wel eens tè glad zijn bij zo'n kleine koorde/vliegsnelheid. Maar dan kom je weer bij ons turbulentiedraad verhaal....

Arno
 
Hallo allemaal.

Tja, zo van een afstandje het lek boven krijgen is lastig.
Het kan echt van alles zijn.

Zelf twijfel ik of de gladde afwerking een zo grootte invloed heeft en dit vlieggedrag veroorzaakt.
Op mijn Mini heb ik ook gladde oracover zitten en deze vliegt best "aardig".
Bij een leuke gooi zijn vluchtjes van zo'n 60 - 70 seconden goed mogelijk. Moet het wel rustig weer zijn.

Wubbe, jammer dat je niet meer om de deur woonde, had ik er graag eens live naar gekeken.

Frans
 
@ Peytr en Arno,

Allereest hartelijk dank voor jullie wederom heldere uitleg, maar ik ben er nog niet geheel van overtuigd dat die Drela profielen in het geval
van mini's met een MAC a la de OFA zonder turbulentie draden goed vliegen....

Mijn inschatting is dat het Re getal van een OFA ongeveer rond de 35.000 - 40.000 ligt. Nu heb ik altijd begrepen in dit Reynolds bereik er altijd sprake is
van een turbulente grenslaag en "uberkritschen" (weet even niet de juiste Nederlandse term) stroming, en dus omslaagblaas en loslating, met als gevolg
veel weerstand.

Ook Richard Eppler heeft in het verleden profielen ontwikkeld die ongeturbuleerd zouden moeten kunnen vliegen in dit Reynolds getal bereik
(E58, E59, E61, E71), maar volgens mij is niemand daar in geslaagd (waarschijnlijk ook omdat het heel moeilijk is om nauwkeurige, stijfe en
sterke vleugels te maken met deze profielen).

Nu zeg ik niet dat voor de Mark Drela profielen hetzelfde geldt maar het kan maar zo zijn dat in het geval van een mini met een kleine MAC
(<150 mm) en dus vliegend met een Reynolds getal < 50.000 turbuleren een noodzakelijk kwaad is. Afgaande op Leon's beschrijving van zijn problemen
met zijn "OFA afgeleide" dacht ik dat het wel eens een turbulentie draad probleem zou kunnen zijn.

@ Leon,

Het kan echter ook maar zo een instelhoek verschil probleem zijn in combinatie met een verkeerde zwaartepunts ligging.
Afgaande op wat Peytr verder schreef (en wat Peter ook al aangaf) zou je model wel eens te veel instelhoek verschil kunnen
hebben. Ik ben het overigens volledig met Peytr eens een handstart geeft en indicatie, je kunt het pas goed
beoordelen als je met de juiste vliegsnelheid op de 'normale'' vlieghoogte vliegt. Het juiste instelhoekverschil is inderdaad
volgens mij niet te bereken, gelukkig kan je het wel eenvoudig meten. Ik zou inschatten dat het voor een Mini maximaal
2 graden zou mogen zijn.

Voor wat betreft de ligging van het zwaartepunt.Volgens mijn berekeningen ligt het neutrale punt van de OFA 1 op 52% van de MAC
(Mean Aerodynamic Chord). Als je een statische stabiliteits marge (SSM) neemt van 14% zou het zwaartepunt voor een OFA 1 op 38%
van de MAC moeten liggen, dit is ongeveer 49 mm van de voorlijst. Voor een OFA 2 ligt het heel anders, n.l. ca. 75 mm van de voorlijst.
Maar misschien kan Theo deze berekende (op basis van een aangenomen SSM) zwp liggingen bevestigen. Overigens de ligging van het zwaartepunt
komt mijn inziens vrij nauwkeurig. Ik gebruik daar een malletje voor. Als ik mijn model uitbalanceer en ik het zwaartepunt op de goede
plaats heb is mijn model in evenwicht en ligt mijn staartboom horizontaal.


Mijn conclusie, maar daar was je zelf geloof ik ook al op gekomen:

eerst instelhoek en zwaartepunt goed instellen (ik zou alleen geen gewicht in de
staart doen, maar altijd proberen voor gewicht te besparen)
daarna experimenteren met turbulentie draad of inderdaad nieuwe bredere
vleugel maken


Cheers

Bart
 
Hoi Arno,

geweldig dat iedereen zich het lot van mijn model aantrekt. Wat een hulp :thumbsup:

Het zwaartepunt ligt nu zo'n 50 mm van de LE (voorkant) van de vleugel.

Het model ziet er ongeveer zo uit:
winlaengs.gif

De maten kun je er zo uithalen.
Ik denk dat het misschien tijd wordt voor een filmpje zodat jullie kunnen zien hoe hij vliegt.
Bedankt voor alle hulp alvast.

Leon
 
Een start voor een redelijke instelhoek kan zijn om de onderzijde van het vleugel- en stabiloprofiel parallel te zetten.
In het kort, een latje onder het stabilo plakken en deze dan zo afstellen dat deze evenwijdig loopt met de onderzijde van de vleugel.
Gewoon de afstand tussen het latje aan de voor en achterlijst meten en indien nodig gelijk maken door het stabilo te verdraaien.
Dit moet een redelijk beginpunt geven.

Frans
 
Heren,

Ik ben overweldigd door het aantal nutige tips. Ik heb huiswerk te doen :wink:
Ik ga alle voorstellen uitvoeren, maar... eerst ga ik :xmas: vieren in Oostenrijk.
Ik neem mijn OFA wel mee, als er geen sneeuw ligt kan ik nog altijd daarmee experimenteren.
Ik 'rapporteer' aan jullie mijn bevindingen terug, misschien wel voorzien van een filmpje.

Veel dank :worship: en jullie horen volgend jaar van mij.

Leon
 
Ik zit trouwens nog even dit draadje vanaf het begin door te lezen, het begint al aardig lang te worden.
Dit verhaal is begonnen door Jesse, en later 'overgenomen' door mij. Hij heeft ook een OFA-1 achtig model gemaakt met dezelfde teleurstellende resultaten. Jesse heeft het opgegeven zoals je kunt lezen, maar ik houd vol!

Nu wil het geval dat Jesse in Groot Ammers woont, en een van de 'adviseurs' in deze discussie (ja, jij Peytr) toevallig ook daar gehuisvest is.
Misschien zijn er mogelijkheden dat Peytr eens kan zien waarom zo'n OFA achtig apparaat zo slecht vliegt, en we kunnen Jesse ook weer blij maken.
Ik kan natuurlijk de opgedane kennis weer hergebruiken voor m'n eigen OFA :wink:

Ik heb nu al zin in een volgende F3K bijeenkomst volgend jaar. Dan hoop ik al mijn adviseurs (weer) eens te ontmoeten :lol:

Leon
 
Ja gezellig ! kom eens naar Groot Ammers :D
Wie weet wordt ik weer enthousiast en ga ik ook weer een ofa bouwen. :D
Fijne kerst en alvast een gelukig nieuwjaar gewenst.

Groetjes, Jesse.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top