Bouwverslag: M1200

Het allerlaatste loodje zijn de roeren die nog "effe" afgewerkt moeten worden.
Zoals in eerdere foto's te zien, waren op de achterste voetjes van de ribben ook kleine driehoekjes gefreesd waar de roeren in principe in één klap meegebouwd worden met de vleugel.
Het idee is goed, maar e.e.a. is wel nogal fragiel.

Aangezien die roeren toch wel min of meer een beetje een sluitstuk op de begroting zijn (je kunt ze per slot van rekening ook in 5 minuten uit kant en klare driehoekslijsten maken) heb ik daar tot het allerlaatst mee gewacht. Het is namelijk best veel werk voor maar een iniemini beetje gewichtsbesparing.

Er valt verder ook niet zo heel veel over te zeggen, behalve dit: De roeren zijn hol. Daar kun je geen roerhevels op zetten. Dus je moet er even voor zorgen dat één cel min of meer massief wordt,

20221020_091429[1].jpg


Voor de rest is dat niet meer dan alles netjes vlakschuren, en de tweede indekking er tegenaan smeren en de boel recht inklemmen.

Waar praat ik eigenlijk over? Het is maar een roer verdorie... Jullie weten toch al hoe dat moet? :rolleyes:
 
Vleugel: Klaar!

20221020_135405[1].jpg

Nog wat minimaal schuurwerk, soals het vloeiend maken van de overgangen en de aansluiting vleugel-elevon, maar dat komt toch pas bij het afwerken.

En omdat ik het niet laten kan, nog een mock-upje:

20221020_135711[1].jpg


Spanwijdte is uiteindelijk 109,5 cm geworden, en dat is maar 6,5 cm minder dan de originele X1200...
Geheel niet slecht.

Als mij komende week nog wat tijd gegund wordt voordat ik aan boord moet, ga ik nog een beginnetje maken met de romp, maar eigenlijk moet ik zorgen dat het huis weer een beetje aan kant komt.
 
Nou, in elk geval heel leuk om te merken dat het verslagje gewaardeerd wordt! Ik ben nog niet weg hoor, en hoewel morgen qua bouwdag uitvalt, goed kans dat ik komend weekend nog wel even alles op alles zet om die romp zo ver mogelijk op weg te krijgen.
 
Nou mannen, het LIJKT er op dat ik nog tot plm 11 November thuis mag blijven, want het heeft mijn werkgever behaagd om ein-de-lijk, na 9,5 jaar, weer eens terug te mogen naar een van onze "grote" scheepjes... Dus verschuift ook mijn vaarschema heel lichtjes. Dus kan ik nog een kleine twee weekjes bouwen... Hmmm
De maiden zal wel niet meer lukken, maar ik zou toch een heel eind richting vliegklaar moeten komen.

Alle gezever over werk terzijde: vandaag was een opruimdag omdat ik bezoek kreeg, en dat bezoek wilde graag een heli ingesteld hebben.
Best pittig want zender en ESC die ik niet kende, maar ook weer opgelost. Dinsdag gaan we zien hoe hij vliegt.

Vanavond dus weer met gezwinde spoed aan de slag, en lekker onbenullig en schaal 1 op het oog een frame voor de neuspoot gemaakt.
Dat was even vrijelijk improviseren, en het frame is niet helemaal recht geworden, maar dat mag de pret niet drukken, als die poot er maar recht in zit en dat zit ie...

De opbouw: Tegen de 6 mm dikke wortelribben zijn twee rechthoekige stukken 2 mm vliegtuigmultiplex verlijmd, die zowel de rompneus met de vleugel moet verbinden, alsook de neuspoot moet dragen. Tegen de tijd dat de romp er op zit, is het lijmoppervlak met vleugel/romp 2 x 50 cm2. Moet sterk genoeg zijn.

Tussen die twee versterkingen, komen twee dwarsschotjes van 3 mm multiplex. deze dwarsschotjes zijn kops verlijmd, en die verlijming is versterkt met in iedere hoek een 8 x 5 vuren lat. Met wat geluk zijn deze verlijmingen een soort van "Sollbruchstelle", zodat een harde klap tegen de poot, of de poot vernielt, OF deze verlijming.

Tussen die dwarsschotjes zijn weer twee in langsrichting geplaatste vuren balkjes 12 x 12, ook weer kops verlijmd en de verlijmingen ook weer ingesloten middels 8 x 5 vurenhout en hoekversterkingen. Aan deze balkjes hangt de neuspoot.

20221021_223923[1].jpg


20221021_223923[1].jpg


20221021_223927[1].jpg


Mischien wat overdreven zwaar, maar ik ben een beetje op gevoel afgegaan. De gehele constructie weegt ergens tussen de 30 en 40 gram. Kan ik mee leven.

Uiteraard werkt het ook, he?

Gewicht van vleugel plus 3 pootjes is nu 830 gram. Voorzichtinge schatting is nu voor de ruwbouw zonder motor, RC en bespanning ongeveer 1200 gram.
Met wat geluk houden we hem vliegklaar nog steeds ruim onder de 2,5 kilo.
De uiteindelijke invalshoek op de grond is 3,5 graad geworden, en uitgaande van een 9" prop, is er een grondspeling van 7 cm. Dat laat een invalshoek van 19 graden toe met de wielen aan de grond, en dat lijkt mij ruimschoots voldoende, want ik denk dat ie dan al overtrokken is.
 
Laatst bewerkt:
Nou... Hebben we nog wat gedaan vandaag????

Jazékers!

De rompzijwanden (in de vorige post al wel te zien, maar toen zaten ze er nog slechts los op gestoken) zijn aan de vleugel verlijmd.
Om het goed plaatsen daarvan te vergemakkelijken en tevens de lijmnaad een beetje te versterken (niet echt nodig, volgens mij) zijn er daarvoor eerst vier stripjes dun balsa langs de binnenzijde van de wortelribben verlijmd om een opstaande rand te vormen. Daarna zijn de rompzijwanden in één klap rondom met de vleugel verlijmd. Ongeveer zo:
20221022_202932[1].jpg


Hierdoor is min of meer een doosvormige romp ontstaan, waarbij de zijwanden naar voren toe iets uiteen lopen.
Het frame voor de neuspoot zat al op zijn plek, dus als nu de voorste uiteinden naar elkaar toe gedwongen worden, komt de rompvorm er al aardig in.
Daarvoor waren wel twee schotten nodig als afstandhouders, om de ronding een beetje goed te krijgen (er is per slot van rekening een oude cockpit die hergebruikt moet worden, en die vorm moet ik min of meer aanhouden.
De schotten zijn uit Balsa, met de vezelrichting dwars, omdat het voorste schot op trek, en het achterste schot op druk belast wordt.

Dat ziet er dan weer ongeveer zo uit:

20221022_202617[1].jpg


Zulke dingen eindigen altijd een beetje scheef, want ik heb geen bouwplank met inklem mogelijkheden voor de rompzijwanden, vandaar dat ik dit bewust als parallellogram gebouwd heb. Een tactische klots water hier en daar, met een uurtje de Föhn er op en wat kracht her en der, en die neus staat nog in lijn met de romp ook. Daarna fixeren we hem met hoekstukjes en de rompbodem, en dan gaat ie geen kant meer uit. Tegen die tijd schuren we ook de stompe voorkant mooi glad ter bevestiging van de neuskegel.

En toen.... En toen was het tijd om het eerste originele X1200 onderdeel te gaan hergebruiken:
20221022_202622[1].jpg


Zodat:
20221022_202650[1].jpg


En dat was het weer voor vandaag, lieve kijkbuiskindertjes!
 
Eeeennnnnnnn...... Daar zijn we weer, met nieuwe avonturen met balsastof en plakspul!

Eerst maar eens een beginnetje gemaakt met de romprug. De bedoeling is, dat het overgrote deel van de romprug afneembaar wordt, zodat ik goed toegang heb tot tank, ontsteking en bedrading. Bij de X1200 was dat een echt vervelend probleem: De cockpitkap was op zich OK, maar de retractservo zat heel moeilijk weggewerkt onder een luikje in de romprug, terwijl tank en ontsteking weer achter een luikje in de onderkant zaten (moest je de kist dus voor op de kop leggen, wat met die staartvin al niet heel erg prettig was) en op dat luikje zat ook nog eens een propguard.

Dat wil ik dus niet. Ik wil van voor tot achter bij de binnenkant kunnen komen, zonder ingewikkelde toestanden.

Om een verwijderbare romprug te maken, moet ik natuurlijk wel eerst een begin en einde hebben, en die moeten wél weer vast aan de romp zitten.

Dus achter de cockpit dit gemaakt:

IMG-20221023-WA0002[1].jpeg

Dat leek heel leuk gelukt, tot ik het inslagmoertje in de romp plakte om de cockpit vast te zetten (óók een origineel X1200 onderdeeltje), en die plaatste ik per ongeluk 2 mm te ver naar voren, vandaar de opvulplaat achter de cockpit, en bij het vlakmaken van het lijmvlak daarvoor, pakte ik ook nog eens per ongeluk de 180 korrel schuurpapier in plaats van de 400, vandaar die kier... Dat was wel balen, en ik heb ook even staan vloeken, maar gelukkig heb ik een pot balsa-plamuur...

Allee... toen dat klaar was moest het achterste stuk van de romprug er ook komen. Dat is, in feite, het motorschot. Dat moet recht komen, dus eerst even een paralelle lijn aan de vleugelkoorde geconstrueerd, alsmede een hartlijn voor de romp:
20221023_132306[1].jpg


Met een blokhaak het motorschot uitgericht, en afgetekend aan de binnenkant van de romp:
20221023_132328[1].jpg


Nu het motorschot er recht in geplaatst en met UHUplus verlijmd...
20221023_133318[1].jpg

En NEE.... ik ga er géén EDF van maken, dat is gewoon de Föhn van wijlen mevrouw Brutus, want anders hardt die UHUplus zo afschuwelijk langzaam uit.
Want ik heb natuurlijk nog meer te doen vandaag, he?
 
Zoals ik al zei, ik heb nog meer te doen vandaag... Dus de Föhn zorgde er voor dat ik met een uurtje of drie (BO-RING....:rolleyes: ) weer verder kon.

Allereerst, omdat het motorschot er aan zat, voorzichtig de Wankel er achter gehangen.
20221023_181421[1].jpg


Nou... Daar werden we aan de ene kant wel een beetje blij van, logisch natuurlijk want er is NIKS leuker dan een motor op een model schroeven (OK, OK, er mee vliegen is óók leuk... ik geef het toe...:oops: ).
Maar ik kwam er ook achter dat ik me blijkbaar een beetje verrekend had met de afmetingen, want er moet een flinke rand (plm 1 cm) van de roeren af om de prop wat meer ruimte te geven, want 3 mm passeerafstand is wel wat ERG krap, ik denk dat dat niet alleen erg veel herrie sou gaan maken (doet het toch wel) maar dat de drukgolven van de propellerbladen ook flink aan de servo's gaat lopen rammelen.
Veder moet er een behoorlijke hap uit de achterlijst af ter plaatse van de romp, want daar blokkeert die rand een behoorlijke hoeveelheid koellucht.
Om de koeling zo effectief mogelijk te krijgen, maak ik het motorschot niet groter dan de (driehoekige) vorm van de motordrager. Iedere centimeter lucht die er langs wil, is meegenomen. Per slot van rekening is die motor nog steeds niet voor benzine ontworpen.

Maar goed... gewoon uit nieuwsgierigheid even alles wat ik verzinnen kon wat er nog ongeveer bij moet komen voordat hij af is, op de kist gelegd, dus ontsteking, tank, accu, wat servo's ongeveer de hoeveelheid hout die ik nog nodig denk te hebben
20221023_181213[1].jpg

en toen kwam ik op 1900 gram uit, met het zwaartepunt een cm of drie te ver nog naar achteren.
Laat ik eens gek doen en zeggen dat ik er 300 gram naast zit met de hoeveelheid materiaal, dan kom ik nog steeds op 2200 gram uit. Ik denk met zekerheid te kunnen zeggen dat ik in ieder geval NIET op 2500 gram (mijn uiterlijke streefgewicht) uit ga komen.

Uiteraard zijn we er nog lang niet, dus gezwind die losse rommel er weer uitgehaald, en verder met bouwen.
De wankelmotor vertoont uitermate weinig vibratie en ook geen heel sterke koppelpulsen, want het aparte aan een Wankelmotor is dat hoewel het ding volgens het viertaktprincipe werkt, en hij drie verbrandingkamers heeft en ook nog eens iedere omwenteling een verbranding, maar alles gebeurt min of meer tegelijkertijd: Weliswaar vinden compressie en verbranding binnen één omwenteling plaats (180 graden voor elk), gek genoeg duren zowel de uitlaatslag als ook de inlaatslag een volle 360 graden. Allemaal wat lastig te bevatten, maar het betekent dat het (overigens tamelijk geringe) koppel er vrij gelijkmatig uitkomt.

Hehe, dat gezwam over motoren, is dat nou werkelijk nodig? JA!... gewoon omdat ik het leuk vind :jan:
Nou, nee... de reden dat ik dat vertel: de originele X1200 was ontworpen om zowel met een wankel, als ook met een 6,5 cc tweetakt gevlogen te kunnen worden.
Het originele motorschot is 5 mm multiplex, en berekend op die schuddende, trillende en rammelende tweetakt.
Dat betekent dat ik het met de Wankel allemaal wel wat lichter kan uitvoeren.
Ik heb dus een 4 mm motorschot, wat eerst kops met UH plus tussen de Balsa rompzijwanden (en de wortelribben) verlijmd is. Dat is niet sterk genoeg, maar realistisch gezien wordt er niet aan die motor getrokken, alleen maar geduwd, en dan ook nog maar met ongeveer 2 kilo max.
Dus de verdere versterking bestaat uit twee strookjes 2 mm multiplex, 10 cm lang, taps toelopend van 3 naar 2 cm, en die strookjes zijn met UHU aan het motorschot verlijmd, maar met gewone witte houtlijm aan de rompzijwanden. Hiermee wordt de stuwkracht mooi over 2 x 25 cm2 verlijming overgebracht, en dát moet genoeg zijn.
Beetje voorzichtig met de starter omgaan, dan is er niks aan de hand.
20221023_184055[1].jpg


Het voordeel van deze manier van werken is dat ik nu geen 24 uur hoef te wachten op de UHU, en ook geen 3 uur naar een jengelende Föhn hoef te luisteren, want de witte houtlijm is met een half uurtje wel droog, en dan gaat die UHU verder ook nergens meer heen.

Wellicht gaat er vanavond nog wat te melden zijn, wellicht ook niet. Dat weet op dit moment zélfs ík niet :D
 
Gaat mooi, vlot gebouwd. :D
Wat betreft de ailerons, je zou het deel ter hoogte van de propellor ook vast kunnen lijmen aan de vleugel of zelfs weg laten.
Ter hoogte van de romp zullen de ailerons nauwelijks werking hebben. Het aileron deel dat daarbuiten zit tot aan de vleugeltip is ruim voldoende om te kunnen sturen.

Succes met de verder bouw!

Grt,

Arnoud.
 
Wat betreft de ailerons, je zou het deel ter hoogte van de propellor ook vast kunnen lijmen aan de vleugel of zelfs weg laten.
Ter hoogte van de romp zullen de ailerons nauwelijks werking hebben. Het aileron deel dat daarbuiten zit tot aan de vleugeltip is ruim voldoende om te kunnen sturen.
Dat is geheel correct, maar ik denk dat ik dat binnenste stuk nodig heb voor de aansturing.
Ik ben er namelijk al wel achter dat ik alle RC zo ver mogelijk naar voren moet hebben, en dat betekent geen servo's in de vleugels, maar voor in de neus.
En DAT betekent weer dat er lange bowdenkabels door de romp gaan lopen, en dus de stuurhevels tamelijk dicht bij de romp uit gaan komen, want ik heb weinig zin in wijde S-bochten.
Maar sowieso, die binnenste stukken doen niet echt mee aan de ailleron functie, maar WEL aan de hoogteroerfunctie, en aangezien dit een symetrisch vleugelprofiel is, is er een beetje "up" nodig om een soort van S-slag profiel te creëren. En dan is "meer roer" ook "minder uitslag" en dat is dan weer goed voor de stabiliteit en de weerstand.

Ik zit te denken aan kleine 2 kilo servo's. Zouden die sterk genoeg zijn? IK heb nog een hele kudde Hitec HS65HB liggen, en dat zijn enorm betrouwbare en spelingvrije servo's. Wat denken de experts er van? Als ik het mij goed herinner, raadde Graupner destijds die grijze lineaire "mini-servo's" aan, en die waren ook maar iets van 1,6 kilo trekkracht.

Verder: de koeling is, zoals bij al mijn ombouwsels, best wel een "dingetje", zeg maar. Nu had ik het motorspant min of meer rechtsstreeks gekopiëerd van het originele ontwerp, en het blijkt dat dan de ronding van de romprug min of meer gelijk is aan de diameter van de koelring. Dat zou betekenen dat de hele motor in de luwte ligt, en alleen de koelring aangeblazen wordt.
Met methanol zal dat vast wel werken, maar ik ga geen methanol gebruiken.

Dus ik heb de motordrager afgetekend op het motorspant, en het motorspant precies gelijk aan de motordrager gemaakt. Daarmee komt ook een deel van de motor zelf in de luchtstroom te liggen, en er kan lucht tussen de motor en die koelring door stromen, dus dat lijkt mij beter te moeten gaan koelen.
IMG-20221023-WA0008[1].jpg
 
Lekker in de keuken bouwen zie ik. Denk dat ik dat thuis niet hoef te proberen, ha ha. Hoewel ik ookwel eens id woonkamer heb gebouwd. Maar goed, mooi project, blijf ik volgen.
 
Hitec hs65hb zou volgens mij goed moeten gaan. 2 kg trekkracht zou m.i. voldoende moeten zijn. Kleinere servo's zijn met een brandstofmotor altijd wat tricky m.b.t. trillingen. Echter dat is hier niet van toepassing. De motor trilt nauwelijks en de servo's zitten bovendien ver bij de motor vandaan.

Grt,

Arnoud
 
Koeling bij een duwmotor is inderdaad een dingetje, heb ik zelf ook ervaren bij methanol.
Starten en gelijk gaan vliegen is de beste remedie, lang proefdraaien op de grond is geen goed idee. ;)
Als je toch wilt proefdraaien de motor na het proefdraaien eerst laten afkoelen en daarna pas vliegen.

Grt,

Arnoud.
 
Ik was sowiso van plan om voor het afstellen een evenredige normale prop te plaatsen, en ik denk dat ik ook iets van een portable koelfan ga bouwen. Hoe ik dat ga doen weet ik nog niet. Kan zo simpel zijn als een luchttunnel die om de prop heen sluit, en die makkelijk tijdelijk op de kist te steken is, en voor vertrek weggehaald wordt.
De prop zuigt dan lucht aan via die tunnel en koelt op die manier de motor tijdens het lopen van pits naar startlijn.
 
Hitec hs65hb zou volgens mij goed moeten gaan. 2 kg trekkracht zou m.i. voldoende moeten zijn. Kleinere servo's zijn met een brandstofmotor altijd wat tricky m.b.t. trillingen. Echter dat is hier niet van toepassing. De motor trilt nauwelijks en de servo's zitten bovendien ver bij de motor vandaan.
Dat was ook precies mijn gedachte. En deze servo's hebben zich reeds meerdere jaren bewezen in mijn 450 heli-tjes (direct aangestuurde rotorbladen zelfs) dus ze kunnen echt wel iets hebben qua trillingen.
In de Avanti wordt een goedkoper servootje gebruikt voor de neuspoot aansturing, dus ook dat moet goed gaan.
 
Lekker in de keuken bouwen zie ik. Denk dat ik dat thuis niet hoef te proberen, ha ha. Hoewel ik ookwel eens id woonkamer heb gebouwd. Maar goed, mooi project, blijf ik volgen.

Haha, toen mevrouw Brutus er nog was, was dat voor mij ook absoluut een no-go...
Maar ik bouw niet in de keuken hoor.... ik bouw letterlijk dáár in de huiskamer waar de spullen op dat moment liggen...

Ik leef wat "onconventioneel", om het zo maar eens te zeggen...
 
En ook vandaag is er weer een klein beetje gebeurd:

Zoals gezegd, voor het deksel in de romprug, moet er eerst minimaal een "begin en einde" voor die romprug zijn.
Het begin was vrij simpel, en is een paar posts terug te vinden. Het einde is een beetje een lastiger verhaal, want we moeten van rond naar "driehoekig".
Nu had ik dat verloop over de hele lengte van de rug kunnen doen, maar dat was best een lastige geweest qua het bepalen van de tussenliggende spantvormen.
Daarnaast, ik wilde eigenlijk een romp die naar het einde toe wat "extra verjongt", dan krijgt de lucht een wat betere hoek om de motor effectiever te koelen. Dus heb ik gekozen voor een verloop van 10 cm van rond naar driehoekig. Dat stukje vormt het tank-compartiment.
De constructie leek simpel genoeg, een halfrond spantje op 10 cm voor het motorschot, en dan gewoon 2 mm balsa er overheen zetten... Maar dat was wat al te simpel gedacht, want dat spantje, dat kon maar 4 mm breed zijn, want de tank moet er natuurlijk nog wel langs kunnen. En dan word een spantje uit balsa nogal filigraan.
Maar een spantje uit 4 mm triplex is zwaar en een spantje uit 1,5 mm triplex bied niet genoeg lijm oppervlak.
Maar het grootste probleem was wel, dat een balsa spantje zonder verlijmd te zijn met de indekking van de romprug, niet sterk genoeg is om het pas maken van die indekking te overleven (ik heb het geprobeerd, lukte niet). Dat is een beetje een "kip en ei" kwestie: het balsa spantje is sterk genoeg NA de verlijming, maar je kunt geen verlijming doen voordat die indekking pas gemaakt is, en het spantje overleeft dat pasmaken niet.

Dus hebben we dat spantje uit 2 mm Balsa gemaakt, "gesandwiched" tussen twee laagjes 0,4 mm triplex, waar ik toevallig nog een restje van had liggen.
Het resultaat is vederlicht en verrassend sterk.
20221024_113652[1].jpg


Dus nu kon de indekking pas gemaakt worden, en dat levert het volgende resultaat op:
20221024_125800[1].jpg

De toenemende verjonging is duidelijk zichtbaar.

Verder heb ik nog de achterlijst van de vleugel weggehaald ter plekke van de motor, en daar komt nog een soort van "spoilertje" wat in de vlucht lucht van onderen af tegen de motor "blaast". want alle beetjes helpen, nietwaar?
20221024_130019[1].jpg

Nou moest daar sowiso wat gebeuren, want de Wankel heeft een van de bevestigingsboutjes tussen motordrager en motor recht van onderen, een paar mm van het motorschot, dus daar had ik anders niet bij gekund. Bij de X1200 staat op tekening dat daar een gat geboord moet worden... Ik heb de hele achterlijst weggehaald, want "COOLING, BABY, YEAH!"

Dat was het weer even voor nu, ga zo eerst het clubveld nog even maaien.
 
Laatst bewerkt:
Back
Top