Zoals ik al zei, ik heb nog meer te doen vandaag... Dus de Föhn zorgde er voor dat ik met een uurtje of drie (BO-RING....

) weer verder kon.
Allereerst, omdat het motorschot er aan zat, voorzichtig de Wankel er achter gehangen.
Nou... Daar werden we aan de ene kant wel een beetje blij van, logisch natuurlijk want er is NIKS leuker dan een motor op een model schroeven (OK, OK, er mee vliegen is óók leuk... ik geef het toe...

).
Maar ik kwam er ook achter dat ik me blijkbaar een beetje verrekend had met de afmetingen, want er moet een flinke rand (plm 1 cm) van de roeren af om de prop wat meer ruimte te geven, want 3 mm passeerafstand is wel wat ERG krap, ik denk dat dat niet alleen erg veel herrie sou gaan maken (doet het toch wel) maar dat de drukgolven van de propellerbladen ook flink aan de servo's gaat lopen rammelen.
Veder moet er een behoorlijke hap uit de achterlijst af ter plaatse van de romp, want daar blokkeert die rand een behoorlijke hoeveelheid koellucht.
Om de koeling zo effectief mogelijk te krijgen, maak ik het motorschot niet groter dan de (driehoekige) vorm van de motordrager. Iedere centimeter lucht die er langs wil, is meegenomen. Per slot van rekening is die motor nog steeds niet voor benzine ontworpen.
Maar goed... gewoon uit nieuwsgierigheid even alles wat ik verzinnen kon wat er nog ongeveer bij moet komen voordat hij af is, op de kist gelegd, dus ontsteking, tank, accu, wat servo's ongeveer de hoeveelheid hout die ik nog nodig denk te hebben
en toen kwam ik op 1900 gram uit, met het zwaartepunt een cm of drie te ver nog naar achteren.
Laat ik eens gek doen en zeggen dat ik er 300 gram naast zit met de hoeveelheid materiaal, dan kom ik nog steeds op 2200 gram uit. Ik denk met zekerheid te kunnen zeggen dat ik in ieder geval NIET op 2500 gram (mijn uiterlijke streefgewicht) uit ga komen.
Uiteraard zijn we er nog lang niet, dus gezwind die losse rommel er weer uitgehaald, en verder met bouwen.
De wankelmotor vertoont uitermate weinig vibratie en ook geen heel sterke koppelpulsen, want het aparte aan een Wankelmotor is dat hoewel het ding volgens het viertaktprincipe werkt, en hij drie verbrandingkamers heeft en ook nog eens iedere omwenteling een verbranding, maar alles gebeurt min of meer tegelijkertijd: Weliswaar vinden compressie en verbranding binnen één omwenteling plaats (180 graden voor elk), gek genoeg duren zowel de uitlaatslag als ook de inlaatslag een volle 360 graden. Allemaal wat lastig te bevatten, maar het betekent dat het (overigens tamelijk geringe) koppel er vrij gelijkmatig uitkomt.
Hehe, dat gezwam over motoren, is dat nou werkelijk nodig? JA!... gewoon omdat ik het leuk vind

Nou, nee... de reden dat ik dat vertel: de originele X1200 was ontworpen om zowel met een wankel, als ook met een 6,5 cc tweetakt gevlogen te kunnen worden.
Het originele motorschot is 5 mm multiplex, en berekend op die schuddende, trillende en rammelende tweetakt.
Dat betekent dat ik het met de Wankel allemaal wel wat lichter kan uitvoeren.
Ik heb dus een 4 mm motorschot, wat eerst kops met UH plus tussen de Balsa rompzijwanden (en de wortelribben) verlijmd is. Dat is niet sterk genoeg, maar realistisch gezien wordt er niet aan die motor getrokken, alleen maar geduwd, en dan ook nog maar met ongeveer 2 kilo max.
Dus de verdere versterking bestaat uit twee strookjes 2 mm multiplex, 10 cm lang, taps toelopend van 3 naar 2 cm, en die strookjes zijn met UHU aan het motorschot verlijmd, maar met gewone witte houtlijm aan de rompzijwanden. Hiermee wordt de stuwkracht mooi over 2 x 25 cm2 verlijming overgebracht, en dát moet genoeg zijn.
Beetje voorzichtig met de starter omgaan, dan is er niks aan de hand.
Het voordeel van deze manier van werken is dat ik nu geen 24 uur hoef te wachten op de UHU, en ook geen 3 uur naar een jengelende Föhn hoef te luisteren, want de witte houtlijm is met een half uurtje wel droog, en dan gaat die UHU verder ook nergens meer heen.
Wellicht gaat er vanavond nog wat te melden zijn, wellicht ook niet. Dat weet op dit moment zélfs ík niet
