Hij heeft die hoek sowiso nodig om los te komen... Dat is een ding wat zeker is. Door het symetrische profiel zuigt hij zich zelfs bij een licht positieve invalshoek al vast aan de baan, want de ruimte tussen vleugel en baan vormt een venturi, en een venturi heeft een drukverlaging tot gevolg. ONDER de vleugel...
Ik denk dat het een kwestie is van met méér dan 3,5 graad binnen te komen. Het eerste grondcontact vermindert dan die hoek tot 3,5 graad, ofwel onvoldoende lift om weer te gaan vliegen. Dat was met deze wind nagenoeg onmogelijk om hem op het gemakje vlak boven de baan uit te hongeren, maar ik denk dat het een kwestie is van met flink snelheid tot vlak boven de baan te komen en hem dan helemaal uit te hongeren. Dat probeerde ik nu ook wel, maar ik zat veel te hoog bij het uithongeren, waardoor hij (denk ik) te hard op de baan klapte en domweg weer opstuiterde. En toen pakte de wind hem en was ik uitgepraat, had ik niks meer in te brengen.
Wat mogelijk meegespeeld heeft, is dat de neuspoot nu
helemaal niet meer kon veren, maar de main gear nog wel, waardoor de neus niet zakken kon maar de kont wel. Mogelijk dat een zwaardere veer wel de neus hoog houd in de start, maar voorkomt dat de kist bij een hardere landing juist meer invalshoek krijgt. Dus dáár gaan we ook iets aan doen.
Van achteraf kijk je altijd een koe in de kut natuurlijk, maar heel wel beschouwd was dit gewoon mijn eigen gebrek aan ervaring met dit soort kisten.
Had ik er al bij verteld dat dit in bijna 40 jaar de allereerste Delta is voor mij?
