Bouwverslag Miles M5 Sparrowhawk, KLAAR!

Haha, Jan rond dat tijdstip kijk ik liever naar iets anders

Maar inderdaad, kijken naar je model gaat veel tijd in zitten.....

 

het ziet er heel mooi uit, bij een ruwbouwmodel zie je vaak beter hoeveel tijd dat er in die kist gekropen is.

Nog een kleine bedenking van mijn kant (geen kritiek of zo). Ik vrees echt dat je superzacht moet landen met dat landingsgestel. ik heb het hier al eens over gehad, maar ik vrees echt dat het niet goed gaat komen als er niets van vering inzit. Ik hoop dat ik me ongelooflijk vergis hierin maar ik schat de kansen niet gering in dat of het landingsgestel de geest geeft of de vleugel beschadigd wordt bij een iets wat ruwere landing.

 

De constructie van het landingsgestel op mijn Hawk Major is vergelijkbaar met deze, ook zonder vering. Er zitten bij mij vrij grote, stugge (en zware) banden onder die het nodige aan vering bieden. In vergelijking tot deze kist is die van mij 1,5x zwaarder, toch heb ik tot nog toe niets gemerkt van schade bij een wat harde landing (op een niet al te egaal grasveld).

 

Ik probeer natuurlijk superzacht te landen, ik hoop dat de flaps daaraan bijdragen.
Zoals Ronald al schreef zit er bij hem ook geen vering op en ook op de tekeningen van Brian Taylor van de Sparrowhawk is sprake van een star landingsgestel.
Maar goed, dit punt is wel de reden waarom ik het landingsgestel demontabel wil hebben, zodat ik het als dat nodig mocht blijken kan vervangen door iets anders.

 

Voordat de vleugel 'geglasd' wordt eerst even een teststukje proberen.
Ondertussen heb ik op dit forum veel gelezen/gezien over het gebruik van PS100 PU-hechtlak en de toepassing van Histor kwastplamuur als afwerklaag en moet dat ook maar eens gaan proberen.
Met de weegschaal bij de hand moet ook de laatste 'onduidelijkheid' maar eens helder worden: het gewicht van dergelijk spul!

Voor de test heb ik twee proefstukjes gemaakt van 20x10 cm. De ene is bekleed met 25 gr doek (plank A) en de andere met 58 grams (plank B).

Na het insmeren met PS100 was plank A 1gr zwaarder en plank B 2 gr.
Hierna een laag Histor kwastplamuur. Met een oud pasje heb ik dit zo dun mogelijk uitgesmeerd.

En na droging de boel schuren. Pff, wie beweerde dat dit spul makkelijk schuurt? Het zweet staat nog op m'n rug :wink:

Na schuren blijkt plank A nét 2 gr zwaarder te wegen en plank B 2 gr in gewicht toegenomen te zijn.
Terugrekenend is weegt de afwerking met 25 gr mat ca. 1,5 gr/dm2, waarvan dus 0,25 gr glas en
de afwerking met 58 gr mat ca. 2 gr/dm2, waarvan dus 0,6 gr glas.
In verhouding dus een groter aandeel glas. De verklaring hiervoor is dat deze doek veel dichter geweven is.

Om nog even terug te komen op dat schuren:
Bij het laatste model dat ik van glas voorzag heb ik de 'porien' dichtgesmeerd met 1-component autoplamuur. In mijn beleving was dat veel eenvoudiger te schuren. Ik zal hiermee ook nog een test doen.

Nog een vraag aan de ervaringsdeskundigen:
Hoeveel lagen PU smeren jullie er op?

 

Wouter! prima testje hoef ik het niet te doen :wink: .

Wat voor kwast heb je precies gebruikt voor de PU? Dit is nl nog een beetje onduidelijk in alle draadjes.
En ik ben benieuwd naar de antwoorden van de deskundigen op jouw vragen.

 

@Wouter, ik zelf heb twee lagen aangebracht met tussendoor schuren met een 280.

@Phoenix, een goedkope kwast doet het werk in ieder geval prima, volgens mij hoef je hier niet het duurste van het duurste te gebruiken. De PU is heel vloeibaar en vloeit lekker uit. Wat betekend dat je niet zo nauwkeurig hoeft te kwasten als je misschien met verf zou doen.

 

Yep, ik gebruik kwastjes van de Hema met stugge, witte haren, plat, ca. 2-2,5 cm breed en lekker goedkoop.

 

Arvid, waarom 2 lagen PU? Als het om het hechten van de glasmat op het hout gaat, lijkt me 1 laag wel voldoende. De rest is extra gewicht; het is beter om met de plamuur te vullen.

 

@Muxje, op advies van Ton voor extra stevigheid en hechting.

 

Daarnaast denk ik dat de kwastplamuur zwaarder is dan de PU lak.

 

Hmm dan is het niet zo handig om dat te gebruiken. Ik heb zelf spuitplamuur gebruikt, dat is in elk geval lichter dan de epoxy waarmee ik de glasmat aanbreng. Ik zou het eigenlijk nog eens goed moeten wegen.

 

Opnieuw een proefstukje gemaakt.
Deze keer heb ik twee lagen PS100 gebruikt om het glasweefsel vast te zetten. Daarna heb ik de boel ingesmeerd (met een plastiek pasje) met gewone 1-component autoplamuur.
Dit schuurt beter dan de histor kwastplamuur (teminste in mijn beleving).
Daarnaast is het ook nog lichter.

In totaal kom ik nu op 0,5 gr/dm2 voor glas, 2 lagen PU en plamuur 8)
Mijn weegschaal is niet nauwkeuriger dan 1 gr, dus het kan wel wat afwijken, maar t.o.v. de eerdere testjes is dit toch wel de lichtste.

 

Wouter.
Ga nog even door met die proefjes.
Dan weten we straks precies hoe het moet.
Je kunt ook nog easy plamuur van alabastine gebruiken, is nog lichter en schuurt nog beter.

Verder succes met de afwerking.

Han.

 

Wouter,

Is dat triplex of balsa, op triplex doe ik namelijk geen glasmat want dat is al strak en taai genoeg.

Het doel van de glasmat met PU is vooral een stevige en harde duurzame toplaag te krijgen en dat lukt naar mijn idee niet snel met andere materialen.

Het wordt dan wel strak maar een deukje zit er dan alsnog zo in en dat is dan wel balen.

Sluit me aan bij Han ga vooral zo door is reuze interresant

Ton

 

Voor de proefstukjes heb ik balsa gebruikt, maar dat maakt in principe voor de test niet uit.
Ik heb vrij hard balsa gebruikt (te zwaar voor gebruik in een model), het enige punt is dat dit waarschijnlijk minder PU opzuigt dan zachter balsa.
Bij gebruik van zacht tot middelhard balsa zal het gewicht daardoor iets toenemen.

Ik begrijp niet helemaal wat je hiermee bedoelt.
Doel je hiermee op de post van Han mbt Easy Plamuur?

Ik ken dit spul niet uit de praktijk, maar ik denk dat het een vrij grove structuur heeft en zich daardoor moeilijk in de 'glasdoekputjes' laat smeren. Ook denk ik dat het zich daardoor niet spiegelglad laat schuren, waardoor dit zichtbaar wordt bij het spuiten.
Han, misschien moet jij maar eens een testje doen met easy plamuur :wink:

Eigenlijk ben ik er wel uit: 25 gr doek, 2 (misschien 3) lagen PU en de laatste putjes met autoplamuur.
Of iemand moet een beter idee hebben...
Wel snel :wink: want ik sta te popelen om verder te gaan met de Sparrowhawk

 

Wouter.

Gewoon op je eigen manier verder gaan.
Je niet gek laten maken door anderen.
Het is vandaag mooi weer om er mee verder tegaan.
Al die sneeuw.
Blijf het volgen.

Groeten Han uit wit Epe.

 

Wouter,
wat ik bedoel is dat je zonder glasmat met PU niet zo'n hard oppervlak zal krijgen, was namelijk in de veronderstelling dat je niet volledig overtuigd was van glasmat met 2-3 dunnen laagjes PU.

En ja natuurlijk kies voor de afwerking die jouw het beste ligt de klus is al lastig genoeg.

Ton

 

nee, nee, geen twijfel over de PU lak. Prima spul , alleen de lucht...
Alleen was ik niet overtuigd van de kwastplamuur voor het laatste laagje.

De ervaring leert dat de PU nauwelijks iets weegt en een extra laagje zeker geen kwaad kan.

Ondertussen is de onderzijde van de vleugel geglasd.
Gaat lekker, alleen ben ik denk wel iets te zuinig met de PU lak geweest. Op sommige plekken zit het doek wel strak om de vleugel, maar lijkt er nog lucht in het weefsel te zitten. Ik hoop dat dit bij een volgende laag PU goed komt.



Om het doek om de ronde tippen te krijgen is wel lastig. Ik heb het ingeknipt en met een plakbandje aan de andere zijde vastgezet.
Hoe doen jullie dit :?:

 

Allereerst mijn complementen voor je werk!

Rondingen zijn altijd lastig. Wat ik normaal doe is een paar 'knippen' geven zodat je het glas over elkaar kan leggen. Vastzetten doe ik juist niet. Ik probeer laag voor laag (wat je door de knippen over elkaar kan leggen) in te smeren. Dus je maakt de eerste strook nat en zet hem daarmee vast, dan de volgende er overheen leggen en nat maken.

Ik zie je met het glas heel ver de ronding omgaan (enkele centimeters waarschijnlijk). Ik probeer nooit veel meer dan 0,5 tot 1 cm overlap te krijgen. De eerste laag laat ik altijd hangen, en snij hem halverwege de ronding al af als het droog is. Grootste uitdaging is altijd het correct op maat knippen. Ik snij het meestal op een gladde plank.

Bart