Na mijn laatste post van een maand of 4 geleden is de Victoria na een
zeer geslaagde maidentrip weer netjes schoon, droog en na nog een paar dingetje die bij de proefvaart naar voren waren gekomen aangepast te hebben in zijn transportkist opgeruimd.
Met deze maidentrip was voor mij de bouw eigenlijk wel zo goed als afgerond en is er daarmee in principe ook een einde aan dit bouwverslag gekomen.
Toch heb ik in afgelopen periode nog iets - waar ik eerder ook al aan bezig geweest was - verder afgemaakt.
Het betreft de gassensor
(pag. 7 - post 127 en volgende van dit bouwverslag) die ik met behulp van wat Arduino componenten gemaakt heb.
Het idee ervan liet me nog steeds niet los en het eerder gemaakte kastje moest - omdat ik besloot om ook het Nano boardje in het kastje te huisvesten - opnieuw en een aantal mm groter gemaakt worden.
Het liefst had ik de signalering via een vorm van telemetrie naar mijn zender willen brengen maar ik ben er nog niet helemaal achter of datgeen wat ik wil met mijn zender
(met daarin telemetrie voorbereide componenten) kan en vooral of dit binnen de grenzen van mijn kunnen ligt
.
In elk geval is er voor dit onderwerp niks direct kant en klaar in de winkel of op het web te koop.
Omdat ik van mening ben dat tegenwoordig met de juiste kennis bijna alles - of in elk geval heel veel - mogelijk is, wil ik me daar later nog eens opnieuw in gaan verdiepen en kijken of ik hier toch niet het ei of de hoed en de rand van kan ontdekken
.
Uiteindelijk en voorlopig maar even gekozen voor een signalering via led en een buzzer.
De gebruikte led is een tricolor led die in veilige modus groen en bij gasdetectie rood licht met daarnaast
(via de buzzer) nog een irritant piepsignaal geeft.
Met het derde (of eigenlijk het vierde) pootje van de led
(blauw licht) wil ik later nog eens kijken of het maken van een vlamsensor - bedoeld om te zien of de slecht zichtbare vlam onder de ketel wel / niet brand - haalbaar is.
Of dit alles straks wel allemaal zo praktisch en handig is weet ik nog niet
en eerlijk gezegd
heb ik hier ook best wel een beetje mijn twijfels over
.
Belangrijkste drijfveer voor mij op dit moment is nog steeds om enige vertrouwdheid met de mogelijkheden van Arduino te krijgen en daar een leuke werkende toepassing mee te maken die - los van het feit dat het wel of niet praktisch is - in het geval van deze stoomsloep en haar authentieke omgeving zo min mogelijk opvalt.
Omdat alles zo klein is lijkt de aan/uit schakelaar op de zijkant best groot maar het was de kleinste die ik in mijn rommeldoosje kon vinden. Eenmaal klaar en met een dik werkblad op de kast valt e.e.a. weer wel mee.
De onderzijde met de MQ-2 sensor en de buzzer.
Op het werkblad komt straks nog een bankschroefje te staan
(de rode 
).
En ook de olievaten krijgen eindelijk een
(welbekend) kleurtje.
Deze oliebar is bedoeld om de 9 volt voedingsbatterij voor de gassensor te huisvesten.
Tot op heden nog geen idee of ervaring met hoe lang e.e.a. op de lading van één batterij zal
werken maar dat moet vast wel te meten of uit bepaalde gegevens te herleiden zijn en anders gewoon zien wat de praktijk doet
.
Hier heeft alles een plaatsje gekregen.
Echt
DE ideale plaatsen zijn het niet maar het zijn wel de plaatsen waar het past en het voor het zicht leuk en aardig staat
.
Het kastje met werkblad en daaronder de gassensor zou eigenlijk veel dichter bij de gastank, de leidingen en de brander moeten staan maar de beschikbare ruimte is in die omgeving vrij beperkt.
Zou ik ze daar toch zou zetten, dan kan de stoker nergens meer bij en breekt hij er voortdurend zijn .... over
.
De olievaten zullen straks echte olievaten worden want waar ze nu staan zullen ze ongetwijfeld alle rondvliegende oliespatten van de machine over zich heen gaan krijgen
.
(misschien daar tijdens het testen en proefdraaien tijdelijk een stukje aluminiumfolie overheen leggen om zo wat tussendoor en extra poetswerk uit te sparen).
Ook nog even
een klein filmpje gemaakt waarin de werking
(met gas uit een aansteker en uiteraard zonder vlam) te zien is.
In het filmpje is o.a. ook te zien dat het kleine beetje gas wat uit de aansteker komt - mede door het gewicht ervan en de beperkte lucht circulatie onder in het schip - best lang blijft hangen.
Als ik dit naast het schip op tafel doe, reageert de sensor / alarmering veel sneller en directer.
Nu op mijn werkkamertje heb ik geen gas in de tank van de machine zitten en kan en wil ik er daar ook niets mee doen maar straks buiten op de tuintafel wil ik misschien nog wel een keer heel even en voorzichtig gaan proberen om de gaskraan iets open te draaien zonder het vuur gelijk aan te steken en te kijken of en hoe e.e.a. reageert.
Zodra ik een keertje bij mijn oud werkgever in de buurt kom zal ik eens vragen of ik een dagje een digitale gasmeter mag lenen.
Ik hoop op die manier wat dingen met elkaar te kunnen vergelijken en te kijken of er nog ergens iets van een soort kalibratiewaarde aan te geven is.
Ook dit laatste gewoon voor de fun en om mogelijk nog wat meer inzicht in e.e.a. te krijgen.
Mocht uiteindelijk blijken dat het toch geen van alle iets is; Er is niets geschroefd of gelijmd en pak ik het - met
een leuke ervaring rijker - weer zo uit het schip
.
Voorlopig is het nu eerst weer even wachten op het mooie en rustige vaarweer 
.
Groet en tot zover dit achteropkomertje, Bert
.
.
.
) hier de componenten die ik gebruikt heb:
als je begrijp wat ik bedoel.
, de ontbrekende foto's waren gewoon echt weg en (in mijn mappen bij G F) nergens meer terug te vinden 
