Bouwverslag Steamlaunch Victoria

Het bekende verschijnsel.
Ik heb in de sleper een glas van uitwendig 6.
Zelfs met messingdraadje heb ik wel eens miswijzingen: hoogst irritant.
Een druppel (of 2 of 3) dreft per liter ketelwater gaf verbetering.
Geen idee wat dit voor langetermijn gevolgen heeft, ik heb een endoscope besteld en kan dan na honderden liters water en 5 jaar intensief gebruik eens in de ketel kijken.
In de sleper kan ik de boot kantelen en zo het glas, dat aan de zijkant van de ketel zit, "doorspoelen", ik denk dat dat bij een staande ketel wat lastiger gaat.

De baggermolenketel heb ik vanwege dat gezeur uitgerust met glazen van uitw 8 mm, dat geeft zonder dreft ook geen problemen.
Bellen (stoom, geen lucht !) geven alleen gevolgen bij gebruikmaking van optische waterpeilregelingen, zonder dat is het alleen lastig.

 

Even wat opgezocht:
In de digitale catalogus van Regner: http://www.modelbouwatelier.nl/download/Catalogus Regner appendages leidingwerk accessoires.pdf

De volgende items:
Wasserspeiseflasche mir druckslauch
Best, nr. 80145 (9,90 euro)

Speiseventil zum anschrauben mit einer M3-Mutter
Best Nr. 20235 (23,50 euro)

Ik zie in m'n eigen bouwverslag geen foto's meer...

 

Heren uit de bovenstaande posten, allereerst allemaal hartelijk dank voor jullie inputs en ja .... daar kan ik wel wat mee en ben ik vandaag met deze informatie ook al aan de gang geweest.

De peilglazen uit de post van Dunsz zien er mooi uit en spraken me met dat contrasterende rode streepje wel aan maar helaas is daar de kleinste maat 6 mm.
Na opmeten van de diameter van het peilglas op mijn ketel blijkt deze maar 4 mm. te zijn en dat bevestigt de opmerking van Roel / Henk Bunte dat de Regner peilglazen toch eigenlijk wel aan de kleine / krappe kant zijn.
Om te weten wat er aan binnendiameter bij een 4 mm glas overblijft zou ik deze moeten demonteren en kijken hoeveel dit is.
Misschien dat ik dat ik dat nog wel eens ooit doe maar nu even niet.
In elk geval wordt dit zo klein dat je naar mijn mening al niet zo ver meer van de combinatie capillaire-, adhesie- en cohesiewerkingen vandaan zit .

Even dacht ik aan de mogelijkheid om te kijken of het mogelijk is om via wat grotere fittings van 4 naar 6 mm te gaan maar uit Harm zijn verhaal maak ik op dat hij - in de hoop dat hij er dan vanaf is - voor zijn baggermolen zelfs al uitgeweken is naar 8 mm. glazen.

Misschien is het een optie en eens te proberen om bijv. met iets als een pijpenreiniger in combinatie met wat afwasmiddel o.i.d. het peilglas te reinigen. Niet zo veel dat het gaat schuimen natuurlijk maar zo ongeveer het idee van Harm met zijn druppeltje Dreft .

Het vulventiel had ik eerder door een handig hebbeding tip van Roel in het verleden ook al eens overwogen maar nu met dit verhaal denk ik dat ik er maar eens mee ga beginnen om dat ventiel te bestellen.
Behalve dat je telkens bij het vullen je glas een beetje schoon spoelt, zie ik het mezelf ook nog wel eens overkomen dat ik (met het huidige systeem) het vuldopje van de ketel uit mijn handen laat vallen en dit gegarandeerd op een plek zal zijn dat ik hem niet of heel moeilijk terug kan vinden .

Onderstaande foto is via het linkje van Roel.
De wasserspreiseflasche (20236) is mij duidelijk!
Heb ik dan het speiseventil met syphonschraube (20230) nodig of kan het met alleen het speisevetil (20236) af?
Het lijkt mij - als ik naar de plaatjes kijk - dat ik 20236 gewoon boven op de fitting van mijn peilglas kan schroeven en is dan klaar ?!?!.
Maar wellicht - omdat Roel 20230 aangeeft - zie ik iets over het hoofd?



Groet,
Bert

 

Hallo Bert. Je hebt afhankelijk van de schroefmaat bovenop je peilglas de 20230 of de 20235 nodig. En uiteraard de 80145.
Zo zit 't bij mij:

Bovenop het peilglas komt de aansluiting. (5) Dat is een ring met een gat er in (op dat gat zit de leiding naar omlaag) die je met een lange bout op je peilglasfitting draait.



Aan de andere kant van de leiding heb je het vulventiel. (8)
Daar zit een rubber in, wat onder veerdruk een klep gesloten houdt. Als je de (gevulde) "Speiseflasche" op het vulventiel zet en de trekker van de fles overhaalt, zal, onder druk van de "Speiseflasche" de klep in het vulventiel opengaan. Nadat de druk is afgenomen, gaat de klep weer dicht.Voor het compleet vullen van de ketel, ben je dus behoorlijk je handspieren aan het trainen, want dat duurt een paar minuten; per "knijp" van de trekker gaat er maar een paar CC water in de ketel. Maar: dat water gaat via de bovenzijde van je peilglas en houdt het op die manier goed schoon.

De aansluiting bovenop je peilglas komt compleet met plaatjes latoenkoper(?) voor de afdichting, de vulnippel onderaan is compleet met een boutje waarmee je 'm op de bodemplaat moet schroeven. Je hoeft niets te solderen, enkel en alleen de vulleiding te buigen. Kind kan de was doen.

En je kunt je ketel onder druk vullen; Regner zegt dat systeem tot 5 Bar werkt.
Het enige waar je op moet letten dat je tijdens het vullen de vulslang goed op de nippel gedrukt houdt. Anders spuit je je eigen gezicht nat. Als je onder druk vult (en met brandende brander, is ook geen probleem!) kun je na twee a drie minuten weer verder varen.

Als het drukventiel onderin de vulnippel een beetje vervuild is, wil er nog wel eens water door naar boven komen. Geen probleem: vulnippel even demonteren (losschroeven) doorblazen en weer monteren. Klaar.
(Foto's komen van Facebook, vandaar de nogal belabberde kwaliteit en de nummering)

 

Hartstikke bedankt weer Roel.
Het systeem is me nu geheel duidelijk en ik zal Henk Bunte eens een mailtje sturen om e.e.a. te bestellen.

Vandaag overigens ook nog wat aan mijn gasservo instellingen gerommeld en deze werkt nu geheel naar wens en verwachtingen.
Het lukt me nu - kijkend met het tandartsspiegeltje naar de vlam onder de ketel - heel goed om de vlam (via een ooit zelf ingebouwde potmeter op mijn F-14) van normaal (groot) vuur tot een soort van waakvlam fijn af te regelen.
Nu kan ik behalve gas besparend varen, ook weer een stukje extra van de keteldruk op afstand regelen .
Eerder werkte het ook al wel maar was ik er nog niet helemaal tevreden over. Nu wel .

Groet, Bert

 

Ik liep er al langer tegenaan te hikken en vond elke keer weer een nieuwe reden om het nog even uit te stellen, maar deze week besloten dat het nu toch onderhand maar eens echt moest gaan gebeuren.
Tijd voor haar eerste tewaterlating en de maidentrip.
Afgelopen week alles nog eens een keer extra goed nagelopen en gisteren was het zover.
Tijdens de open dag en het 10 jarig bestaan van een "Zorghoeve" hier in de buurt stonden we daar met de vaarbak en hoewel ik er bij zo'n eerste keer varen en testen niet zo van al die drukte er omheen houd, was dit dan toch het moment.
Geen officiële doopplechtigheid maar gewoon even opstoken, in het water zetten en kijken hoe ze het doet en of er nog ergens verbeter punten zijn.
Behalve een paar kleine aandachtspuntjes zoals o.a. wat meer gewicht achter in de boot is eigenlijk alles goed en perfect verlopen.
Voor de zekerheid bij deze eerste keer ook maar even wat dubbelgevouwen aluminium huishoudfolie tussen de romp en de machine geplaatst.
Het helpt in elk geval goed om de rondvliegende oliespatten van de machine een beetje op te vangen en na weghalen heb je gelijk weer een schone romp .
Een ander voordeeltje van de huishoudfolie was dat ik via de spiegeling in het folie de brander wat beter kon zien en (in een lawaaierige omgeving) afstellen.

Die doopplechtigheid misschien binnenkort nog eens buiten op een mooi stukje natuurwater met een beter bijpassende omgeving .





Groet, Bert

 

Gefeliciteerd met de maidentrip Bert! Als Victoria meer gaat varen zullen er wel wat gebruikssporen ontstaan, maar dat hoort er bij. Het is een scheepje geworden waar je mee voor de dag kunt komen. Gr.Klaas.

 

Ook van mijn kant de hartelijke felicitaties met het verliezen van de maagdelijkheid van je Victoria. Het is een prachtig scheepje geworden.
Voor het grotere gewicht achterin: een blokje lood ter grootte van een lucifersdoosje achterin bij de roerservo leggen.
Wel even inpakken in ducktape of krimpkous; door het vocht oxideert lood vrij snel en dat is rotzooi. Wil je niet aan je vingers hebben.

 

Na mijn laatste post van een maand of 4 geleden is de Victoria na een zeer geslaagde maidentrip weer netjes schoon, droog en na nog een paar dingetje die bij de proefvaart naar voren waren gekomen aangepast te hebben in zijn transportkist opgeruimd.
Met deze maidentrip was voor mij de bouw eigenlijk wel zo goed als afgerond en is er daarmee in principe ook een einde aan dit bouwverslag gekomen.

Toch heb ik in afgelopen periode nog iets - waar ik eerder ook al aan bezig geweest was - verder afgemaakt.

Het betreft de gassensor (pag. 7 - post 127 en volgende van dit bouwverslag) die ik met behulp van wat Arduino componenten gemaakt heb.
Het idee ervan liet me nog steeds niet los en het eerder gemaakte kastje moest - omdat ik besloot om ook het Nano boardje in het kastje te huisvesten - opnieuw en een aantal mm groter gemaakt worden.

Het liefst had ik de signalering via een vorm van telemetrie naar mijn zender willen brengen maar ik ben er nog niet helemaal achter of datgeen wat ik wil met mijn zender (met daarin telemetrie voorbereide componenten) kan en vooral of dit binnen de grenzen van mijn kunnen ligt .
In elk geval is er voor dit onderwerp niks direct kant en klaar in de winkel of op het web te koop.
Omdat ik van mening ben dat tegenwoordig met de juiste kennis bijna alles - of in elk geval heel veel - mogelijk is, wil ik me daar later nog eens opnieuw in gaan verdiepen en kijken of ik hier toch niet het ei of de hoed en de rand van kan ontdekken .

Uiteindelijk en voorlopig maar even gekozen voor een signalering via led en een buzzer.
De gebruikte led is een tricolor led die in veilige modus groen en bij gasdetectie rood licht met daarnaast (via de buzzer) nog een irritant piepsignaal geeft.
Met het derde (of eigenlijk het vierde) pootje van de led (blauw licht) wil ik later nog eens kijken of het maken van een vlamsensor - bedoeld om te zien of de slecht zichtbare vlam onder de ketel wel / niet brand - haalbaar is.

Of dit alles straks wel allemaal zo praktisch en handig is weet ik nog niet en eerlijk gezegd heb ik hier ook best wel een beetje mijn twijfels over .
Belangrijkste drijfveer voor mij op dit moment is nog steeds om enige vertrouwdheid met de mogelijkheden van Arduino te krijgen en daar een leuke werkende toepassing mee te maken die - los van het feit dat het wel of niet praktisch is - in het geval van deze stoomsloep en haar authentieke omgeving zo min mogelijk opvalt.


Omdat alles zo klein is lijkt de aan/uit schakelaar op de zijkant best groot maar het was de kleinste die ik in mijn rommeldoosje kon vinden. Eenmaal klaar en met een dik werkblad op de kast valt e.e.a. weer wel mee.


De onderzijde met de MQ-2 sensor en de buzzer.


Op het werkblad komt straks nog een bankschroefje te staan (de rode ).


En ook de olievaten krijgen eindelijk een (welbekend) kleurtje.
Deze oliebar is bedoeld om de 9 volt voedingsbatterij voor de gassensor te huisvesten.
Tot op heden nog geen idee of ervaring met hoe lang e.e.a. op de lading van één batterij zal werken maar dat moet vast wel te meten of uit bepaalde gegevens te herleiden zijn en anders gewoon zien wat de praktijk doet .


Hier heeft alles een plaatsje gekregen.

Echt DE ideale plaatsen zijn het niet maar het zijn wel de plaatsen waar het past en het voor het zicht leuk en aardig staat .
Het kastje met werkblad en daaronder de gassensor zou eigenlijk veel dichter bij de gastank, de leidingen en de brander moeten staan maar de beschikbare ruimte is in die omgeving vrij beperkt.
Zou ik ze daar toch zou zetten, dan kan de stoker nergens meer bij en breekt hij er voortdurend zijn .... over .
De olievaten zullen straks echte olievaten worden want waar ze nu staan zullen ze ongetwijfeld alle rondvliegende oliespatten van de machine over zich heen gaan krijgen .
(misschien daar tijdens het testen en proefdraaien tijdelijk een stukje aluminiumfolie overheen leggen om zo wat tussendoor en extra poetswerk uit te sparen).

Ook nog even een klein filmpje gemaakt waarin de werking (met gas uit een aansteker en uiteraard zonder vlam) te zien is.
In het filmpje is o.a. ook te zien dat het kleine beetje gas wat uit de aansteker komt - mede door het gewicht ervan en de beperkte lucht circulatie onder in het schip - best lang blijft hangen.
Als ik dit naast het schip op tafel doe, reageert de sensor / alarmering veel sneller en directer.
Nu op mijn werkkamertje heb ik geen gas in de tank van de machine zitten en kan en wil ik er daar ook niets mee doen maar straks buiten op de tuintafel wil ik misschien nog wel een keer heel even en voorzichtig gaan proberen om de gaskraan iets open te draaien zonder het vuur gelijk aan te steken en te kijken of en hoe e.e.a. reageert.

Zodra ik een keertje bij mijn oud werkgever in de buurt kom zal ik eens vragen of ik een dagje een digitale gasmeter mag lenen.
Ik hoop op die manier wat dingen met elkaar te kunnen vergelijken en te kijken of er nog ergens iets van een soort kalibratiewaarde aan te geven is.
Ook dit laatste gewoon voor de fun en om mogelijk nog wat meer inzicht in e.e.a. te krijgen.

Mocht uiteindelijk blijken dat het toch geen van alle iets is; Er is niets geschroefd of gelijmd en pak ik het - met een leuke ervaring rijker - weer zo uit het schip .

Voorlopig is het nu eerst weer even wachten op het mooie en rustige vaarweer .​

Groet en tot zover dit achteropkomertje, Bert

 

Mooi dat het werkt.
Op naar mooi weer.

 

Geweldig mooie bootje leuke details veel succes en vaar tijd er mee groetjes bas

 

Juist van ochtend heb ik mijn testopstelling voor telemetrie gedemonteerd.
Het bleek mogelijk om op de handzender terug gemeld te krijgen:
- Keteldruk, analoog, tot max. 4 bar. (heeft te maken met de gekozen drukzender, max. 60 PSI)
- Ketelwater bijvullen.
- Ketelwater, Laag Alarm.
- Voorraadtank voor het ketelwater, Laag Alarm.
Voor jouw informatie heb ik een foto gemaakt waarop alle hoofdcomponenten van de testopstelling te zien zijn.
Onderaan ligt de analoge ketelniveau meetprint.
Simpele analoge techniek voor de besturing/terugmelding uit het schip. Geen programmeren( binnen enkele jaren obsolete, hopeloos verouderd).

 

Haalbaar zal het vast wel zijn, leuk ook, maar nodig?
Als de brander onder mijn ketel brandt, hoor ik dat. Ook al staat hij laag, je hoort de vlammen blazen.

Zeker weten. Daarom heb ik links en rechts van de machine kleine, messing schermpjes neergezet om de olie die vanaf de krukas alle kanten uit spat, enigszins binnen de perken te houden.

Klopt. Het overkwam mij een keer dat ik, na het vullen van het gasreservoir toch nog te snel was met de brander.
WOEF!
Het verzamelde gas in het voorschip plofte in één keer. Verder niks aan de hand, niets verbrand want daarvoor gaat het te snel, maar je schrikt wel even. Dus wat ik nu doe:
Vullen, even laten staan, het voorschip goed leegblazen en dan pas de vlam in de pijp.

 

Ik heb heb wel eens gelezen dat je dat soort gastanks het beste buiten de boot vult om dat soort grappen te voorkomen. Is dat bij jou een optie?

 

Roel,
Wat jij zegt klopt zondermeer en jouw (ook al eens eerder) omschreven protocol is precies zoals je een scheepje als deze (waarbij jij uit een stukje eigen ervaring schrijft) met gebruik van je gehoor en een timertje behoort te varen en te handelen.
Ik ben ook zover maar heb er achteraan en voor mijzelf nog een kleine - zeker niet noodzakelijke - bijkomstige uitdaging geplakt.
Uiteraard wil ik het verloop daarvan hier ook graag delen .

​

Stoompomp,
Ik zie (en weet) dat jij als zender de Flysky voorzien van telemetrie opties gebruikt waarbij ook al een menu en informatiescherm ingebouwd zit.
We hebben daar o.a. in Wijchen ook al eens samen over gesproken.

Zelf heb ik tot grote tevredenheid al vele jaren een (of eigenlijk zelfs drie) bijna onverwoestbare Robbe / Futaba F-14 in gebruik.
Om van het gedoe van storen en zenderlabeltjes af te zijn heb ik op enig moment ook overwogen om via een nieuw aan te schaffen zender naar het gebruik van de 2.4 Ghz. over te stappen.
Na wat rondkijken en dingen tegen elkaar af te wegen heb ik besloten om gewoon een van mijn F-14's met de in CN zeer betaalbare ombouwsetjes van Frsky (niet te verwarren met Flysky!) naar 2.4 uit te rusten.
Een klusje wat overigens door de gemiddelde hobbyist met een basis elektronicakennis goed zelf uit te voeren is.
Op dat moment van aanschaf en ombouw was de aanwezige telemetrie toepassing voor mij nog niet echt aan de orde of een vereiste maar mooi dat het hier in zit en misschien kan ik er later (nu bijvoorbeeld ) als het zo uitkomt nog eens iets mee.

Voor de meedenkers (wat natuurlijk zeer gewaardeerd wordt ) hier de componenten die ik gebruikt heb:

https://www.banggood.com/nl/Wholesa...-68586.html?rmmds=mywishlist&cur_warehouse=CN
https://www.banggood.com/nl/FrSky-D...989037.html?rmmds=mywishlist&cur_warehouse=CN


2.4 Ghz. module in F-14 ingebouwd waarbij ik via een keuze schakelaar ook nog gewoon de 40 Mhz. kan blijven gebruiken.


Een plaatje van de door mij gebruikte ontvanger. (Voor andere schepen zoals bijv. in mijn spits gebruik ik een goedkopere ontvanger zonder telemetrie opties).

Ik heb dus geen display op mijn zender en hoewel Frsky deze vroeger (voor mijn tijd) wel als losse variant in hun leveringsprogramma hadden is deze optie nu al lange tijd niet meer leverbaar.

Nu hoef ik ook niet persé (mag wel) een extra schermpje op mijn zender.
Wat ik zou willen en dat ik ook eigenlijk mijn (persoonlijke) uitdaging - die niets te maken heeft met het feit of alles wel of niet nodig, handig functioneel, etc. om met dit stoomsloepje te kunnen varen - is:
Dat ik het (nu) aan/uit gaan van mijn led op de gassensnor (en het Arduino Nano-boardje) via een signaaltje in het telemetriegedeelte van mijn ontvanger in het schip stuur en dit signaaltje via de module in de (hand)zender weer opnieuw vertaal naar een aan/uit gaand en in te bouwen ledje(s) op de zender.
Het klinkt en lijkt allemaal heel simpel maar de uitvoer is - zoals zo vaak - iets gecompliceerder.

Ik denk of hoop - met de wetenschap van bijna alles is mogelijk - dat ik die informatie gevonden of uitgedokterd kan krijgen om deze uitdaging op enig moment te realiseren.
Zeg maar; Een beetje proberen je eigen grenzen van kunnen en interesses te verleggen .

Zeiler,
In de destijds meegeleverde handleiding bij het schip en de machine staat ook inderdaad dit advies, maar de gastank staat bij mij met 4 iets lastig bijkomende (rvs) parkertjes op de vloer vast geschroefd en daarbij is er natuurlijk ook nog de leiding van de tank naar de brander.
Dit alles los maken - uitnemen - gas tanken en weer opnieuw terug plaatsen / schroeven is misschien wel veiliger maar in de praktijk niet echt handig en ik heb zelfs mijn bedenkingen of het telkens opnieuw los en vastmaken van de gasleidingwartels op langere termijn wel zo'n goed idee is .
Het even en voldoende tijd wachten met het ontsteken van de brander zoals eerder door Roel omschreven is, is denk ik de beste optie.
Toch bedankt voor het meedenken .

Groet, Bert

​

 

Via deze link vind je de zender, ontvanger en volt meetmodules.
https://www.banggood.com/nl/search/flysky-f6-i6.html

 

Dat klopt Henk, maar die zijn voor het door jouw gekozen zendermerk FRYSKY (met extra Y) en ik heb het merk FRSKY (zonder extra Y) en volgens mij is dat - tenzij ik het fout heb - niet onderling en direct "plug and play" gelijk aan elkaar.
Maar misschien wel na wat aanpassingen of conversies .
Ik baseer dit even op het feit dat ik hier nog een nieuwe en zelfde 6 kanaal ontvanger van Frysky en die ik ook op één van jouw foto's gezien heb en die krijg ik tot op heden met geen mogelijkheid met mijn (Frsky) zender gebonden.
Toch levert Frsky ook wel een aantal telemetrie modules zoals o.a. een voltage en temp sensor maar ook deze krijg ik zonder een display o.i.d. nog niet zichtbaar op mijn (hand)zender.
De optie (die men denk ik bij Frsky graag zou willen) is dat ik een complete nieuwe Frsky(?) zender aan zou schaffen en daar opnieuw mee verder zou gaan maar zou dan die nieuwe zender uitsluitend aan moeten schaffen om dit experiment verder af te kunnen werken en dat is even ............ als je begrijp wat ik bedoel.

 

En daarom heb ik een hekel aan de diverse programmeer talen. Het ene apparaat communiceert niet door taal/programma verschillen met de ander.
Ik heb voor de Fly sky gekozen omdat:
- Met deze zender, kan je 20 verschillende modellen aansturen. In mijn item "Dockyard" zie je dat ik 3 ontvangers toon.
Eigenlijk heb ik 4 ontvangers, t.w,: 1 st voor de Dockyard, 2 st. voor 2 schepen van de modelbouwvereniging en de laatste bestemd voor een modelbouw auto. Door het kiezen van het betreffende model op de zender, kan elk model gestuurd worden.
- De mogelijkheid om 15 sensors met terugmelding op de handzender aan te sluiten.
- Op de display worden continue de 3 belangrijkste proceswaarden getoond, de overige te voorzien van alarmniveau's
En dan niet als onbelangrijkste, de prijs.

 

Bij mij niet; gastank maakt integraal deel uit van de machineplaat. D.w.z.: hij zit er vast op geschroefd.
Mijn huidige vul-protocol is:
Gastank van de boot is omgevingstemperatuur - gasfles bij koud weer iets opwarmen onder een lauwe kraan - gastank vullen (BUITEN!!!) - eventueel in de boot aanwezig gas wegblazen - minuutje wachten (ondertussen vul ik de ketel) - nog een keer blazen - dan pas aansteken.
Geen probleem.

 

Afgelopen weken één van mijn inmiddels wat oudere bouwverslagen weer eens uit het stof gehaald.

De reden daarvoor was op zijn zachtst gezegd een beetje .

Via een PBtje van een andere Victoria (nieuw)bouwer - die mij attendeerde dat hij wat foto's in mijn verslag miste - kwam ik er achter dat er inmiddels, beginnende op pag. 4, bijna de helft van het totaal niet meer zichtbaar waren.
Even haalde ik mijn schouders op en had ik de hoop dat dit slechts een tijdelijk probleem of een storing bij mijn fotoprovider zou zijn.

Destijds, net na de grote forumcrash, heb ik, net als menig ander toen, er voor gekozen mijn foto's bij "Google Foto's" onder te brengen, dit doe ik eigenlijk nog steeds en bevalt me - met uitzondering van nu even - nog steeds best.

Helaas was het dus geen tijdelijke storing , de ontbrekende foto's waren gewoon echt weg en (in mijn mappen bij G F) nergens meer terug te vinden .
(vanzelfsprekend heb ik al mijn foto's natuurlijk nog wel gewoon op mijn eigen pc / media opslag staan ).

Nu zet je een paar honderd foto's en bijbehorende verwijzende linkjes niet zomaar even terug, maar na een paar dagen van , tja ..... op wie ? ...... besloten dat het zonde zou zijn het niet te doen en ben er toch maar ingedoken om het verslag te repareren.

De uren, verdeeld over een paar weken - heb ik niet geteld, maar het waren er velen en hopelijk blijven de foto's nu wel staan, want hoe trots ik ook best een beetje op mijn scheepje en het bijbehorende verslag ben, aan nog een keer zoveel tijd voor reparatie moet ik even niet denken en verwacht van mezelf ook niet dat nog eens opnieuw te gaan doen .

Groet, Bert