De Berg is van Jan!

Status
Niet open voor verdere reacties.
Tja, bij zo'n leeftijdsgroep zou ik er maar weinig bezwaar tegen hebben als ik jou was. Tenzij ze natuurlijk te veel plamuur gebruiken om er nog wat van te maken. Dat riekt nogal en wil ook nogal eens afgeven.
 
Of zo een bottox kop hebben, dan hebben ze een verlamd opgezwollen gezicht waarop geen uitdrukking meer is af te lezen. Ik krijg er nare dromen van.
 
Of dit allemaal visueel vriendelijk is? de tante van Jan die Roel perse wil knuffelen?? Het heeft wel een humor gehalte, maar dat terzijde en tevens niet voldoende.
 
Visueel vriendelijk ? je kunt je ogen sluiten , is het prettig? nee, tenzij je er van houd. Maar als het echt is kan ik mij daar overheen zetten en de knuffelpersoon toch het gevoel geven dat het gewaardeerd wordt. Je krijgt dan plusjes, en plusjes zijn altijd weer handig voor in de toekomst.
 
...Je krijgt dan plusjes, en plusjes zijn altijd weer handig voor in de toekomst.

Er zijn Argentijnse roddelbladen die ook zoiets schreven over een Nederlandse kroonprinses.
De toekomst van die bladen ziet er sinds die publicaties niet zo rooskleurig uit.

Dus de bewering dat plusjes altijd weer handig zijn voor in de toekomst kan bij deze naar het rijk der fabelen verwezen worden.
Helapidaka.
(Milafko van: "Helaas pindakaas", wat weer het standaard antwoord was op de vraag:
"Sergeant, zijn er gestamu's (gestampte muisjes) bij het ontbijt?")
 
Onze krijgslieden wilden dus gestampte muisjes bij het ontbijt? Dat klinkt niet best. Wat was er mis met de gebruikelijke en meer voedzame plakjes boterhamworst, kaas en ham? In de tijd, dat een onderofficiersmess nog gewoon een mess werd genoemd kon je in Assen zelfs ook nog een eitje bij het ontbijt kopen á raison van 10 cent, een ongekende luxe.
 
Onze krijgslieden wilden dus gestampte muisjes bij het ontbijt...
Dat gaat er hier, bij onze krijgslieden, niet in hoor.

Dagelijks worden er muisjes verschalkt; voor het ontbijt, de lunch en het diner.
Deze worden niet altijd direct geheel verorberd en ook niet altijd geparkeerd buiten onze looproutes.
Met enige regelmaat gebeurd het (tijdens het ritueel van opstaan en nog voor de koffie) dat er een muisje wordt gestampt.
Deze wordt dan echt niet meer opgegeten, onze krijgslieden gaan gewoon een nieuwe halen.


En 10 cent per eitje? Kon je niet wat scharrelen bij de lokale boer?
 
Laatst bewerkt:
Die eitjes kreeg je voor dat geld wel perfect gekookt aangeleverd en met een riant maandinkomen van fl. 250 (voor een dienstplichtige) kon dat er natuurlijk met gemak af. Nu was ik in Assen slechts enkele keren gedetacheerd, dus ik kon er niet vaak gebruik van maken.

Ik heb al eens geschreven, dat ik een piessertje-geluk ben, dus ik had bij de landmacht een baantje, waarvoor ik in het burgerleven meteen had getekend. Formeel was ik sergeant-voedseldistributie, maar in werkelijkheid was ik door omstandigheden functionerend pelotonscommandant. Als zodanig mocht ik werkopdrachten aannemen en één van onze favorieten was munitie-overslag op Oud-Milligen. Met een beetje doorwerken had je aan de ochtenden genoeg en kon je 's middags voetballen of op andere manieren recreëren. Je moest die tijd overigens wel doorbrengen op het MOB-complex. We werden dan ingekwartierd in Assen, waar we boven de wacht sliepen en met niemand te maken hadden. De manschappen mochten daar zelfs na twaalven binnenkomen, mits vergezeld door een officier of onderofficier. Ik moest dus altijd mee en als tegenprestatie werden mijn drankjes betaald. Gouden tijden! Maar goed, Christian zal wel weer zo'n beetje in slaap zijn gesukkeld, dus zal ik het hier maar bij laten.
 
Ik ben benieuwd naar Christians anekdotes. :)

Annekedotes? Van onze binnenvaartschipper? Lijkt me sterk.
Ten eerst is 'm al een bruiloft door de neus geboord, de Rijn staat laag, de olieprijs ook en de zeespiegel is nog steeds niet dusdanig gestegen dat we kunnen spreken over "Elburg aan de Rijn".
Kommer en kwel dus. Geen Annekedotes te verwachten uit die hoek.
 
Over trouwerij gesproken......het is gelukt. Op 10 juli, was een groot succes. Nu wachten. Volgens mij zijn er plannen en word ik ooit nog opa.

109079892_10213588306101230_4710557281070363742_n.jpg
 
Annekedotes? Van onze binnenvaartschipper? Lijkt me sterk.
Ten eerst is 'm al een bruiloft door de neus geboord,.......

Is/was dat een kwestie van; wat in een goed vat zit....of van een andere stad, een andere schat?

Over trouwerij gesproken......het is gelukt. Op 10 juli, was een groot succes. Nu wachten. Volgens mij zijn er plannen en word ik ooit nog opa.

109079892_10213588306101230_4710557281070363742_n.jpg

Zo te zien komt deze foto uit het trouwalbum van opa zelf :rofl: ;)
Grote jongen geworden trouwens. Ik zie nog een klein ventje (10, 12 jaar?) voor mij in een sporthal tijdens indoorvliegen (ergens 2006?)
 
Alvast gefeliciteerd!

Zo te zien komt deze foto uit het trouwalbum van opa zelf :rofl: ;)
Grote jongen geworden trouwens. Ik zie nog een klein ventje (10, 12 jaar?) voor mij in een sporthal tijdens indoorvliegen (ergens 2006?)
Hij is inderdaad duidelijk niet van de melkboer, maar dat is bij ons in de familie dan ook de gewoonte. Ik lijk weer sprekend op mijn vader en hij weer op zijn vader. Als je jeugdfoto's van ons naast elkaar zet kan het onderschrift zijn "zoek de 7 verschillen".

Indoor Rotterdam zal ergens vóór 2006 zijn geweest. In dat jaar werd namelijk de nieuwe sporthal geopend. Hij is van 1986, dus reken maar uit wat zijn leeftijd toen was. In dat zelfde jaar nam ik trouwens Robbe Technische Dienst Nederland over van Willem Meekel, precies 20 jaar nadat deze ermee was begonnen. Volgend jaar op 1 februari bestaat de zaak 55 jaar en ik denk er over dan te stoppen, maar dat terzijde.

Komt 'ie nu mee...
Op deze manier horen we pas dat hij opa is geworden wanneer het kleinkind in kwestie meerderjarig is...
Tegen die tijd ben ik 94 en heb ik nog minimaal 6 jaar te gaan. Ik heb namelijk vorige week met de man, die Robbe Modellsport in Nederland heeft groot gemaakt afgesproken, dat we elkaars honderdste verjaardag zullen bezoeken.
 
Dat is een mooi streven, wat dat wel weer een nadeel is, is dat je ons tot die tijd ook blijft vervelen
 
Mijn persoontje is Dinsdag al weer 25 jaar getrouwd.

Stuur ons* even het emailadres van je echtgenote.
Dan kunnen we* die complimenteren met haar uithoudings- en incasseringsvermogen.

Jou kunnen we* alleen maar feliciteren met zo'n schat van een vrouw...
Dat ze het al 25 jaar met je uit heeft gehouden...
Dat op zich is een prestatie!
Voorwaar een Olympische medaille waard! (wel een zilveren)

* de gehele Berg-community, niemand uitgezonderd.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Top