Je hebt 'm bijna door Bruno. Het streven is om zo lang mogelijk op het terrasje te blijven zitten of het zelfs helemaal niet te verlaten en te kijken hoe anderen zich uitsloven. Ik heb dan ook een heel andere opvatting over een skivakantie dan de meeste winter'sporters'.
De meesten gaan slechts één week, wat veel te kort is. Die staan om 10.00 uur al te drammen bij de liften, dat ze open moeten gaan en gaan vervolgens zo veel mogelijk kilometers maken tot de liften om 16.00 uur weer sluiten. Daarna ze gaan après-skieën en proberen anderen dan wijs te maken, dat ze totaal niet vermoeid zijn en niet naar hun bed verlangen. Ná die week gaan ze weer niet-uitgerust aan het werk.
Zelf heb ik nooit aan après-ski gedaan, maar deed (en doe) ik aan pré-ski. Voordat er vermoeiend werd gedaan ging er eerst een koffie en minimaal één Obstlertje naar binnen en werd er bij voorkeur een Apfelstrudel genuttigd. Pas daarna werd er één afdaling gemaakt, waarna ik me onmiddellijk weer via de stoeltjeslift en het ankerliftje-boven in de Alpenhütte van Elfride vervoegde voor de lunch, die uiteraard met een volgend Obstlertje werd weggespoeld.Tegenwoordig verblijf ik echter uitsluitend nog bij het oefenweitje vanwege ademnood en neem ik wat meer tijd voor de pré-ski, maar dat terzijde.
Bij Elfride kom ik uitsluitend nog als we gaan sleeën en dan doe ik aan pré-slee. Behalve de Obstler en de Apfelstrudel wordt er dan ook nog Speck mit Ei genuttigd. Nu is Elfride al wereldberoemd vanwege haar Apfelstrudel, maar haar Speck mit Ei is zelfs onaards lekker. De afdaling via de Rodelbaan is trouwens veel minder vermoeiend dan lopen of skiën en is uiterst gezellig en één dolle pret. Ik kan dat dan ook een ieder aanbevelen, vooropgesteld dat er een Rodelbaan aanwezig is.
