Waarom nog verder onderzoek? Hezik was zo schuldig als iemand maar schuldig kan zijn. De openbaar aanklager zei vóór de zitting al `kat in het bakkie´, zijn eigen advokaat zei tijdens de zitting - ik citeer - "hij is natuurlijk zo schuldig als de pest" en de rechter schudde alleen maar het hoofd vol onbegrip toen hij Hezik's "maar-maar-maar ik ben onschuldig en mag ik weer even naar het toilet?" aanhoorde.
Je merkt het toch ook al aan zijn reaktie na afloop? Eerst lachen, dan van niets weten en vervolgens vertellen, dat je er op terug zult komen. Nou, mooi lauw-loene met dat er op terug komen, dus dan weet je het wel.