Goed plan.
We hebben 1x per jaar een clubdag. Daar zie je een opkomst van leden die vertrouwd zijn met vliegen. Je merkt dat ze anders staan te vliegen met al die priemende ogen in de rug. Maar idd, ook dat is goed voor je skills.
Allerlei oefeningen worden er gevlogen, en het gaat vooral om de lol. Niet de beste wint maar diegene die het meest bij de gemiddelde score zit.
En idd allemaal Just for fun.
We proberen natuurlijk ook de beginners mee te laten doen maar zij kijken graag even de kat uit de boom, meestal doen ze n 2de jaar wel mee.
We hebben ook n zweefduurcompetitie maar dat is weer wat anders. Dus er is ruimte genoeg voor andere initiatieven. Iemand moet het ff organiseren, alles kan.
Bij de ACK hadden we een zomeravond competitie voor electrozwevers.
Alles kon meedoen en alles kon winnen.
Er was een soort "handicap" ingebouwd dat de mannen die F3J wedstrijden vlogen met de glasbakken niet steeds met de eer streken maar dat iemand met een houtbouw greatplanes Spirit met motortje ook nog een wedstrijdje kon winnen.
En dat was vrij simpel, beetje F5J achtig, stijgen, zweven, doellanding en dat allemaal op de seconde.
En op zaterdag was er 1 keer in de zoveel tijd een soort RC3 wedstrijd, simpele kunstvlucht voor motormodellen, ietsje meer dan de brevetfiguren maar niet heel lastig.
Op de jaarvergadering werd dan de winnaar bekendgemaakt en die kreeg een beker en eeuwige roem.
Jij was ook veel jonger toen je begon en je hebt meer aanleg voor alles dan ik.
Wedstrijden zoals F5B, is ook meteen de Formule 1 van het vliegen.
Dan had je allerlei professionele mensen om je heen, waar je mega veel van geleerd hebt.
Bij mij is alles meer hobbysfeer-achtig gegaan. Ik ben altijd blij met iedereen die mij helpt.
De daardoor ontstane vriendschappen staan bij mij hoog in het vaandel.
Ik was inderdaad 12 toen ik mijn eerste model crashte en de eerste jaren waren dat er heel veel.
Geen club in de buurt, vader had geen rijbewijs, er was geen internet alleen een modelbouwwinkel om de hoek.
Dus na een paar vliegtuigen gecrasht te hebben ben ik weer teruggegaan naar auto's, stockcars met 3,5cc brandstofmotor, daarna 1:8 brandstof en toen naar de boten.
Ergens rond mijn 16e ben ik weer verder gegaan met vliegtuigen en ging het beter, ik had mezelf geleerd te vliegen (mode 2).
Toen ik bij Muco in Alkmaar ging werken kwam Gerben binnenlopen, die nodigde me uit bij de ACK.
Ik heb daar op Mode 1 leren vliegen, dat was verplicht.
En na een paar lesjes ging dat wel.
Maar de club was heel streng, alles werd gecontroleerd, alles via de regels, totaal anders dan het wildvliegen dat ik deed.
Maar ik heb er wel heel goed leren vliegen en ook heel veel kennis opgedaan omdat er oude gepensioneerde ex-fokker en andere zeer technische mannetjes rondliepen die overal mee hielpen.
Dus ik heb een enorme basiskennis die Wil mist en dat zal ie zijn hele vliegcarriere missen.
Als je eenmaal kan vliegen en zelf ook niet bouwt (wie bouwt er nu nog tegenwoordig) zal dat ook niet beter worden.
Als je bouwt ben je wel verplicht je in iets te verdiepen.
Een ARF schud je in een avond in elkaar en als je de plaatjes volgt dan kom je tot een vliegend model.
Helaas, zo is de hobby nu eenmaal geworden.
Ik hoorde net nog iemand in een youtube filmpje zeggen, de modellen die ik zelf bouw heb ik veel meer binding mee, en ja, zo is het.
Ik zie het op veel clubs... ook op die van Wil.
Mensen vliegen hun model (ondanks de geweldige stabilisatie systemen) in het hek of in de grond.
Ze gooien het model in de kliko, rijden naar Hobbyin en halen een nieuwe a 400 Euro.
Slaat echt helemaal nergens op maar OK, zo is het tegenwoordig.
Ik word oud denk ik.
GJ
.
