Zo, de weken verstrijken snel. Ondertussen is er weer het een en ander aan de mini Asw gebeurt. Het kielvlak is dicht gemaakt. En beide vleugelhelften zijn evenver af. De romp is voor de eerste keer geschuurd. Ook heeft mijn twee jarig dochtertje het pendelmechaniek van het stabilo aan een gedegen onderzoek onderworpen. Het pendelmecahniek blijkt sterk genoeg, en , naar ik zo inschat aan de witte knokkeltjes van haar handjes tijdens de test, zelfs geschikt voor F3B.
Het wordt tijd om naar het te verwachten vlieggewicht te gaan kijken. Volgens de tekening moet deze tussen de 270 en 300 gram komen te liggen. Het zwevertje weegt nu 115 gram. Daar komt nog bij: twee servo’s 24 gram.
Ontvanger: 16 gram.
Ontvangeraccu 150mAh Nicad 39gr. of 600mAh NiMH 60gr. Alle stekkertjes zitten bij deze gewichten in.
De NiMH versie zit nu op: 215gr
De Nicad versie zit nu op: 194 gr
Ga ik uit van 270gr. vlieggewicht dan heb ik nog over 55 resp.75gr. Dit gewicht is gereserveerd voor de neus van de romp, cockpitkap, stabilo, richtingsroer en wat “afwerksplinters” zoals de vleugelvoorlijst en vleugeltips. En dan natuurlijk de bespanning.
Het verschil van 30 gram, tussen 300 en 270gr vlieggewicht, houdt ik maar als “reservegewicht” aan. (sleepkoppeling bijv.)
Over de bespanning wil ik het nog eens hebben. Er zijn wat “eisen” die ik mee wil nemen in de keuze van bespanmethode:
De optredende trekspanning tijdens het bespannen van de vleugel mag niet groot zijn! Anders trek ik de holte uit het profiel.
Ik wil de zwever straks netjes egaal wit hebben.
De romp heeft vloeiende lijnen. Bespannen met papier is dan erg lastig. Hoe zit dat met tisseus?
De bespanning moet het liefst ruw zijn. Zeker voor de vleugels. Al is na enkele keren schuren/spanlakken/verven het oppervlak vast al weer glad. Heb je witte spanlak?!
Alle te bespannen vlakken zijn dicht, dus nergens ribbenstructuur.
Het mag niet zwaar zijn, dat spreekt voor zich. Iemand een idee of tip?
)
)
im:
