F5j speed

Ik kan maar een ding bedenken.... Ik ben een prutser :)

Maar ik probeer mij te verbeteren. Ik heb daarvoor nu een altis micro met daarin max hoogte 80 en 10 sec motor loop gezet. Het is wel wennen en oppassen om snel laag te blijven om naar de stek te vliegen waar je denkt thermiek te kunnen pakken. Dit is min of meer de ALES type methode. Op zich zou dat ook een leuke wedstrijd kunnen zijn waarbij iedere ronde zoals hierboven gezegd werd iedere keer 25 meter lager start hoogte is/wordt. BV 1ste ronde 150, 2de 125, 3de 100, 4de 75, 5de 50 en als topper van de dag 6de ronde 25 meter ;)

Maar goed laten we nu eerst zorgen dat we voor het volgende jaar een wedstrijdleider hebben anders kunnen we wel hele mooie wedstrijden bedenken maar ...

Dus: Wie stelt zich beschikbaar voor wedstrijdleider voor NK 2016 en verder!!!!
 
Interessante discussie moet ik zeggen, of beter gezegd discussies want er worden verschillende puntjes aangehaald.

@funpeter7823
In Nederland hebben we een groot voordeel ten opzichte van de rest van Europa, Nederland is relatief klein en daarmee de onderlinge afstanden tussen piloten ook. Het is dus veel makkelijker om samen te trainen, ten opzicht van bijvoorbeeld Duitsland. Als er dan ook nog een brede groep piloten is die ambities heeft om de top te bereiken, ontstaat er een ideale situatie voor het trainen. Een brede basis is prima om verder op uit te bouwen en kan heel stimulerend werken voor de hele groep. De de absolute top van die groep zal zich vervolgens tot 1-4 piloten beperken die maf genoeg zijn er enorm veel tijd en energie in te steken. Maar een goede wisselwerking tussen alle piloten uit de top, sub-top, middenmoot en zelf niet-vliegers, waarbij ieders talenten bijdragen aan het grote geheel zal het resultaat alleen maar versterken (en houdt het leuk voor iedereen, het belangrijskte aspect). Iedereen heeft talenten. Heel leuk aan knuppeltjes roeren is voor de piloot belangrijk, maar eromheen zijn er nog veel meer zaken die nodig zijn om die piloot als onderdeel van een groep optimaal te laten functioneren.
Je stelling dat je niet naar internationale wedstrijden hoeft lijkt me tricky. En wel om twee redenen:
1. Internationale wedstrijden geven je een referentiekader , zowel voor je eigen kunnen, als voor de Nederlandse prestaties in het algemeen.
2. Het mentale aspect op een internationale wedstrijd is heel anders dan op een lokale. Met toenemende ervaring wordt het makkelijker, maar toch blijft de spanningsboog anders.
PS: voor training in starthoogtes zou 3 minuten vluchttijd al volstaan, na die tijd weet je echt wel of je ´wegkomt´. Die 3 minuten afsluiten met een doellanding op tijd, logger opnieuw initialiseren en weer weg. 3 starts en dan met je team analyseren hoe het ging.
PS2: Alex zijn post klinkt bijna als een open invitatie, tijd voor een clinic?


In reactie op een paralle discussie in dit draadje, over het opnieuw aan kunnen schakelen van de motor: Ik mis nog een heel belangrijk aspect met betrekking tot de veiligheid. In de huidige situatie is het zo dat de motor simpelweg niet meer aan kan schakelen, wat de piloot ook doet. Dit is een enorm voordeel voor de veiligheid tijdens het uitlezen van de hoogtes. Het uitlezen geschiedt rondom en dichtbij de prop, een prop die aangedreven wordt door een paar honder Watt. Zeker de vertraagde binnenlopers kunnen een enorm koppel genereren op de prop, wat heel veel schade kan berokkenen. Natuurlijk moet je altijd heel bewust en veilig rond die prop te werk gaan, maar dat cockpitkapje zit toch vaak in het ´bereik´ van de prop.
Als de motor per ongeluk aanslaat, kan dit groot persoonlijk letsel veroorzaken. Het kan voorkomen dat per ongeluk een gasknuppel aangeraakt wordt bij het wegleggen van de zender voor het uitlezen. Nu is dat niet erg, de motor wordt geblokkeerd door de Unilog. Maar als hij wel weer aan kan slaan....

Groetjes,
Gerben
 
arno888 zei:
Ho, stop , fout :eek:
Al vaker heb ik gezegd (ook in het Xplorer draadje meen ik) dat het in eerste instantie belangrijk is je vluchten vol te maken en zo maximaal te scoren tijdens de voorronden. En ook al vaker heb ik gezegd dat de gemiddelde hoogte daarbij/daarvoor in onze contreien een 150 meter is. Dat heeft dus in mijn optiek niets te maken met laag starten......
Nog lagere hoogtes worden veelal pas belangrijk in fly-off's bij grotere wedstrijden. Blijft echter natuurlijk dat het kicken is je kist vanaf 20-30 meter hoogte weg te draaien ;)
En naarmate je meer en meer oefent daarop, lijkt dat alsmaar makkelijker te worden ......
Klik om te vergroten...
100% correct, vooral de opmerking over de flyoffs...
 
Ook naar aanleiding van Gerben's stukje zal ik dan maar eens aftrappen :)

Heeft iemand zin om een weekendje F5J te vliegen op een mooi veldje, samen met een potje O.H.'n over F5J
en wat daarbij hoort natuurlijk, dan ben je van harte welkom.
Zuid-Limburg is natuurlijk voor velen wat verder weg, maar dat heeft ook weer zijn voordelen zeg ik maar :rolleyes:
Met meer als 5 man gelijktijdig lijkt me niet zo handig dus daar ligt de grens en wil je er meer als 1 dag van maken,
ik heb nog wel een slaapplaatsje over.
Bij deze .........

Momenteel kan dit ook nog op een doordeweekse dag.
 
Alex Hoekstra zei:
Als jullie allemaal blijven roepen dat in Nederland er bijna nooit situaties zijn waarop je op lage hoogtes kunt wegdraaien beginnen jullie er nog in te geloven ook. Pas bij windkracht 5 of meer word het echt lastig maar daar onder kant het nagenoeg altijd . S'ochtends vroeg zijn die bellen er niet op 200 meter maar wel op 50. Swinters zijn ze er ook niet op 200 meter maar wel tussen de 2 en 50 meter maar ook dan kun je 10 minuten vliegen.
Toen ik vroeger F3j vloog hadden wij op ons dokkumer veld vaak noorder of zuider wint dus ging de lier dwars over het veld met de keerrol op 50 meter en ik was altijd weg. Als het goed weer was (weinig wind) gebruikte ik de lier niet eens en gooide de kist gewoon de bel in. In Nederland kan het net zo goed als in oost Europa. Boven natte weilanden zoals hier zitten de bellen vaak wat verder uit elkaar maar ook dan kan het nagenoeg altijd. De grootste fout die altijd gemaakt word is om zo langzaam mogelijk met een z'on laag mogelijke daalsnelheid te vliegen terwijl je gewoon enorm agressief moet gaan zoeken en bij voorkeur met de wind mee zodat je veel afstand aflegd over de grond en je daarmee de kans op thermiek vergroot. Zijn er bomenrijtjes beneden winds zit je altijd goed. Maak je model nooit te licht zodat hij ook goed terug glijdt en je langer de bel kunt volgen. Hoog vliegen is niet belangrijk. Lang vliegen wel. Maak je niet druk als anderen hoger zitten. Zolang je goede lucht hebt gewoon volgen en ga in de training ook buiten je comfort zone zodat je dat in de wedstrijd niet hoeft te doen. Zolang je vleugeltip de grond niet raakt tijdens draaien is het mogelijk om weg te draaien en als die situaties er zijn tijdens de training gebruik ze dan ook. Tijdens dit soort lage belletjes is het heel belangrijk dat je snelheid houd en het model niet overtrekt . Flink banken en janken geeft op lage hoogtes het beste resultaat. Probeer je netjes te vliegen met wat ruimere bochten raak je gegarandeerd de bel kwijt. Gewoon gaan doen en niet opgeven tot dat je echt op de grond ligt. Verder wil ik iedereen die verder wil komen een tip geven om te gaan DLGen. Hoeft niet in wedstrijd verband maar je leert er zo veel beter van vliegen dan je met een grote kist doet omdat je altijd in lage situaties begint en dat niet 5 of 6keer op een middag maar 50 of 60 keer. Ook leer je veel meer over energie beheersing. Een model dat vliegt met maar 11 gram vleugel belasting slaat heel snel dood bij een foutje. Op lage hoogtes is elk foutje fataal dus kun je je dat niet permitteren. Netjes en langzaam vliegen kan op 200 meter hoogte . Op lage hoogte is er maar één ding belangrijk en dat is in de bel te blijven.

Alex
Klik om te vergroten...

Naar mijn idee sla je hier de spijker op de kop Alex. Vooropgesteld dat ik vanmezelf weet dat ik een matige thermiekvlieger ben en me niet wil meten als toppers als Peter en Alex. De laatste 5 jaar ben ik actief in met F3J bezig geweest en sinds een half jaar probeer ik het DLG spel onder de knie te krijgen. Ik kan de tip die Alex geeft alleen maar aanraden om eens met een DLG te gaan vliegen. Dit hoeft inderdaad niet in wedstrijdverband, maar kan gewoon naast je huidige discipline plaatsvinden. Ik was verbaasd over alles wat voorbij komt op op zeer lage hoogtes. Nu snap ik dat op zeer lage hoogtes het lastiger is om kleine lichte belletjes met een 3,5 mtr kist weg te draaien. Dat gaat met een DLG wat eenvoudiger. Echter wat blijft is het herkennen van goede lucht; oftewel heb ik een goede " read" . Dit is fundamenteel bij alle thermiekklasses: F3J, F5J en F3K. Weten waar je moet vliegen blijft het belangrijkste. Op lage hoogtes moet je sneller beslissen waar je wilt vliegen en de juiste keuze is dan doorslaggevend voor het succes. Dit geldt bij weinig, maar ook bij veel wind. Om dit goed te kunnen zul je veel moeten trainen/oefenen, maar een stuk talent is daar ook niet onbelangrijk in.

Ik verwacht zelf dat de F5J klasse zich snel gaat ontwikkelen naar andere modellen met verschillende vliegeigenschappen. Nu zijn de F5J kisten voornamelijk geredesignde F3J kisten (lees: lichter). Ik zelf zie de F5J klasse als een combinatie van F3J en F3K. Ik zou me dan ook goed voor kunnen stellen dat je voor ieder weertype een andere kist hebt: voor licht weer een soort F3K achtige kist, waarbij je op ca. 30 mtr gegarandeerd wegkomt en wat grotere, zwaardere kisten (X2 / Perfections achtig) welke bij windkracht 4+ ingezet worden. Uiteraard zullen de profielen zich ook nog verder ontwikkelen.

Ach, we gaan het meemaken. Leuk proces om te volgen en wellicht blijkt dat het straks toch geheel anders is geworden..


Brian
 
Leuk om te zien dat de Nederlander Juun Albers , die tegenwoordig in Oostenrijk woont ,
ook weer goede resultaten weet te halen met zijn eigen bouwsels en Pike met V-staart (en Taranis) ,

in de F5J CONTEST Eurotour 2015 4th SouthMoravia Cup F5J, Boretice, Czech Republic.

Juun DSCF9935.JPG



In mei 2015 stond Juun ook al op de ereplaats in de Intertour Black Duck in Italie (rechts)

Juun Intertour Black Duck Italie 3ePrijs.jpg


Felicitaties Juun !!
 
Hoho, ik moet hiet even wat rechtzetten. Mijn 1e plaats in de Euro-/Intertour van Boretice betrof de categorie 60+ die daar apart gewaardeerd wordt!
In de normale rangschikking was ik slechts 18e en niet in de fly-off, en ik was ook helemaal niet tevreden over dat resultaat omdat ik op zaterdag tamelijk ziek was en, tevens door de waanzinnige temperaturen (38 graden), erg ongeconcentreerd vloog.

In Pordenone vloog ik de fly-off wel, en afgelopen weekend in de Intertour van Dubnica (Slowakije) ook, maar in laatstgenoemde fly-off liep het helaas " voor geen meter".

Ik volg dit draadje al enige tijd en wilde er ook graag in bijdragen, doch vond daartoe niet de tijd door het volle wedstrijdprogramma. Ik probeer het nog in de komende dagen (donderdag gaan we weer naar Slowakije voor de grote Intertour-finale in Trnava met maar liefst 92 aangemelde piloten).

Groet,

Juun
 
Hier dan de beloofde bijdrage van mijn kant. Omdat in mijn woonland een nationale competitie in F5J niet bestaat, ben ik „ veroordeeld“ tot het vliegen van Inter- en Eurotourwedstrijden, die gelukkig redelijk goed „berijdbaar“ zijn of met vakantie te combineren. Dat zijn er dan zo´n 10 à 12 per seizoen. Ik vlieg dus vaak tegen de Fraks, Malciks en Vostrels van deze wereld die jullie in Toldijk aan het werk hebben gezien. En er zijn hier nog zeker 10 piloten van dat formaat.

Ik sluit mij aan bij de schrijvers in dit draadje die een “extrastraf-systeem” voor hoog starten niet zo´n goed idee vinden. Als je dat doorvoert, leidt dat tot het lager starten van de hele groep vliegers, wat dan weer tot gevolg heeft dat de „mindere“ vliegers of de vliegers met zware of niet zo geschikte modellen om de haverklap binnen een paar minuten gefrustreerd aan de grond staan. Of, als ze toch hoog starten, mopperen dat ze „strafpunten“ krijgen. Je vormt op deze wijze een elite-groep (Gerben merkt dat heel terecht ook op met de term „ kliekjes“). Dit gaat dan eerst ten koste van de breedte (die zich in Nederland juist zo goed heeft ontwikkeld) en daarna ten koste van de gehele klasse, omdat zonder breedte en aantrekkingskracht er geen nieuwe topvliegers meer komen „ bovendrijven“.

Ik vergelijk dit met een voorval dat onlangs in de Eurotour van Vipava (Slovenie) plaatsvond. De wedstrijdleiding maakte in de briefing de fout door het aantal te vliegen voorronden te noemen. Door beter dan verwachte weersomstandigheden konden deze allemaal op zaterdag worden gevlogen. Voorgesteld werd om op zondag nog een ronde te vliegen (waarvoor scorekaartjes waren afgegeven), hetgeen door de topvliegers (de „elite“), met Vostrel en Rizner voorop, en de jury (bestaande uit topvliegers), werd tegengehouden terwijl de meerderheid voor was. Dit kan formeel juist zijn, maar het betekende wel einde oefening voor 80% van de vliegers op de eerste dag van een tweedaagse wedstrijd. Gevolg was dat veel deelnemers al op zaterdagavond boos vertrokken; bijna alle andere niet-fly-off vliegers op zondagmorgen. Bij de prijsuitreiking waren nauwelijks meer dan de fly-off vliegers nog aanwezig.
Zoiets is een erg slechte zaak voor de klasse. De klasse kan nationaal en internationaal niet alleen bestaan met een handjevol topvliegers; ook vliegers die de top waarschijnlijk nooit zullen halen of dat niet willen, maar meedoen omdat het leuk is, heb je daarvoor nodig.

Ik reken mijzelf ook tot de groep die de top nooit zal halen. Leeftijd, niet meer zo goed zichtvermogen, en gebrek aan (zweef-)ervaring spelen daar een rol. Maar beter ben ik na drie seizoenen beslist wel geworden, en dan niet alleen door het vliegen van de wedstrijden zelf. Oefenen in laag starten en dan het vinden en maximaal benutten van thermiek doe je het best op het veld thuis. En dan op daarvoor geschikte dagen. Dat je geschikte omstandigheden tijdens een wedstrijd aantreft, is in Nederland een beetje een toevalstreffer. Ik heb zelf veel nut gehad van vliegen met een heel licht gummistart-model en een provinciale competitie daarmee.
In F5J-wedstrijden, zeker in de internationale, zit je elkaar vaak in de weg in die gevonden bel, met alle risico´s (mid-air collision) van dien.

Gemist heb ik in dit draadje nog het opdoen van kennis over thermische bewegingen op en rond het veld. Ik bedoel dan het trekken van conclusies uit verandering van temperatuur en windsterkte en -richting op het veld, het bewegen (of niet) van bladeren aan bomen rond het veld, de soorten gewas rond het veld, weide nat of droog etc. Daarover is kennis op te doen en het delen van die kennis zou kunnen worden georganiseerd. Ik merk op dat topvliegers als Vostrel, de Malciks, Haas (WK 3e F3K !; vliegt ook F5J) altijd met een „hengel“ met lint op de startplek staan. En bij hun camper staat er nog één. Wat „lezen“ zij daaruit?

Het hier al naar voren gebrachte idee van coaching is een zeer goede. Ik kan daar het voorbeeld noemen van een Tsjechische piloot die tot vorig jaar (net als ik) meestal in de middenmoot eindigde. Dit jaar is hij bij alle wedstrijden gecoached door de Malciks. Met steeds betere resultaten. En afgelopen weekend stond hij zonder Malcik-coach (want die vlogen allemaal mee in de fly-off) wel op het podium.
En mijn vaste vliegmaat vloog mij er vorig jaar totaal uit toen hij een keer gecoached werd door Stefan Eder.

En als laatste dan: terecht stelt Alex Hoekstra hier eerder dat betere thermische omstandigheden in Nederland vaker voorkomen dan menigeen denkt. En net zo is het een illusie dat in Centraal en ZO-Europa altijd windstilte heerst en het er een thermiek-walhalla is. Dit jaar heb ik al bij minstens 4 wedstrijden zeer winderige condities meegemaakt, soms zelfs zo sterk dat er bij jullie zou zijn afgelast. Het is dus tijd om het minderwaardigheidscomplex af te leggen.

Groet,
Juun
 
j.albers zei:
Ik merk op dat topvliegers als Vostrel, de Malciks, Haas (WK 3e F3K !; vliegt ook F5J) altijd met een „hengel“ met lint op de startplek staan. En bij hun camper staat er nog één. Wat „lezen“ zij daaruit?
Klik om te vergroten...

Dat is wel een goede tip. In mijn vrije vlucht jaren heb ik redelijk wat aan ervaring en kennis opgedaan wat betreft streamertjes maar heb er nooit meer bij stilgestaan dit ook nu weer toe te passen. Het principe van de streamers is simpel.
Ga er maar vanuit dat de streamer altijd in de richting van de bel wijst.

En net zo is het een illusie dat in Centraal en ZO-Europa altijd windstilte heerst en het er een thermiek-walhalla is. Dit jaar heb ik al bij minstens 4 wedstrijden zeer winderige condities meegemaakt, soms zelfs zo sterk dat er bij jullie zou zijn afgelast.
Klik om te vergroten...

Sterker nog, ik heb wedstrijden afgelast zien worden in Oost Europa en meer dan één :eek:
En dat is dan best lullig wanneer je 1300 km gereden hebt .......
Maar het is inderdaad niet altijd windstil in die hoek.
Wel zorgt het landklimaat voor relatief, rustigere lucht als in W.Europa wat weer iets anders is als windstilte.
 
Over bellen zoekers.. Wat ook heel goed helpt is een paar bellen blazers. Die stevige zeepbellen blazen die paar min heel blijven. In plaats van een streamer ;)
Dus volgende wedstrijd zijn er toevallig ook een paar clowns aanwezig??? :rolleyes:o_O:D

Of zo iets
63530987_561746_full.jpg
 
Bellenblazen kan bloedserieus zijn.
Ik heb vaker als één keer,bellenblaas machines gezien bij vrije vlucht westrijden. Dat zijn perfekte bellen aanwijzers ........
Vooral de engelsen hadden zo nu en dan prachtige konstrukties :rolleyes:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top