Inmiddels heeft de Fokker met de nieuwe vleugel gevlogen en hij vliegt er beter mee. Hij reageert beter op zijn rolroeren en gaat makkelijker de bocht om. Bij de eerste vleugel had ik 2 graden tipverdraaiing ingebouwd, maar dat is niet volgens hoe Fokker de vleugel gebouwd had. Daar zat geen tipverdraaiing in. Bij de nieuwe vleugel heb ik alles origineel Fokker gelaten en dus geen tipverdraaiing ingebouwd. Bij deze twee sfeerplaatjes van de Fokker met de nieuwe vleugel bij ons op het vliegveld.
Wat me verder nog niet helemaal zinde aan de Fokker is, dat ik, ondanks dat de twee accu's helemaal tegen het motorschot zitten, ik toch nog ongeveer 250 gram lood in de motordummy weg heb moeten werken. Nu waren mijn staartvlakken een beetje zwaar uitgevallen. Ik heb deze gebouwd door middel van een kern van 1,5 triplex (ik had beter geen triplex kunnen nemen) weliswaar met verlichtingsgaten, waar alle halfribben en liggers opgeplakt zitten. Het was wel zeer makkelijk bouwen en er kan eigenlijk weinig mis gaan tijdens het bouwen, maar het gewicht viel een beetje tegen. Alles bij elkaar weegt het 155 gram. Nu zijn alle staartvlakken ongeveer zo gemonteerd als bij het origineel, wat betekent dat ze allemaal demontabel zijn. Mijn Fokker heeft trouwen ook een trimbaar stabilo.
Dus heb ik toch maar besloten om nieuwe staartvlakken te bouwen, maar dan wat lichter. Deze keer volg ik zoveel mogelijk de originele bouwwijze van Fokker. Het grootste verschil is dat mijn ribben niet uit gevormde buizen bestaat, maar gewoon uit traditionele houten ribben. Bij de originele bouwtekeningen:
Eerst maar alle staartvlakken demonteren. Je houdt dan een kale staart over.
Ik ben begonnen met het kleinste deel van de staartvlakken, namelijk het kielvlak. Ik ben alleen tijdens de bouw vergeten foto's te maken, maar dit is het eindresultaat.
Verder met het richtingsroer. De ribben zijn van 1mm triplex gemaakt. Balsa durfde ik niet aan. Ik heb aan de ribben voetjes getekend zodat ze automatisch goed staan en ik de ribben ook kan fixeren op de bouwplank. De buitenrand van het richtingsroer is gemaakt van 2mm alu buis gebogen rond een mal en met een koolstof staafje erin voor de stevigheid. Ik heb eerst geprobeerd om de uitsparingen voor de scharnieren met een fingerfreesje in de kolomboor in het 6 mm beuken rondhout te frezen maar dat ging hem uit het losse polsje niet worden. Toen toch maar het rondhout op de tafelzaag (met een 1,5mm dik zaagblad) doormidden gezaagd en voorzien van een 1,5mm dikke kern met uitsparingen voor de scharnieren. De roerhevel is gemaakt van 2mm novotex en voorzien van een antirotatie pinnetje en worden afgewerkt met 0,4mm triplex aan weerskanten. De verstevigingen in het richtingsroer zijn gemaakt van 1,5mm koolstof staaf en maken er een redelijk stijf geheel van.
Bij het stabilo ben ik iets afgeweken van het origineel. De F.VII had geen verstevigingsbuizen in het stabilo. De F.XVIII had die wel. Ik heb deze hier ook toegevoegd omdat ik anders bang was dat de folie bij het krimpen de wortelribben krom zou kunnen trekken.
Voordat ik de scharnieren lijm eerst proefpassen. De positie van het scharnier aan de wortelrib is erg belangrijk. Aan dit scharnier wordt eigenlijk het stabilo aan de romp bevestigd, net zoals bij het origineel. Het stabilo scharniert ook over dit punt. Het voorste stukje rondhout dat bij de neuslijst uit de wortelrib steekt wordt in een koolstof buis in de romp geschoven. Aan het uiteinde van het stukje rondhout zit een magneetje zodat de stabilohelften bij elkaar gehouden worden. De koolstof buis in de romp wordt door een servo aangestuurd voor het verstellen van het stabilo.
Het hoogteroer wordt op dezelfde manier gebouwd als het richtingsroer.
En dan alles de eerste keer proefpassen op de romp. Op de eerste foto kun je de koolstof buis zin waar de voorkant van het stabilo ingeschoven wordt. Op de tweede foto zie het bevestigings- en scharnierpunt van het stabilo.
De voorkant van het kielvlak wordt met twee schroeven vastgezet. Bij het origineel waren dit bouten. De achterkant van het kielvlak wordt doormiddel van de scharnieren op zijn plek gehouden, ala het origineel. De stabilo struts en spandraden zitten er niet voor de zier maar zijn functioneel om er een stijf geheel van te maken.
Nu moet de zaak nog bekleed worden. En dan de vraag, is het lichter?
Kielvlak en richtingsroer versie 1 wegen bijna 45 gram kant en klaar. Voor kielvlak en richtingsroer versie twee zit ik nu op 20 gram.
Het stabilo en hoogteroer versie 1 wegen afgerond 111 gram. Stabilo en hoogteroer versie 2 wegen afgerond 58 gram. Er komt natuurlijk nog folie en verf bij, maar versie twee zal lichter worden. Al had ik alleen op iets meer gewichtswinst gehoopt. Maar als ik nu 50 gram in de staart zou kunnen winnen betekent dat ik ongeveer 150 gram lood uit de neus kan halen en win ik in totaal 200 gram.
groeten kjel