Ik heb eens zo`n Vario mogen vliegen, maar dan een vierblad, ook non E-stab. Ik heb er slechts mee gehooverd met wat wind maar hij voelde aan als een normale fly-bar kop. Niks geen verassingen maar een heerlijke stabiele hoover.
Klopt, in hoover is er weinig verrassends aan, hooguit de nogal nerveuze reactie op correcties.
Stel dat NIET weg door het verkleinen van de uitslagen!!!!
Doe je dat namelijk wel, dan is je eerste poging om een bochtje te vliegen ook je laatste, want dan heb je niet voldoende stuuruitslag meer: je begint een bocht en krijgt hem niet meer op tijd vlak voor je de wereld raakt....
Hij hoort wat nerveus aan te voelen, en
trust me: daar ben je héél vlug aan gewend!
Tweede verrassing is dat bij heel voorzichtige stapvoetse bochtjes de heli heel onzeker aanvoelt. Net alsof hij halverwege de bocht spontaan achteruit wil gaan
Trim hem twee tot vier klikjes naar voren, en dat verdwijnt ook als sneeuw voor de zon. Je bent in een oogwenk gewend aan hooveren met een heel lichte trim naar voren.
Oefen vóór je de hoogte in gaat, met korte voorwaartse runs de overgang terug van vliegen naar hooveren, want dáár zit de enige echt vervelende verrassing: Als je hard afstopt, heeft de heli op het allerlaatste moment van de overgang de neiging scherp achterover en naar rechts (voor een linksdraaiende rotor) te knikken, en je schrikt je rot als je hier niet op voorbereid bent. De truuk is, rustig af te remmen, en niet tot het laatst achterover te blijven hangen, maar al tijdens het afstoppen geleidelijk weer vlak te sturen. Je moet dus iets meer ruimte inplannen voor deze manouvre. En ALTIJD tegen de wind in binnen komen!!!!
Rondvliegen is feitelijk absoluut hetzelfde als met een "gewone" heli (wat logisch is, want het IS een gewone heli), maar je moet RUSTIG sturen (aanvankelijk voelen abrupte manouvres sowiso erg onwennig) en het helpt als je de heli ongeveer halverwege voorover trimt, als je rondvliegt, want van zichzelf is hij wat klimmerig en hoewel erg persoonlijk, is rondvliegen met de sticks uit het midden voor veel mensen erg vervelend....
Na gewenning kun je er net zo vlot mee sturen als met een paddelstang.
Landingsaanvlucht moet je cyclic duidelijk iets meer "gedrukt" houden dan met een flybar, de heli wil stiekum wat achterover en dan zijn snelheid verliezen. Kordaat en bewust de rotordisc horizontaal houden is hier het devies.
In het laatste stuk, zoals al eerder gezegd,
rustig achterover brengen om te remmen, en ook weer
rustig, en ruim bijtijds weer vlak leggen om over te gaan in normale hoover.
Zelf heb ik de trims voor rondvliegen in een aparte vliegmodus staan, die ik via een schakelaar in kan schakelen. Dat vergt enige gewenning, maar als je er mee om kunt gaan is wegvliegen niet meer dan die schakelaar omzetten en heel licht pitch bij geven. Terugschakelen naar hoovermodus is een beetje oefenen, maar ook geen heksentoer, zolang je maar overschakelt NADAT je alweer in hoover bent, NIET terwijl je nog aan het vliegen bent. Maar niet iedereen vind dat even prettig, de twee andere instructeurs gebruiken bij mijn weten niet zo'n schakelaar....
Wij hier (de instructeurs van de helischool) hebben er gek genoeg alledrie vrijwel even lang over gedaan om van het hooverstadium naar voorzichtig rondvliegen te komen, ongeveer 3,5 tot 5 uur hoovertijd.