T
Theo Coenen
Guest
Omdat we een tijdje terug enkele discussies hierover hebben gehad en er geen echte duidelijkheid gekomen is ben ik maar eens in die materie gedoken.
Let wel, ik heb geen electronica opleiding of kennis, dus er kunnen zo hier en daar enkele kreten of termen verkeerd staan.
We zijn het er allemaal wel over eens dat we met het gebruik van de lipo accu stukken voorzichtiger moeten zijn dan wat we met de nicad's of nimh's deden. Waar velen bij de nicad's en nimh's de cellen gelijk aan de snellader hingen en met volle bak begonnen te laden, of ze met ongecontroleerde hoge amperages gingen ontladen, moeten we ons met de lipo's dus echt aan de spelregeltjes van de fabrikanten houden.
Zodoende zijn er dus speciale laders nodig, en mag je ze niet sneller laden dan 1C. Ook het ontladen is aan vrij strikte grenzen gebonden.
Nu ter zake.(alles gebaseerd op een 3 cellen pakket)
Velen waaronder ik ook gebruiken geen balancers. Wel controleren we regelmatig onze lipo's en mocht er een setje niet in balans zijn dan worden die cellen weer gelijk getrokken door ze individueel te gaan laden. Verder zorgen we ervoor dat als we zelf nieuwe setjes samenstellen de cellen op voorhand al gelijk zijn. Setjes die op deze wijze met een beetje zorgvuldigheid zijn samen gesteld zullen niet zo snel in onbalans raken. Wel blijft het zaak om alles regelmatig te controleren.
Daarnaast is er een hele grote groep die wel met balancers werkt. Op dit moment bestaan er 2 soorten balancers.
Type 1 zijn simpele modellen welke eigenlijk helemaal geen balancers zijn maar stroombegrenzers die het laden stoppen bij een vooraf vastgesteld voltage, meestal 4,25 volt per celmet een totaal voltage voor een 3 cellen pakket van 12,6 volt.
type 2 balances zijn processor gestuurd en beginnen gelijk bij het
aansluiten van de cellen met het opmeten en gelijk trekken van de cellen, en blijven dit gedurende het gehele laadproces doen.
hoe werkt een type 1 balancer.
Dit soort balancers is relatief eenvoudig en daardoor redelijk goedkoop.Eigenlijk zijn het geen balancers maar stroombegrenzers die pas werken op het moment dat de cellen het ingestelde voltage van 4,25 volt bereiken. Op dat moment wordt de stroom omgeleid door de balancer en het laadproces van die cel gestopt. Een 3 cellen pakket dat in onbalans is bij aanvang van het laden blijft dus in onbalans. Zodra 2 cellen 4,25 volt bereikt hebben is de derde cel pas op 4,1 volt maar de totale spanning van het pakket is wel 12,6 volt en dus wordt de laadstroom afgebouwd waardoor die 3de cel geen stroom meer opneemt en deze dus ook niet wordt volgeladen. De "volle" cellen worden derhalve ook niet overladen. Het gevaar van dit soort balancers zit hem in het feit dat het laden wel op tijd gestopt wordt maar dat de cellen dan niet allemaal vol zijn. Bij het ontladen loop je dus nog steeds het risico dat de cel die lager is in spanning onder het 3 volt onbelast niveau komt en dat die dus beschadigd is of zelfs kapot gaat.
lipobalancer type 1
het type 2 balancers zijn aktieve balancers die vanaf het aansluiten tot het einde van het laadproces de cellen blijft opmeten en eerst zorgt dat de cellen gelijk zijn (tot op 0,01 volt)en dan pas de cellen gaat laden. mocht er een mindere cel tussen zitten dan wordt ervoor gezorgd dat deze gedurende het gehele laadproces steeds op het zelfde niveau gebracht worden als de andere cellen. Hierdoor zijn de cellen samen vol en tijdens het ontladen blijven ze dan ok op een vergelijkbaar niveau waardoor ze bij de afslag van de regelaar nog steeds op een gelijk niveau zullen zijn. Verder hebben dit soort balancers nog enkele mogelijkheden extra om ons te waarschuwen voor ernstige ongeregeldheden tijdens het laden.
lipobalancer type 2
Als we dit nu gana vergelijken dan moet je tot de conclusie komen dat de balancers van het type 1 toch enkele onvolkomenheden hebben. Het overladen gaan beide typen balancers wel tegen, maar met het type 1 balancers lop je het risico dat de cellen nog steeds niet echt gelijk
zijn en dit kan zich bij het ontladen uiten in een kapotte cel.
Alle 3 de methodes hebben zich bewezen. Het laden zonder balancer vraagt om een zeker disipline om regelmatig alle cellen op te meten
en eventueel los van elkaar te laden. Dit geld ook voor de balancers van het type 1. De balancers van het type 2 lijken op dit moment de meest veilige vorm van laden voor lipo cellen.
Toch blijft het zaak om ten alle tijde goed op te letten en nooit accu's te laden als je er niet bij bent. Mocht er ooit iets misgaan en je bent in de buurt van de lader en de accu';s dan kun je meestal nog wel optijd ingrijpen om erger te voorkomen. Dit feit geld eigenlijk voor alle typen accu's. Je zal echt niet de eerste zijn bij wie een loodaccu of een nicad pakket uit elkaar klapt, en daar wil je absoluut niet bij zijn.
Let wel, ik heb geen electronica opleiding of kennis, dus er kunnen zo hier en daar enkele kreten of termen verkeerd staan.
We zijn het er allemaal wel over eens dat we met het gebruik van de lipo accu stukken voorzichtiger moeten zijn dan wat we met de nicad's of nimh's deden. Waar velen bij de nicad's en nimh's de cellen gelijk aan de snellader hingen en met volle bak begonnen te laden, of ze met ongecontroleerde hoge amperages gingen ontladen, moeten we ons met de lipo's dus echt aan de spelregeltjes van de fabrikanten houden.
Zodoende zijn er dus speciale laders nodig, en mag je ze niet sneller laden dan 1C. Ook het ontladen is aan vrij strikte grenzen gebonden.
Nu ter zake.(alles gebaseerd op een 3 cellen pakket)
Velen waaronder ik ook gebruiken geen balancers. Wel controleren we regelmatig onze lipo's en mocht er een setje niet in balans zijn dan worden die cellen weer gelijk getrokken door ze individueel te gaan laden. Verder zorgen we ervoor dat als we zelf nieuwe setjes samenstellen de cellen op voorhand al gelijk zijn. Setjes die op deze wijze met een beetje zorgvuldigheid zijn samen gesteld zullen niet zo snel in onbalans raken. Wel blijft het zaak om alles regelmatig te controleren.
Daarnaast is er een hele grote groep die wel met balancers werkt. Op dit moment bestaan er 2 soorten balancers.
Type 1 zijn simpele modellen welke eigenlijk helemaal geen balancers zijn maar stroombegrenzers die het laden stoppen bij een vooraf vastgesteld voltage, meestal 4,25 volt per celmet een totaal voltage voor een 3 cellen pakket van 12,6 volt.
type 2 balances zijn processor gestuurd en beginnen gelijk bij het
aansluiten van de cellen met het opmeten en gelijk trekken van de cellen, en blijven dit gedurende het gehele laadproces doen.
hoe werkt een type 1 balancer.
Dit soort balancers is relatief eenvoudig en daardoor redelijk goedkoop.Eigenlijk zijn het geen balancers maar stroombegrenzers die pas werken op het moment dat de cellen het ingestelde voltage van 4,25 volt bereiken. Op dat moment wordt de stroom omgeleid door de balancer en het laadproces van die cel gestopt. Een 3 cellen pakket dat in onbalans is bij aanvang van het laden blijft dus in onbalans. Zodra 2 cellen 4,25 volt bereikt hebben is de derde cel pas op 4,1 volt maar de totale spanning van het pakket is wel 12,6 volt en dus wordt de laadstroom afgebouwd waardoor die 3de cel geen stroom meer opneemt en deze dus ook niet wordt volgeladen. De "volle" cellen worden derhalve ook niet overladen. Het gevaar van dit soort balancers zit hem in het feit dat het laden wel op tijd gestopt wordt maar dat de cellen dan niet allemaal vol zijn. Bij het ontladen loop je dus nog steeds het risico dat de cel die lager is in spanning onder het 3 volt onbelast niveau komt en dat die dus beschadigd is of zelfs kapot gaat.
lipobalancer type 1
het type 2 balancers zijn aktieve balancers die vanaf het aansluiten tot het einde van het laadproces de cellen blijft opmeten en eerst zorgt dat de cellen gelijk zijn (tot op 0,01 volt)en dan pas de cellen gaat laden. mocht er een mindere cel tussen zitten dan wordt ervoor gezorgd dat deze gedurende het gehele laadproces steeds op het zelfde niveau gebracht worden als de andere cellen. Hierdoor zijn de cellen samen vol en tijdens het ontladen blijven ze dan ok op een vergelijkbaar niveau waardoor ze bij de afslag van de regelaar nog steeds op een gelijk niveau zullen zijn. Verder hebben dit soort balancers nog enkele mogelijkheden extra om ons te waarschuwen voor ernstige ongeregeldheden tijdens het laden.
lipobalancer type 2
Als we dit nu gana vergelijken dan moet je tot de conclusie komen dat de balancers van het type 1 toch enkele onvolkomenheden hebben. Het overladen gaan beide typen balancers wel tegen, maar met het type 1 balancers lop je het risico dat de cellen nog steeds niet echt gelijk
zijn en dit kan zich bij het ontladen uiten in een kapotte cel.
Alle 3 de methodes hebben zich bewezen. Het laden zonder balancer vraagt om een zeker disipline om regelmatig alle cellen op te meten
en eventueel los van elkaar te laden. Dit geld ook voor de balancers van het type 1. De balancers van het type 2 lijken op dit moment de meest veilige vorm van laden voor lipo cellen.
Toch blijft het zaak om ten alle tijde goed op te letten en nooit accu's te laden als je er niet bij bent. Mocht er ooit iets misgaan en je bent in de buurt van de lader en de accu';s dan kun je meestal nog wel optijd ingrijpen om erger te voorkomen. Dit feit geld eigenlijk voor alle typen accu's. Je zal echt niet de eerste zijn bij wie een loodaccu of een nicad pakket uit elkaar klapt, en daar wil je absoluut niet bij zijn.