Als de uierzalf via het smeerbuisje in de askoker wordt geperst zal het relatief snel stollen. Hard wordt het echter niet en met beleid kun je er nog wel iets in drukken. Waar het op "vastloopt" is de ontluchting. Aan binnen- en buitenlager dicht het zo goed af dat de lucht er niet uit kan. Bij het vullen trek ik de as (met motor) een stuk naar binnen en vul dan van achteren met een injectiespuitje bij. Dan vinger achter tegen de koker en de as terugdrukken. Je voelt vanzelf dat de as niet verder wil. Dan resterende zalf laten ontsnappen en motor en schroef weer monteren. Wel wat bewerkelijker, maar dan ben je zeker dat het achterste lager voldoende smeermiddel heeft. Mijn voorraad uierzalf zit in een Bogena blik. Om de spuit te vullen warm ik een paar theelepels zalf op in het deksel en zuig dat met de injectiespuit op. Om de askoker te vullen is de zalf zelfs onverwarmd smeuïg genoeg. Maar ja, ieder zijn meug! Typisch dat het knakkende geluid in de aandrijflijn verdwijnt als je volaan vaart. En lijkt het zo, of ligt het schip iets voorover? Verder ligt ze lekker stabiel en richt zich sneller op dan verwacht. Gr. Klaas.