@PH_AJH spijtig dat je dit op je persoon betrekt.
Mijn wat schimmige woordkeus is bewust; een goede verstaander weet wat ik wil zeggen.
Ik wilde liever niet als “Point of focus“ het functioneren van de de KNVvL maken, maar als ik jouw tekst leg naast dit uittreksel van de KNVvL afdelingssite zie ik wel wat overeenkomst:
/Quote/: In het overleg dat plaats heeft gevonden voorafgaand aan het besluit een hoogtebeperking in te stellen met onder andere vertegenwoordigers van de KNVvL heeft de wetgevende instanties laten weten veel waarde te hechten
aan het veiligheidssysteem wat door de KNVvL en de daarbij aangesloten clubs wordt gehanteerd. Dit Basis Veiligheidsreglement Modelvliegsport (BVM) biedt onder andere door middel van een volwassen systeem van opleidingen en breveteringen een houvast voor het verantwoord medegebruik van het luchtruim.
Het maakt de KNVvL modelvlieger zich bewust van de gevaren en bekwaam in de beoordeling ervan.
Daarom heeft de overheid besloten voor wat betreft de hoogtebeperking een uitzondering te maken voor het vliegen bij clubs die aangesloten zijn bij de KNVvL. We beschouwen dat natuurlijk niet alleen als een compliment voor
de jarenlange inzet van de KNVvL op het gebied van veiligheid, maar we zijn tevens erg blij als KNVvL dat dit vertrouwen ook uitstraalt naar onze aangesloten clubs die daarmee op hun vertrouwde maximale vlieghoogte van 300 meter kunnen blijven vliegen. /Einde quote/
Dit is allemaal nog tot daar aan toe, maar ik noem dit propaganda (wat het goed recht is van de KNVvL).
Belangrijker is dat dit nagenoeg letterlijk, zoals jij ook hier formuleert , meermalen tijdens het overleg wordt gebruikt als argument om het openstellen van de regeling voor niet aangesloten clubs tegen te werken.
Tijdens de laatste vergadering verklaarde de KNVvL nu echter wel mee te gaan in een constructie die recht zou doen aan
alle clubs (dus voor de goede orde maar weer eens
ok niet aangesloten verenigingen).
Het zou zo maar kunnen dat dit niet bij alle bestuursleden van de KNVvL goed gevallen is maar ik zal er alles aan doen om te zorgen dat dit bestendigd blijft.
Tegen deze voorgaande stellingname van de KNVvL is namelijk nogal wat in te brengen, maar ik hoop niet dat ik dit alsnog ter vergadering moet doen.
Ik spreek momenteel voor 5 ongebonden clubs en zal mij dan ook sterk verzetten tegen een continuering van de monopolisering van dit regelement door de KNVvL en de Federatie op basis van loze argumenten.
Wat de discussie hier betreft: Grosso modo zijn er twee regelingen die zo goed mogelijk in goede banen dienen te worden geleid:
Een voor clubs (nu nog KNVvL en Federatie clubs): Sinds de laatste vergadering lijkt dit in ieder geval in de toekomst naar een realistische regeling te te voeren.
Vrije vlieggebieden, wildvliegen: Hier zit een 50/100 regelgeving aan te komen waar tegen ik, ondanks alle protesten uit de dronehoek betreffende discriminatie nog geen argument gehoord heb waarom dat voor de legale uitoefening van hun hobby op enige wijze een belemmering is.
Voor vooral een deel van de vastvleugelvliegers echter wel, vooral als zij geen realistisch clubalternatief hebben.
Differentiatie van de regelgeving door een goede en hanteerbare definitie van drone versus regulier modelvliegtuig zou helpen, maar ik zelf geloof niet dat er hoe dan ook meer in zit dan een 120/zichtgrens regeling.
(Opgemerkt zei dat er in het overleg maar twee personen zijn die deze zaak concreet bepleiten)
Het is wellicht goed om te blijven herinneren, bij al het drama over de dood van de modelvliegsport, dat als de clubs een acceptabele regeling hebben met daarin wellicht gesluisd enige bijzondere vlieggebieden een groot deel van het probleem ‘’gered is’’.
Een paar konkrete vragen aan het ‘’veld’’
a) Kan ik van de hobby-drone vliegers nu eens terug horen wat in hun ogen realistische limieten zijn?
b) Wat is in de ogen van niet-drone, maar wel vrij (wild) vliegers een realistische limiet waarmee je nog redelijk uit de voeten zou kunnen?
Ofwel de vraag: wat zouden de regelmatige wildvliegers zien als bruikbare regelgeving?
c) Denken jullie dat differentiatie van de regelgeving naar drone versus klassiek modelvliegtuig, indien
hanteerbaar, correct en duidelijk geformuleerd een oplossing kan bieden?
