Parabola 2

En nu: eigen improvisatie...

Hier een beeld van hoe de cardanische elevon-aansturing er uit gaat zien:



De servo wordt daar vastgezet met hotglue. In de as van de servo zit een stukje M2 draad, gelockt met een contramoertje. De cardanas zit hierop vast met een onderdeel van een kroonsteentje! (lekker makkelijk om de roeren af te stellen, zolang ik tenminste een openingetje in de folie laat om er bij te kunnen... dat wordt een luikje van tape).
Aan de onderzijde van de ribben (de vleugel ligt hier op z'n kop) is een stukje weggesneden uit alle ribben waar de carbon staaf passeert (15 stuks). Alle ribben waarin gesneden is zijn voorzien van een balsa doubler zodat ze niet te zwak worden.
Bij het foliën zal ik goed uit moeten kijken dat ik niet per ongeluk de folie aan die carbon staaf plak...



Het andere uiteinde van de carbon staaf is tegen de (inmiddels losgesneden) elevon gelijmd. Hiervoor heb ik de ribjes van het elevon een beetje hol uitgesneden; de epoxy ligt hier te drogen.
Het elevonscharnier wordt dus tape aan de onderkant, hier ook onderzijde. De cardanas zit dan plm. 3mm uit de as van het scharnier. Ik ga ervan uit dat het carbon buigzaam genoeg is (en mijn ribuitsparingen ruim genoeg) dat dit geen belemmering is voor een soepele besturing.... (een alternatief zou zijn om van de 5mm brede lat waar de scharniertape op wordt gelijmd, een strook weg te snijden en de carbon staaf daar te plakken. Ik bedenk dat nu pas... maar ik krijg die staaf nooit meer los van waar-ie nu ligt te drogen...)

Van een strookje aluminium van 3 cm breed heb ik een motormount gemaakt. (Een soortgelijke motormount zit al tijden in mijn SportWing). De mount zit vast met twee boutjes door de bodem van de accu bay (0,6 mm triplex). De propeller is zó bewerkt dat de bladen niet te ver open kunnen (want dat kost me de achterlijst) en ook niet te ver dicht (want dan klapt de prop niet open).
(Op mijn SportWing heb ik een Graupner duw-klappropje zitten dat deze begrenzingen van zichzelf al heeft, maar voorlopig heb ik het nu even zelf geknutseld.)



De zilverkleurige Oracover was net op bij 2BrothersRC... dus maar besteld. Voorlopig is er toch geen thermiek. Kapje ligt te drogen met de eerste laag (zilveren) spuitverf. Eigenlijk zo goed als klaar, op het bespannen na.

edit - kapje is niet erg mooi geworden, ik ga geloof ik een nieuwe maken maar nu weer op de buitenkant van het origineel, dat geeft toch beter resultaat (vannwege alle reparaties aan de binnenkant van het origineel).

 

Hoi Bart,

Heb je die cardanische koppelingg zelf verzonnen? Op de originele Parabola zie ik ide niet terug. Daar is gewoon sprake van een servo die veel verder richting tip geplaatst is, icm. een gewone ruderhorn.

Ik ben bang dat deze aansturing extreem fluttergevoelig is. Ik stuur de remkleppen van mijn Möwe op dezelfde wijze aan met een carbon-buis. Die is 2x zo dik als wat jij hier gebruikt, maar die klep kan ik zonder probleem weer 1 cm terug drukken met mijn vingers.
Een remklep is echter niet gevoelig voor flutter ... Jouw elevon wel.

Dirk.

 

Oplossing is dus de staaf of buis over de gehele lengte te laten lopen van het roer.En als je een buis hebt en je hebt de ruimte zet er dan een kruis van balsa in over de gehele lengte .En fixeer deze met dunne cyano .

 

Begrijp ik het nu goed, is het roer direkt aangestuurd?

Mvg Pascal.

 

De oorspronkelijke Parabola 2 had de servo's ook ergens bij het midden zitten, de elevons werden aangestuurd via bowdenkabels. In het forumdraadje daarover op RC Network (en in de Bauanleitung) staat daarover te lezen dat deze aansturing niet voldeed, met name de neutraalafstelling liet te wensen over en het liep ook te stroef. Aangeraden wordt om de servo's klassiek te plaatsen (met pushrods dus).
Maar bij een toestel van deze configuratie betekent dat, dat je veel extra gewicht nodig gaat hebben in de neus. Ik heb dus zitten denken over mogelijkheden om minder ballast in de neus te hoeven stoppen.
Ik ken 1 schuimzwever die op deze manier de ailerons aanstuurt (de ASW28 EPO van Hobby King) en hoewel het daar niet zo mooi is uitgevoerd werkt dat prima. Ook schijnt, ik geloof, Graupner een speciale servoset te verkopen voor zo'n aansturing.
Kan best dat er onverwachte effecten komen, dat risico neem ik (op RC Network werd gesuggereerd: wat gebeurt er wanneer de vleugels doorbuigen?).
In feite ziet het ernaar uit dat de aansturing zoals ik het nu aan het maken ben, minder speling heeft dan veel toestellen die via pushrods sturen. Dirk, dat je een roer terug kan duwen zegt me niet zo veel - mijn ene vinger is nog altijd sterker dan de meeste servo's....
Ik ben me er ook van bewust dat de resolutie van de servo niet optimaal gebruikt wordt; ik zal op de zender de uitslagen flink moeten beperken.
We gaan het allemaal wel meemaken. Ik vind het een aantrekkelijk expiriment.
In de beginpost van dit draadje had ik dit trouwens ook al verteld!

 

Hahaha Serge, de carbon staaf die ik nu gebruik is 2 mm dik, en daarvoor moet ik bij sommige ribben de helft van de beschikbare hoogte weg snijden...
Maar een staaf van 2 mm carbon tordeert bizonder weinig hoor, dat kan ik je wel vertellen.

 

ik vindt het een mooie oplossing .En wat dat doorbuigen betreft van de vleugel hoef je niet bang voor te zijn .
Over de uitslagen kun je twisten ,maar ik vind het juist prettig om grote uitslagen op rolroeren te hebben samen met expo .

 

Waarom gebruik je geen D47 oid. Die passen tussen de spanten en kan je ze ook direkt aansturen. Zo komt hij bij de mijne zitten.

Zo hebben de meeste het ook gedaan volgens mij. Jou opslossing kan ook maar vind het
Er niet zo mooi uit zien.... Maar goed smaken verschillen.

 

huh... ik ben niet zo van het "mooi uitzien".
Ik zou wel willen hoor, maar op de één of andere manier ben ik meer een frutselbouwer.
En toch vliegt het meestal ook nog...

 

Klopt, maar ik heb het over de veering in de buis/staaf. En juist die vering is dodelijk want alle energie die in de vering is gedouwd komt weer lekker terug. Resonantie ligt op de loer. En flutter is resonantie.

Heb je die vering al gevoeld? Hoever kun je het roer uitslaan zonder dat de servo zelf van positie verandert (als hij aan staat natuurlijk)?

Ik ben het met je eens, de aansturing is zeer direct.
Dit functioneert uitstekend zolang je heel rustig blijft vliegen, maar ik zou geen looping proberen. Al tijdens het aanloopje krijg je problemen verwacht ik.

Gr. Dirk.

 

Verwijderd. foutje.
Expo becritiseerd, maar ik bedoelde differentiatie.
Laat maar.

Dirk.

 

De zaak is nog niet echt aangesloten dus ik kan het nog niet testen. (Ik kan het pas installeren als het gedeeltelijk is bespannen omdat de elevons met tape scharnieren!) Maar om je de waarheid te zeggen: het lukt mij eigenlijk niet om met de blote hand de carbon 2mm staaf te torderen. Als het Aolus wél lukt dan heb ik zowiezo te zwakke servo's!

(Over differentiatie: Ik vlieg met een DX6i. Als je daar elevonbesturing op instelt, dan is differentiatie automatisch uitgeschakeld... )

 

Bart,

Ook geïnspireerd op de Parabola ben ik bezig met mijn eigen Horten.
Voor en achterlijst zijn een zuivere hyperbool.
Uit schuim gesneden, 2m20 span, 22 panelen (dan ben je blij dat je een CNC-schuimsnijder hebt )
Ook ik zat met dat probleem van een elevon dat aan de tipkant grote koorde heeft maar aan de wortel een heel kleine koorde. En dat koordeverschil van het roer heb je nodig om de Horten-specifieke verdraaiing bij een roeruitslag te handhaven.

Aan het begin van de elevon kan ik hem vanwege die kleine koorde (1,5cm) niet aansturen. Aan het eind wel, maar dan liggen die servo's weer helemaal achteraan, en ook nog eens vlak bij tippen (dat wil je ook niet vanwege de rolsnelheid).

Ik heb de servo nog verder naar binnen gelegd, en ga de roeren via ruderhorns en een pull-pull Dyneema draadje aansturen. Dat Dyneema draadje loopt door zo'n 2 mm dik hol wit kunststof binnenkabeltje die ik in de vleugel heb verlijmd, en aan het eind krom naar het roer laat lopen.
Zie foto.
Aa de onderkant zit ook zo'n buisje.

Dirk

 

Mooi!
Ben je niet bang dat het dyneema touwtje je plastic buisje doorsnijdt?

 

Een goede gevlochten dynema vislijn is rekvrij en gecoat met teflon . Dus van snijden zul je geen last hebben .

 

Daar ik heb ook aan gedacht.
Maar het komt niet loei strak te staan.
Spelingsvrij is voldoende.
Hoe strakker is ook: hoe meer wrijving.

Maar deze kist is voor mij in vele opzichten een experiment: type Horten-ontwerp, al die panelen goed snijden met de snijmachine (ik heb er minstens evenveel versneden voor ik goed wist hoe eea. gesneden moest worden).
Als hij het goed doet, komt er tzt een tweede. Beter schuim, betere kabelgeleiding (indien nodig).

Dirk.

 

Heb persoonlijk met flutter geen ervaring.

Maar heeft dit niet te maken met snelheid?
Ieder toestel is ontworpen om een eigen snelheid te ontwikkelen naargelang zijn bouw, nu lees ik hier vaak over updaten en sneller maken van een toestel door krachtigere motor, Lippo van 3S naar 4S enz.
Mij lijkt het dat bdoets toch een mooie oplossing heeft voor de ailerons.
Het is daarom toch maar de vraag welke scharnieren er aangewend worden, aan de bediening zal het zeker niet liggen dat er flutter optreed.
Aan een slechte qualiteit van scharnieren des te meer.

Is maar een gissing hoor, heb nog nooit bij een eigen model flutter gehad.

Johan.

 

Waarschijnlijk zijn er verschillende oorzaken voor flutter mogelijk.
Te grote flexibiliteit van vleugel of roeraansturing kan oorzaak zijn, of speling op de roeren.
Ik denk dat de aansturing geen reden zal geven voor flutter; de scharnieren zelf zijn tape, dat is natuurlijk wat minder solide.
Mijn Yoda destijds had dusdanige neiging tot flutter dat het hele toestel wel leek te klapwieken. Dat zal de Parabola niet gauw doen, het frame is veel stijver.

 

He dat is toevallig, ik lees het draadje nu pas, maar ben ook een parabola aan het bouwen. Ben benieuwd hoe je experiment met de torsie rolroer aandrijving uitpakt. Zelf hou ik het op de conventionele oplossing (een dunne servo vlak voor het rolroer). Niet in de laatste plaats voor de betrouwbaarheid van de constructie. Weet je zeker dat dat kroonsteentje de koolstof staaf goed vast blijft houden? Als dat los raakt, of breekt is je kist onbestuurbaar.
Ik moet nog een motor & propellor aanschaffen. Weet nog niet welke, 100 watt zou genoeg moeten zijn voor de motor, de propellor het liefst zo groot mogelijk.

Maarten

 

Ik denk dat mijn cardan aansturing mider afzonderlijke onderdelen heeft den een klassieke met pushrods...
(hoewel, bij nader inzien niet. Maar als je een schroefje goed vastdraait ga je je toch geen zorgen maken of het niet los gaat?)
Ik zit een beetje te wachten op onderdelen uit HongKong, en dan met name de lipo, omdat ik een beetje rekening wil gaan houden met het zwaartepunt. En de Oracover die ik had gekozen is in bestelling...
En die cardanisch aangestuurde ailerons zullen zowiezo pas na het bespannen worden gemonteerd want de scharniertape moet op de bespanning geplakt worden...

Ik ben wel al een paar dagen bezig met het kapje. Ooit heb ik dus van mijn oude en kapotte SportWing kapje een glasvezel kopie gemaakt voor mijn huidige SportWing. Dat ging zonder veel moeilijkheden en ik was heel tevreden met het resultaat.
Ik wilde dat dus nog eens doen voor een kapje voor de Parabola, maar het wilde niet erg lukken om uiteenlopende redenen. Ik had bijna een nieuw kapje besteld (€ 15,-) maar heb toen toch maar een nieuwe bus epoxy gehaald bij de Gamma (€ 14,-). En mijn vierde poging was beter. Niet perfekt, maar bruikbaar... morgen zal ik 'm hopelijk afwerken en spuiten.

Zo, dus dat zijn voor zover ik weet al drie Nederlandse Parabola's in de maak...