Retro F3A Modellen

Motion RC elektrische landingsgestellen gereed maken voor neuswielpoten.
Eerst de poten gemaakt van 4 mm verenstaal met dubbele bocht.
Standaard kan je de poten er zo inschroeven maar met een kleine aanpassing ook bestuurbaar te maken.
De stuurhevel is nog niet leverbaar maar komt spoedig beschikbaar.
Voor de Minare is een 3 mm exemplaar 4 mm gemaakt, dit exemplaar heeft wel al een stuurhevel.
 
Binnenkort maar eens even kijken of het mogelijk is de roeren lichter te maken en dan met zijde te bekleden.

De Atlas heeft enorme grote roeren welke ook nog dik zijn, er is na 1974 veel veranderd, als het geen vintage is ging ik de hoogteroeren aanpassen.
Inwendig pas ik van alles aan maar het uiterlijk moet in takt blijven.
 
Laatst bewerkt:




Hierbij de diverse stadia van het inbouwen van het landingsgestel en de servo.
Rest nog een servo tunnel te maken en alles verlijmen.
Dank aan Adri die onvermoeid de CNC files maakt en freest.
 

De gaten in de roeren zijn gemaakt.
De ailerons zijn nu nog mooi recht.
Bij deze lengte , bijna 750 mm heb ik toch mijn twijfels of het zo blijft.
Tegenwoordig zijn er koolstof kokers van vierkant 3 mm te koop, als toevoeging deze gefreesd.
Nu weet ik zeker dat de ailerons recht blijven.
Retro met een knipoog.
 
Laatst bewerkt:
Het inbouwen van de onderdelen voordat de beplanking er op wordt gelijmd is een leuk klusje.
Door het verloop van het vleugelprofiel moet de doorstekend box voor het landingsgestel aan elke zijde anders worden afgezaagd.
Wij hebben de onderkant zo gemaakt dat de onderzijde vlak is met het schuim.
De gaten zijn door en door gefreesd.
 
Laatst bewerkt:



Het landingsgestel, de servo plaat en de wielkast verlijmd met constructielijm, de lijm vulkaniseert en maakt de sterkste verbinding.
De passing van de onderdelen is zo strak dat de lijm al glijmiddel dienst doet.
Mijn vrouw is een paar dagen met haar zussen op vakantie zodat ik heel veel ruimte neem om de bewerkt onderdelen te stallen.
De kabels voor de servo en het landingsgestel komen in een tunnel door de landingsgestel kast.
De vleugel is zo dik dat er in de wielkast een dubbele bodem gemaakt kan worden.
 
Door de sidetrust en ingebouwde downtrust van de Minare kwam de uitlaatbocht erg dicht tegen de romp aan zodat er voor de siliconenslag welke de uitlaat met de resonantiepijp verbindt geen vrije ruimte was.
De silicone verbinding kwam tegen de romp aan. Op deze plek is er dan geen koeling en gaat de slang kapot op de plek waar deze tegen de romp aankomt.
Een 5 mm verlengstukje breng uitkomst. In de instructie van de fabrikant van de uitlaat en bocht geeft aan dat de pakking moet worden gemaakt met 5 minuten epoxy.
 
Laatst bewerkt:
Dat stelt Weston UK idd voor, en het werkt ook goed. Losrakend epoxy kan de motor niet schaden, het verbrand volledig. De dichting is 100%. Dat in tegenstelling tot andere pakking materialen.
 

Er is maar 1 plaatje te vinden van de Atlas van Norbert Matt.
Dit wordt mijn kleurschema voor de Atlas, is niet goed te zien of de contrastkleur van het geel grijs of zilverkleur is.
 
Via een online pixel enhancer...

Tips lijken blauw. Onderzijde bij de fairings, lijkt me een metallic blauw.

Schermafbeelding 2023-11-03 om 12.24.45.png
 


De neuswielen zijn ook gereed.
De standaard RC motion mechaniekjes zijn zo aangepast dat ze in ingeklapte positie ook nog kunnen draaien.
Met als voorbeeld de electron pootjes welke factor 7 duurder zijn.
Bij Electron is het elektronisch zo ingericht dat is in ingeklapte positie het wiel niet meer bestuurbaar is.
Dit is voor de RC motion pootjes in de zender wel te programmeren.
De hevel is aan beide zijden te plaatsen.
 


Vandaag de voor en achter lijsten aan de vleugels gelijmd met constructielijm.
Met de duck tape en glaskopspelden de lijst gefixeerd zodat de lijm goed vulkaniseert en niet van de plek af wordt geduwd door het uitzetten van de lijm.
Op het andere plaatje zijn de 2 stabilo helften aan elkaar gezet met ook eer constructielijm.
In de bouwmarkt heb ik een paar 10 mm dikke aluminium strips gekocht, strak recht en zwaar, een prima hulpmiddel voor veel voorkomende klussen tijdens het bouwen.
 

Vandaag zijn de cockpits gearriveerd, 4 stuks voor 3 modellen.
Van 1 wordt een mal gemaakt als reserve voor het geval er met monteren iets misgaat.
 

De Atlas heeft vanuit het originele ontwerp geen afgeschuinde ailerons.
Dit idee kwam later, met lange stripailerons loop je risico op flutter.
Door een afschuining toe te passen wordt het risico op flutter sterk beperkt.
Ik twijfel of ik op dit punt ga afwijken. De vliegsnelheid zal met een E uitvoering niet hoger zijn dan met een brandstof model.
De E motor is krachtiger dan een 10 cc Webra uit 1974 zonder resonantiepijp.
Door de krachtige E motor zijn heftiger manoeuvres mogelijk vandaar mijn twijfel.
 
Wordt die flutter al niet stevig ingeperkt doordat er aileronservo's op 1/3 van de vleugels worden ingebouwd?
Bij een centraal geplaatste servo of servo's heb je een ijzeren stangetje (staal kan ik het niet noemen),
dat ingelaten is in het balsa, meestal een lengte van zo een 50 mm, en een 12 mm in het hout geprikt.
Dat geeft speling en ook nog eens een flex van jewelste, over de hele lat. Die kan torderen, flexen, flapperen en flutteren.

Met moderne inbouw is dat fenomeen zowat over en uit.
Zet ik m'n Kaos 60 in een volgas duik (bommetje)... dan is er geen flutter waarneembaar/hoorbaar.
Verder een goed aandeel aan penscharnieren, zonder speling en goed gecentreerd
en zou het niet meer op moeten treden.

Er wordt bij ons op de club een fraaie Arrow gevlogen. De man heeft twee rompen gebouwd.
1x brandstof Webra Speed RE, de ander staat op een kluit van een Scorpion. 12 x 12... de e-versie is serieus sneller dan de Webra :-)
 
Flutter kan altijd optreden wanneer een vleugeldeel in de eigen resonantie komt.
Door de punt van de aileron af te schuinen wordt de achter lijst dikker en het einde van de tip ook.
De Atlas heeft een midden aansturing van de aileron op 50 %, nu ook een afgeschuinde aileron.
Voor scharnieren gebruik ik bij al mijn F3A achtige modellen de vezelscharnieren, deze zijn spelingvrij.
De Atlas is een relatief langzaam vliegend model, de vleugel is op het hoogste deel van het profiel 66 mm dik.
Met een 15X10 propeller is de vliegsnelheid relatief langzaam met veel doortrekkracht.
Ja met een 13X13 propeller wordt zelfs de Atlas snel.
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top