Star-Ranger Graupner met Heim mechaniek
- Topicstarter Feagle3
- Startdatum
Hout is wat lichter als kunststof meestal, maar ook duidelijk minder stijf en tegen trekbelasting bestand.
Ik zou zelf niet al te veel boven de 1600 RPM gaan. En dan nog niet eens zozeer vanwege de belasting van de rotorkop of bladwortels, maar ook omdat met hogere toerentallen de torsiestijfheid van de bladen meer mee gaat spelen.
Als ik het mij goed herinner, was het aanbevolen toerental ook tussen de 1500 en 1600 (is al zó lang geleden dat ik zo'n ding had....)
Groet, Bert
PS: ik kan mij vergissen, maar ik meende dat Tornado helimix maar 15% olie bevat. Is meer dan genoeg, ik vlieg al heel erg lang met 15%, gaat prima.
Heim adviseerde max 1700rpm. Ikzelf vloog altijd met 1400-1500rpm hover en tegen de 1700rpm acrobatic. Ik had een Robbe CSC2 governor erop zitten zodat je het toerental kom regelen met de idle up en een schuif op de zender.
Ik vind em erg mooi vliegen, wees er maar zuinig op want er zijn er niet heel veel meer van in vliegende staat.
Ik vind em erg mooi vliegen, wees er maar zuinig op want er zijn er niet heel veel meer van in vliegende staat.
Inmiddels een nieuw landingsgestel gemaakt van rvs, scheelt 200 gram in gewicht maar dat kan ie wel hebben, deed tijdens de werkzaamheden een vrij schokkende ontdekking nl dat het tonnetje wat de aandrijving van de hekrotor op z'n plaats houdt op die 2mm as losgelopen was dus ben weer door het oog van de naald gekropen.
Schijnbaar had ze het zelf al door want door dat omgeslagen hekrotorblad heb ik haar aan de grond gehouden ;-) ......vertrouw dat onderdeeltje nu niet zo erg meer, hoe hebben jullie vliegers van gelijke mechanieken dat opgelost ?
gr Frans
Schijnbaar had ze het zelf al door want door dat omgeslagen hekrotorblad heb ik haar aan de grond gehouden ;-) ......vertrouw dat onderdeeltje nu niet zo erg meer, hoe hebben jullie vliegers van gelijke mechanieken dat opgelost ?
gr Frans
Rhelie
Forum veteraan
Dat tonnetje op de 2mm aandrijving zit vooraan bij het mechaniek en zorgt ervoor dat de messing huls erop blijft toch ? Als je dat bedoelt kun je het madeschroefje van een drupje locktite voorzien. Je kunt er ook een veer tussen doen, zodat je hem los kunt halen zonder het schroefje los te draaien.
Hey Frans,
hij vliegt mooi man. Proficiat met je mooi toestel. Hopelijk kun je er vele honderden mooie vluchten mee maken. Regelmatig je mechanica controleren is een must, want er durft al wel eens iets los komen hé. 'k Weet er van mee te spreken...
Heligroeten en hopelijk tot gauw ergens te velde,
Nick
hij vliegt mooi man. Proficiat met je mooi toestel. Hopelijk kun je er vele honderden mooie vluchten mee maken. Regelmatig je mechanica controleren is een must, want er durft al wel eens iets los komen hé. 'k Weet er van mee te spreken...
Heligroeten en hopelijk tot gauw ergens te velde,
Nick
Rhelie
Forum veteraan
Die 2mm aandrijving vraagt best veel aandacht, ik maakte ook altijd een klein plat kantje eraan met de dremel, daar waar hij in de staartrotor gaat. Anders komt hij gewoon een keer los. Of meteen de aandrijving vervangen door een carbonbuis, dan vliegt hij ook meteen een stuk prettiger.
Succes !
Succes !
Dat tonnetje waarmee de geleidehuls op zijn plek gehouden word, heeft bij mij nooit problemen gegeven (zónder borgmiddel zelfs) dus ik denk dat je even moet controleren of daar geen rare trillingen op treden. Check met name of de uitgaande as van de hoofdtandwielkast niet het omgebogen oog van de 2 mm as kan raken. (even flink aan het mechaniek wrikken en verticaal wat kracht op de staartboom zetten, want daar kan meer beweging in zitten dan je denkt). Raken deze punten elkaar, dan kun je inderdaad dat loslopen van het tonnetje hebben.
Verder, wat Rheli zegt klopt wel, met een carbonaandrijving (of stalen buis) vliegt het een stuk prettiger. Denk er alleen om dat als je carbon gaat gebruiken, dat je dan wwél holle carbon staf gebruikt waarvan het carbon kruislings geweven is, anders kun je wachten op catastrofaal falen. Dan is een stalen buis toch de veiliger optie, en dat vliegt net zo goed.
Is wel wat verbouwingswerk....
Groet, Bert
Verder, wat Rheli zegt klopt wel, met een carbonaandrijving (of stalen buis) vliegt het een stuk prettiger. Denk er alleen om dat als je carbon gaat gebruiken, dat je dan wwél holle carbon staf gebruikt waarvan het carbon kruislings geweven is, anders kun je wachten op catastrofaal falen. Dan is een stalen buis toch de veiliger optie, en dat vliegt net zo goed.
Is wel wat verbouwingswerk....
Groet, Bert
heimhelicopters
verslagschrijvers
Of je gebruikt aluminium pijlen, Daar heb ik alweer enkele jaren veel succes mee. Ook al is je staartbuis de hoek om gegaan met een crash, de pijl is daarna soms nog gewoon heel en onbeschadigd. Dit ook uit ervaring.
En inderdaad het vliegt superstrak, maar dan alleen als je de stuurstang ook spelingsarm hebt en carbon of houten bladen op de tail. Een heading hold gyro is dan niet eens noodzakelijk
Steven
En inderdaad het vliegt superstrak, maar dan alleen als je de stuurstang ook spelingsarm hebt en carbon of houten bladen op de tail. Een heading hold gyro is dan niet eens noodzakelijk
Steven
Die stalen buis (Vario) is zeker net zo goed, wellicht ook makkelijker in te bouwen
Wij maakten de carbonaandrijvingen van handboogpijlen. welliswaar met 1 steunpunt in de romp.
Vario heeft een tijdje kruislings geweven carbon buis gebruikt, dat ging goed. Daarna zijn ze wegens slechte verkrijgbaarheid hiervan (en de prijs van de vervanger wellicht) overgestapt naar buis met in de lengterichting liggende carbon vezels, en hierbij zijn een aantal heli's gecrasht omdat deze assen soms onverwacht over de lengterichting open konden splijten. (mij heeft dat bijna mijn vrijwel nagelnieuwe Cobra gekost destijds) Nu gebruikt Vario nog uitsluitend 6 mm RVS buis....
Wellicht iets om even rekening mee te houden als je carbon overweegt....
Groet, Bert
Euhm....
Een heading hold is (afgezien van wedstrijdvliegen) NOOIT noodzakelijk, en in sommige gevallen zelfs ten sterkste af te raden (grote schaalheli's, Fenestron staart, heli's met 2 mm staartaandrijving, om maar even drie gevallen te noemen)
Groet, Bert
heimhelicopters
verslagschrijvers
Je hebt gelijk,
ik denk vanuit een wedstrijdvisie. Ik heb trouwens destijds een heading hold gyro in combinatie gehad met de staaldraad aandrijving en dat werkt prima. Met het hoveren heb je dan al veel meer rust in je heli. De aandrijving kan het prima verwerken, je kan alleen de gain van je gyro niet zo hoog opdraaien....
Steven.
ik denk vanuit een wedstrijdvisie. Ik heb trouwens destijds een heading hold gyro in combinatie gehad met de staaldraad aandrijving en dat werkt prima. Met het hoveren heb je dan al veel meer rust in je heli. De aandrijving kan het prima verwerken, je kan alleen de gain van je gyro niet zo hoog opdraaien....
Steven.
Ik heb altijd de vario kruiskoppelingen gebruikt en die zijn nooit losgekomen tot nu toe.
Ik heb het destijds op mijn Bell 47 G geprobeerd: Headinglock in combinatie met een snelle digitale servo. Was een investering van ik meen dik 250 Euro, maar ondanks aanpassing van aansturing, hevellengtes of verschillende hekrotorbladen, kreeg ik het niet voor elkaar om de staart rustig te krijgen. Zelfs in miijn wanhoop een analoog servo geprobeerd, wilde ook niet. Die staart werd pas rustig als ik de gain zo ver weg draaide dat er van heading hold weinig sprake meer was. En het enige wat ik bereikte was een staart met nul feedback, die niet rustig werd. Sindsdien heb ik het afgezien van 450 size en kleiner nooit meer gebruikt.... Overigens heeft die Bell alleen maar een echt mooi rustige staart gehad toen ik nog een tol gebruikte, maar nadat die kapot gegaan is, is het nooit meer echt goed geweest, terwijl piezo gyro's (zelfs de goedkoopste) in al mijn andere heli's wél goed werken. Op dit moment zit er een G300 met S9202 in en dat werkt vrij redelijk.
Ik vind het (maar da's persoonlijk) overigens gewoon but vliegen, zo'n heading hold, vanwege het gebrek aan feedback.
Maar sorry, ik dwaal weer lekker off-topic....
Groet, Bert
Zoals Steven heb ik ook op mijn Hiem een zelf gemaakte aandrijfas.
Je neemt een recht 6mm buis met een binnen diameter van 4mm. Je zaagt de buis op lengte minus 50mm. Je neemt een alubuis van 4mm buiten en 2mm binnen. Deze zaag je twee stukjes van 50mm af. Je neemt de verenstalen aandrijfas en zaagt deze twee stukken van 100mm af. De komplete 50mm van de 4mm buis wordt in de 6mm buis gelijmt en 50mm van de verenstaal in de 4mm buis. Je lijmt het geheel met UHU stabilit expres en een verfbrander. Het is dan ook binnen 5 minuten droog. En je hebt een torqtube met de standaard 2mm verenstaal van 50mm aan het begin en eind die je op maat kan maken. Dit met een trekkracht op de lijmpunten van +/- 1500n/cm²
Dit wordt dadelijk ook in Bell 222 toegepast. Met twee lagers tegen het trillen kan de as zonder staartbuis naar de staart.
Groetjes Rob.
Je neemt een recht 6mm buis met een binnen diameter van 4mm. Je zaagt de buis op lengte minus 50mm. Je neemt een alubuis van 4mm buiten en 2mm binnen. Deze zaag je twee stukjes van 50mm af. Je neemt de verenstalen aandrijfas en zaagt deze twee stukken van 100mm af. De komplete 50mm van de 4mm buis wordt in de 6mm buis gelijmt en 50mm van de verenstaal in de 4mm buis. Je lijmt het geheel met UHU stabilit expres en een verfbrander. Het is dan ook binnen 5 minuten droog. En je hebt een torqtube met de standaard 2mm verenstaal van 50mm aan het begin en eind die je op maat kan maken. Dit met een trekkracht op de lijmpunten van +/- 1500n/cm²
Dit wordt dadelijk ook in Bell 222 toegepast. Met twee lagers tegen het trillen kan de as zonder staartbuis naar de staart.
Groetjes Rob.
De aandrijfas is niet veel zwaarder geworden. Bij Vario gebruiken ze zelfs een stale buis van 6mm. Ik heb dit al uitvoerig getest met mijn trainer Heim UNI 40 en het werkt perfect. Je moet het natuurlijk niet met gewone epoxy lijmen, maar met UHU stabilit expres of UHU Groen plus. Het is ook zo als het eenmaal gelijmd is dan moet je het slijpen, zagen, etc. om het weer los te krijgen. De verbinding is sterker dan het aluminium.
Hier een foto:
Rompzijde met de aandrijf koppeling.
Ik had zelf veel last van weg lopen van de staart met een GY401 kombo. Ik hoorde van iemand dat je met een torqtube dit goed is op te vangen. Dus zelf maar één gefabrieceerd. En het werkt echt perfect. De staart is zo vast als een rots.
Voor meer foto's en hoe ik bezig ben verwijs ik je graag naar mijn draatje: bell-222-uni-40-mechaniek
Groetjes Rob.
Hier een foto:
Rompzijde met de aandrijf koppeling.
Ik had zelf veel last van weg lopen van de staart met een GY401 kombo. Ik hoorde van iemand dat je met een torqtube dit goed is op te vangen. Dus zelf maar één gefabrieceerd. En het werkt echt perfect. De staart is zo vast als een rots.
Voor meer foto's en hoe ik bezig ben verwijs ik je graag naar mijn draatje: bell-222-uni-40-mechaniek
Groetjes Rob.
Laatst bewerkt door een moderator:
Nee hoor, de 2 mm aandrijving was (en is) mechanisch sterk genoeg voor alles wat je er normaal gesproken op los kunt laten. Maar door de vrij grote torsieverdraaing in de as (en het veranderen van deze verdraaiing bij veranderend belasting) stuurt het minder goed. Vliegtechnisch is het dus wel een "zwak punt".
Ben wel eens aan het puzzelen, rekenen en meten geweest, en het kwam er op neer dat bij mijn Bell 47 G de statische torsieverdraaiing een halve tot driekwart omwenteling bedraagt bij normaal hooveren.
Het komt er op neer dat als het hoofdrotortoerental constant beschouwd word, het hekrotortoerental bij stuuruitslagen kortstondig verandert, en daardoor het sturen wat minder nauwkeurig word.
Inderdaad valt het gewichtsverschil reuze mee: op de standaard lengte van bijv een SkyFox is het gewichtsverschil tussen een 6mm stalen as en een carbon as maar iets van 5 gram, en de 2 mm as zal naar schatting ongeveer even zwaar uitkomen als de carbon as, mischien een ietsjepietsje lichter nog.
Groet, Bert