Suggestie voor een 'kofferbak' Zagi-achtig EPP flying wing
- Topicstarter Hans Meij
- Startdatum
ik heb de mijne getaped met glas tape en dan goed aangewreven.
dan blijft get 2 dagen zitten en dan gaat het weer wat los her en der.
ik heb toen alles weer anngewreven en op de plaatsen waar het losliet een paar druppeltjes dunne zap erop gedruppeld, dat hecht goed aan het schuim en de tape.
is never meer losgekomen !
dan blijft get 2 dagen zitten en dan gaat het weer wat los her en der.
ik heb toen alles weer anngewreven en op de plaatsen waar het losliet een paar druppeltjes dunne zap erop gedruppeld, dat hecht goed aan het schuim en de tape.
is never meer losgekomen !
G
Guest
Guest
Geloof me nu maar...... :wink:
Even de piep inspuiten met bison spraylijm uit een spuitbus en het plakband houdt prima.
Veel succes.
Even de piep inspuiten met bison spraylijm uit een spuitbus en het plakband houdt prima.
Veel succes.
G
Guest
Guest
Ik heb er nu twee gemaakt. Ik spuit de piep-kern in met spraylijm, wacht een tijdje tot het redelijk droog is en beplak de kern dan in zijn geheel met plakband. Er is dus geen piep meer zonder plakband. Istie gelijk lekker water dicht :wink:
Gewoon proberen. Werkte bij mij uitstekend. Heb ik overigens niet zelf verzonnen, maar stond bij de bouwtips van de Flying V.
Succes
Gewoon proberen. Werkte bij mij uitstekend. Heb ik overigens niet zelf verzonnen, maar stond bij de bouwtips van de Flying V.
Succes
Ik heb voorige zomer ook met een zagi gevlogen, maar dan uit echt piepschuim. Ik heb mijn zagi eens in een zwembad geland (hoe krijg je het voor elkaar) maar hij bleef lekker drijven, even uitlekken en verder vliegen :lol:
Als je hem inderdaat helemaal in tapet kun je de vleugel bijna dubbel vouwen en dan weer recht, en hij vliegt nog gewoon :lol:
:lol: Als je hem inderdaat helemaal in tapet kun je de vleugel bijna dubbel vouwen en dan weer recht, en hij vliegt nog gewoon :lol:
en met glastape 100 gram onnodig zwaarder.
op de swift is de glastape er enkel voor dat ie niet zo meer fladderd.
2 of 3 baantjes dragen al erg veel bij.
helemaal intapen is onnodig.
zagis tapen ze inderdaad in met zgn packing tape, wat veel lichter is.
GreatPlanes komt nu met een Zagi achtig ARFje...de 'Slinger'
Aangedreven door een Sp400 motor, spanwijdte van 1205mm en een startgewicht van 650 gram.
Lees meer op:
http://www.greatplanes.com/airplanes/gpma1180.html
M.l.v.Doesburg
PH-SAM
gerard_nl schreef:ik heb hem al moedwillig tegen bomen en hekken gevlogen en hij is nog nooit kapot geweest.
Je mag wel een beetje respect hebben voor je vliegtuig......
Groeten Martijn
www.pylonrace.cjb.net
Je mag wel een beetje respect hebben voor je vliegtuig......
Groeten Martijn
www.pylonrace.cjb.net
ron van sommeren
Forum veteraan
Voor het uitbalanceren van rotorbladen gebruikte ik pvc-tape. Deze bleef ook niet lang zitten. Een druppeltje cyano-lijm naast de tape leggen en dit druppeltje met een speld over de volle lengte van de tape/rotorblad overgang verspreiden.
Vaste uitroep van een piloot bij ons na een een vreemde, onvrijwillige maneuvre, die toch goed afliep: "Mooi/goed he!".
Yeah, right, dat heb je je clubgenoten verteld, 'moedwillig', ik heb zo mijn twijfels ...gerard_nl zei:
Vaste uitroep van een piloot bij ons na een een vreemde, onvrijwillige maneuvre, die toch goed afliep: "Mooi/goed he!".
ron van sommeren zei:
Precies: wat er ook gebeurt, doe alsof het de bedoeling was... :wink:
M
Micha
Guest
Hoi Jorrit,
EPP dankt z’n crash bestendigheid niet aan z’n sterkte of stijfheid maar aan z’n flexibiliteit en taaiheid. EPP zou je kunnen omschrijven als een soort taai rubberachtig piepschuim. Op het moment van botsen vervormt het EPP en neemt op die manier de energie van de botsing op. EPP vleugels danken hun ongelofelijke crash bestendigheid aan deze eigenschappen. Omdat EPP zo flexibel is is het nodig zeker bij modellen die iets sneller vliegen de vleugel te versterken met fiberglas plakband, dit voorkomt doorbuigen. Plakband aan de vleugelvoorranden en andere uitstekende delen beschermen het EPP nog verder. Door versterken met glasmat versterk je je model wel maar op het moment dat de krachten te groot worden zal er uiteindelijk toch breuk optreden, terwijl bij EPP het materiaal alleen wat verder indeukt(en daarna weer terugveert). Het is echter welzo dat uit koolstof-/kevlar-/ glas-vezel opgebouwde vleugels een sterkte en stijfheid hebben die niet door EPP gehaald kunnen worden.
EPP dankt z’n crash bestendigheid niet aan z’n sterkte of stijfheid maar aan z’n flexibiliteit en taaiheid. EPP zou je kunnen omschrijven als een soort taai rubberachtig piepschuim. Op het moment van botsen vervormt het EPP en neemt op die manier de energie van de botsing op. EPP vleugels danken hun ongelofelijke crash bestendigheid aan deze eigenschappen. Omdat EPP zo flexibel is is het nodig zeker bij modellen die iets sneller vliegen de vleugel te versterken met fiberglas plakband, dit voorkomt doorbuigen. Plakband aan de vleugelvoorranden en andere uitstekende delen beschermen het EPP nog verder. Door versterken met glasmat versterk je je model wel maar op het moment dat de krachten te groot worden zal er uiteindelijk toch breuk optreden, terwijl bij EPP het materiaal alleen wat verder indeukt(en daarna weer terugveert). Het is echter welzo dat uit koolstof-/kevlar-/ glas-vezel opgebouwde vleugels een sterkte en stijfheid hebben die niet door EPP gehaald kunnen worden.
Even teruggaand naar het begin. Het was de Swift geworden.
Vandaag en gisteren durfde ik voor het eerst weer naar buiten met een vliegtuig, dus vliegen met dat ding.
Wat was dat zaterdag een verschrikkelijke teleurstelling. De berichten dat dit nog perfect vliegt met windkracht 5 zijn natuurlijk complete onzin. Gisteren 3-4 en dan moet er constant volgas gevlogen worden tegen de wind in. Ook werd er kunstvlucht beloofd.
Heel simpel: de eerste minuut zit er wat verticaal werk in, de 2e minuut kom je nog net tegen de wind in en derde grijpt de BEC in en lig je op de grond.
Dus heren electropromotoren, graag wat objectievere berichtgeving.
Aangezien ik er steeds maar 250mAh in kreeg vermoedde ik wel dat de accu nog wat in vorm moest komen. Het constant vol gas moeten vliegen is blijkbaar funest.
Mijn oordeel tot op gisteren was, in aansluiting op een oude discussie op het andere forum, electro is inderdaad experimenteel.
===
Dat was gisteren. Vandaag heb ik mijn oordeel wat bijgesteld. Met minder wind kon ik regelmatig op de horizontale stukken wat gas terug nemen waardoor je de accu wel leeg kan trekken. Nu lukken vluchten van 10 minuten ineens wel.
Ook het vemogen is wat toegenomen. Een cubaanse acht lukt net als je hem een beetje klein houdt. Figuren met een verticaal recht stuk gaan echt niet.
Thuis wat aan het meten geslagen. 5,5A vollast.
Spanning onbelast 9V. Ingeschakeld met niet draaiende motor 8,5V. Volgas 6,5V Zowel op de klemmen van de motor als op de accu gemeten. Blijkbaar kukelt de accu in elkaar.
Motor speed 300 met 1:5 vertraging en 8*6 prop
Accu 7 cellen Panasonic AAA
Ondanks dat ik het niet superenthousiast was waren alle kijkers dat overigens wel. Vonden het allemaal supergoed vliegen. Ik mis echter wat vermogen. De swift vliegt overigens als toestel zelf hardstikke leuk.
Opgegevens zwaartepunt is precies goed. Hij vloog eigenlijk zonder trim direct goed. Op advies van Franck gelanceerd door twee vingergaten in het schuim te prikken op het zwaartepunt en zo weg te gooien.
Welke electro specialisten hebben nog tips om de aandrijving iets te verbeteren?
Vandaag en gisteren durfde ik voor het eerst weer naar buiten met een vliegtuig, dus vliegen met dat ding.
Wat was dat zaterdag een verschrikkelijke teleurstelling. De berichten dat dit nog perfect vliegt met windkracht 5 zijn natuurlijk complete onzin. Gisteren 3-4 en dan moet er constant volgas gevlogen worden tegen de wind in. Ook werd er kunstvlucht beloofd.
Heel simpel: de eerste minuut zit er wat verticaal werk in, de 2e minuut kom je nog net tegen de wind in en derde grijpt de BEC in en lig je op de grond.
Dus heren electropromotoren, graag wat objectievere berichtgeving.
Aangezien ik er steeds maar 250mAh in kreeg vermoedde ik wel dat de accu nog wat in vorm moest komen. Het constant vol gas moeten vliegen is blijkbaar funest.
Mijn oordeel tot op gisteren was, in aansluiting op een oude discussie op het andere forum, electro is inderdaad experimenteel.
===
Dat was gisteren. Vandaag heb ik mijn oordeel wat bijgesteld. Met minder wind kon ik regelmatig op de horizontale stukken wat gas terug nemen waardoor je de accu wel leeg kan trekken. Nu lukken vluchten van 10 minuten ineens wel.
Ook het vemogen is wat toegenomen. Een cubaanse acht lukt net als je hem een beetje klein houdt. Figuren met een verticaal recht stuk gaan echt niet.
Thuis wat aan het meten geslagen. 5,5A vollast.
Spanning onbelast 9V. Ingeschakeld met niet draaiende motor 8,5V. Volgas 6,5V Zowel op de klemmen van de motor als op de accu gemeten. Blijkbaar kukelt de accu in elkaar.
Motor speed 300 met 1:5 vertraging en 8*6 prop
Accu 7 cellen Panasonic AAA
Ondanks dat ik het niet superenthousiast was waren alle kijkers dat overigens wel. Vonden het allemaal supergoed vliegen. Ik mis echter wat vermogen. De swift vliegt overigens als toestel zelf hardstikke leuk.
Opgegevens zwaartepunt is precies goed. Hij vloog eigenlijk zonder trim direct goed. Op advies van Franck gelanceerd door twee vingergaten in het schuim te prikken op het zwaartepunt en zo weg te gooien.
Welke electro specialisten hebben nog tips om de aandrijving iets te verbeteren?