Rij verslag Tamiya TB Evolution 5
Vandaag was de planning om naar Gouda te gaan. Dit circuit ken ik al jaren, en is dus eigenlijk perfect om de Evo 5 op te testen. Jammer genoeg waren de weergoden me niet gezind en kwam de regen met bakken uit de hemel. Dus in de auto op naar VIOL model Racing in Duitsland.
Daar eenmaal aangekomen met o.a. team Bulkheads die gingen trainen voor het Team Orion Speed Weekend, alles uitgepakt. Het was gelukkig erg rustig en we konden met de snelle modified motoren gerust onze gang gaan. Zelf wilde ik het niet op de spits drijven en heb er dus gewoon een snelle 19T in gezet.
De baan in VIOL zelf ziet er mooi uit. Er wordt gebruik gemaakt van dotje waardoor je wel afgeremd wordt, maar niet je auto aan grot rijd.
Ik begon met ontzettend veel storing, na alles omgegooid te hebben, andere kristallen, andere antenne, andere ontvanger en nog veel meer was het dan toch weg. Nu kon ik beginnen met rijden. Ik had nog geen set-up voor de auto, maar mijn eerste opmerking was… “wat rolt die auto”, direct daarna volgde “ wat stuurt die auto”. Maar even aan de set-up wezen sleutelen. De standaard droop instellingen van de bouwbeschrijving zijn rond uit slecht, en de auto gaat er van geen kanten door. De auto ging al beter, nog even zitten spelen met de veren en hij ging steeds beter. Wel had ik iedere ronde las van los lopende CVD asjes. Toch een jammerlijk iets, na wat treadlock en heel hard aandraaien bleven ze dan zitten. Maar ik had alleen de voorste hard aan gedraaid. De achterste raakte ook los, en daarbij is mijn allu rear hub beschadigd. Jammer maar helaas. Een goede tip bij het bouwen: “Gebruik nooit meer kracht dan nodig, behalve in je CVD’s”.
De set-up van de auto werd steeds beter en voelde heerlijk aan. De auto stuurt ontzettend vloeiend en strak door de bochten heen, zo heb ik nog weinig auto’s gevoeld. Ook rolt de auto ontzettend, een puntje waarop ik soms nog wel eens won van de anderen, door het rollen van de bochten.
Maar het was niet alleen maar zonneschijn. Ik ramde een keer vrij hard een dotje en brak daarbij mijn hub, het plastic van Tamiya is toch aan de harde en breekbare kant in mijn ogen, zeker vergeleken met Xray plastic. Gelukkig hadden ze die nog hangen bij VIOL en kon ik na een korte sleutel sessie weer door. Maar het was van korte duur. Ook mijn spur stripte ik. Ook deze hadden ze nog hangen en na wederom een sleutel sessie kon ik weer door. Hier zit toch een jammerlijk punt in de Evo 5. De Carbonnen boven plaat zit voor het bovenste schroef gat van de motor. Daardoor kan ik niet zonder het Carbon te beschadigen mijn schroef los of vast draaien. Dremel iemand?
Goed na dat alle kapotte onderdelen vervangen waren, een verse accu er in, ging de auto echt super!. Heerlijk strak sturend, hard rollend door de bochten, en nergens torque steer. Wat een heerlijke auto!.
Kortom, een heerlijke dag, lekker gereden en lopen stoeien met wat jongens op de baan daar, jammer genoeg had ik het vermogen niet aan boord. De auto zelf stuurt heel strak en zuiver. Ook rolt hij ontzettend mooi door de bochten, en harder dan snaar aangedreven auto’s.
Jammerlijk puntje is toch de schade van vandaag, ik heb geen harde klappers gemaakt.
Maar al met al een topauto waar ik nog lange geen spijt van heb!
Groet Robert
PS: er zijn foto’s gemaakt, waar ik ff achteraan ga.