Welk 3D teken program is het simpelst / meest geschikt voor baggeremmer?

Iemand ervaring/verstand van verschillende print mogelijkheden?
Ik lees hier dat ze bij een "fablab" keuze hebben tussen:
1.Ultimaker; techniek FDM (fused deposition modeling); minimale laagdikte 0.2 mm
2.Form1; techniek SLA (stereolithography); minimale laagdikte 0.025mm
3.Z-corp 450; techniek als bij SLS (selective laser sintering) alleen is de laser vervangen door lijm; minimale laagdikte 0.1mm

Keuze 2 lijkt mij de meest nauwkeurige door de kleine laagdikte.
Wat voor nadelen heeft dan die bewerking tov de andere?
 
Prijs, en uiteindelijk de sterkte en elasticiteit.
Met FDM krijg je een prototype waar je mee kan doen, belasten, gebruiken. Wel heel grofe afwerking en afwijkingen.

Die tweede is preciezer, mooier en meer vorm vast.
Ook sterk, maar in de regel brozer.

Echter let wel op dat je massief laat printen, en niet een wanddikte.

Als het is om te proef passen, of als voorbeeld dan voldoen ze allemaal.

Gek genoeg is optie twee het meest goedkoop bij uitbesteden ben ik achter gekomen.
 
Echter let wel op dat je massief laat printen, en niet een wanddikte.
wat bedoel je daarmee?
Wat moet ik met een massieve emmer? daar kan ik toch niet mee scheppen?

Verder wil ik geen nabewerking, een "spiegelglad" oppervlak (zeker niet dat je laagjes ziet van het printen) met details van nagelkopjes rond 1.2 mm en hoog 0.8 (voor de met kop) en 0.15 (voor de gladde kop).
 
wat bedoel je daarmee?
Waarschijnlijk dat alleen de binnen en buitenwand als een 0,1 dikke laag worden geprint, en daartussen niets tot weinig. De emmer opgebouwd uit holle plaat. Zoiets.

Verder wil ik geen nabewerking, een "spiegelglad" oppervlak (zeker niet dat je laagjes ziet van het printen) ...
Zonder nabewerken? Dat gaat je niet lukken! Die laagjes zie je altijd. Zelfs mét nabewerken betwijfel ik of je die laagjes onzichtbaar krijgt. Het een ding dat is opgebouwd uit op elkaar aangebrachte laagjes. Al zou je het schuren en polijsten, dan denk ik dat je die laagjes toch blijft zien.
 
Dirk heeft het bij het rechte eind. Om materiaal te besparen kunnen ze zelfs de emmer (welke uit plaat bestaat) hol printen. Oftewel een wanddikte van 4mm kan toch nog hol worden. Bij FDM printen ze binnenin een soort honingraad structuur, bij SLS zul je poeder aantreffen.

Als je van de hoed en de rand wilt weten zou ik informeren op het 3D print gedeelte van dit forum ;)
 
Normaal gesproken bestaat een 3D print uit een "shell", waarvan de dikte instelbaar is. De minimale dikte is afhankelijk van een aantal zaken en verschilt per printproces, maar reken maar op 0,3mm. De gebruiker kan zelf instellen hoe dik de shell moet worden. In jouw geval zal het object al snel massief worden, aangezien de dikte van de emmer op ca. 1mm uitkomt, als ik het goed begrepen heb.

De ruimte binnen in de print kan worden opgevuld met een structuur, bijvoorbeeld in de vorm van een honingraat. De dichtheid hiervan kan ook door de gebruiker worden ingesteld. Bij 0% wordt het object hol, bij 100% wordt het object massief.

Als je je model door bijvoorbeeld Shapeways laat printen, zal er, ook weer afhankelijk van de gekozen materialen etc. niet veel nabewerking nodig zijn.
Ga je voor een meer "DIY" oplossing (FDM dus), dan zou je kunnen kiezen voor ABS als materiaal. Voordeel hiervan is, dat het vrij sterk is en dat je het naderhand kunt behandelen met aceton. Hierdoor smelt de buitenste laag, waardoor het oppervalk volledig glad wordt. Nadeel is wel weer dat kleine details kunnen verdwijnen als je de behandeling te lang voortzet.

full


Overigens kan een goed afgestelde FDM printer op kleine laaghoogte (0,10mm) al een heel bevredigend resultaat geven:

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Dank voor de uitleg over de dikte.
Een punt om rekening mee te houden.
Dat smelten van het oppervlak is geen optie omdat dan de klinknagel details ook weg"spoelen".
Tegen de tijd dat het ontwerp printrijp is zal ik zeker verder informeren.
 
Na een korte pauze en na het bestuderen van wat foto's, verder gegaan met de emmer.
Eerste verandering is de "schalmplaat", waarmee het bovendeel van de emmer aan de schalm vast zit.
Tevens moet toch het onderdeel van de emmer IN het bovendeel gelegd en geklonken worden.
Zoals in bericht 43 rechts reeds was getekend.
26%252520jun%2525202015%252520emmer%252520idee.jpg



22%252520jul%2525202015%252520001.jpg

Valt niet mee om iets te corrigeren wat een aantal stappen eerder is gemaakt, zonder al te veel schade te veroorzaken aan de latere tekening delen.
 
Daar zit de crux bij historie based 3D model programs. Om het zo te doen dat achteraf veranderen makkelijker (lees: minder moeilijk) wordt is ervaring en goede training de schakel ;)

Maar ik zou me er niet druk over maken. Een goede methode om enigzins "veilig" door te werken is steeds Save As te doen, en bijvoorbeeld je model steeds met 1 getal op te hogen (Emmer_16.SLDPRT)
Dan kun je altijd terug als je het model verknalt ;)

Bij bug gevoelige programma's zoals Maya of 3DS max is dit de enige optie om veilig te werken bijvoorbeeld. Dan heb ik op een werkdag rustig 4 tot 10 kopieën.
En als je eenmaal klaar bent kun je de overige weggooien mocht schijfruimte een probleem zijn.
 
Doe ik ook, naam is dan de dag en maand en tijd, 7 jul had ik bijvoorbeeld 22 keer gesaved.
Als straks die emmer klaar is en ik gebruik het een maand niet, is waarschijnlijk toch de meeste kennis weer weggezakt.
Zeker omdat ik werk naar een oplossing en dus heel veel dingen probeer totdat het werkt ipv de stof te leren zodat je met één bewerking (die wel te onthouden is) tot het gewenste resultaat komt.
 
Heel goed Harm!
Helaas met al dit soort dingen: blijven gebruiken anders zakt het weg. Dat probleem heb ik ook als ik met andere programma's werk zoals 3DS Max die heel anders werken.

Maar ik vind dat je al een heel eind gekomen bent.

Lastige is ook dat je niet exact weet hoe de emmer er precies uit ziet. Je bent het van tekeningen en foto's aan het "reverse engineeren". En dat is echt niet makkelijk, petje af!
 
Het wordt weer een zonnige dag, houd je petje maar op hoor.:)
Het zal zeker grote voldoening geven als straks het model geprint is en het lijkt op het idee.
Zelf doen is toch leuker dan het te laten maken.
Ik heb er gelukkig tijd voor, want het kost wel een rivier aan tijd.............
 
Verbindingsplaten tussen "schalm" en bak verbeterd en dikte veranderd van de plaat die aan de voorkant zit onder de bak en tegen de schalmen.
Dat was weer een hele bevalling, maar ik heb nu een beetje door hoe ik van twee buitenste schetsen eerst een oppervlak kan maken, daarna op de plaatsen waar de dikte veranderd met een extra schetsvel (plane) een 3D sketch maken.
Vervolgens het eerste oppervlak (lofted surface) wissen en twee nieuwe LS te maken met schetsen vanaf de nieuw toegevoegde plane's.
Volgende stap is opnieuw beginnen met delen van de emmer in bovendeel en ingelegde bodem.

23%252520jul%2525202015%252520001.jpg


23%252520jul%2525202015%252520002.jpg


23%252520jul%2525202015%252520003.jpg
 
Als je verschillende sketche en surface onzichtbaar maakt in de featuretree blijven die dan ook onzichtbaar in het programma naar de printer???????????????

Je kan namelijk wel delen veranderen door opnieuw schetsen te maken en daarop voort te borduren zonder andere (later gemaakte) bewerkingen te vernietigen door die (nu) onzichtbaar gemaakte delen te wissen.


24%252520jul%2525202015.jpg


Van de bak is nu een bovendeel gemaakt met ingelegde bodem.
Aansluiting op de schalm is nog niet aangepast, net als het bodempje.
 
Back
Top