Wisboom stoomgemaal

Nog even verder met het vulwerk….De lange brug voorzien van alle planken en de reling-staanders.

Zoals ik al eerder had geschreven, hebben we een eerste serie staanders in aluminium laten printen. Maar nu we onze bestelling voor de aanvullende aantallen doorgaven schrokken we van de “nieuwe” stuksprijs. Dat vonden wij het niet waard….
Daarom hebben we deze aanvullende aantallen laten printen (SLA techniek) bij een professionele printer.
Met dezelfde bestanden, een snellere levertijd, gunstiger geprijsd, en qua maatvoering zelf iets nauwkeuriger.
Hier naast elkaar. Links de resin uitvoering en rechts de aluminium uitvoering.



Natuurlijk zijn de aluminium staanders mechanisch veel sterker en daarom gaan we nu de aluminium staanders gebruiken op de “hoeken” en kwetsbare delen.
Er tussen komen dan de resin staanders.
Als we de hoekstaanders goed uitlijnen, dan hoeven die toch ook alleen maar de 1 mm verbindingen te dragen..

De lange kroosvanger/loopbrug is hiervoor nu ook een mooie test.
Omdat de gaten voor verbindingen niet in aluminium mee- geprint konden worden, waren die ook niet in ons printbestand meegenomen.
Bij de resin geprinte staanders had dit technisch wel mogelijk geweest, maar omdat we hetzelfde bestand konden aanleveren zijn die ook niet voorzien in de resin staanders. (Niet erg, want ik had toch al een boormalletje gemaakt).

Hieronder de toepassing op de wat verder gevorderde loopbrug.
Alleen de twee staanders aan de uiteinden en de staander in het midden zijn aluminium.
Voor de resin staanders iets ruimer voorboren, zodat het maar net iets klemt. Maar verder zijn er eigenlijk geen optische verschillen.


Intussen ook materiaal binnen voor de verbinding tussen de muur van het ketelhuis en de schoorsteen.
Voor wie het niet helemaal duidelijk was, alvast een voorproefje van wat hier de bedoeling is.
Nog even een frame er in en een dak erop en schilderen…
Dit stukje komt vast aan de schoorsteen. Het gebouw kan er straks langs omhoog weggehaald worden.
.

Gr. Jan B.

 

Het ziet er prachtig uit Jan.

 

Neem aan dat geel nog rood word?

Verder ben ik er

 

Zeker, eerst een frame erin en het dak erop… dan schilderen en voegen…
Overigens zijn de wanden van de muur en de schoorsteen van MDF.
De kleine muurtjes van het tussenstuk zijn van triplex . Dat is daarom iets geler.

 

Frame erin, dakje erop en een grijze grondlaag opgezet.
Voorlopig blijft het tussenstuk nog even wegneembaar.
Komende dagen nog de voorzet muurtjes tegen de basis aanzetten en dan alles in kleur afwerken.



Hieronder een bovenaanzicht van de schoorsteen opbouw.
Door het gat in het midden (dat we nog iets gaan opboren) komt later een pijpje.
We willen rook gaan nabootsen en dat gaan we doen door projectie op een vrijwel transparante folie of weefsel oppervlak. Maar hoe levendig dat uitpakt weten we op dit moment nog niet en daarom creëren we een optie om vanaf onder lucht door te blazen.
En mochten we alsnog een technische oplossing vinden voor “echte rook”, ( zonder verbranding en zonder waterdamp…) dan kan het kanaal ook daarvoor gaan dienen.

De drie draadstangen gaan uiteindelijk straks door de hele schoorsteen omhoog.
De schoorsteen is nl. te groot om uit één stuk te kunnen opbouwen en daarom moeten we schoorsteen uit 3 (nb. 4 delen inclusief de speciaal gevormde kop) delen samenstellen.
Met de draadstangen kunnen we de delen goed onderling positioneren en vooral op de maquette onderplaat vast zetten.



Gr. Jan B.

 

Ik weet, ik ben nieuwsgierig, maar aan de hand van je eerste foto (uit jouw laatste post) begin ik mij af te vragen over wat voor oppervlakte hebben we het.
Bedoel de grote van de maquette?
Als je kijkt naar de basis van de schoorsteen en die lange brug ....

 

Maarten.
Korte vraag, maar toch een lang antwoord ter verduidelijking van alle acties…

Sommige delen komen straks vast op de vloerplaat van de maquette tafel.
Maar omdat de maquette zo rond 2x3 meter gaat worden, kunnen wij deze niet vooraf helemaal al klaarmaken. Daarvoor hebben we domweg geen ruimte, maar daarnaast geeft dit de nodige logistieke problemen.
Dus de maquette moeten we ter plaatse in het Wisboomgebouw gaan afwerken.
Je moet je voorstellen dat wij straks een tafel van 2x3 meter hebben met daarin een vlakke houten bodemplaat . Daarop gaan wij onze voorstelling dan opbouwen.

Daarom bereiden we de verschillende delen zo ver mogelijk voor waarbij we dan met name werken aan het gebouw en wat daar direct tegen en aan zit.
Dat samenstellen doen we nu op een kleinere tijdelijke bouwplaat in onze werkplaats. Onze bouwplaat wordt straks ook de mal voor alle boorgaten en openingen die in de definitieve grondplaat in de tafel moeten komen.( voor bijv electra en toegang onder de stoommachine en de ruimte voor de schepraderen).

Straks zullen sommige onderdelen wel op de maquette bodem worden vastgezet. Andere delen blijven afneembaar.
Zo worden bijv. de vloer van ons gemaalgebouw, de schoorsteen, de waterlopen, de kroosvangers/loopbruggen op de vloerplaat van de maquette worden vast geschroefd. Pas als die correct staan kunnen we het water ( epoxy) gieten…En daarmee komen zulke delen dan ook allemaal wel permanent vast.

De stoommachine staat op een eigen vloertje dat passend (niet zichtbaar) netjes in het gebouw past. Dit blijft ivm groot onderhoud wel uitneembaar . En ook het ketelhuis en de ketels blijven wel uitneembaar.
De wanden van het gebouw, incl alle spanten en een deel van de tussenmuur en de dakconstructie , zullen straks als één deel weg te halen zijn. Dat is weer noodzakelijk om bij de stoommachine te kunnen komen.
In feite komt alles dat in het water staat vast op de maquette vloerplaat. Maar omdat er twee waterniveau’s zijn (tw. de lage boezem waaruit het polderwater wordt opgevoerd en de hoge boezem na de schepraderen waarheen het water afgevoerd wordt) moeten we hiermee wel al rekening houden…..
En het epoxy/water wordt 3 mm dik en ook daarmee moeten we rekening houden…Zo zijn de wanden van ons maquettegebouw onderin 3 mm ingekort tov vaste de schoorsteenbasis. Dit gebouw komt later nl. “op het water” te staan.
En omdat we het “water” ter plaatse pas kunnen maken worden ook de oevers rondom en de aankleding daarvan (bijv.kolenopslag) wel voorbereid, maar pas in het gebouw in Kinderdijk afgemaakt.

Nu wordt het echte gebouw en ook de oude (uit 1925) elektrische installatie in de komende tijd gerestaureerd. En wij willen/kunnen er pas in als dat klaar is. Voorlopig gaat onze planning richting voorjaar 2023.
Het gebouw is dan ook wel in gebruik als bezoekerscentrum, en dat kan betekenen dat wij aan de voltooiing van de maquette werken terwijl er publiek langs loopt. Ook dat geeft dan weer ‘uitdagingen’…..

 

Een Planning met een grote P dus!
Veel succes!!

 

De schoorsteenbasis af kunnen maken.
Weer in de voor mij gebruikelijke werkwijze.
Steentjespatroon pasgemaakt en afgewerkt.
Grondlak, steentjeskleur gespoten, gevoegd, donkere en lichte vlekken gespoten, en verouderd met zwarte, bruine en groene vegen en accenten.

Even een paar “nette” foto’s gemaakt.






En met de nog verder af te werken loopbrug/kroosvanger.


Gr. Jan B.

 

Beide houten kroosvangers/loopbruggen (45 en 75 cm lang) zijn nu samengesteld.
In de komende tijd gaan we op zoek naar een methode om de rij van de vele rongen te buigen.
Die willen we buigen van 1,5 mm rond messing en dan stuk voor stuk solderen op het messing U profiel dat tegen de rand van de loopbrug is gelijmd.

Hier de opstelling tegen de achtermuur ( hier nog zonder “steentjeslaag”).
Goed te zien dat de linkerbrug (= aan de zuidkant) schuin weg staat.
De lengte van de bruggen geeft aan hoe breed de trechtervormige water aanvoeropening naar de schepraderen is geweest.
Op onze maquette is deze breedte nu zo’n 130 cm.

De laminaatvloer geeft hier het niveau van de maquette bodemplaat aan.
Hierop komt dan een 3 mm dikke water/epoxy laag.


We hebben bedacht dat de ondersteuningen van de bruggen (en de basis van de schoorsteen) op de maquette bodemplaat vast gezet gaan worden en dat we daarna het water ( epoxy) gieten.
En om ervoor te zorgen dat de rongen van de kroosvangers straks netjes strak ( = parallel) in het water verdwijnen willen we deze kwetsbare rij verstevigen door ze ook onderin (=onderwater) op een strip te solderen. Door dan een gleuf in de bodemplaat te frezen kunnen we deze strip wegwerken.
gr. Jan B.

 

Phoe, dat is nogal een breedte

 

Klopt, zoals ik had aangegeven wordt het straks te groot om in onze eigen werkplaatsen te doen. Dan moeten wij ter plekke in het gemaal gaan afbouwen.

Dan toch nog wat nieuwe informatie erbij..
Tegen de loopbrug aan de linkerkant (het noorden) komt de oever met daarop een kolenopslag. Daar zou ook een spoortje geweest zijn. Maar we weten niet of deze ook tot op de opslag gelegen heeft. Dat lijkt logisch.
De kolen werden nl. aangevoerd per schip en buitendijks gelost in de spoorkarretjes. Met paarden werden die karretjes naar de opslag gereden.
Er was destijds nog een tweede stoomgemaal op die locatie.
Die is al heel vroeg afgebroken, maar de spoorlijn zou daarom ook verder hebben kunnen lopen om ook dat gemaal van kolen te voorzien.

Die kolenopslag krijgt bij ons ook nog een heel andere functie….de kolenopslag ligt nl. precies tegenover het ketelhuis en de creator van de visuele effecten wil in de kolenopslag een projector verstoppen om daarmee de routing van de rookgassen te kunnen projecteren…

Aan de loopbrug aan de rechterkant (het zuiden), komt een oever met daarop een stukje tuin en het daarachter het zwarte schuurtje.
De breedte van de maquette zal daarmee in totaal rond de 2 mtr gaan uitkomen.

Gr. Jan B

 

De loopbruggen zijn dan wel gemaakt,…ze moeten nog afgewerkt worden. Hout verouderen vind ik lastiger dan bijv. roestvlekken en de muren. En ik wil dit doen met zo min mogelijk gewone acrylverf en er ook niet te veel tijd voor te gebruiken…Het is tenslotte een hele lengte om te doen.
Dus het proefstukje komt weer van pas om te proberen wat ik ervan kan maken met wat kleuren bruin, zwart, grijs, en groen, water, een paar zachte penselen en fijn schuurpapier.

Begonnen met het opbrengen van sterk verdunden chocoladebruine verf.
Zover verdund dat het vrijwel direct door het hout wordt opgezogen. Daarna met dezelfde verf langs de randen en bij de overgangen nog een keer opgezet. Toen met zwarte verf ook weer een soort wash gemaakt en langs de lange lat voor de staanders opgezet. Daarna wat verdund groen bij de poten (die in het water komen) en langs metalen rand van de rongen. Tenslotte met onverdund zwart de metalen delen geschilderd.
Voor de gewone gebruikssporen midden in het looppad heb ik daar met wat schuurpapier de verflaagjes wat opgeschuurd.
Het resultaat….ik ben er wel tevreden over.


En met de schoorsteenbasis


gr. Jan B.

 

Deze week zijn Olaf en ik begonnen met het definitief opbouwen van het gemaalgebouw. Dat begint met het samenbouwen van de basismuren waarover later het stenenpatroon nog wordt gezet.
Deze muren zijn precies passend gemaakt en alle raampartijen zijn voorbereid. O.a. door bij alle raamopeningen onderin aan de binnenkant van de muren iets af te schuinen.

En aan de binnenkant had ik alle muren intussen al geschilderd met een mooie zachte “ klassiek” witte kleur dat ook een enigszins matte korrelachtige structuur geeft.
Daarna konden de eerste dakspanten worden geplaatst.
In de machinekamer en boven de stookplaats hangen er lampen aan de spanten. De electrische aansluitingen daarvan zijn weggewerkt in de horizontale verbinding van de spanten en vervolgens gaan de draden via ingefreesde groeven in de “gesloten zuidelijke muur” naar het aansluitpunt.

Zo ziet dat er dan uit.


Als dadelijk het laagje met de stenenpatronen erover worden gezet is van de aansluitingen niets meer te zien.
In het aansluitpunt hebben een een gezamenlijk + en - gemaakt. En alle (flikkerende )led lampjes krijgen hun eigen weerstandje.
Het aansluitpunt zelf blijft wel vrij en toegankelijk , want dat wordt later volledig afgedekt door de “stenen” behuizing van het binnenste scheprad.
Hier ook goed te zien dat we werken op onze bouwplaat die op het waterniveau van de lage boezem staat.
De schepraderen liggen deels onder dit niveau, en daarvan zijn de speciaal gezaagde gaten in de bouwplaat op de voorgrond zichtbaar.
De verticale sleuf naast het aansluitpunt is de noodzakelijke opening voor de as/aslagering van de machine naar de schepraderen.
Dit is omdat we ervoor gekozen hebben het gebouw te kunnen wegnemen waarbij de machine dan blijft staan.

gr. Jan B.

 

De twee loopbruggen zijn nu ook zo ver mogelijk klaar. En ook al verweerd zoals op het proefstukje is uitgetest.
Op de rand is over de loopplanken een 4x4 mm u profiel gezet.
Daarin zijn met een centerboortje alle 1,5 mm gaatjes geboord waarin de rongen kunnen steken.
Een mogelijke probleem bij het strak uitlijnen van de rongen willen we gaan ondervangen door in de tafel een groef te frezen waarin we ook een 4x4 U profiel met overeenkomstige 1,5 mm gaatjes inleggen.
Hieronder in een proefopstelling de gekozen constructie met een 4-tal handgebuigen rongen.
Voor de fabrikage van allemaal identieke messing rongen hebben we inmiddels een klein HBM buigapparaat dat Olaf voor dit doel heeft aangepast….

De blank houten ondersteuningen veronderstelt hier de maquettevloer.
De loopbrug staat op deze maquettevloer en ervoor ligt de onderste gatenrij in de hiervoor
gefreesde gleuf.
Met deze constructie kunnen we zowel boven als onder alles vast solderen en kunnen we de onderste rij later netjes met de waterbodem mee kleuren en dan onder de 3mm dikke epoxy-waterlaag verbergen.
Het afwerken van het nog glimmende messing profiel op de loopbruggen volgt dan na het solderen.

De horizontale relingstaven worden in een later stadium pas definief geplaatst en afgewerkt. Aan de uiteinden bij de schoorsteen krijgen ze misschien nog mooie krullen, en aan de uiteinden aan de oevers gaan ze op de een of andere manier nog op de landschap-aankleding aansluiten.
Voorlopig gebruiken we als zekerheid en bescherming tijdelijk deze 1mm staaldraad.


gr. Jan B.

 

In de afgelopen twee jaar zijn we vooral bezig geweest met het stoomgemaal zelf. De stoommachine, de ketels, de aandrijving. En terwijl Jan W voorlopig nog wel bezig is met de schepraderen, zijn Olaf en ik de komende tijd samen aan het werk aan het afwerken van het gebouw. Maar intussen zijn we ook druk met het nadenken over de “randzaken” van de aankleding. Het zwarte schuurtje was daar al een eerste voorbeeld van.
Nu zal een groot deel van de oppervlakte worden gebruikt voor het water aan de hoge en de lage kant van het gemaal, maar ook de oevers krijgen aandacht.
Aan de noordkant van het gemaal komt de kolenopslag en aan de zuidkant komt een tuintje met het zwarte schuurtje.
We brainstormen over details die we daar nog bij zouden kunnen maken.
Een van die ideeën is bijv een aantal knotwilgen langs de waterkant, met daarbij een hoopje afgezaagde knotwilgen takken.
We hebben gezocht naar 3D knotwilgen, maar niet kunnen vinden. Dus is wordt zelf maken……, maar hoe. Wederom weer vulwerk thuis…

Uiteindelijk komt de inspiratie uit de natuur….wat takjes van de conifeer, een beetje 2 componenten plamuur, een beetje staaldraad en verf…
Zo heb ik ze gemaakt.

stap1. Takjes verzamelen


stap 2
Op het knooppunt van de takjes een klodder plamuur.


Stap3
Pennetje van staaldraad in de stam en met een Dremel en een oud boortje als frees de klodder ruw maken.
Indien nodig gaatjes van 1 mm boren waarin nog een takje kan worden gestoken.



Stap 4
Schilderen…


Na het schilderen nog een laag blanke matte lak als conservering.
Met wat hout opgestapeld erachter…


Kunnen straks hun plaatsje wel krijgen…( hier nog glimmend nat van de laklaag)
Gr. Jan B.

 

Voordeel van deze knotwilgen is, dat ze niet uitlopen, en dus niet elk najaar geknot hoeven te worden
Heel mooi bedacht en gemaakt !!
Groet, Ruud.

 

Vandaag onder het genot van een kopje koffie alle rongen alvast gemaakt.
Ruim 260 stuks, 1,5 mm messing rond.
Eenvoudige opstelling gemaakt, en eerst allemaal op lengte geknipt.
Daarna in het aangepaste buigapparaatje de bogen op de kop gemaakt. Allemaal zijn ze nu gelijk…
Er zat overigens in de partij messing één staafje dat net iets minder veerkrachtig was waardoor de bochten iets te ver doorgezet bleven. Maar dat merkten we snel op en hebben we kunnen corrigeren.



Voor de passing een opstelling getest en alvast een rong aan de brug gesoldeerd.
Voor het stukje u profiel in de vloer hebben we wel besloten om toch voor een maatje groter te gaan.
Dat geeft net iets meer speelruimte voor de passing van de rongen (die komen nl. onder een hoek van ca. 7 graden in het bodemprofiel)



Dus nu eerst nieuwe onderprofielen maken, en dan kunnen we solderen..

Intussen hebben we al plannen gemaakt voor aanmaak van de goten voor de hemelwater afvoer.
Langs de zijkanten komen lange goten, maar helaas zijn deze niet gewoon recht toe, recht aan…met een randje onder waarmee de goot precies in de dragers past en nog een klein randje bovenaan.
Maar daarover later meer….

Gr. Jan B

 

Intussen toch al begonnen met de twee hemelwaterafvoeren.
Aanvankelijk dachten we deze helemaal van hout op te bouwen maar na wat brainstormen is voor de basisvorm toch gekozen voor messing.
De goot is 8 mm breed maar aan de zichtkant 6 mm hoog.
Gekozen is voor een 8x8x8 mm U profiel. Wandikte daarvan is dan “als vanzelf” 1 mm.

Van de voorste opstaande rand is 2 mm afgezaagd. De achterste rand is gewoon 8 mm gehouden. Die is straks niet zichtbaar en de 8 mm hoogte is voor de montage tegen muur ook geen probleem.
Hierdoor is de basisvorm bepaald , nl een ongelijkzijdig U profiel.
Onder de bodem komt vervolgens een 0,8 mm dikke houten strip. Deze ligt vooraan iets verdiept. Daarin valt een randje dat aan de ondersteuningen zit.

Hieronder, in een dummy opstelling, links zichtbaar het bewerkte U profiel met de verlaagde voorkant. Eronder zit de dunne houten strip die net niet tot vooraan komt
En op de voorgrond een (geprinte) steun met aan de voorkant het opstaande randje. Dit randje valt straks voor de houten strip en onder de messing goot.


Volgende aanpassing is een klein randje bovenaan de voorkant van de goot.
Hieronder zoals het nu is gebouwd.
De strip eronder draagt de goot op de steun en de voorkant van het opstaande randje van de steun ligt ongeveer gelijk aan de goot.
De goot wordt uiteindelijk wit en de steunen worden zwart….


Gr. Jan B.

 

Vandaag samen met Olaf een aantal uren bezig geweest met de rongen van de kroosvangers.
De nieuwe en grotere onderprofielen waren daarvoor al vooraf voorzien van de rijen 1,5 mm gaatjes.

Aanvankelijk gedacht om alle rongen te solderen, maar al snel zijn we van dat idee afgestapt.
De rongen zitten 5 mm uit elkaar en dan bouwt zich te veel hitte op in de profielen en die straalt dan toch “ongewenst” uit op de net gesoldeerde stukken.
We hebben toen besloten om een aantal rongen op enige afstand van elkaar te solderen om daarmee voldoende maatstabiliteit en constructiestijfheid te hebben. De tussenliggende rongen hebben we daarna gelijmd. Dat verliep verder helemaal probleemloos…..

Hier de start met een paar gesoldeerde rongen..



Hier de verdere opbouw met Loctite lijm.


En hier het voorlopige eindresultaat.


Gr. Jan B