Hi Scalefans,
Ik ben onder de indruk van de snelle en hopelijk welgemeende reacties, tot in persoon zelfs. Dank je Eric. :lol:
Ik ga nu dus weer verder met een gedeelte van het vliegen en omdat het verhaal niet zo interessant is doe ik er extra foto's bij.
Hoe het vliegen in z’n werk gaat hoef ik hier niemand uit te leggen. Men start de motor, neme de zender ...... enfin alles bekend.
Toch zijn er een aantal zaken, die even iets anders gaan. Allereerst zijn de vliegplaats, te weten de startbaan van het vliegveld en de hangaar, de sporthal waar alle modellen zijn uitgestald een eind van elkaar. De organisatie had twee vrachtauto´s ter beschikking, die telkens een groep van zes vliegers met hun modellen heen en weer pendelden. Dat betekent dat de vliegers op tijd moesten zijn voor de “bus” en dat één en ander dus ook in de planning was opgenomen. ’s-Morgens om 07.30 uur vertrok de eerste lichting (Nederland was nummer één, dus vroeg op) naar het veld want de eerste vlucht begon om 08.00 uur. De organisatie had het zo geregeld, dat in de ochtend aan de ene en de middag aan de andere kant van de baan gevlogen zou worden in verband met de zonnestand. Dat was op zich wel prettig. Kon je het maar zo goed plannen voor de windrichting, want die was zowel qua kracht als richting nogal wat wispelturig.
Eenmaal met de vrachtauto’s op de baan aangekomen stonden er nummers, waarbij je je model kon neerzetten. Elke vlucht schoof je een plaats op totdat je bij de readybox kwam, waar je de motor(en ) moest starten als je daartoe door de tijdwaarnemer het sein had gekregen. Een complete vlucht is tijdgebonden, maar als je meerdere motoren moet starten krijg je per motor één minuut extra.
De jury bestaat uit vijf juryleden en van de resultaten die zij uitbrengen worden de hoogste en de laagste afgetrokken. In één geval leek het alsof het betreffende jurylid een aantal figuren niet kende, hetgeen leidde tot zeer lage punten. In mijn geval was het standaard bij de gevlogen Chandelle (klimmende 180° bocht). Hierop waren regelmatig 2-en en 3-en te zien en daar kwam ik niet voor en daar hadden we ook niet voor geoefend. Tegelijk zie je dat het dan toch goed is dat in zo’n geval de laagste werd aangetroffen. Nu levert dat ook weer de nodige pech op, want hetzelfde jurylid gaf voor mijn starts 8-en, terwijl de anderen rond de zes zaten. Da’s dan weer jammer, want nu werd de 8 afgetrokken. Maar goed eerlijkheid duurt het langst en omdat ook veel andere vliegers te kampen hadden met dezelfde problemen rondom hetzelfde jurylid, verzekerde men mij dat ie niet meer terug zou komen. Officials houden dat namelijk ook in de gaten.
Ik heb hele mooie vluchten gezien, maar ook hele slechte. In een aantal gevallen gonsde het zo rond je heen: “Die heeft hier echt niets te zoeken.” Hopelijk hebben ze dat niet over mij gezegd, toen ik de fout inging bij het vliegen van een acht in de derde vlucht. Het is een beetje moeilijk uit te leggen op schrift, maar de bedoeling is dat je de eerste bocht indraait en als je dan in de kont van het vliegtuig kijkt ga stuur je hem de andere kant op. In mijn geval maakt ik eerst een volle cirkel en om de zaak toch proberen te smokkelen heb ik de acht alsnog voltooid, alleen was er wel een dubbel deel in. Dus een nul hadden we gepland, maar tot mijn stomme verbazing stonden er op het juryformulier voor de acht cijfers van 4 t/m 7?? Helaas, want later kwam men de formulieren weer op halen omdat er tijdens het printen iets was misgegaan. Ook jammer van mijn fout, daar deze vlucht met een gemiddelde vijf voor het figuur acht mijn beste vlucht was geweest en met een 7 gemiddeld was ik een plaatsje gestegen op de eind rangschikking.
Mij zou het nu wel leuk lijken om van jullie fanatieke lezers een invulling te krijgen van de typen vliegtuigen die je op de foto's ziet. Wel uit het hoofd natuurlijk.
Wordt vervolgd natuurlijk!
Groet,
Bert
:wink: 
